بنده یه خواهر دارم که چند سال ازم کوچک تره (اختلاف سنی مون زیاد نیست) یه کم پرخاشگر شده و یه کم بد دهن، منم باهاش رابطه خوبی تا به حال نداشته و ندارم الآن که به عقب نگاه میکنم می بینم چقدر اشتباه کردم این بچه از همون اول ام خودش کارها خودش انجام می‌داد و هیچ کدوم مون اون طور که باید بهش توجه نکردیم، کمکش نکردیم هواش رو نداشتیم در حالی که من وظیفه داشتم به عنوان خواهر بزرگترش هواش رو داشته باشم.
سلام و عرض ادب
این اولین نظرخواهی یا سؤالی هست که اینجا مطرح می کنم، تا اینجا خواننده بودم و از مطالب استفاده کردم.
من پسری ۲۸ ساله ام، کارم هنره و بر حسب کارم دوستانی دارم از هر دو جنس.
از دو سال پیش بین دوستانم از یک دختری خوشم اومد و تا الآن هم به فکرش هستم و جدیداً چندین برابر تمام افکارم درگیرشون شده. البته بگم که از همون موقع دوست معمولی بودیم تا همین الآن... خلاصه که دو ساله یه جورایی بهشون علاقه دارم، از همه نظر دختر نجیب و با کمالاتی هستن، اون موقع هنوز به شرایط ذهنی و مالی خودم اطمینان نداشتم و هنوز نمی دونستم با خودم چند چندم.
امّا الآن تماماً آمادگی پیشنهاد آشنایی بیشتر به ایشون رو دارم و البته به هدف ازدواج!، حالا سوال و مشکلم اینجاست؛
که نمی دونم چطوری باید بهشون بگم که من بهشون علاقه دارم و قصدم ازدواجه؟!
سلام
دختری هستم که به تازگی متوجه یک سری رفتارها از سوی جوانان و نوجوانان در جامعه شدم و هضم این موضوع برام خیلی سخته.
نمی دونم چرا ولی نمی تونم آدم‌های بی بند و بار رو تحمل کنم و به شدت سبب ناراحتی ام میشن و یا دلم براشون می سوزه از این می‌ترسم که بزرگتر بشم و در جامعه پررنگ‌تر بشم (دانشگاه، محل کار و ...) اینجوری مطمئناً رفتارهای نامناسب بیشتری بیبینم و ذهنم درگیر این طور مسائل بشه.
شنیدن اینکه بعضی دختران و پسران در سنین پایین اهل بعضی منکرات هستند و راجع به چیزهای بدی با هم صحبت می کنن واقعاً منو زجر میده. می‌ترسم اگر دانشگاه برم خصوصاً اگر شهر دیگه ای باشه چطور باید این شرایط رو تحمل کنم. لطفاً راهنماییم کنید در این مسئله. من خیلی عقب مونده ام یا بعضی از نوجوانان و جوانان زیاده روی می کنند؟
چطور باید با این مسئله کنار بیام؟
سلام دوستان عزیزم
من دختری حدوداً ۳۰ ساله هستم و چند وقت پیش از یکی از همکارانم خوشم اومد امّا بعد مدتی متوجه شدم ایشون متاهل هستن و از این حسم شرمنده شدم البته در رفتار و گفتار با ایشون هیچ صمیمیتی نداشتم.
بعد مدتی سر مساله کاری با ایشون چند بار صحبت کردم و در کمال ناباوری ایشون خیلی صمیمی با من صحبت کردن و بهم پیشنهاد دادن (مطمئنم که هیچ صمیمیتی از طرف من نبوده و همیشه رسمی با هاشون صحبت کردم و مشکل از ذات خراب ایشونه)
خیلی صریح پیشنهاد رو رد کردم و خیلی هم تند برخورد کردم و رابطه همکاریم رو باهاشون قطع کردم و ایشون رو بلاک کردم، حالا مساله‌ای که هست خودم و افکارم هست که مدام بهشون فکر میکنم.
سلام
من می خوام یه مشورتی کنم و اینجا دوستان نظر بدن و منو راهنمایی کنن.
سوال من اینکه من چند ساله با یه آقا پسری همدیگه رو دوست داریم و این رو هر دو نفر مون بهم دیگه گفتیم و ما باهام دیگه ارتباط داریم مادر من و البته تازگی ها برادرمم از این موضوع باخبر شدن.
این آقا به من میگه علاقه منم خیلی به ایشون علاقه دارم الآن نزدیک ده ساله باهام آشنایی داریم و ارتباط مون با وجود همه فراز و نشیب هاش باقی مونده.
امّا مشگل من اینکه این آقا با وجود علاقه به من با اینکه چند بارم برای خواستگاری ازدواج گفتن میان خواستگاری و برنامه ریزی کردن امّا نیومدن.
آخرین باری که باهام در این مورد صحبت کردیم گفتن که براشون قبول مسئولیت زندگی سخته و زیر بار مسئولیت زندگی رفتن براشون مهمه و هم چنان میگن که منو دوست دارن.
این هم بگم که من ایشون رو خیلی دوست دارم و فکر ازدواج با کسی دیگه برام غیر ممکنه.
سلام
من دختری ۲۵ ساله هستم، پدرم شغل آزاد داره امّا حقوقم داره مادرم خونه دار. چهره متوسط از نظر خودم که دیگران میگن زیبا و خواستگاران میگن زشت.
پدر و مادرم هیچ وقت برای ما ارزشی قائل نبودن پدرم کل زندگیش رو با دوستانش رو گذروند و مادرم با خانواده اش و دوستاش. تو کل زندگی با اینکه ما نیازمند نبودیم ولی ریالی پول خرج ماها نشده و همه را خرج خوش گذرونی با دوستان شون شد و من حسرت ساده‌ترین چیزها را دارم.
وقتی به دبیرستان رسیدم پدرم به تحریک خواهرانش اجازه نداد من درسم رو بخونم اون موقع این تنها دلخوشی من بود ۴ سال ترک تحصیل کردم و از ۱۹ سالگی با یک عالمه دعوا رفتم دبیرستانم رو خوندم ولی چون فاصله گرفته بودم هیچی بلد نبودم.
اینها همه باعث ناامیدی من و بی اعتماد به نفسی من شد. در طی اون مدتم که دبیرستان خوندم باز هم همه ش با دعوا و مخالفت بود و اعصاب راحتی برای درس خوندن نداشتم تا اینکه کنکور دادم وارد دانشگاه شدم الآن سال سومم.
واقعاً چرا بعضی خواستگارها نسبت به دختر مردم زود پسر خاله میشن لحن شون رو عاشقانه می کنن. فوری میگن خانمم عشقم. خوشگله ناز نکن برامون. شما می تونید بیشتر بگید چه حرف‌هایی می زنن.
آیا اینها متوجه نمیشن کسی که رفتن خواستگاریش دختر مردم هستن ناموس مردم هستن نباید با ادبیات ناز و کرشمه و خصوصی حرف زد؟ واقعاً آیا رفتار خانم‌ها باعث میشن اینها اول بسم الله این قدر پر رو و بی ملاحظه باشن یا نه از خودشون همین جوری هستند.
چرا خانم‌ها وقتی این سخنان عاشقانه و گاهی آغشته ه.....ی رو به خانواده شون نمیگن یا به برادرشون؟ علت چیه؟ یا چرا به نحویی جلو رفتارهای خارج از عرف طرف و بگیرن چرا سکوت می کنن. راه میان می خوان طرف نپره؟ یا خودشون خوش شون میاد کسی این جور ستایش شون کنه و یه نیاز روانی دارن. یا کلاً هیچکدام از اینها نیست.
من شنیدم خواستگارها وقتی میرن با دختر مردم حرف بزنن توی همون خلوت یکی دو ساعته شعر می خونن برای دختر مردم هزاران دلبری می کنن. چیزی جدیداً شنیدم بگین این دوستان چشونه فازشون چیه یعنی دختره رو کمتر از خودشون می دونن این ادبیات و دارن حقه است چی است .
سلام دوستان خسته نباشید، نمی‌دونم چه جوری بگم...
من پسرم
یه مدته احساس خیلی بدی دارم رو فکر میکنم لیاقت یه دختر پاک و محجبه و نماز خون رو ندارم.
بنده در زمانی به مدت حدود ۵ سال مرتکب عمل زشت خ ا شدم، الآن توبه کردم و خیلی هم پشیمونم. نماز هم از اول نمی خوندم ولی بعد از یه مدتی خودم (بدون اصرار خانواده و اطرافیان) اسلام رو انتخاب کردم و تمام سعی ام رو میکنم تا همه واجباتم رو انجام بدم، همه‌ی واجباتی که یه مسملون باید انجام بده (پوشش مناسب، نماز، روزه، چشم پاکی و ...) .
تا حالا تو عمرم هم نه دوست دختر داشتم و نه دارم و از این کار خیلی زیاد بدم میاد، خیلی هم سعی میکنم در برخورد با هر خانمی توی هر جای جامعه‌ای چشم پاک باشم و باهاشون سر سنگین برخورد کنم، ولی چند تا مورد هست که منو نگران کرده که آیا واقعاً یه مذهبی نما هستم و لیاقت یه دختر بدون آرایش و کاملاً محجبه رو ندارم؟
سلام
بنده دختری هستم 25 ساله، از ویژگی‌های خودم بخوام بگم همیشه از نفرات برتر مدرسه بودم و کنکور هم با رتبه خوب قبول شدم و الآن هم در مقطع ارشد تحصیل میکنم و همزمان مشغول به کار هستم، به گفته اطرافیان چهره خوبی دارم و با وجود ظاهر امروزی پایبند اعتقادات مذهبی هستم و در عین حفظ حیا، شیطنت هم دارم همچنین از خانواده پرجمعیت و با وضع مالی متوسط هستم؛ پدر و مادرم سواد آن‌چنانی ندارند امّا تموم سعی خودشون رو جهت تربیت بچه هاشون کردند و خواهر و برادرهایم همه تحصیل کرده هستند.
مشکل بنده این هست که به تازگی جذب یکی از اساتیدم شدم که ایشون هم مجرد هستند و با وجود خوشرویی ایشون حس میکنم امکان نداره که ایشون هم جذب من بشن چون قطعاً خیلی بهتر از من برای ایشون هست ضمن اینکه اگه می‌خواستن با دانشجوهاشون ازدواج کنن فرصت‌های زیادی داشتن همون طور که می دونم از جانب دخترها پیشنهاداتی هم دریافت می کنن امّا نپذیرفتن. ایشون شخصیت متدینی دارن و با همه دانشجو ها با اخلاق خوب برخورد می کنن با اینکه شوخی‌هایی با من داشتن امّا حس نمیکنم که این رفتار مختص بنده باشه.
گاهی عشق یک طرفه عامل تجاوز به حقوق و حریم طرف مقابل میشه و شایدم خودمون متوجه نشیم و ناخواسته مرتکب این خطاها بشیم.
فرقی نداره دختر پسرم نداره و ربطی به جنسیت نداره. شماها در مواجه با این افراد سمج که می‌خواستن از هر طریقی به زور نظر شما رو به خودشون مثبت کنن چه مصیبت‌هایی تجربه کردین و چگونه موفق شدین از این بازی‌ها پیروز خارج بشید.
من خودم پسرم معمولاً بعضی آقایون زیاد روی می کنن.
اول بگم که من روابط خاص و زیادی نداشتم و به این زودی ها هم از لحاظ شخصیتی تو خودم آمادگی نمی بینم برای شروع یه رابطه‌ی واقعی، امّا فکر میکنم اگه می خوام چندین سال دیگه حالت سالمی داشته باشم باید از همین الآن روی خودم کار کنم.
سؤالم اینه که چی باعث میشه یک نفر توی روابطش دائماً در رفت و آمد باشه؟ و چطور میشه این وضعیت رو بهبود داد؟
آدمی رو تصور کنید که هر چه بیشتر از کسی خوشش میاد بیشتر ازش فراری میشه، یه روز میگه باش یه روز میگه نه نباش، آخرش هم که یه بهونه پیدا می کنه و الفرار، این فرد چطور می تونه رفتارش رو بهتر کنه؟ تجربه‌ی مشابهی خودتون یا اطرافیان تون دارید؟
با سلام
نظریه ای وجود داره که هم در این سایت و هم خارج از این سایت دیدم طرفدارانی داره (فقط بین پسر ها البته) و می خوام اینجا نقدش کنم.
متن نظریه: "زنان جذب مردان قوی هیکل می شن. چون اون ها نسل بهتری رو می تونن تولید کنن."
و حالا نقد:
کسانی که چنین نظری دارن، گویا تا به حال مرد لاغر اندام متأهل ندیدن! و همچنین این افراد تصور می کنن که در انسان، هدف نهایی زندگی، همون تولید نسله! اینکه جنس مؤنث جذب نر قوی هیکل می شه در حیوانات منهای انسان صد در صدیه و حیوان نر نحیف‌تر شانس بسیار پایین در حد صفری داره.
امّا در انسان به هیچ وجه صد در صدی نیست! یکی از وجوه تمایز بین انسان و حیوان، احساسات و عواطف هست. هدف حیوانات فقط داشتن همون نسل خوبه. امّا یک زن (انسان) می تونه جذب مرد لاغری بشه که ویژگی‌های اخلاقی خوبی داره.
من یه دختر ۳۵ ساله هستم که ازدواج نکردم یعنی هیچ وقت برام نشد و نمی شه نمی دونم چرا خدا بعضی آدم‌ها رو انگار برای درد کشیدن آفریده ناراحت میشم وقتی می بینم همکارم که ۳۰ سالشه در شرف ازدواج هست و نصف من هم عرضه نداره ناراحت میشم وقتی می بینم هیچ وقت شرایط برای من جور نشد به من نگید قسمت نبود نه من این حرف رو چرت می دونم آقایون به نظر من منطقی ازدواج می کنن تا احساساتی هیچ پسری نمیاد با دختر بزرگتر از خودش ازدواج کنه.
برای خودم خانواده م متاسف هستم که شرایط ازدواج رو برای من جور نکردن یه طوری رفتار نکردن که کسی بیاد سمت ما از خوارهم گلایه دارم. شاکی هستم به نظر من بدون ازدواج آدم‌ها هیچی نیستن. چون مسئولیتی ندارن. ازدواج یعنی رشد بزرگ شدن مسئولیت داشتن خیلی شادی‌ها رو تجربه کردن. که خدا هیچ وقت هیچ وقت در اختیار من نذاشت.
سلام وقت به خیر
پدر همسرم خیلی خودخواه است و عملاً توقع داره هر چی بگه من و بچه هام بگیم چشم. همسرم هم طرفدار باباش هست. با زبون خوش و دلیل هم میگم فایده نداره. نمی دونم چه کار کنم.
خواسته هاش غیر منطقی و به ضرر ماست. مثلاً متخصص اطفال گفت با نوزاد چند روزه اون طور رفتار کنید یا درمان سر خود طب سنتی برای رفع زردی یا بوسیدن کنار گوشش چون پرده گوشش نازک هست اجازه نده کسی بوس بکنه، ولی پدر همسرم گوش نمی ده و لج می کنه و چند بار محکم می بوسه.
به نظرتون چه کار کنم حرف زور بهم نگن یا در مقابل اصرار و اجبارشون با تندی باهام برخورد نکنند؟
سلام به همگی. امیدوار حال تک تک تون خوب باشه.
بنده پسری ۲۰ ساله هستم. حقیقتش یک سالی هست به یکی از اقوام علاقه مند هستم که البته ایشان یک سال از بنده بزرگتر هستند. بنا به دلیلی، بنده اکثر روزهای هفته، ایشون رو می بینم.
چند وقتی هست که می بینم با شخصی توی اون محیط رفت و آمد دارد. با هم حرف میزنند، میخندند و...
حقیقتاً من پسر سر به زیری هستم. با جنس مخالف دوستی نداشتم و با کمک خدا نخواهم داشت. واقعیتش به خاطر این رفتار ایشون، ذهنم آشفته شده چون فکر می کردم اون شخص هم مثل خودم باشه. واقعاً نمی دونید وقتی اون دو تا رو با هم می بینم چه حسی بهم دست میده. فقط می خوام زمین دهن باز کنه برم توش. خودم هم از این وضعیت راضی نیستم و به نظرم بیش از حد این شخص رو بزرگش کردم.