خانواده برتر

سلام به همه 

حق با مادر شما هست.

سن پسر خالتون جوریه که ترشح هورمونی بسیار بالایی داره و این شرایط براش وابستگی ایجاد میکنه.

عشق نیست،وابستگی ناشی از بالا زدن هورمونه.

هرچقدر که پسر خوبی باشه،رابطتون رو کمرنگتر کنید.

برای ارتباطتون(حتی همون مجازی) حد و مرز محکم تعیین کنید و اجازه یک سری شوخی ها رو دیگه ندید.

درسته که مثل داداشتونه،بازم نامحرمه.اگر محرم و نامحرم براتون مهمه،حد و حدود خودتون رو حفظ کنید و فاصله بگیرید.

برای شما مثل داداشه،مطمئنید که شما هم براش مثل خواهر هستید و شما رو مثلا همسر آینده خودش نمیبینه؟🤔

رابطتون رو کمرنگتر کنید تا اگر،اگر هم شما رو به عنوان همسر می خواد،بعد ها و از راه درستش اقدام کنه.

و در ضمن،مطمئن باشید مادر شما یه سری چیزها فهمیده.حرفی بهش رسیده.

ممکنه از طرف خالتون فهمیده باشه که اون پسر شما رو به چشم همسر آینده میبینه.

.

.

.

شما همون خانومی نیستید که مزاحم تلفنی داشتید؟

حرف مادرت رو گوش بده

مثل اینکه اون ما پسرا رو بهتر میشناسه

سلام عزیزم

مادرتون درست میگن این رابطه رو باید قطع کنین.

جالبه که چرا زودتر از اینا جلوی شما رو نگرفتن!

به هر حال هرچقدر هم شما تنها احساست یک حس دوستی باشه  از ایشون نمیتونی مطمئن باشی. به هر حال دو جنس مخالفید. 

پسرخاله هرچقدر نزدیک نامحرمه. پی وی هم در دنیای واقعی مثل یک مکانی میمونه که کسی اونجا حضور نداره و فقط یک دختر و پسر نامحرم در اون قرار دارن. از شما که محجبه هستی بعیده. در دین ما خلوت ( شخص سومی بینشون نیست ) زن و مرد نامحرم درست نیست.

موفق باشی

منم تو شرایط مشابه تو با یکی از پسرای فامیل که اختلاف سنی خیلی خیلی کمی داریم صمیمی بودم خب با هم بزرگ شدیم و واقعا برام عزیز بود و البته هست ( اصلا مذهبی نیستم ) خیلی انرژی مثبتی کنارش داشتم و از همیشه خوشحال تر بودم و بیشتر می‌خندیدم ولی سنمون که بیشتر شد رفتارش تغییر کرد چندوقت بعد مادرش اومد خواستگاری خونه ی ما ؛ خب برای من سنگین بود من به جای دوست واقعااا دوسش داشتم اما برای اون جور دیگه ای بود انگار ؛ حالا نمی‌دونم ایشون اینجوری بودن یا کلا آقایون اینجورن 

شما چه بخوای چه نخوای
اون پسر به شما علاقمند هست
نمیدونم چرا یاد فیلم پایتخت افتادم اون قسمتی که خانم فدوی گفت آقای ارسطو به چشم برادری پسر خوبی هستند 

😆😆😆
این جمله دردناک ترین قسمت اش بود

به نظر من علاقه هیچ پسری به هیچ دختری، به چشم خواهری نیست

و اون پسر میخواد افکار شما رو متوجه خودش کنه تا به ‌شخص دیگه وابسته نشید، تا وقتی که بتونه بیاد خواستگاری شما
مادر شما هم از این جهت نگران وابسته شدن شما هست چون اون پسر شرایط ازدواج  نداره

به نظر من شما و اون پسر و همه جوان ها در این سن و سال نیاز به یک هم نفس دارید که آرامش‌ بگیرید ، ای کاش خانواده ها به جای اینکه با بی خیالی باعث هرزگی جوان ها بشوند (البته منظورم شما نیستی)، در سنی که این نیاز آغاز میشه
جوون ها رو به عقد هم در بیارند تازمانی که حداقل شرایطشون فراهم بشه زیر نظر خانواده ها در ارتباط باشن، اینجوری هم خدا رازی هست هم جامعه سالم میمونه و هرکی با یک نفری هست، هم آقا پسر در قبال محبتی که دریافت میکنه احساس مسولیت میکنه و مجبوره تمام تلاششو بکنه تا شما رو کامل به دست بیاره و با واقعیت های زندگی زودتر و بیشتر آشنا میشه وهم اینکه انگیزه داره

پس شما یه لطفی بکن به قول مادرتون جوابشو ندید، که اون پسر وابسته شما نشه چون صمیمیت این مدلی یعنی جهنم چون دل می‌خواهد و توان رسیدن نیست، که هر چی جلو تر بری بدتر هم میشه، ازماگفتن بود

انشالله از شما هم عمل

قرآن می فرماید: «و لیستعفف الذین لا یجدون نکاحا» افرادی که شرائط سرسام آور و سنگین ازدواج را ندارند، عفاف به خرج دهند.

مادرت درست میگه

یا به حرف مادرت گوش بده یا بهش بگو بیاد خواستگاری.

اگر هم نمیتونی به عنوان همسر قبولش کنی بهتره سر خودت و اون بدبخت کلاه نذاری . این کارا اسمش لاس زدنه ؛ چادری و غیر چادری نداره . 

شما که حدود رو میدونی باید بدونی که ایشون مثل تمام نامحرم های دنیاست .‌ "مثل داداشمه" تو دین نداریم . 

احسنت

آورین

ارتباط شما با این آقای نامحرم ضرورتی نداره پس درست نیست. خصوصا از الان به بعد هر تاثیر منفی‌ای که در شما یا اون آقا شکل بگیره گناه و مسئولیتش گردن شماست.

برای اطمینان بیشتر می‌تونید از مرجع تقلیدتون بپرسید.

سعی کنید کم کم این رابطه رو کمرنگ کنید.

توی زندگی برنامه داشته باشید. نذارید زمان‌های خالی زیادی داشته باشید.

وقتی برنامه داشته باشید ناخودآگاه وقت کمی برای اینکارها خواهید داشت و دیگه نیاز به پیدا کردن بهانه نیست.

کلاس‌های مختلف ثبت‌نام کنید، بیشتر به درس‌هاتون برسید، برنامه‌های عبادی رو زیاد کنید، فعالیت‌های مشترک با دوستای هم‌سنتون رو بیشتر کنید و...

اینطوری دیگه زمان زیادی برای اتلاف وقت توی پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های مجازی ندارید. خودتون کمتر پیام می‌دین،‌ پیام‌های ایشون رو کمتر می‌خونید، صحبت‌هاتون کمتر میشه، یه خورده هم هوشمندانه صحبت کنید به مرور شرایط متعادل میشه. بعدش اگر لازم شد می‌تونید خیلی شفاف‌تر و مستقیم‌تر بهشون بگید که نامحرم هستیم و باید صحبت‌های غیرضروری رو حذف کنیم. اما قبل از اینکه وابستگی اون آقا به شما کم بشه باید وابستگی خودتون رو کم کنید. یکی از بهترین راهکارها هم تقویت ارتباط با دوستان هم سن و سال خودتون هستش.

سلام

راستش اصلا فکر نمی کردم اینجوری باشه ما فقط صمیمی بودیم ..بعد رتبطمون طوری نیست که بخوام اصلا به این مسایل فکر کنیم یعمی من نمی کنم....فکر نمی کردم همچنین چیزی باشه ..واقعا مردا موجودات ناشناخته این ...جناب علی ۷۹...من اصلا فکر نمی کنم به این مشایل اون دقیقا عین برادرمه ..من فکر کردم مادرم سختگیره اصلا فکر نمی کردم انقدر این مسائل پیچیده باشه ...بابت تمام نظرات ممنونم از این به بعد سعی می کنم رابطمو کمرنگ کنم اصلا فکر نمی کردم اینجوری باشه

ممنون

این وبلاگ پر از مذهبی و ... هست 

جواب های غیر این بشنوی تعجب کن! 

این روابط بستگی ب فرهنگ خانوادتون داره بهتره ببینین چی ب صلاحته 

سلام این رو باید بدونید نامحرم، نامحرمه!

حالا چه پسرخاله باشه چه یه پسر توی خیابون!

از این جهت دو پسر هیچ تفاوتی با هم ندارن.

مادرتون کاملا درست میگن و باید بگم تا الان هم که با این پسر چت میکردید بسیار نادرست بوده!

دختر و پسر بعد از ۹ سالگی که سن تکلیف دخترهاست دیگه نباید ارتباطات غیر ضروری در قالب بازی، با هم بودن،چت یا صحبت های بیهوده داشته باشن. 

احتمالا به عنوان یک دختر چادری میدونید که حتی با وجود رعایت حد و حریم، ممکنه برای طرف مقابل خواسته یا ناخواسته احساسات نادرستی ایجاد بشه.

توصیه من به شما اینه که نه با ایشون نه با هیچ پسری از فامیل به بهونه اینکه چون فامیلن یا قابل اعتمادن، ارتباط غیر ضروری ایجاد نکنید. فضای مجازی و پیامرسان ها برای کسب اطلاعات و اخبار و سرگرمی و موارد درسی و کاری باید استفاده بشن نه وقت گذرونی با جنس مخالف و نامحرم.

موفق باشید...

من و پسر خالمم همین طور هستیم 

از بچگی با ما بزرگ شده تو همه ی مسافرت های خانوادگی مونم هست 

و همین که داماد خانواده ی ماست 

 مثل برادرم دوسش دارم 

اونم همین طور 

خیلی هم مذهبیه  و حد ها رو رعایت میکنه ولی با منی که مثل خواهرشم شوخی میکنه و‌صمیمی هستش اما نه شوخی خارج از حد 

ولی خود من به شخصه به عنوان یه دختر نمیتونم به پسری که از بچگی باهاش صمیمی بودم به  چیزی جز برادر بهش نگاه کنم حتی تو سن کم 

اما خوب شناخت چندانی نسبت به روحیات پسرا ندارم و  با توجه به سن کم پسر خالت احتمالا حق با مامانت باشه 

جواب کوتاه: 

بله کاملا مشکل داره اگر شما خودتون رو یک دختر محجبه ی مسلمان و عفیف می دونید.

جواب بلند:

ما توی دین سلیقه ای عمل کردن نداریم خواهر خوبم. شما یا با پسری محرم هستی یا نیستی. پس هیچگونه توجیهی هم از قبیل اینکه دوست دوران بچگیمه یا مثل داداشمه و...  قابل قبول نیست. ضمن اینکه هر دوی شما اتفاقا در سن بلوغ و درنهایت احساسات ناشی از هورمون ها قرار دارید و وابستگی های سطحی و نادرست زیادی در این سن برای همه می تونه پیش بیاد پس کنترل رفتار و میزان صحبت خیلی لازمه.

در نتیجه:

به حرف مادر گرامی گوش بدید چراکه خیر و صلاح شما و پسرخاله تون را میخوان. همچنین خیلی محترمانه می تونید به پسرخاله تون بگید که به دلیل بالغ شدن هر دوی شما و نامحرم بودن، ادامه ی صحبت های غیر ضرور رو درست نمی دونید. از مادر یا خاله تون هم درخواست کنید تا با ایشون منطقی صحبت کنن و دلیل رو واضح و به گونه ای که ناراحت نشه براش بیان کنند. (البته دلیلی هم برای ناراحتی وجود نداره چراکه هردو در سنین نوجوانی و جوانی هستید نه کودک فاقد درک).

🌷🌷🌷🌷

در انگلیسی یه اصطلاح عامیانه هست به اسم friend zone که من تو شبکه های اجتماعی فارسی هم چند بار دیدم و احتمالا شما هم قبلا شنیدید. حالا برای کسانی که نشنیدن میگم، فرند زون یعنی دو نفر از جنس مخالف با هم دوستن (دوست معمولی مثل شما که با هم جنس تون دوستید) و یکیشون به اون یکی علاقه رمانتیک و شهوانی پیدا میکنه اما طرف دیگه همچین حسی به اون نداره و درخواست شهوانی یا رمانتیک طرف رو رد میکنه. در این صورت به کسی که رد شده میگن فرند زون شده. اینی که میگم یه اصطلاح عامیانه ست ولی یه پله از فرند زون بالاتر هست به اسم brother zone که اتفاقا تو فارسی هم زیاد کاربرد داره و اینطوریه که دختره در جواب رابطه شهوانی (حالا بگیم ازدواج) به طرف میگه که تو مثل برادرم میمونی. برادر زون از این جهت بالاتر از فرند زونه که دوست بودن (فرند) یه امر مقطعیه و یک موقعی بوده که دو نفر با هم دوست نبودند و چه بسا زمانی هم باشه که دیگه دوست نباشند و رابطه خونی ای در میان نبوده و نخواهد بود و دوست بودن و شریک جنسی بودن الزاما منافاتی با هم نداره اما وقتی یک نفر میگه مثل برادرمی یعنی دیگه هیچ. (البته یه زون دیگه هم هست که من تو انگلیسی ندیدم ولی تو فارسی بعضا پسره یک سال هم از دختره کوچکتر بشه دختره بهش میگه مثل پسرش میمونه. این تو خود خارجم قفله)

حالا شاید براتون سوال بشه که چه جنسی بیشتر تو این زونها قرار میگیره؟مونث یا مذکر؟ حدس بزنید

.

.

.

دانشگاه بینگهامتون نیویورک یه آزمایش انجام میده یه تعداد آدم تصادفی رو میاره و ازشون درباره همین مسائل مصاحبه میکنه. نتیجه نشون میده که بیش از ۷۵٪ مردان کاملا هتروسکشوال (یعنی کاملا متمایل به جنس مخالف) ادعا می کنند که فرند زون بودن رو تجربه کردند در حالیکه حدود ۴۰ درصد زنان کاملا هتروسکشوال قبلا فرندزون بودن رو تجربه کردن. 

جرمی نیکلسون در مجله روانپزشکی امروز، دلایل این تفاوت رو اینطور تعریف میکنه

*در یک رابطه دوستانه با جنس مخالف، مردان با احتمال بیشتری به طرف علاقه مند میشن 

* مردان تمایل طرف به رابطه جنسی با خودشون رو زیادتر از چیزی که هست تخمین میزنند( اگر تمایلی وجود داشته باشه اصلا؛ در واقع تمایل زیاد خودشون رو به طرف فرافکنی میکنن)

* برخی مردان برای اینکه از همون اول رد نشن خودشون رو در قالب دوست جا میزنند

اما یک دلیل دیگه که نظر خودمه اینه که حتی در کشورهای پیشرفته که به لطف جنبش های خواهان انصاف و برابری، خیلی از مشکلات زنان حل شده( و خیلی هم هنوز حل نشده) یک حافظه ی تاریخی تو وجود انسان هست که هنوز نتونسته از پسش بر بیاد و اون شئ انگاری (اونم نه شئ معمولی، شئ جنسی) جنس زن هست. که زن ها فقط برای رابطه و حالا تداوم نسل مناسب اند . لازم نیست که عین این کلمات گفته بشه، من خیلی از مطالب همین سایت رو که میخونم این کلمات رو میبینم.

نویسندگان فمینیست این فرندزون رو که در فرهنگ عامه کاربرد پیدا کرده رو در واقع یک gender trope میدونن( تروپ به طور کلی یعنی یه چیزی مثل کلیشه. مثلا تروپ خیلی از فیلمای ایرانی اینه که آخر فیلم یه عروسیه تو یه خونه باغ یا همه توی خونه پدربزرگ مادربزرگ جمع شدن یه هندونه تو حوضه، یا روب دوشامبر و تردمیل و آب پرتقال نشونه آدم بده و... جندر تروپ یعنی تروپهای جنسیتی) یعنی اینکه اگر یه زن با یه مرد دوست معمولی باشه و اون مرد هم مثل یک دوست (هم جنس) باهاش دوستانه رفتار کنه، اون مرد خودش رو محق به دریافت جایزه رومانتیک و جنسی بدونه و درواقع زن و مردی که رابطه دوستانه پلاتونیک ( بدون بعد جنسی، مثل دو هم جنس) رو شروع کردن، با درخواست مرد بنابر چیزی فرای دو دوست بودن، زن باید یک چیزی رو در عوض بده. انگار نه انگار که زن هم در اون رابطه دوستانه رفتار کرده و جواب دوستی و احترام ر  با دوستی و احترام داده. جالبه که طی تحقیقی که سال ۲۰۱۵ طی یک تحقیق ۳۱ ساله دانشگاهی انجام شده، مشخص شده که مردان در دو تریت از سه تریت اصلی خودشیفتگی (نارسیسم) امتیاز بالاتری کسب کردن. این دو ویژگی برتری جویی و محق بودن بود و در ویژگی سوم که خودنمایی ست و شامل غرور، خودمحوری و جلب توجه بود امتیاز نسبتا مساوی با زنان کسب کردند. تحقیق دیگری هم در سال ۲۰۰۸ نشان داد که خودشیفتگی در مردان در طول عمر، نسبت به زنان رایج تر هست( ۷.۷٪ نسبت به ۴.۸٪)

حالا تو کشور ما که حداقل در فرهنگ عامه دوستی پسر و دختر پذیرفته نیست و اصلا این تحقیقات راجع بهش انجام نمیشه، اما خیلی از ما خانمها این موضوع رو قبلا تجربه کردیم که یک همکلاسی یا همکار یا فامیل یا.. از جنس مذکر رفتار محترمانه و چه بسا کمی صمیمانه ما رو چیز دیگه ای برداشت کردن. حتی من هم که خودم آدم جذابی نیستم این مسئله رو قبلا بارها تجربه کردم و اگر کسی من رو بشناسه میدونه آدم کم حرفی ام. یادمه حتی یه بار شنیدم که طرف گفته من بود من ازش خوشم میاد در حالیکه به جز سلام و جواب سلام و یه تعریف یک جمله ای از یک کاری که انجام داده بود نکرده بودم. یکبار هم همین فرد درخواست مشارکت تو یه کار کلاسی رو با من داشت که مودبانه رد کردم و به خودش گرفت. در حالیکه من نه از سلام و جواب سلام قصدی داشتم نه از رد کردن کار گروهی ش

البته همه اینهایی که گفتم ابدا به معنی تایید حرف مادرت نیست به نظر من افراد هم خون مثل تو و پسرخاله که با اخلاف سنی کم با هم بزرگ شون اتفاقا میتونن رابطه خواهر برادرانه یا دوستانه ( هر چیز به جز رابطه شهوانی) داشته باشند اتفاقا من خوشبین هستم و حتی اگر هم رابطه خونی و بزرگ شدت با هم و.. هم نباشه قطعا افرادی تو این جامعه پیدا میشن که شخصیت رو مقدم بر جنسیت و انسانیت رو مقدم با صفات مشترک انسان و حیوان بیینن.

نمیشه که آدم هر موقع بخواد با توسل به اخلاقیات و شرعیات و اسراییلیات انسان رو جدا از حیوان بدونه و به کنترل نفس و شهوت و.. تاکید کنه و هر موقع که بخواد خودش رو در بند بیولوژی و جبر ببینه و توسل ببنده به داروین! 

به نظر من راهکار این مشکلات جداسازی نیست بلکه آگاهی بخشیه خیلی ها اگر این موضوع رو بدونن دیگه توهم نمیزنن که طرف عاشقشونه. ایضا تاکید بر انسان بودن تمام افراد فرای جنسیت و تروپهای جنسیتی

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Friend_zone

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Sex_differences_in_narcissism

سلام عزیزم. به نظر من هم وقتی کار خاصی با هم ندارید پیام رد و بدل کردن جالب نیست. به هر حال هرچقدر هم که با هم خوب و صمیمی باشید خواهر و برادر واقعی که نیستید. راستی اگر خودت و خانواده ات مقداری مذهبی باشین در آینده هم اگرخواستگاری که برات بیاد و تقریبا مذهبی باشه، شک نکن این چیزها واسش مهمه. یعنی اگر ببینه با پسرهای فاملیت راحتی کلا ممکنه حجاب و مذهبی بودنت را هم زیر سوال ببره. کاری که درست هست رو انجام بده گلم.

شاد باشی🙂

سلام

چه خوشتون بیاد و چه نیاد، در این مورد حق کاملاً با مادرتونه.

منم خودم جوونم. ۲۵ سالمه. پس اینطور نیست که هم‌سنِ مادرتون باشم و تعصبِ کوکورانه نسبت به حرف‌های پدرمادرها داشته باشم.

چه خوشتون بیاد و چه نیاد، این صحبت‌ها و این رفاقت‌ها با جتس مخالف، باعث ایجادِ علاقه و وابستگی در پسرخاله‌تون و همچنین در شما میشه. اینو جدی میگم. اصلاً شوخی نیست.

این علاقه و وابستگی اگه تهش به ازدواج ختم بشه، که هیچ. اما معمولاً اینطور نیست و وقتی این رفاقت‌ها و علاقه‌ها، به یه بهونه‌ای به‌هم می‌خوره، به یکی از دو طرف، آسیب میرسه.

یعنی اگه شما در آینده رفاقتتون رو به‌هم بزنید، اون پسرخاله‌تون که هنوز علاقه‌مند به شماست، به شدت ضربه می‌خوره.

و یا برعکس، یعنی اگه پسرخاله‌تون در آینده رفاقتتون رو به‌هم بزنه، شما که هنوز علاقه‌مند بهش هستید، به‌شدت ضربه می‌خورید.

چرا میگم به احتمال زیاد، شما یا پسرخاله‌تون رفاقت رو به‌هم میزنه؟ چون آدما اگه شروع کنن به گفتگو و رفاقت با جنسِ مخالف، معمولاً نمی‌تونن پایبند به این رفاقت‌شون باشن.

با آدم‌های مختلفی شروع به رفاقت میکنن و بعدش به‌هم میزنن.

کم پیش میاد که با همون اولین رفیق(جنس‌مخالف) ادامه بدن و ازدواج کنن.

اگه برفرض ازدواج کنن با همون اولین رفیق‌شون، کم پیش میاد که زندگیِ ایده‌آلی رو بعد از ازدواج داشته باشند.

چرا؟

چون آدم توی سن نوجَوونی، نگاهِ کاملی به (آینده‌ی خودش) و (ملاک‌های خودش و همسرش) و (ویژگی‌های همسرش) نداره.

چه خوشتون بیاد و چه نیاد، در آینده پخته‌تر از امروز میشید.

من اگه دختر بودم و جای شما بودم : یه نگاه به آینده‌م مینداختم. اگه واقعاً علاقه با ازدواج با پسرخاله‌م داشتم، صاف و پوس‌کنده به پسرخاله‌م میگفتم که (( اگه احساس میکنی که مرد شدی و شهامت داری که حرف دلت رو به خانواده‌ت بزنی، برو با پدر و مادرت درمیون بذار و بهشون بگو که به من علاقه داری. ))

اگه پسرخاله‌تون واقعاً شما رو بخواد و نگاه سطحی و بچگانه نداشته باشه، میاد خواستگاری و اگه برفرض گزینه‌ی مناسبی باشه، واقعاً بهش میرسید و واقعاً بهتون میرسه. اگرم بعد از خواستگای فهمیدید که به درد هم نمی‌خورید، پس دیگه ادامه نمیدید.

اگرم که سنش برای خواستکاری کمه، پس همون بهتر که باهاش صمیمی نشید. چون اگه برفرض ۸ سال هم باهاش رفاقت کنید، آخرش ایشون توی ۲۵ سالگی میره خواستگاریِ کسی که ۱۷ یا ۲۰ سالشه. نمیاد با شمایی که هم‌سنش هستید، ازدواج کنه. گزینه‌های بهتر از شما رو [با عرض معذرت] به‌راحتی میتونه پیدا کنه.

و اما شما، اگه احساس میکنید که هنوز بچه‌اید و حس ازدواج ندارید، پس اصلاً چرا میخواید با جنس مخالفتون شروع به رفاقت کنید. تهش وقتی ازدواجی درکار نیست، چرا میخواید باهاش ارتباط بگیرید؟ فایده‌ش چیه؟

مگه خدا نگفته با نامحرم رفیق نشید؟ حرفِ خدا ، جای شک و شُبهه برای آدم باقی می‌ذاره؟

 سوره نساء آیه‌ی ۲۵ و سوره‌ی مائده آیه‌ی ۵.

سلام ببخشید

من یکبار گفتم که سعی میکنم کم کم رابطمونو کمرنگ اما برخی از دوستان انگار حرف منو درست متوجه نشدن...من و پسرخالم کلا ۱۷ سالمونه و گفتم که اصلا فاصله سنی نداریم باهم ..به همیمن دلیل که دوست بچگی بودیم باهم صمیم هستیمو ارتباط داریم ولی طوری نیست که اصلا بخوایم ازدواج کنیم..یا من برم به ایشنون بگم که اگر مردی بای حاستگاری اصلا زتبطمون تو این چیزت نیست گاهی درمورد درس و گاهی حتی درمورد کارتون میایم حرف میزینیم...درهمین حده نه بیشتر..و بگم که این توی خانواده هاهم پذیرفته شده یعنی وقتی تو جمع خانوادگی اون وخی میکنه با من البته نه خارج از حد شوخی معمولی لفظی خانواده همونم میخندن وفقط مادرم بود که ایناواخر گیر میداد..که اومدم فهمیدم حق داره و به مادرم حق میدم و رابطمو کم کم کم میکمم ولی این پیامو فرستادم که بدونید ماحتی درسنی نیستیم که بخوایم ازدواج کنیم

یاحق

خیلی مواظب  رفتار خودتون باشید

چه داستان هایی که نشنیدم از علاقه به خواهر زن و چه عشقی که باعث پاشیدن زندگی دونفر بوده، حتی دختره میگفته نمیخوام نصیحتم کنید، من نمیتونم دست از عشقم بکشم، فقط راهنماییم کنید چطور با مادرم مطرح کنم که سکته نکنه، شوهر خواهره  هم قصد جدی طلاق داشته از همسر وازدواج با خواهر همسر

این عشق یک روزه شکل نگرفته، کم کم ایجاد شده با همین شوخی ها و...

مذهبی و غیر مذهبی هم نداره

میدونم همه رو نباید به یک چشم دید ولی آدم از بعضی از مذهبی ها یک چیز هایی میبینه که.... 

نمونش همون مثالی که زدم. 

فی امان الله. 

به نویسنده:

خداروشکر که هنوز صمیمی نشدید.

ولی خب [همونطور که میدونید] صمیمیت‌ها "کم‌کم" به‌وجود میان نه "یک‌دفعه".

از همون اول عزت و احترام خودتون رو در برابر نامحرم حفظ کنید و نذارید با شوخی‌ها، حریم‌ها کمرنگ بشه.

امیدوارم مواظب و موفق باشید.

من نمیدونم این چه استدلالیه که بعضا دارن و میگن فلانی چون مثل خواهر یا برادرمه پس ارتباط داشتن باهاش ایرادی نداره. اگر دوست دارید خودتون رو قانع کنید و گول بزنید که هیچی. وگرنه هیچ آدم دارای تفکر درست و معتقد به دین، چنین دلیلی رو از شما قبول نمیکنه. شما فقط داری واسه یه ارتباط نادرست با کسی که باهات نامحرمه دلیل می تراشی.

کاری به سن شما ندارم چراکه چه کوچکتر و چه بزرگتر از شما باید از چنین رفتارهایی اجتناب کنند وگرنه نتایجش گریبان گیر زندگی مشترک آینده خودتون با همسرتون میشه.

ببینم عزیزم به نظرم یه سریا دارن خیلی بزرگش میکنن منم رابطم با پسر عموم اینجوری بوده و هست خانواده ام تقریبا مذهبی هستن اما ما رابطمونو قطع نکردیم و اون واقعا برام عزیزه و مثل برادرم میمونه با اینکه پسر مذهبی نیست و براشون خیلی چیزا  عادی  فقط باید خودت مراقب باشی یه وقت بی راهه نرین ** *** ** **** ******** ** ** ***** ** ***** و مشکلی پیش نیومده البته الان جفتمون بزرگ تر شدیم:)