سلام
عیدتون مبارک
لطفا خانم های مومن و با حجاب حتماااااا نظر بدن.
پسری هستم 24 ساله تا به حال به معنای واقعی کلمه دوست دختر حضوری و واقعی
نداشتم . یکبار 19 سالگی و یک بار 20 سالگی با دختر دوست شدم که این دو دختر را
خدا رو شکر هیچ وقت از نزدیک ندیدم ( فقط
عکسشون دیدم ) بطور مجازی دوست شدم و شماره بهم دادیم ( اونا توی شهر دیگه زندگی میکردن ) متاسفانه باشون روابط تلفنی
و چتی داشتم.
با دومی روابطمون خیلی نزدیک
شد و حرفای عاطفی و جنسی زدیم. چون من خیلی خیلی عاطفیم مثل یه دختر احساسیم.
تا
اینکه کم کم فهمیدم این کارا اخر عاقبت نداره و وقتی به همسر آیندم فکر
میکردم
ناراحت میشدم که چرا من الان دارم این کارو میکنم، چون هم خیانت به همسر
آیندمه هم
خیانت به همسر آینده اون دختر. با خودم میگفتم درسته دست به جسمشون نزدم،
اما دستم به روح و عواطفشون که خورده!... نباید باشون دوست میشدم و
روابط عاطفی برقرار میکردم. پشیمونم.
اونام دخترای بد نبودن اما خب فشار جنسی و عاطفی باعثش بوده. خلاصه بهم زدم باشون چون راه به جایی نداشم و توبه کردم با دختری دوست نشم چون اخر دوستی میرسه به روابط خطرناک عاطفی و شاید جنسی و بدبخت کردن دختر مردم.چون دختر بیشتر پسر قطعا اسیب میخوره.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)