سلام
اگر شما پرستاری هوشبری فرهنگیان و بی هوشی رو بتونید قبول بشید کدوم رو انتخاب می کنید؟
لطفا کسانی که تجربه دارن هم یه کم در مورد شغل شون صحبت کنن...دلیل انتخاب تون؟ اینکه اگه برگردید دوباره انتخابش می کنید؟
من به همه شون علاقه دارم ولی به پیراپزشکی خیلی بیشتر ولی تجارب بقیه منو دو دل کرده.
سلام دوست محترم ببینید یکی از دوستان من
مامایی میخونن و پشیمونن که فرهنگیان نرفتن میگن روحیشون حساس و کاش
دبیر میشدن روحیات خودتون هدفتون
و همه چیو در نظر بگیرید ان شاءالله خدا کمکتون کنه *** بار بگید استخیربالله
اگر اشتباه نکنم این بود در گوگل سرچ کنید
یا استخیرالله بود ان شاءالله مسیرتونو پیدا کنید
تو فکر اپلای و مهاجرت کاری باشی پیراپزشکی بهتره... غیر این فرهنگیان بهتره میتونی کنارش کسب و کار خودت رو داشته باشی... به خاطر ساعت کاری کم و تعطیلات بیشتر
بی هوشی با هوشبری فرق داره ؟
مشخصه پیراپزشکی اولویتت باشه
فرهنگیان رو بذار گزینه آخر که اگه پیرا نیاوردی بری
البته در صورتیکه دختر هستی
اگه پسری که فرهنگیان رو کلا حذف کن
البته نظر منه
برای دخترها فرهنگیان بهتره
برای آقایونی که مهارتی فنی هنری چیزی برای کسب درآمد دارن و میتونن با شغل دوم درآمد خوبی کسب کنن باز فرهنگیان خوبه
اما غیر از این نه
سلام
از نظر موقعیت شغلی و درآمد پیراپزشکی بهتره ولی کارش به مراتب از دبیری سخت تره
به نظرم اگه روحیه حساسی ندارین برین پرستاری یا مامایی ولی اگه تحمل ***** *** * **** *** **** * *** * *** ندارین برین دبیری
سلام
اگه منظورتون از بیهوشی، متخصص بیهوشی هست که این می‌ره روی رشته پزشکی و با پیراپزشکی متفاوته. یعنی یه پزشک می‌ره میشه متخصص بیهوشی. ما به این میگیم بیهوشی.
ولی هوشبری تو اتاق عمل و ریکاوری اتاق عمل کار میکنه مثلا کنترل علائم و... در اتاق عمل و بعد اتاق عمل.
و پرستاری و مامایی هم که دیگه خودتون میدونین. البته فکر کنم مامایی اگه دکترا اینا بگیره و مجوز بگیره میتونه دارو اینا بنویسه و مطب باز کنه( البته دقیق مطمئن نیستم ولی دوستای مامایی من میگفتن میشه بازم برای اطمینان در این مورد تحقیق کنید. تو منطقه ما هم یه نفر هست که مامایی خونده و مطب داره البته از سی سال پیش اینا هست الان رو نمیدونم) ولی فکر کنم اکثر برن پیش متخصص زنان تا مامایی ولی اگه کارش خوب باشه ممکنه معروف بشه.
هر سه تای اینا شیفت دارن و کارشون تقریباً زیاده ولی کار پرستاری به مراتب سخت تره. به خاطر یه سری مسائل که بعدا توضیح میدم.
ولی فرهنگیان شیفت نداره منظور شب اینا، تعطیلات داره و از اول یه جورایی کارتون تضمین شده هست و حتی سالهای تحصیلتون هم براتون سابقه کار حساب میشه و هر دفعه که امتیاز بندی میشه و امتیاز می‌ره بالا حقوق بیشتر میشه.
یه معلم تقریبا هم سابقه از نظر کار کردن با پرستار، حقوقش بیشتر از پرستار هست.
ولی خب ممکنه مناطق محروم هم بفرستن و آدم با بچه ها درگیر هست.
ولی در مورد پرستاری چون شغل خودمه بیشتر میتونم راهنمایی کنم.
در مورد استخدامی زیاد نباید روش حساب باز کرد مثلا سه ساله فعلا استخدام نیومده. ولی از نظر کار در جاهای مختلف آره بازارکارش خوبه.
شیفت ها بر اساس نیرویی که هر بخش و بیمارستان داره تنظیم میشه مثلا من هر ماه هشت تا شب دارم و در کل یه روز آف. البته تعداد نیروی بخش ما کمتر از حالت نرمال هست ولی متاسفانه میگن نیرو نداریم در حالیکه از بخش خودمون با چند تا پرستار قرارداد نبستن و اونا مجبور شدن برن و ما مجبوریم شیفت های زیاد وایسیم. البته بخش هایی که نیروی نرمال دارن افراد تقریباً هم سابقه با ما هر ماه پنج شب و سه تا آف دارن( اینجا لیاقت سرپرستار هم مهمه).
الان که چند ماهه شلوغه هر کدوم تو عصر و شب ها ده یازده تا مریض داریم که اکثرا پرکار و بدحال میشن یعنی مثلاً ما تو شب از ساعت نه اینا شروع میکنیم دارو دادن ساعت دوازده تموم میشه. در کل نهایت آدم دو ساعت شیفت خواب داره که اونم اگه شلوغ بشه نمیشه رفت. پرستار تنها آدم در دسترس برای مریض و همراه مریض هست و با این حجم کاری مجبوری با همراه های این تعداد مریض حرف بزنی و توضیح بدی بهشون. بعضاً هم واسه یه مریض باید به سه چهار همراه در زمان های متفاوت و جدا از هم یه مطلب رو توضیح بدی. اگه مریض بدحال بشه و پزشک جوابگو نباشه تو باید فضا رو مدیریت کنی. هر روز یه بخش نامه جدید میاد و یه کار جدید به کارهای پرستاری اضافه میشه. در کل پرستاری فقط شیفت شب نیست و موارد مختلف داره که سختش میکنه.
البته اینم بگم که از نظر حجم کاری اینم تاثیر داره که تو چه بیمارستانی باشی. مثلاً بیمارستان ما تو منطقه ما جایی هست که اگه تو بقیه بیمارستان ها و مناطق اطراف نتونن کاری واسه بیمار بکنن می‌فرستند بیمارستان ما. و مطمئنا باعث میشه حجم کاری زیاد بشه.
از نظر مهاجرت هم من خودم موافق مهاجرت در پرستاری نیستم بخاطر یه سری مسائل از نظر غربت اینا بودن نه ها بلکه بیشتر مربوط به خود حرفه ی پرستاری هست. ولی خب از نظر درآمد آره خوبه( در مهاجرت) و میتونه شغل با درآمد خوب باشه و البته تو همه کشورها خواهان داره. مخصوصا پرستاری ایران خواهانش بیشتره تو بقیه کشورها.
البته میشه تو دانشگاه به عنوان استاد کار کرد ولی اگه استخدام رسمی نباشی تو دانشگاه فکر کنم حقوقش کمه. ولی واسه هییت علمی خوبه.
ولی با همه مواردی که توضیح دادم من بازم پرستاری رو دوست دارم. چند بار موقعیت پیش اومد که برم یه شغل دیگه مثل فرهنگیان و... ولی نرفتم. چون تو پرستاری واقعا خوشحالم و فکر میکنم اگه برم یه شغل دیگه شاید کارش راحت باشه ولی اونطوری فقط روزهام رو میگذرونم. و اگه به عقب برگردم بازم پرستاری رو انتخاب میکنم.
آدم وقتی یه مریض خوب میشه کلی انرژی مثبت میگیره. البته این یه چیزی هست که باید تجربه بشه وگرنه با گفتن نمیشه. و از اون ور میتونه به غمگین ترین محل تبدیل بشه.
من خودم تو پرستاری خیلی چیزها یاد گرفتم علاوه بر خود حرفه اش.
بنظر من شما هم هر رشته ای رو که بهش علاقه دارین انتخاب کنید البته با تحقیق در مورد نحوه کارش و... چون اگه آدم شغلش رو دوست داشته باشه میتونه سخت ترین شرایط رو تحمل کنه ولی اگه دوستش نداشته باشه با کوچکترین مشکل ممکنه عقب بکشه. من خودم اوایل شروع کارم خیلی اذیت میشدم ولی هیچ وقت به این فکر نکردم که دیگه ادامه ندم. ترجیح میدادم سه ساعت دیرتر از همه برم ولی کارم رو تموم کنم بدون مشکل.
و اینکه هر شغلی سختی های خودش رو داره من پرستارم سختی های پرستاری رو میدونم معلم به نظرش معلمی سخته پزشکی همینطور و... پس سعی کنید شغلی رو انتخاب کنید که درش استعداد و علاقه دارین.
موفق باشید
سلام
خانوم fa Ah
ممنون
لطفا در مورد اتاق عمل هم توضیح بدید.
به خانم گلی
سلام
در مورد اتاق عمل اطلاعات زیادی ندارم.ولی چیزهایی که میدونم رو میگم.
از نظر شروع کارآموزی اینا تقریباً مثل پرستاری هست.
از نظر شیفت مونده تو کدوم بیمارستان کار کنی. اگه بیمارستانی باشه که شب و روز عمل داره شیفت شب اینا هم داره ولی مثلا بیمارستان ما بیشتر داخلی هست و عمل فقط روزهای غیر تعطیل و صبح ها هست پس شیفتهای کادر اتاق عمل هم اینطوری نوشته میشه.
تو اتاق عمل دو تا کادر اتاق عمل هست یکی سیرکولر که استریل نمیکنه و بیشتر تحویل بیمار و رسیدگی به پرونده رو انجام میده و یه کادر اسکراب داره که استریل میکنه و کنار جراح کار میکنه و کارهایی مثل بخیه زدن و پانسمان و دادن وسایل لازم به دکتر و ساکش و... رو انجام میده هر کاری که پزشک حین عمل بیمار نیاز داره.
و بدیش اینه که هر چقدر عمل طول بکشه اونم باید وایسه بالا سرش و شاید استرسش یکم بیشتر از پرستاری باشه البته استرس اصلی روی پزشک هست ولی خب بالاخره اونم تو اتاق عمل هست و یه اشتباه کوچیک ممکنه تاوان بزرگی داشته باشه. البته رشته های پرستاری و پزشکی و مامایی و اتاق عمل همه شون دقت زیادی میطلبد چون با جون آدم سر و کار دارن مثلا من خودم شده از شیفت برگردم و یکم که می‌خوابم یه دفعه بیدار بشم یه چیزی یادم بیافته و فکر کنم یادم رفته و زنگ بزنم به همکارم و ببینم نه یادم نرفته و انجام دادم🙂
یکی از همکاران بازنشسته شده پرستاری میگفت من هنوزم که هنوزه تو خواب میبینم داروهای ساعت پنج صبح رو ندادم و صبح شده حتی بعد بازنشستگی 😄 در کل این شغل ها یکم سختن.
حتی شده مثلا ساعت یک نصفه شب مریض حالش بد شده و ما زنگ زدیم دکتر رو بیدار کردیم تا ازش دستورات بگیریم. یه بار یه مریض بیقرار بود و توهم زده بود من زنگ زدم دکترش و چون دکتر از خواب بیدار شده بود به جای داروی آرامبخش آنتی‌بیوتیک گفت و قطع کرد و منم متوجه شدم که تو خواب این دستور رو داده و دوباره مجبور شدم زنگ بزنم و بار دوم که خوابش پریده بود خودشم می‌خندید که اون دارو رو تجویز کرده😂
در کل همه این رشته ها سختن.
ولی خب دوست داشتنین😉
از نظر بازارکار نسبت به پرستاری شاید کم باشه چون مثلا تو یه بیمارستان یه اتاق عمل وجود داره ولی چندین بخش وجود داره.
ولی از نظر مهاجرت و... اونم تقریباً مثل پرستاری هست حالا شاید یکم کمتر.
درآمدش هم شاید یکم کم باشه از پرستاری( در این مورد زیاد اطلاع ندارم)
اطلاعاتی که در موردش دارم تقریباً تا این حده. امیدوارم براتون مفید باشه.
و اینم بگم که کار تو بیمارستان سخته ولی هر روزش متفاوت از دیروزه. هر روز یه چالش جدید داره و برای آدم تکراری نمیشه.
من از اینکه تکراری یه کاری رو انجام بدم خوشم نمی اومد و میترسیدم پرستاری هم اونطوری باشه با توجه به معرفی یه عده. ولی هنوزم که هنوزه برام تکراری نشده و واقعا هر روز یه تجربه جدید پیش میاد. من خودم اگه از یه موضوعی ناراحت باشم و برم شیفت کلا حال و هوام عوض میشه نه بخاطر صرفا کار کردن چون امتحان کردم با کارهای دیگه حالم خوب نشده ولی با پرستاری واقعا خوشحالم. هر مریضی که بستری میشه یه تجربه متفاوت از زندگی داره بعضی وقتا میشینن از تجربیاتشون میگن. به همدیگه کمک میکنند. میبینی یکی یکم جونتره می‌ره واسه اون یکی که پیره آب جوش میگیره. یکی خودش مریضه ولی میگه اول داروهای اون یکی هم اتاقیم رو بده چون دردش بیشتر از منه و...
خلاصه کلی حس خوبم داره...
البته باید بیمارستان با روحیه تون سازگار باشه نه اینکه آدم دلش از سنگ باشه. اتفاقا هیچ وقت این اتفاق نمی افته ولی باید یاد بگیره احساساتش رو مدیریت کنه. چون ممکنه من درگیر احساساتم بشم و بیمار جونش به خطر بیافته.
خلاصه که سختن ولی شیرینن.
ان شاا... که براتون مفید باشه.
موفق باشید
سلام من دانشجو پزشکی ام. چیزایی که میدونم اینه:
حقوق پرستاری و شرایط مهاجرتش زیاد تر از بقیه پیراپزشکی ها و دبیری است. مثلا با دو-سه سال پرستاری میشه یه ماشین خرید ولی دبیری نه. ماهی ۱۵-۲۰میلیون کجا و ماهی۸-۹میلیون کجا!
ولی کارش هم سخت تره و مسئولیت های بسیار سنگین تری دارند.
یادمه توی بخش اطفال یه بچه بود که همراهش نبود ولی همراه مریض بغلیش هی میامد میگفت این بچه داره میلرزه. پرستار اینشارژ(پرستار اصلی بخش) از تجربه های قبلیش، میگفت نمیخواد هی بیای بگی داره میلرزه خودمون میدونیم تب و لرز داره، بهش دارو دادیم تبش بیاد پایین. حتی چند بار سر آن همراه داد زد. ...
ما هم یه گوشه نشسته بودیم و پیش خودمون میگفتیم عجب همراه زبون نفهمیه چرا هرچی بهش میگه برو و سرش داد میزنه باز هی میاد!
خلاصه فردا شد و ما باز رفتیم سر مریض ها اما...
متوجه شدیم آن بچه دیروز داشته تشنج میکرده و یه لرز ساده نبوده!!! معلوم نیست الان چند درصد مغزش سالم مونده باشه! معلوم نیست عقب مانده ذهنی شده یا نه! معلوم نیست بتونه دست و پاش را تکون بده یا نه! .... میبینید چه عذاب وجدان سنگینی روی دوش آن پرستار افتاد!!! وظیفه پرستاره این موارد را به پزشک گزارش بده. اصلا دوست نداشتم به جاش باشم اصلا! تموم روز را گریه کرد ولی اگر خون هم گریه کند برای آن بچه سلامتی نمیشه! فکر نکنید نشسته بود استراحت کنه که نرفت بالاسر بچه، بلکه کلی کار دیگه و کلی مریض دیگه را باید رسیدگی میکرد و باورش نمیشد این بچه که یکم پیش حالش خوب بود الان تشنج کنه!
مشکلات و سختی های پرستاری زیاده من دیدم معمولا آقایون حرفه ای تر اند چون نترس تر رفتار میکنند.
اتاق عمل ها و ماما ها خیلی کارشون سبک تره حقوقشون نمیدونم چقدره اگر اندازه پرستار ها باشه به نظرم عدالت نیست.
به دوستمون که دانشجوی پزشکی هستن.
والا من نمیدونم منظور شما کدوم پرستارها هستن که اینقدر حقوق میگیرن.
ولی من که استخدام نیستم ماهی ده تومن میگیرم.
استخدامی ها هم حکمشون ۱۴ تومن ایناست که سیزده تومن به دستشون میرسه.
ما سرپرستار مون ۲۰ تومن میگیره.
ولی یکی از فامیلای ما که فرهنگیان خونده واسه ابتدایی درس میده با چهار سال کار کردن ۱۵ تومن میاد دستش.( البته امتیاز بندی و اینا هم دارن اونا)
ولی بیمارستان های خصوصی شاید حقوقشون متفاوت باشه از اون خبر ندارم.
ولی آره کارش سخته.
البته من فکر میکنم مامایی بدتر باشه از نظر استرس کاری چون با جون دو تا آدم کار داره.
در کل رشته های علوم پزشکی سختن همه شون.
حتی شاید یه نفر فکر کنه فلانی پزشک شده خوشبحالش و فلان
ولی نمیدونه سر هر مریض چقدر استرس می‌کشه.
ما یه پزشک داشتیم سر یه مریض بیچاره کلی اذیت کشید اونقدر وضعش بد بود که هیچ پزشکی قبول نمی‌کرد درمانش رو به عهده بگیره ولی ایشون داشت نهایت تلاشش رو میکرد که خوب بشه ولی آخرش که درمان پاسخگو نبود و فوت کرد. همراهانش از پزشک شکایت کرده بودن که به مریض ما رسیدگی نکرد. در حالیکه ما دیدیم چقدر تلاش میکرد و حتی به مریض گفته بود بره پیش یه دکتر دیگه ولی میگفتن نه خانم دکتر کسی قبول نمیکنه. ولی خب....
سلام من خودم ۹ سال سابقه تدریس دارم در مناطق محروم و فوق محروم حتی لب مرز البته من پرستاری دانشگاه مشهد روزانه هم قبول شدم چون بابام فرهنگی بود مجبورم کرد برم فرهنگیان خیلی پشیمونم از این که معلم شدم با رتبه بندی تحقیر شدیم با اندکی افزایش وزیر ا.پ در رسانه ها و حتی ماهواره خبر رسانی به منظومه های دیگه می فرستاد اما خواهرم علوم پزشکی رفت کارش سخت تره اما حقوق و اینده بهتری داره در معلمی همیشه باید به حرف های اولیا و مدیر و قبولی و .... گوش بزنی و همیشه باید دانش اموز رو بالا بکشی از نظر درسی حتی اگر مشکلش مال سال های پیش باشه هر چی هم به اولیا در مورد روش های تقویت فرزندشون میگیم انگار نه انگار اخر میان و کلی دعوا که چرا نمرشو کم دادی حتی در مدارس ***** *** که ***** اولیا زندانی هستن و معتاد خطر جانی هم داریم برای مردا به درد نمی خوره چون پولش خیلی کمه و حدودا با توجه به کلاس های فوق که مدرّسشون همه از دکتراهای رشته های دانشگاهیی هستن کلاس های خود معلم و دبیر مورد استقبال قرار نمیگیره و کلاس ها که بماند که اگر به دانش اموز هم از روی عصبانیت چیزی بگی باید به ۱۰ نفر جواب پس بدی فکر کن ۳۵ نفر دانش اموز که ****** برای گذران وقتشون میان سر کلاس .
در کل تعطیلی داره اما پولی نداره که بخواهی تعطیلات رو خوش بگذرونی
من دانشجوی دبیری شیمی ام و رشته دبیرستانم تجربی بوده و دخترم .
کلا بستگی به خودت داره برا یکی میتونه معلمی بهترین انتخاب باشه و برا یکی بدترین انتخاب !!
من نمیخوام توی این متنی که تایپ میکنم بگم فرهنگیان عالیه یا خیلی بده میخوام در واقع چیزایی رو بگم که آگاهی دارم و تجربه کردم .
من خودم فقط روزی هزار بار خداروشکر میکنم که این رشته رو قبول شدم چون با یه سری ویژگی های من سازگار بوده ولی از طرفی ما داریم دانشجو معلم هایی که پشیمونند طبیعتا یه همچین روندی رو هم بچه های پیرا پزشکی دارند .
حتما از تست های تیپ شخصیتی استفاده بکن تا بهتر بتونی تصمیم بگیری .
در ضمن از نظر درآمدی خیلی چیزا به خودت بستگی داره **** ******** **** ****** *** *** **** *** ****** * ****** **** * **** ***** **** یا کارشناس ارشد تغذیه داریم تو شهرمون( که شهر کوچیکی هم هست) که اینا از بعضی از دکترهای متخصص بیشتر درآمد دارند . معلمی میشناسم که شغل دومش درآمد خیلییی خوبی داشته یا یه معلم دیگه استاد تدریس خصوصی پروازیه یا کلاس کنکور برگزار میکنه و خیلی خیلی درآمد داره .
ولی اینا مستلزمه اینه که اون انتخابی که میکنی از روی شناخت باشه
ببین واقعا حقوق معلم کمه این یه چیز کاملا بدیهیه و همه اینو میدونند و بحثی روش نیست.
ولی به طور کلی اگه برا یکی پول و درآمد خیلییی بالا بسیار مهمه پس باید کلا مشاغلی که حقوق ثابت دارند و کارمندی هستند رو بذاره کنار این یه چیز مشخصیه .
(من خودم با اینکه معلمم ولی به داداشم با توجه به شناختی که ازش داشتم توصیه کردم که درس نخونه و بره دنبال کار آزاد .)
از نظر پرستیژ هم بستگی داره و کاملا سلیقه ایه بعضیا متعصبانه میگند شغل با کلاسیه به خصوص برا خانم و دنبال خانم فقط معلم هم میگردند و به شخصه واقعا خیلی جاها احترام و توجه خیلییییی زیادی دیدم درمورد آقایون هم همینطور من خودم برا ازدواج ترجیحم اینه که همسرم مثل خودم معلم باشه و در کل هستند افرادی مثل من که پرستیژ براشون داره معلمی و به خصوص دبیری . ولی دقیقا بعضی ها کاملا برعکس هستند مثلا بعضی جاها که میریم هِی میگند آخه چرا معلمی رو انتخاب کردی تهش هیچی نیست و... و دقیقا میزنند تو برجکت جوری که بعضی جاها سعی میکنم کتمان کنم که فرهنگیم تا کم تر انرژی منفی و غر بشنوم !!!!!!!
البته خب اینطورم نیست که جای پیشرفت مالی توی این شغل وجود نداشته باشه چون وقت آزاد حتی در دوران دانشجویی داریم اکثرا شغل دوم دارند .
به خصوص دبیری ها که چهار الی سه روز در هفته( بسته به تعداد زنگ هایی که برداشته میشه ) کار میکنند خب طبیعتا تایم آزاد بیشتره . ادامه تحصیل هم میتونی بدی فرهنگیان جز معدود رشته های تعهدی هست که توی ادامه تحصیل محدودت نکرده ولی خب ادامه تحصیل برا معلم سختی های خودشم داره . یه تعداد قابل توجهی از استادای ما معلم هایی هستند که ادامه تحصیل دادند تا دکترا و استاد دانشگاه شدند .
البته اینم هست گرچه میگند معلمی شغلیه که وقت آزاد زیاد داری ولی اینو در نظر داشته باش اگه بخوای واقعا معلم خوب و مسئولیت پذیری باشی باید در وقت های خارج از ساعت کاریت ، برای بهتر برگزار کردن کلاست ، برنامه ریزی کردن واسه ی اداره ی بهتر کلاس ، تنظیم مثال هایی که بازده کلاستو ببره بالا و.... زمان بذاری . دانشگاه فرهگنیان هم خیلی در راستای بهبود عملکرد معلمی دانشجو هاش فعالیت مفیدی انجام نداده پس یه جورایی صفر تا صد به عهده خودته (کلا توی دانشگاه های یه سری درس های تئوری ارائه میشه که خیلی هاش عملا هیچ کاربردی نداره )
پس در کل معلمی اگه بخوای واقعا مسئولیت پذیر باشی واقعاااا شغل سختی هست . چه آموزش ابتدایی و چه دبیرستان و راهنمایی هر کدوم چالش های خودشونو دارند که مشخصه ، یه لحظه تصور کن ببین آیا میتونی یه کلاسی که بیست سی تا دانش آموز داره و اونم بچه های این دوره که نسبت به سال های گذشته خیلی مطالبه گر و متفاوت نسبت به نسل خودت هستند رو تحمل کنی ؟ اصلا ببین حوصله ی سر و کله زدن با بچه ها رو داری ؟ حتی توی دبستان بعضی از بچه ها اختلال یادگیری دارند یا مثلا توی دبیرستان به خصوص دوره ی الان بچه ها ***** بی انگیزه هستند نسبت به یادگیری و گوش دادن به درس .
اهان یه چیز دیگه هم هست این چهارسالی که توی دانشگاه درس میخونی جز سابقه ی کاریت محسوب میشه و بیمه برات رد میشه و حقوق دریافت میکنی حقوق این ماهم ۶میلیون و دویست بود ولی ماه قبل ۵ میلیون ، البته اینو بگم خیلی کوته بینانه و خیلی مسخرس که بعضی ها به خاطر حقوق دانشجویی میاند فرهنگیان چون یه دوره کوتاه مدت ۴ ساله هست باید تصمیمی بگیری که یه عمر پشیمون نباشی !!
اینم بگم شاید بعضیا چون آگاهی ندارند فکر کنند قبولی توی فرهنگیان که کاری نداره و درس خوندن نمیخواد ولی واقعا بعضی رشته ها مثل دبیری بعضی سال ها سخته قبولیش مثلا ورودی ۱۴۰۱ که ورودی ما بود تو کل کشور ۴۷ نفر توی رشته آموزش شیمی گرفتند ، با اینکه اصولا میگند فرهنگیان بومی گزینه ولی بعضی سال ها علی رغم اینکه حتی نیرو هم کم داشته ولی اونقدر کم دانشجو گرفته که اکثرا خوابگاهی اند و شاید یکی دو تا ترددی داشته باشه !! ما تو کلاسمون داریم افرادی که رتبشون حتی به پزشکی و فیزیوتراپی میخورده ، من خودم راحت پرستاری تهران قبول بودم ولی دبیری رو ترجیح دادم نمیخوام بگم کار من درسته نه میخوام بگم تیپ شخصیتی من ، سلیقه ی من و استعداد من کاملا منطبقه شاید تو دقیقا برعکس باشی .
مثلا داریم تو کلاسمون بچه هایی که مادراشون پرستار بودند و از قبولیشون تو این رشته مادراشون بیشتر از خودشون خوشحال شدند!! یکی از بچه ها که مادرش پرستار بود میگفت اونگار اضافه کار هایی که بهشون میدند رو حتما باید قبول کنند ، شیفت شب حتما هست و یکی خواهرش پرستار بود میگفت واقعا براش شغل فرسایشی و سخته ولی ببین برا بعضی از تیپ های شخصیتی دقیقا همین شیفت شب و سختی و تنوع کار جذابه و اصلا بعضی ها دنبال همینن و بعضی ها شاید نتونند با اون روتین بودن و تکراری بودن شغل معلمی کنار بیاند بعضی ها شاید نتونن با اینکه یه چیزی رو چند بار توضیح بدند و درس بدند کنار بیاند و حوصلشو نداشته باشند ، خلاصه هر کاری سختی هایی داره و هر کسی متناسب با ویژگی هایی که داره میتونه با بعضی از سختی ها راحت کنار بیاد .
اگه بخوای از نظر درآمد در نظر بگیری که هیچ کدوم . معلمی که واقعا درآمد کمی داره و پرستاری هم با اینکه به طور کلی درآمد بیشتری نسبت به معلمی داره بازم به طور کلی آنچنان درآمد خیلی زیادی هم نداره به خصوص از اونجایی که با جون انسان ها درارتباطی و سختی کار و شیفت شب هست . البته معلمم دیدم حقوقش از حقوق یه پرستار بیشتر بوده . اما به طور کلی درآمد یه پرستار بیشتر از معلم هست . پرستاری و پیرا پزشکی جای پیشرفت داره حتما راجع بهش تحقیق کن ادامه تحصیل ، گرایش ها و سایر جاهایی که میتونه کار کنه ؛پرستار فقط تو بیمارستان کار نمیکنه ، مثلا ممکنه توی کلینیک خصوصی تحت نظر یه پزشک به طور آزاد فعالیت کنه و.... که البته خودت تحقیق میکنی بیشتر اطلاعات کسب میکنی .
اگه تو فکر مهاجرتی چیزی نیستی فرهنگیان خیلی راحت تر و بهتره
یکی از دوستام آموزش ابتدایی میخونه میگه که تو دانشگاهشون همه رو پاس میکنن و واسه امتحان سخت نمیگیرن ولی خب بعدش تعهد خدمت باید داشته باشی تو روستا ها کار کنی البته پیراپزشکی هم طرح تو مناطق محروم داره ولی مدتش کمتره و دو ساله
پیراپزشکی هم سخت تره هم حجم کاریش بیشتره ولی جای پیشرفتش بیشتره، بین پیراپزشکی ها پرستاری اولیتت باشه
ولی در آخر علاقه و نگاه واقع بینانه ( نه چیزی که تو ذهنت ساختی و تصور کردی )
اصلاح میکنم توی متن گفتم ورودی ۱۴۰۱ ، ۴۷ نفر آموزش شیمی گرفتند درواقع منظورم از بین داوطلبان خانم بود ، تعداد دانشجوهای ذکور رو اطلاعی ندارم .
برا مهاجرت پیرا پزشکی جز این اگه نری فرهنگیان ***** کردی
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر برای آشنایی در مورد نحوه ی نظر دادن و تائید آن ها
