سلام خدمت شما کاربران محترم و آقای نجفی
من میخواستم یه مشورتی از دوستان بگیرم و از تجربیات تون استفاده کنم
مشئله به اینصورته که من آزمون استخدامی آموزش پرورش رشته آموزگار ابتدایی رو شرکت کردم و به احتمال زیاد قبول میشم و اینکه من از بچگی به معلمی علاقه مند بودم همیشه چند تا صندلی می ذاشتم تابلو هم که داشتم بعد برای آدم‌های خیالی درس می‌دادم و سوال پای تابلو می‌نوشتم همیشه توی مدرسه از گچ و تخته سیاه و تابلو خیلی خیلی خوشم میامد و وقتی برگه‌های خاله م که معلمه رو تصیح می‌کردم خیلی خوشحال می‌شدم همین الآن هم از اینکه وقت بگذرونم با بچه خوشحال میشم و مثلاً با بچه‌های فامیل خیلی ارتباطم خوبه با اینکه پدر و مادران شون حوصله شون رو ندارن ولی من ارتیاطم باهاشون خوبه و از اینکه باهاشون باشم خوشحالم
مشکل من فقط اینه که من کنترل خشمم رو ندازم و وقتی کسی بهم توهین یا تهمت بزنه خیلی ناراحت میشم و وقتی بیام خونه تا چند روز به طرف فحش میدم و ممکنه برم به طرف خیلی بیشتر از حذفی که زده حرف بزنم می‌ترسم برم سرکلاس بعد بچه‌ها بهم توهین کنن منم نتونم خودم رو نگه دارم و یه چیزی بهشون بگ یا خیلی بیشتر از چیزی که گفتن حرف بزنم بهشون یا روی نمره هاشون بی ادبی شون رو اعمال کنم به نظر شما من به درد معلمی می خورم اصلاً؟ از تمام افرادی که این متن رو خوندن و همچنین معلّمان عزیز می خوام که منو راهنمایی کنن
← مسائل فرهنگیان (۱۳ مطلب مشابه)
- ۱۳۶۳ بازدید توسط ۱۰۲۴ نفر
- يكشنبه ۱ خرداد ۰۱ - ۱۱:۱۵
