سلام
امیدوارم خوب باشید
من اون اوایل که مذهبی و چادری شدم سریع رفتم خیلی هیجان زده برای خودم یه رفیق شهید انتخاب کردم که البته به نظرم اگه یه روز خواستید رفیق شهید انتخاب کنید هیجان زده نشید!، لطفاً پیشنهادم اینه برین سراغ شهیدی که قبلاً اون رو می شناسید این طوری بهتره.
خلاصه من سعی میکردم به وصیت شون عمل کنم و حتی درد دل هم میکردم ولی واقعاً با گذشت یک سال از اون قضیه حس میکنم ایشون زیاد تمایل به دوستی با من ندارن! یه عزیزی تو یه پستی گفته بودن سخته ارتباط گرفتن باهاشون آره واقعاً همین طوره!
بعد من همین که داشتم یه روز درباره شهدا و این قضایا فکر میکردم یاد یه خوابی افتادم که قبلاً دیده بودم، اون موقع که سردار سلیمانی شهید شده بودن من به عشق شون یه شعر چهارپاره نوشتم که اتفاقاً تو مسابقه هم برنده شد و اون زمان حجابم خوب نبود!
بعد همون موقعها یه خوابی از ایشون دیده بودم که تو خواب بهم کمک کرده بودن و منو از خطر نجات داده بودن و با اینکه من تو خوابم هم حجابم خیلی افتضاح تر بود ولی ایشون بهم لبخند میزدن و باهام مهربون بودن... خلاصه من ایشون رو همیشه خیلی دوست داشتم ولی انگار یادم رفته بود.
از یکی شنیدم برخی از شهدا خودشون تو رو برای دوستی انتخاب می کنن و خلاصه تو رفاقتت با اون ها خیلی راحت تر خواهد بود! تو رو خدا بهم بگید چه کار کنم؟
از رفیق شهید قبلیم بگذرم؟ نه اینکه دوست شون نداشته با شم. من همه شهدا رو دوست دارم ولی حس میکنم با سردار می تونم دوستی محکم تری داشته باشم و ایشون رو مثل یه پدر مهربون می بینم...
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۱۸۹ بازدید توسط ۸۳۰ نفر
- پنجشنبه ۱ تیر ۰۲ - ۱۰:۳۰