کدوم دانشگاه برم، علوم ورزش گیلان یا فرهنگیان

سلام خسته نباشید

دختری هستم ۱۹ ساله. من در دبیرستان تربیت بدنی درس خوندم با معدل کل ۱۹. من در شاخه ورزشی تکواندو فعالیت می‌کنم و در حال گرفتن دان ۳ هستم. 

سؤالی که داشتم اینه من امسال باید کنکور بدم کمکم کنید واقعاً گیج و سر در گم هستم نمی دونم دنبال رشته دبیرستانم برم و یا برم دانشگاه فرهنگیان برای تربیت معلّم.

درسته من در دبیرستان رشته تربیت بدنی خواندم امّا برای کنکور میشه دفترچه کنکور انسانی گرفت و شرکت کرد 

من با توجه به شناختی که در خودم دارم می دونم که چه کنکور تربیت بدنی بدم و یا کنکور انسانی، قبول میشم. 

کمکی که از شما می خوام اینکه در کدوم رشته تحصیل کنم 

۱: دانشگاه علوم گیلان، ورزش برم و اون جا درس بخونم و مربی بشم 

۲: در دانشگاه فرهنگیان درس بخونم و معلّم بشم 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) انتخاب رشته (۱۰۶ مطلب مشابه)

شناخت دختری با روح بلند و والا

سلام به همگی

من یه پست قبلاً گذاشته بودم در مورد اینکه درگیر یه مشکل روانشناختی شده بودم و خیلی اذیتم می کرد.

اون هم اینکه خیلی به خانم‌های ورزشکار کار و دخترانی که خصلت جنگجو دارن علاقه دارم. البته بخش عمده تصورات غلط من تصاویری بود که در اینترنت دیده بودم. (و خب هنوز هم اذیتم می کنه ولی می تونم مقابله کنم) 

دوستان اینجا راهنمایی خوبی کردن و به یه مورد خیلی خوبی اشاره کردن اینکه به جای عضله قوی باید یه دختر روح بلند و والایی داشته باشه و من باید در این مورد مطالعه کنم.

سوالم اینه چه جوری و از کجا بتونم چنین افرادی رو بیشتر بشناسم یعنی چه کتاب یا منبعی در این مورد می‌شناسید که معرفی کنید. واقعاً دلم می خواد این رو بدونم چون تجربه زیادی ندارم و ترسم از اینه که اگر درآینده واقعاً دختری با ظاهری که توی فانتزی‌ای لعنتی من بود باهام رو به رو بشه آیا من توان مقابله خواهم داشت یا نه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی دختران (۴۷ مطلب مشابه)

گریه ی زن در زمان بحث و مشاجره با شوهر

سلام وقت تون بخیر

من در همین وبلاگ چندین سوال و مطلب دیدم که درباره گریه خانم‌ها بود و اینکه بعد از مدتی گریه خانم برای همسرشون عادی میشه اگر زیاد تکرار بشه و یا اینکه اگر در بحث و مشاجره با همسرشون ایشون بزنه زیر گریه اشک تمساح میشه و این جور گریه‌ها رو منفعت طلبانه می دونن و بدشون هم میاد و شاید یه عده‌ای از آقایون هم اعصاب شون بریزه بهم و... 

خب حالا مشکل من اینکه به شدت احساستی هستم اشکم دم مشکمه البته نه برای هر موضوع چرتی ولی کلاً توی بحث و مشاجره با آدم‌هایی که دوست شون دارم مخصوصاً بابام و وقتی مامان یا بابام سرم داد بزنن خیلی سریع بغض می‌کنم یا صدام میلرزه و بعدش هم گریه این واقعاً دست خودم نیست فقط ناراحت میشم و خود به خود بغض می‌کنم و خیلی سریع اشکم سرازیر میشه حتی خیلی اوقات تموم تلاشم رو می‌کنم که اشک‌ها نیان ولی کاملاً مشخصه چون چشم هام سرخ میشه با نوک بینیم /: و توی این حالته که همیشه مامان یا بابام میگن حالا گریه نکن باشه تو راست میگی /: یا میگن بشین آبغوره هات رو بگیر هر وقت تموم شد باز حرف می زنیم /: من واقعاً از این حرف‌ها متنفرم تا حالا هیچ وقت پدر و مادرم درکم نکردن و همیشه این رو میگن و یه جوریه که انگار دارم از این گریه به عنوان سلاح استفاده می‌کنم در حالی که هیچ وقت این طور نبوده فقط اون خودش میاد! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) رفتار شناسی پسران (۹۹ مطلب مشابه)

تا حالا خودتون یا اطرافیان تون به رابطه قبلی برگشتید؟ چطور بوده؟

سلام به همه کاربران

۲۳ سالم هست، دخترم، و دچار شکست عشقی شدم. علت آن اشتباهات و لجبازی بین ما بود.

من می خوام به رابطه برگردم اما نمی دونم که کار بنده درسته یا خیر و نمی دونم اون آقا پسر هنوز علاقمند هست بهم یا خیر، لطفا اگر تجربه مشابهی دارید در کامنت ها بفرمایید.

می دونم که دختر نباید قدمی برداره و فلان و بهمان، اما مایلم بدونم دیدگاه آقا پسر ها نسبت به این که دختر خانمی دنبال شون بره چیه.

سپاس بابت کمک تون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)

تصمیم جانفرسا: عشق یا ... ؟

سلام عزیزان

تو همین بلاگ دیدیم بعضی ها، زاری می کردن از شکست عشقی و خراب شدن شیرینی اولیه عشق بعد از وصال.

طبق گزینه 《 آدم ها از دور جالبند 》و یا 《 وصال، مدفن عشق است 》، وقتی به هر سختی عشقولانه رو تشکیل دادن و رفت و آمد و حشر و نشر کردن، بعد از مدتی،   چیز هایی دیدن که بد ضد حال خوردن. مثل کم محلی، جواب پیام ندادن ، طاقچه بالا، ترشرویی، طرد کردن، کات و...

طوری که بعضا" از آشنا شدن با اون فرد، مثل...چی.. پشیمون شدن.

حالا امکان راه وسطی نیست؟ (منظور برای مجردها ست) 

یعنی از اول آشنا نشن، ولی غیر مستقیم طرفش بفهمه ازش خوشش اومده؟ (=کراش) 

مثل کسی که از فروشنده ای خوشش بیاد، گهگاهی (نه مکرر) به بهانه ویترین، نگاهی هم به اون بکنه.  نگاه عاشق هم غیر ممکنه لو نره. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب کاربران (۸۹۰ مطلب مشابه)

شبیه خانواده م نیستم و سبک زندگیم رو دوست ندارم

سلام

من داغونم، خیلیم داغونم، واقعاً به بن بست رسیدم، مشکل از خانوادمه

خانواده م درکم نمی کنن بیشتر از ۲۰ ساله دارم تو خودم زندگی می‌کنم، هیچ وقت نظر مشترکی باهاشون نداشتم همبشه به این خاطر اذیت شدم....

دقیقاً مثل بچه‌ای هستم که از پرورشگاه آوردن و هیچ شباهتی به بقیه اعضای خانواده ش توی روحیات و سلیقه و ... شون نداره

 کاش مثلاً می‌گفتن این دیگه بزرگ شده عقل داره اگر با ما نظر و سلیقه ش یکی نیست حداقل بهش احترام بذاریم غرورشو نشکنیم مسخره ش نکنیم ...

هر بار مشکلی پیش میاد مثلاً می خوایم خونه رو بفروشیم یا اصلاً هر چی! بابام میاد نظر می پرسه از همه منم نظرم رو میگم مثلاً میگم آگهی کنیم تو اینترنت خوبه یا مثلاً پولی چیزی بابام پیدا کرده بود می‌گفتم آگهی بزن رو دیوارمون بیرون می بینه میاد تو کوچمون سراغش خب نشونه میده میاد می بره مسخرم می‌کردن می‌خندیدن می‌گفتن چقدر ساده ای خب هر کی میاد میگه مال منه می‌گفتم خب نشونی میده کجا گم کرده و... انگار نه انگار فقط میگن تو این قدر ساده و احمقی سرت رو آخر به باد میدی با این کارات!!! شما بگین!!!! من اشتباه می‌کنم یا اون ها؟ 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

بهترین و درست ترین رفتار در مقابل پسران چیست؟

سلام و عرض ادب خدمت دوستان

من یه دختر ۲۱ ساله هستم ترم ۴ دانشگاه.

یه سؤالی یه مدتیه ذهنم رو به شدت مشغول کرده چون توی این چالش رفتاری بدجوری گیر کردم.

به حرف‌های روانشناسا گوش کردم، مشاوره رفتم، نصیحت های پدر و مادرم، دوستانم، افراد بیرون جامعه، بزرگترا و حتی کلی از نظرات شما کاربر ها رو خوندم امّا گیج و مبهم موندم راه درست رفتاری در برابر پسرها چیه؟ 

 اکثراً پسرها تو نظرات نوشته بودن با ما پسرها عادی رفتار کنید همون طور که با دخترها هستید ولی جلف نباشید منم خب عادیم حد و حدودهای مشخصی هم دارم ولی متلاسفانه دچار یه درگیری درونی شدم. 

متأسفانه یا خوشبختانه پسرهای زیادی جذبم شدن و این برام عجیبه واقعاً چون یکی از دوستانم چهره واقعاً زیبایی داره و می‌گفت تا حالا کسی بهش هیچ پیشنهادی نداده و برای من سوال شد که چهره مهم تره یا گرمی رفتاری چون واقعاً می بینم دخترهایی که به زیبایی اون نیستن امّا زبان و رفتار گرم تری دارن با پسرهای زیادی در ارتباط هستند. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)

میشه عشق قبلی رو فراموش کرد و باز هم عاشق شد؟

سلام دوستان

 من پسری ۲۵ ساله و دانشجوی داروسازی هستم، خواستم تجربه خودم با تلفیق دانش شخصی ام از روانشناسی رو در خصوص فراموشی عشق سابق با شما در میان بذارم

 چون عشق از نظر علمی، تاثیراتی مثل مواد مخدر داره و اعتیادی قوی هست

وقتی معشوق رو می‌بینید انگار ماده مخدر مصرف می‌کنید و وقتی ازش دورید بی تاب می شد، و واقعاً عاشق شدن، هم حس قشنگ هم حس سختی هست، ولی خبر خوب اینه که قابل فراموشی هست

فراموشی به این معنی که حسی دیگه به طرف نداشته باشید، نه اینکه کلاً از یادتون بره

ممکنه باز هم به ذهن تون بیاد، ولی دیگه حسی بهش ندارید

 ▪︎ مرحله اول

اول باید از طرف تون نا امید بشید

در واقع ذهن تون نسبت به طرف قطع امید کنه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب کاربران (۸۹۰ مطلب مشابه)

آیا من تحت تاثیر فیلم ها و قصه ها دچار اشتباه شدم؟

سلام

امیدوارم حال تون خوب باشه، من پسری ۲۷ ساله و مجردم از حدود ۴ سال پیش تصمیم به ازدواج گرفتم و تو این مدت با تعدادی خانوم هم آشنا شدم امّا با هیچ کدوم راه به جایی نبردم.

علت اینکه بعد از ۴ سال هنوز ازدواج نکردم اینه که من بنده عشق هستم، من باور داشتم و دارم که ازدواج قبل از اینکه در دفتر ازدواج ثبت بشه باید تو قلب دو طرف ثبت بشه، با خودم می گفتم باید با دختری رو به رو بشم که دلم رو بلرزونه امّا خب تا حالا که دلم نلرزیده و من در حسرت دیدار محبوبم اشک می ریزم...

حالا به نظر شما ذهنیت من اشتباهه که فکر می‌کنم ازدواج باید با عشق باشه نه صرفاً تفاهم؟ به نظرم خونه ای که با عشق بنا نشه خونه نیست مسافرخونه س، بی عشق آواز پرندگان زیبا نیست، نسیم صبحگاهی نوازشگر نیست، خورشید درخشان و گرمابخش نیست و ماه تابنده و روشنگر نیست...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

نظرتون راجع به شعری که نوشتم

سلام 

بیست ساله هستم،  به تازگی از شخصی که بهش علاقه داشتم به طور غیر دوستانه ای راهمون جدا شد و این شعر خداحافظی با اون بود خواستم که به عنوان یک شاعر تازه کار نظر دوستان رو بدونم (شعر دان و یا شعر خوان) 

قلب من در آتش بی حرمتی ها شعله میگیرد

در این صحرای خشکیده دگر باران نمی‌گیرد

بسوز ای عشق بی سامان که دل بی تو نمیمیرد

اگر چه این خیال خام ره فردا نمی‌گیرد

هوای لمس آغوشت هوایم را نمی‌گیرد

خنجرت در قلبم است ای دوست جانم را نمی‌گیرد

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
شعر و شاعری (۱۳ مطلب مشابه)

دو راهی چالش برانگیز

با سلام و عرض ادب خدمت خانواده برتری‌های بزرگوار

بنده بین یک دو راهی چالش برانگیز برای ادامه‌ی مسیر زندگیم شدم که ممنون میشم نظرات بازدیدکنندگان عزیز را در این باره ببینم که تصمیم گیر‌ی برایم‌ساده تر بشه. 

بنده در حال حاضر ۲۲ سال سن دارم و در حال فارغ التحصیل شدن از مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران هستم.

و دوران راهنمایی و دبیرستانم را در رشته‌ی تجربی و مدرسه‌ی تیزهوشان (سمپاد) گذراندم و یکی از دانش آموزان نمونه‌ی مدرسه ام محسوب می‌شدم و و در مسابقات علمی بین مدارس سمپاد که هرسال برگزار می‌شد رتبه‌ی برتر می‌شدم. به قصد کنکور پزشکی برای کنکور می خوندم که به طور اتفاقی چند ماه قبل از کنکور با رشته‌ی مدیریت آشنا شدم و به این رشته علاقه هم داشتم.

کنکور را که دادم با توجه به رتبه ام داروسازی همین جا و پزشکی شهرستان را قبول می‌شدم ولی بر خلاف نظر خانواده ام و با وجود مخالفت آنها فقط مدیریت را انتخاب کردم و پزشکی را در لیست انتخاب رشته ام وارد نکردم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ادامه تحصیل در خارج (۲۷ مطلب مشابه)

ازدواج با یک خواستگار بلاتکلیف درسته؟

با سلام و احترام

دانشجوی دکتری هستم. در دانشگاه تدریس می‌کنم. کارمند هستم. دوران کارشناسی خواستگاری داشتم. خانواده من راضی بودند امّا ایشان که به نظرم بیشتر به خاطر اصرار مادرشان تشریف آوردند نظرشان منفی شد. 

در دوران ارشد جویای احوال من شدند. و از واسطه ما پرسیدن که آیا مجردم یا نه امّا اقدامی نکردند. چند روز پیش دوباره بعد از چند سال مادرشان تماس گرفتند که تصمیم دارند مجدداً به خواستگاری بیایند. 

من عرض کردم که اجاره بدهند با مادرم در میان بگذارم بعد اگر خانواده من موافق بودند به همراه خانواده یک جلسه بیرون ملاقاتی داشته باشیم. امّا مادرشان گفتند که پسرم نظرشان اینه که فعلاً با خانواده در میان نگذارید. ولی من مخالفت کردم و عرض کردم بدون اطلاع پدر و مادرم اقدامی نمی‌کنم. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)

مشکلی که زندگی یه جوون رو از بین برده

سلام 

راستش نمی دونم از کجا شروع کنم.

مشکل من مشکل خاصیه نمی دونم تجربه کردین یا اینکه براتون عجیبه. مشکلی که در عین حال که خیلی مسخره ست، ولی نابود کننده ست. مشکلی که ممکنه راه حل ساده ای داشته باشه امّا زیاد کارساز نیست. لطفاً تا آخر بخونین

اگر بخوام صریح و ساده بگم مشکل من دو رو بودنه، من دو رو دارم یک رو در خلوت و تنهایی خودم و یک رو در بیرون.

در خلوت و تنهایی خودم میشم یک آدم ایده آل که کلی حساب کشی می کنه از خودش که چرا فلان کار رو کردی یا فلان کار رو نکردی، کلی فکر می کنه و سنجیده تصمیم می گیره، سنجیده رفتار می کنه و برای اوقاتی که قراره در جمعی قرار بگیره برنامه ریزی می کنه که این جور رفتار کنه، فلان حرف رو نزنه یا خودش رو کنترل کنه.

امّا امان از وقتی که اون شب تنهایی، روز میشه و از خلوت میاد بیرون، تمام اون توصیه‌ها یادش میره، تصمیم‌های یهویی، عجولانه رفتار کردن، نسنجیده حرف زدن، رنجوندن بقیه و بی خیال درس و ... میاد سراغش. انگار یه آدم دیگه میشه که یکی که صد و هشتاد درجه مخالف عقاید خلوتشه، کنترلش می کنه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

خیال پردازی زیاد اختلال روانی محسوب میشه؟!

سلام وقت بخیر 

راستش می خوام بدونم خیال پردازی کی به اختلال روانی تبدیل میشه؟ من ۱۸ سالمه و از بچگی خیلی خیال پرداز بودم و تا ۱۲ سالگی تک فرزند بودم. 

پدرم ۸۰ درصد زمان و زندگی را سر کار بودند و مادرم هم علاوه بر شغل خودشون که درگیر بودند مجبور بودند خیلی از کارهای خونه که پدرم نمی‌رسیدند و خونه نبودند انجام بدن، برای همین اغلب اوقات من تنها بودم و زیاد هم با فامیل رفت و آمد نداشتیم در حد سالی یه بار دید بازدید عید و خب من همیشه تنها بازی می‌کردم با دوستان خیالیم یا عروسک هام و خب کاملاً هم طبیعی، دیگه انگار که واقعاً هستند.

مهد کودک و پیش دبستانی هم نرفتم و اون زمان هم خونه تنها بودم خیال پردازیم واقعاً زیاد و قوی بود به اندازه‌ای که چند باری که با مامانم رفتم سر کلاس خیاطی، همکاران مامانم می‌گفتن خیلی باهوشه، فقط با یه تیکه پارچه چند ساعته مشغوله بازیه و خب خیلی هم حراف بودم نه با بقیه با خودم و آدم‌های خیالیم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
معرفی مراکز مشاوره (۱۴ مطلب مشابه)

من به درد معلمی می خورم؟

سلام خدمت شما کاربران محترم و آقای نجفی

من می‌خواستم یه مشورتی از دوستان بگیرم و از تجربیات تون استفاده کنم 

مشئله به اینصورته که من آزمون استخدامی آموزش پرورش رشته آموزگار ابتدایی رو شرکت کردم و به احتمال زیاد قبول میشم و اینکه من از بچگی به معلمی علاقه مند بودم همیشه چند تا صندلی می ذاشتم تابلو هم که داشتم بعد برای آدم‌های خیالی درس می‌دادم و سوال پای تابلو می‌نوشتم همیشه توی مدرسه از گچ و تخته سیاه و تابلو خیلی خیلی خوشم میامد و وقتی برگه‌های خاله م که معلمه رو تصیح می‌کردم خیلی خوشحال می‌شدم همین الآن هم از اینکه وقت بگذرونم با بچه خوشحال میشم و مثلاً با بچه‌های فامیل خیلی ارتباطم خوبه با اینکه پدر و مادران شون حوصله شون رو ندارن ولی من ارتیاطم باهاشون خوبه و از اینکه باهاشون باشم خوشحالم 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل فرهنگیان (۱۳ مطلب مشابه)