سلام
پسری ۲۰ ساله هستم، دانشجوی کارشناسی مشاوره دانشگاه فرهنگیان، من آدمی جاه طلب و کمال خواه هستم که البته دست خودم نیست.
زمانی که می خواستم کنکور بدم همه ش تو فکرم بود که روان شناسی رو تو دانشگاه تهران یا بهشتی بخونم و واقعا هم براش تلاش کردم، چون از یه خانواده متوسط بودم دوست داشتم بدرخشم و این کمبود ها رو جبران کنم.
امّا خب چون آینده شغلی برای من اهمیت داشت گفتم بیام فرهنگیان هم علاقه م رو که روان شناسی و مشاوره هستش دنبال کنم هم آینده شغلیم تامین باشه، ولی نمی دونم چرا الآن احساس پشیمونی دارم گرچه می دونم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
انتخاب رشته (۹۷ مطلب مشابه)