سلام.
خواهر ۲۶ ساله و پسرخاله ی ۲۹ ساله‌ی من از دوران نوجوانی تاکنون به هم علاقه هستند. هر دو موجه و عاقل، اما در این یک مورد شدیداً درگیر احساسات هستند و علی رغم مخالفت خانواده‌ها خصوصاً پدر بنده به دلیل احتمال بروز مشکلات ژنتیکی برای فرزند آینده شون، مصر به ازدواج با یکدیگر هستند و حتی عنوان می‌کنند حاضر هستند فرزندی نداشته باشند.
سلام
کسی در دوره فنی حرفه ای برقکاری ثبت نام کرده؟، اگه در دوره برقکاری ثبت نام کردی ممنون میشم تجربیاتت رو بهم بگی، راستی اول آزمون می گیرن بعد آموزش میدن،یا اول آموزش میدن بعد آزمون میگرن؟
سلام
من ۲۰ سالمه با پسری نزدیک ۱۰ ماهه در دوران آشنایی برای ازدواج هستم. مشکلی که الآن پیش اومده اینه؛
من اخیراً متوجه شدم که ایشون تعداد خانواده ش رو یکی کمتر به من گفته بر فرض ۶ نفرن گفته ۵، و تازگی‌ها بهم گفت برادری داره که عقب مانده ذهنی و جسمی هست. می گم چرا نگفتی بهم مخفی کردی،میگه من اون رو اصلاً آدم حساب نمیکنم و بهش توجه نمیکنم حتی محلش هم نمی ذارم ۲۰ ساله.
این آقا پسر هم ۲ سال از من بزرگ تره، به مدت ۴ سال یه جا کار کردیم که الآن نمی ریم اون جا. بارها سعی کردم باهاش در این راستا صحبت کنم محبتش به برادرش بیشتر بشه،اهمیت نمی ده و عصبانی می شه میگه نمی خوام در مورد اون حرف بزنم.
سلام
۴۲ سالمه و مجردم، از سن ۲۰ سالگی دچار افسردگی شدم، البته خ. ا. زیاد داشتم، فکر و خیال اذیتم می کنه.
خ. ا. دیگه نمیکنم، ولی یه مشکلی خیلی اذیتم می کنه، فکر میکنم شیطان همنشینم شده، همه ش فکرهای عجیب و حس شیطان تو وجودمه، حس میکنم منو تسخیر کرده، خیلی حس بدیه، حس میکنم روی دیگران حس منفی ایجاد میکنم، خواب و خوراک رو ازم گرفته، نمازم رو می خونم ولی کمکم نمی کنه.
سلام
بنده یه سبک تفکری دارم. میخواستم نظر بقیه رو در موردش بدونم.
واقعیتش با سبک زندگی که توی جامعه (توی یه سری افراد) هست خیلی موافق نیستم و اون اینه:
کلاً با رفتار خانم‌هایی که خیلی پلنگ میرن بیرون و کلاً دغدغه شون مخ زدن و ... است موافق نیستم، با اون دسته خانم‌های مذهبی هم که می خوان بگن روتین زندگی مذهبی‌ها اصلاً خشک نیست و خانم‌های مذهبی خیلی به خودشون میرسن و به قولی خانم‌های مذهبی پلنگ شوهران شون هستند و به شوهران شون خیلی میرسن و از لحاظ جنسی براش کم نمی ذارن و فقط می خوایم یه نفر زیبایی هامون رو ببینه و ما الماسیم و فلان و اینها. با نظر این دسته آدم‌ها هم موافق نیستم. (یه حالتی احساس میکنم برای اینکه کم نیارن در برابر اون دسته دختران این‌طوری رفتار می کنن. که در رقابت خواستگار کم نیارن. که توی همین وبلاگم از این دسته زیاد دیدم!)
سلام وقت همگی بخیر
راستش چند ترمه که عاشق یه فردی شدم تو دانشگاه، حدود ۳ ترم هست.
۵ سال از خودم بزرگتره تقریباً و یه جورایی من دانشجوی جدید رشته بودم و ایشون قبلاً هم یه رشته دیگه رو کامل خونده بودن ولی چون فایده نداشت براشون دوباره کنکور دادن و...
خلاصه که، رشته‌ای که توش هستیم رشته خوبیه (یکی از رشته‌های پزشکی) و برای همین به نظرم ارزش داشته که بعد چندسال دوباره کنکور بده و قبول بشه...
خلاصه، همون طور که می دونید اولین چیزی که آدم از طرف مقابل می بینه چهره اش هست، بعدش طرز صحبت کردنش و زبان بدنش
سلام
من دختری ۲۷ ساله هستم. چهره‌ای معمولی دارم و کارمندم. تا الآن برای ازدواج موارد زیادی بهم معرفی شده اند ولی هیچ کدوم شون هو کفو من نبودند و واقعاً شرایط خوبی نداشتند.
مثلاً آخرین موردی که اومدند آقا پسر مطلقه بودند و بعد از چند جلسه تازه به ما گفتند که تجربه‌ی ازدواج داشتند و طلبکارانه به ما گفتند که چرا از اول از ما نپرسیدید! مورد قبلی ایشون هم پسری ۳۰ ساله بودند که در جلسه‌های اول بین حرف هاشون به من حرف‌های محبت آمیز زیادی زدند ولی یک دفعه غیب شون زد و بعد با پیگیری از معرف فهمیدم که منصرف شدند و از این قضیه من یک ماه مریض شدم چون تاکنون با هیچ پسری نبودم و از هیچ پسری حرف محبت آمیز نشنیده بودم و فکر می‌کردم ایشون واقعاً به من علاقمند شدند.
سلام
بنده دنبال دلیل محکمی می گردم که قلباً و عمیقاً به انقلاب و نظام باور داشته باشم. از نظر اعتقادی آدم مقیدی هستم خدا رو شکر و به ائمه و شهدا اعتقاد و ارادت زیادی دارم.
سلام
من یه دختر ۱۸ سالم. قضیه اینکه پدر و مادرم فکر می کنن که خودشون حقن و اصرار دارن که من رو هم شبیه خودشون کنن.
خانواده ام تقریباً مذهبی هستند (توی یه مسایلی خیلی باز رفتار می کنن ولی توی یه سری مسائل از تعصبی هاش هم بدترن). من خودم توی بچگی شبیه خانواده ام بودم. (که رفتارهام به قطع چه رفتارهای خوب و چه بد تقلید بدون فکر بود از پدر و مادرم و اقوام).
ولی هرچی که بزگتر شدم و به خودم و زندگیم و معیارام فکر می‌کردم متفاوت‌تر شدم نسبت به گذشته ام. که به قطع دوستانم تاثیر زیادی روی من داشتن از این باب.
من اصلاً بحثم این نیست که کی درست میگه کی غلط. بحث این اجباریه که پیش اومده و پدر و مادرم قصد دارن منو به زور شبیه خودشون کنن..چون ما همیشه توی خانواده مون حق انتخاب داشتیم و واقعاً الآن نمی تونم این‌طوری یه چیز تحمیل شده نسبت به خودم رو تحمل کنم.
از نمونه رفتارهایی که منو عذاب میده اینه:
سلام
من یه جوون ۲۶ ساله هستم که ازدواج کردم درآمد بهتری نسبت به طبقه متوسط جامعه دارم، با دختری ازدواج کردم که خیلی خیلی دوستش داشتم قبل از اینکه بهش برسم واقعاً درد عشق می‌کشیدم پسرهای که عشق رو آزمودن می دونن چی می گم
همسرم طلا دوست نداره به خاطر همین هم سرویس و هدیه‌های طلا نخواست اما ازم خواست تا حلقه ی نشون پلاتین باشه و روش سنگ قیمتی داشته باشه
حتماً می دونید که سنگ‌های قیمتی چه هزینه‌ی بالایی دارند من اون موقع پول هام رو جمع می‌کردم تا خونه بخرم البته با حمایت‌های فراوان پدرم، بهش گفتم چون هزینه شون زیاده شرایط خریدش رو نداریم و بهتره یه حلقه بدون سنگ ساده انتخاب کنه و قول دادم که تو زندگی حتماً جبران میکنم.
سلام
من سی سالمه، شرایط شغلی و درآمدی خوب دارم (۳۵-۵۰ در ماه) از نظر اخلاقی و رفتاری هم توی فامیل و آشنا همه در مورد من صحبت می کنن، یه برادر دارم که معلوله، چند جا رفتم خواستگاری، چند نفر گفتن از ازدواج فامیلی می‌ترسیم برادر خودت رو ببین.
چند جا گفتن مسئولیت نگهداریش میفته به عهده ما، چند جا از من خوش شون نیومد، یکی که خوشش اومد مادرم قبول نکرد، یکی دیگه برادر خودش قبول نکرد گفتن راهش دوره (۲ ساعت فاصله) حتی یه نفر که مدام از خوبی من برای دیگران تعریف می‌کرد وقتی رفتم خواستگاری دخترش با توهین رد و تحقیرم کرد!
سلام لطفاً کمکم کنید
من پسری بیست و شش ساله هستم که دو سال پیش از خانومم جدا شدم خانومم موقع طلاق ۱۷ سالش بود دو سال عقد بودیم و من بعد دو سال حال خوبی ندارم.
من وقتی دانشگاهم تموم شد عقد کردم و درآمدی نداشتم ولی به اصرار خودم و مخالفت خانواده ازدواج کردم، ازدواج ما فامیلی بود و خانواده طرف مقابل خیلی مشتاق این ازدواج بودن.
بعد از ازدواج من شروع به درس خواندن کردم تا جایی قبول بشم و قبول هم شدم ولی درآمد آن‌چنانی نداشت در حد پول تو جیبی بود و من به فکر این بودم که دوباره تلاش کنم تا جایی بهتر قبول بشم ((خدا رو شکر امسال کارمند شدم ولی دیگه فایده‌ای ندارن چون ما دو ساله جدا شدیم)) بعد تقریباً یک سال اختلاف من و خانومم شروع شد و دائم بهونه می آورد، البته اوایل خیلی بهم توجه می‌کرد اختلاف ما هم تقصیر خودم بود چون یک بار با هم دعوا شدیدی کردیم و دلچرکین شد ولی من بعد اون اتفاق تلاش زیادی کردم ولی فایده‌ای نداشت و هر بار وضعیت بدتر میشد و دعوای دیگه ای شکل می‌گرفت.
سلام
من دختری ۲۵ ساله هستم مدت تقریباً ۳ ماه با آقای بسیار خوش اخلاق و فهمیده و معتقد و خاکی برای ازدواج با اطلاع خانواده‌ها در رفت و امد بودم... وجه اشتراکات مون زیاد بود تفاهم بالایی داشتیم...این تفاهم باعث شد کم کم بهم علاقمند بشیم...در هفته اوقاتی طولانی با هم می گذروندیم و روابط مون گل و بلبل بود...
من کیست تخمدان داشتم و همون جلسات اول باهاشون عنوان کردم...
ایشون هم مشکل هورمونی داشتن با من در میان گذاشتن و ما به خاطر این مسئله دو تایی رفتیم دکتر در مورد مسئله‌ی من دکتر گفت با شرایط بدنی که خانوم دارن مشکل خاصی نیست و زودتر ازدواج کنید و بچه دار بشین...برای مسئله‌ی ایشون هم رفتیم دکتر...دکتر گفت باید برای بچه دار شدن یه مدتی را آمپول بزنن اگه اثر بخش نبود میریم سراغ یه روش دیگه...
سلام دوستان
اگر یه پسر جوون بالای ۲۷ سال تو شبکه‌های اجتماعی با دخترها چت کنه و حرف بزنه، یا در نرم افزارهایی که می شه تماس صوتی گروهی گرفت با دخترها حرف بزنه و مخصوصاً تو برخی نرم افزارها با دخترهای خارجی برای یاد گیر‌ی زبان، اگر زن آینده ش بفهمه ناراحت می شه؟
خب با پسرها هم می شه حرف زد ولی هم ظاهراً برخی پسران هم وقتی می خوای باهاشون حرف بزنی قطع می کنن!
سلام
امیدوارم خوب باشید
من اون اوایل که مذهبی و چادری شدم سریع رفتم خیلی هیجان زده برای خودم یه رفیق شهید انتخاب کردم که البته به نظرم اگه یه روز خواستید رفیق شهید انتخاب کنید هیجان زده نشید!، لطفاً پیشنهادم اینه برین سراغ شهیدی که قبلاً اون رو می شناسید این طوری بهتره.
خلاصه من سعی می‌کردم به وصیت شون عمل کنم و حتی درد دل هم می‌کردم ولی واقعاً با گذشت یک سال از اون قضیه حس میکنم ایشون زیاد تمایل به دوستی با من ندارن! یه عزیزی تو یه پستی گفته بودن سخته ارتباط گرفتن باهاشون آره واقعاً همین طوره!
بعد من همین که داشتم یه روز درباره شهدا و این قضایا فکر می‌کردم یاد یه خوابی افتادم که قبلاً دیده بودم، اون موقع که سردار سلیمانی شهید شده بودن من به عشق شون یه شعر چهارپاره نوشتم که اتفاقاً تو مسابقه هم برنده شد و اون زمان حجابم خوب نبود!