سلام وقت تون بخیر
من در همین وبلاگ چندین سوال و مطلب دیدم که درباره گریه خانمها بود و اینکه بعد از مدتی گریه خانم برای همسرشون عادی میشه اگر زیاد تکرار بشه و یا اینکه اگر در بحث و مشاجره با همسرشون ایشون بزنه زیر گریه اشک تمساح میشه و این جور گریهها رو منفعت طلبانه می دونن و بدشون هم میاد و شاید یه عدهای از آقایون هم اعصاب شون بریزه بهم و...
خب حالا مشکل من اینکه به شدت احساستی هستم اشکم دم مشکمه البته نه برای هر موضوع چرتی ولی کلاً توی بحث و مشاجره با آدمهایی که دوست شون دارم مخصوصاً بابام و وقتی مامان یا بابام سرم داد بزنن خیلی سریع بغض میکنم یا صدام میلرزه و بعدش هم گریه این واقعاً دست خودم نیست فقط ناراحت میشم و خود به خود بغض میکنم و خیلی سریع اشکم سرازیر میشه حتی خیلی اوقات تموم تلاشم رو میکنم که اشکها نیان ولی کاملاً مشخصه چون چشم هام سرخ میشه با نوک بینیم /: و توی این حالته که همیشه مامان یا بابام میگن حالا گریه نکن باشه تو راست میگی /: یا میگن بشین آبغوره هات رو بگیر هر وقت تموم شد باز حرف می زنیم /: من واقعاً از این حرفها متنفرم تا حالا هیچ وقت پدر و مادرم درکم نکردن و همیشه این رو میگن و یه جوریه که انگار دارم از این گریه به عنوان سلاح استفاده میکنم در حالی که هیچ وقت این طور نبوده فقط اون خودش میاد!
من حتی دوران دبیرستان یا راهنماییم وقتی با دوستان هم سن و سالم دعوام میشد نمی تونستم از حقم دفاع کنم و موقع حرف زدن میزدم زیر گریه و صدام میلرزید ولی کم کم تونستم اون اخلاق رو بذارم کنار و توی دانشگاه اصلاً این طور نیستم و دیگه هیچ وقت توی جمع این طور نشدم امّا باز هم جلوی خانودم نمی تونم.
حالا سوالم اینه آقایون شما اگه همسرتون این جور اخلاقی داشت هم مثل مامان بابای من مسخره ش می کردید؟!
اگه قراره بعد از ازدواج هم این جور باشه که درک نشم و مسخره بشم خب چرا باید ازدواج کنم؟ مگه غیر از اینه که ازدواج برای آرامش طرفینه؟ خب می مونم تو خونه خودمون این جوری فقط دو نفر بهم میخندن نه سه نفر |:
و سوال دومم این اخلاق و عادتم تا چه حد درسته و چقدر غلط؟
← مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) ← رفتار شناسی پسران (۹۹ مطلب مشابه)
- ۱۸۹۲ بازدید توسط ۱۳۷۹ نفر
- سه شنبه ۱۰ خرداد ۰۱ - ۱۰:۲۴
