خانواده برتر

سلام

اگر از لحاظ جنسی و روحی سالم هستین پس نیاز به ازدواج در شما وجود داره، وقتی دین خدا این همه تشویق به ازدواج کرده و خیرت و برکت بی حد و اندازه ای  در  ازدواج قرار داده پس چرا ازدواج نکنین؟
مسیر زندگی مسیر رسیدن به خدا، تعالی و کمال هست.با توجه به عمر و عقل وامکانات محدود انسان اگر شما بخواین تنهایی این مسیر سخت و دشوار رو طی کنین وقتی به آخر عمر میرسین میبینین که کاری از پیش نبردین و چه بسا راهی رو هم که رفتین شاید اشتباهی رفته باشین و به جای پیشرفت پسرفت هم کرده باشین ولی خودتون به تنهایی متوجه این عیب نشدین. یه پرنده برای پرواز به دو بال نیاز داره.
این رو هم خوب میدونین که علم ائمه فراتر از اون حدیه که ما تصورش رو هم نداریم چه برسه به علم نامحدود خداوند.پس وقتی دین خدا و ائمه میگن که ازدواج کن یعنی خیلی چیزا از من  و شما بیشتر میدونن که میگن ازدواج کن.
اگر ازدواج نکنی شاید چیزی از شما کم نشه ولی مطمئن باش چیزی هم بتون اضافه نمیشه و درجا میزنی.شما در مقابل نعمت سلامتی و فرصت زندگی ای  که از جانب خدا بتون اعطا شده مسئولین یعنی باید حقشو به جا بیارین،شما در مقابل نسل شیعه مسئولین و خیلی چیزای دیگخ که فرصت ندارم همه رو بنویسم.
شاید بشه این طور مثال زد که مثلا شما اگر یه ماده ی غذایی فوق العاده مفید رو مصرف نکنین و ویتامین ها و املاح اون به بدنتون نرسه نمیمیرین ولی اون عمر مفید رو هم نمیکنین و دچار انواع امراض میشین.

اولاً خیلی خیلی خیلی بعید و در حد نادر است که فردی مجرد بماند و مطلقاً دچار هیچ گناهی نشود. مگر گناه فقط زنا و استمناء است؟؟!! یگ نگاه یک لحظه ای حرام نیز گناه هست. یک نگاه خیره به قصد لذت گناه هست. یک تبرج سطحی در حد اندکی تغییر تن و لحن صدا نیز گناه است.
و به لحاظ شرعی هر چند ازدواج فی نفسه مستحب است اما برای کسی که خوف افتادن در گناه دارد واجب شرعی است. دقت بفرمائید خوف افتادن در گناه نه اینکه واقعاً گناهی مرتکب شده باشد. حتی اگر ترس این را دارد که آلوده به گناه شود ازدواج بر او واجب است.
و من فکر کنم هیچکسی نتواند ادعا کند که من تنها گناهی مرتکب نشده ام؛ بلکه ترس ارتکاب گناه را نیز ندارم.
حال آیا کسی می تواند ادعا کند من مطلقاً از تمامی گناهان مبری هستم؟ به نظر بنده نمی شود الا در دو صورت: یا اینکه طرف حضرت یوسف(ع) باشد که اگر شما همچین فردی هستید واقعاً از شما التماس دعا داریم. یا اینکه بسیار بسیار بسیار سردمزاج باشد.
ثانیاً فرض بفرمائید واقعاً کسی مجرد ماند و به هیچ گناهی در هیچ سطحی نیز آلوده نشد-که گفتم نزدیک به محال است.- خب حداقلش این است که از بسیار از برکات دنیوی و اخروی ازدواج محروم می شود. ثواب نماز متأهل 70 برابر مجرد است. متأهلی که هیچ کاری نکند و فقط بخوابد نزد خدا افضل از مجردی است که روزها روزه باشد و شب ها به عبادت و تهجد بپردازد. در حدیثی از امام باقر(ع) داریم که دوست نداشتم دنیا و ما فیها را داشتم اما یک شب بدون زن می خوابیدم. دقت بفرمائید دنیا و ما فیها. و ما در مورد امام معصوم(ع) اطمینان داریم که ایشان اگر 1000 سال هم مجرد باشند دچار کوچکترین گناهی و حتی مکروهی نمی شوند. اما باز هم همچین مطلبی می فرمایند.
یا در روایت دیگری داریم زنی می آید پیش امام معصوم(ع) می گوید من زنی متبتله هستم. امام می فرمایند(ع) منظورت چیست؟ زن میگوید یعنی ازدواج نمی کنم. امام(ع) میفرمایند چرا؟ زن می گوید با این کار دنبال فضیلت هستم. امام(ع) می فرمایند این مطلب را رها کن چون اگر ازدواج نکردن فضیلتی(ولو فضیلت اندک) داشت حضرت فاطمه(س) نسبت به تو به این فضیلت سزاوارتر بود چون هیچکسی در فضیلت از ایشان سبقت نگرفته است.
یا در روایت داریم ارازل اموات امت مجردها هستند.
و سایر روایاتی که در باب استحباب ازدواج و کراهت عزوبت وارده شده است.
ثالثاً خب اگر واقعاً شما اینقدر بددل هستید که به هیچکس اعتماد نمی کنید بروید این بددلی خویش را درمان کنید نه اینکه دور ازدواج را خط بکشید.

پیغمبر فرمود: رهبانیت امت من جهاد است.
یعنی در اسلام رهبانیت( مث کشیش هایی که مجرد میمونن) جایگاهی نداره.

وقتی فضایل متاهلی رافرمودید دلم گرفت چراکه دختری هستم که امکان ازدواج ندارم.انوقت خدا اینهمه فضیلت راازمن دریغ کرد:((((((((((((((((

سلام
حاجی باورت میشه منم عینه خودتم؟!!!
همش از اینجور فکر ها میاد تو ذهنم همچین احساس میکنم افسرده شدم دیوونه شدم!
بعضی وقتا دوس دارم ازدواج کنم بعضی وقتا اصلا دوس ندارم...
همش با خودم میگم من که نه شخصیت دارم نه اخلاق نه قیافه نه یه دین و ایمان درست و حسابی! مگه کسی هم هست به من زن بده؟!!!
اصلا فکر کنم هیچ دختری از من خوشش نیاد (آخه خدایی به دور از ریا خیلی هیئت میرم و اصلا از آهنگ و این تیپ های جلف پسرای این دوره و زمونه خوشم نمیاد) نه اینکه فکر کنی آدم دل مرده و دپرسی هستم نه ولی چیکار کنم دست خودم نیست اصلا از اینجور مزخرف بازی های پسرای الانی خوشم نمیاد...
همیشه ته ریش میذارم پیرهن یقه آخوندی شلوار کتان به ظاهرمم خیلی میرسم ولی فکر کنم دخترا اصلا خوششون نیاد و از پسرای شش تیغ و شلوار لی پوش خوششون بیاد..
خوش بحال اونایی که لیاقت دارن میتونن ازدواج کنن منکه فکر کنم تا آخر عمر مجرد بمونم (خیلی دوس دارم ازدواج کنم بنا بر گفتار ائمه اطهار علیه السلام) ولی .....
دلم پره خداییش نه دوس دارم دختری رو بدبخت کنم و با دختری دوست بشم نه خودارضایی ولی چیکار کنم فکر اینکه کسی به من دختر نمیده منو همش به گناه و خودارضایی میندازه واقعا دیوونه شدم شبا همش الکی گریه میکنم! نا سلامتی من پسرم ولی عینه دخترا همش گریه اه اه اه..

وای چقدر موج منفی،اتفاقا دخترای مومن و معتقد و اهل زندگی برای تیپ و قیافه ی شیطانی با پسری ازدواج نمیکنن بلکه در درجه اول به ایمان و اخلاق و سر به زندگی بودن اهمیت میدن و در مورد ظاهر هم از همین تریپ ساده و با شخصیت پسر های مومن خوششون میاد نه پسری با شلوار جین و تیشرت و موهای برق گرفته.زیبایی چهره هم برای اکثریت اینجور دخترا مهم نیست چون قلب قشنگ براشون مهمه.

از سوال شما من به دو نکته پی بردم:

اول اینکه شکاک و بد دل هستید.

دوم اینکه سرد مزاج هستید.

بنابراین به شما پیشنهاد میکنم اصلا طرف ازدواج نرید.

ازدواج نکردن شما نه تنها گناه ندارد بلکه ثواب هم دارد.

 

اگه می توان به خدا توکل کرد و از شر گناههایی چون زنا و خود ازضایی و نگاههای حرام امثال آن ها به خدا پناه برد ...خوب دیگه زیاد نگران نباید بود.
تو این زمونه ازدواج شده یه رویا چه برسه به ازدواج موفق...
میشه مجرد موند ولی سالم و پاک.


اصلا چرا پنهانش کنم... خودم این مطلب رو به اسم ((یه دلمرده)) در قسمت سوالات مطرح کردم.!!!
پای حرفم هم هستم قرص و محکم.!!!

و من الله توفیق.

 داداش من با این همه ناامیدیت منو کشتی بابا چرا اینقدر تو ثبات نداری تو این چندتا کامنت اخیرت همش نالیدی...

امیرمحمد گل شما بچه هیتی ازت بعیده این حرفا!!!
پس شما ازین هیتا چی یاد میگیری؟؟؟

خیلی از دخترا واسه ازدواج دنبال یه پسر چشم و دل پاک و کارین نه دنبال ظاهر خوشگل.
 لباس پوشیدنتم کامل خوب و برازندس.

اتفاقا بهت زنم میدن اونم از نوع خوبش میدن.اگه شرایط ازدواجو داری بگو من خودم واست زن میگرم چون میدونم 19 سالته واست یه دختر خوب از شاگردام  میستونم.(به گول اصفهونیا واست زن میستونم)

به جناب آقای نجفی :
 
چرا نظرمو تائید نفرمودید ؟!
برادر عزیز مگه بد گفتم ؟ چیز خاصی که نگفتم ، فقط گفتم ....
به هر حال هر کسی حق داره که حرفشو بزنه ...   بگذریم....

چرا دلت مرده؟

کسی با تریلی از روی دلت رد شده و روحت رو ریش ریش کرده که بیزار و فراری از ازدواج؟

از خودت نامطمئنی یا از شخصی که میخوای به عنوان همسر انتخابش کنی؟( بر این باوری که یک انسان خوب پیدا نمیشه روی کره زمین)

چرا شانس خودت رو امتحان نمی کنی؟اگرم کردی و شکست عاطفی خوردی یا انتخابت اشتباه بوده یا اشتباه از تو هست که نمیخوای دوست داشتنت رو اثبات کنی اعتمادی بدی

اگر دلت مرده و مطمئنی که شخصی بهت وابستگی عاطفی نداره موردی نیست ازدواج نکنی ولی اگر کسی از صمیم قلب دوستت داره بدون که تو مسئول هستی نسبت به اون در برابر خدای خودت مسئول اشک هاش بی تابی هاش و ....

به یک کاربر : 
سلام  .
دلم مرده بله و کسی هم بهم وابستگی ندارده.(خوشبختانه)
چرا باید برای ناخوشی یکی دیگه ما به خدا جواب پس بدیم وقتی اصلا هیچ جوره هیچ کاری نکرده باشیم که به قول معروف مُخ کسیو زده باشیم؟!!
مگه نباید خواستن دو طرفه باشه ؟
و دیگر این که بددل هم هستم و نمی خوام این مسئله رو هم در خودم نادیده بگیرم.

خوب پس... در صورت حفظ پاکی و اگه دلمرده باشم و کسی هم به من وابستگی عاطفی نداشته باشه...میشه ازدواج/صیغه نکنم. متشکرم.

به بانو :
در ضمن اصلا هم سردمزاج نیستم. بلکه سعادت اراده و ایمانی که پروردگار در این حقیر قرار داده اند ..مرا نسبت به این مسائل صبور و شکیبا نموده.


از همگی متشکرم . موفق باشید و من الله توفیق.

" النکاح سنتی و من رغب عن سنتی فلیس منی"

"ازدواج سنت من است، هر کس از آن روی گردانی کند، از من نیست."
رسول اکرم (ص)
خطاب "از من نیست" صرفا متوجه پسر یادختر نمی شود. هر کسی که مانع ازدواج شود.پدر یا مادر یا بستگان یا به نوعی تبلیغ در ازدواج نکردن کند .از امت پیامبر خارج شده است.
....................................................
در این پست گناه ازدواج نکردن وخروج از امت پیامبر یک طرف وگناه بدگمانی طرف دیگر:
چرا به هیچ احدی اعتماد نمی کنی وبینهایت بد دلی؟
علی (ع) :
انسان شرور، به دیگران گمان خیر نمى‏ برد؛ چون آنان را نیز با سرشت خویش می سنجد.(غرر الحکمص155)
بدگمان دین ندارد ایمان با بدگمانى همراه نیست.(غرر الحکمص264)
....................................................
سوال کننده،
بد وجود دارد ولی  "همه "بد نیستند. هیچ دارویی موثر تر از قبول این حقیت نیست.
نه بد بین باش نه ظاهر بین.حقیقت راببین. خوب ها را یکی بعد از دیگری پیدا میکنی.
با این ایمان ضعیف نمی تونی همیشه از گناهانی چون زنا دوری کنی.
شرط اینکه امت پیامبر باشی یکیش ازدواجه.
اگر پسر هستی با هر بضاعت وقناعتی میتونی ازدواج کنی .
اگر دختر هستی با رد کردن هر خواستگار بیشتر گره در کارت می افته.

باتریلی که چه عرض کنم با کارخانه ی تریلی سازی از روی دلم گذشتند ادعای ایمان هم می کنند خدایا چقدر پست هستن بعضی از بند ههایت 

من هم ترجیح می دهم ازدواج نکنم تا این که بعد از یک مدتی مثل یک تفاله دور انداخته بشم و برن سراغ خشگل ترش

اینکه نوشته بودین "اگه بی نهایت بددل باشم و نخوام زندگی کس دیگه ای رو خراب کنم"، بله کاملا درسته. اما شما نباید این حق رو به خودتون بدین که خودتون رو تو شرایطی که هستین محبوس کنین. بدبینی و سوءظن، یه بیماریه مثل همه ی بیماری ها که با کمک دکتر درمان میشه.
پس وقتی واسه مشکل تون راه حل هست نباید خودتون رو ببازین.

به امیر محمد: شخصیت و اخلاق چیزیه که آدم باید خودش بسازه. اگه ما بشینیم یه گوشه و ناله کنیم که اخلاق ندارم، آیا اخلاق و شخصیت ساخته میشه؟
از همین لحظه شروع کنین. رو خودتون کار کنین. خودتون رو بکشین بالا.
شما دوست دارین چه جور اخلاقی داشته باشین؟ دوست دارین چه ویژگی ای رو تو خودتون تقویت کنین؟ دوست دارین همسر آینده تون اخلاقش چطوری باشه؟ همین الان شروع کنین.

من خودم کسی هستم که همه ی اینارو لمس کردم.
تو خانواده ای بزرگ شدم که جز داد و فریاد و فحش و کتک و بی احترامی چیز دیگه ای ندیده بودم. باالطبع آدم وقتی از بچگی یه رفتارایی هر روز جلو چشمش باشه واسش عادی میشه و ازش الگو میگیره. من اون موقع ها فک میکردم رفتار درست همینه. چون جز این، چیز دیگه ای ندیده بودم. فوق العاده پرخاشگر و عصبی بودم. خیلی راحت فحش میدادم. بی احترامی میکردم. دقیقا همون کارایی که پدر و مادرم میکردن. البته اینم بگم که از این وضعیت چندان رضایت نداشتم اما فک میکردم زندگی همینه.
گذشت و گذشت تا شدم 19 ساله. یه روز به خودم اومدم و گفتم خدایا آخه من چرا اینطوریم؟ واقعا حالم از شخصیت و اخلاق خودم بهم میخورد. همیشه میگفتم اگه ازدواج کنم، شوهرم چطوری میخواد تحملم کنه؟ اصلا نکنه شوهرمم مثل خودم باشه؟!
این واسه من یه نقطه شروع بود. از همون روز دست به کار شدم. تصمیمم جدی بود. میخواستم خودمو عوض کنم.
اول از پرخاشگر بودنم شروع کردم. همیشه وقتی پدر و مادرم داد میزدن، منم مثل اونا با فریاد و بی احترامی جواب میدادم. اما اینبار خودمو کنترل کردم. کار خیلی سختی بود. بعضی وقتا وا میدادم ولی انقدر خودمو کنترل کردم تا بالاخره موفق شدم. حالا من از یه آدم فوق العاده پرخاشگر و عصبی تبدیل شدم به یه آدم فوق العاده صبور و آروم و مهربون. آدم که جلو خشمش رو میگیره، خوش اخلاق تر هم میشه.
قبلا خیلی بداخلاق بودم. اما از اون به بعد رو تک تک رفتارهای خانواده و دوستان و اطرافیانم دقت میکردم. می دیدم مثلا وقتی یه نفر رفتار خاصی میکنه، چه تأثیری روی من و دیگران میذاره. اگه اون رفتار خاص، بد بود سعی میکردم اگه خودمم اون رفتارو دارم بذارمش کنار و اگه اون رفتار بدو ندارم، در آینده هم هیچوقت نداشته باشم.
همیشه از کسایی که خوش اخلاق بودن، خوبی هاشون رو تو خودم تقویت میکردم. با آدمای مختلفی سر و کار داشتم که شاید عقایدشون کاملا مخالف من بود. واسه همین مراقب بودم عقاید منفی شون رو من تأثیر نذاره.
خانوادم از همون بچگی تا به الان که 24 سالمه خیلی تحقیرم کردن. تا جایی که دیگه اعتماد بنفسی واسم نمونده بود. اما وقتی خودمو باور کردم، فهمیدم من اون تصویری که اونا ازم ساختن نیستم. هرچی خوش اخلاق تر میشدم و رفتارای منفی مو کنار میذاشتم اعتماد بنفسم بالاتر میرفت.
فهمیدم این خود ما هستیم که تصمیم میگیریم تو بدترین شرایط، بهترین باشیم.
واقعا کار سختیه که بتونی پیش خانواده ای که خیلی عصبی هستن و هر روز باهم درگیری دارن، صبور و آروم و خوش اخلاق باشی. اما وقتی تونستی از پسش بربیای به خودت میبالی و اعتماد بنفست چنان بالا میره که یه انگیزه ی قوی میشه واسه ادامه ی راه.
من هر موقع تو یه کتابی یا جایی می بینم که مثلا فلان رفتار خوبه یا بزرگان دین و ائمه فلان رفتار خوب رو داشتن، فورا اونو تو ذهنم نگه میدارم و ازش استفاده میکنم.
از نظر ایمانی هم همینطور. من قبلا شاید به اندازه ی الان مقید به رعایت بعضی مسائل نبودم. البته اعتقاد داشتم ولی تو عمل کم میاوردم. اما وقتی کلا رفتارمو عوض کردم، به خودم گفتم وقتی من تونستم اینقدر از نظر اخلاق تغییر کنم پس میتونم از نظر ایمانی هم خودمو بکشم بالاتر. با توکل به خدا و کمکش، تونستم خودمو بهتر از قبل کنم.

شما تو یه کاغذ بنویسین که دوست دارین همسر آینده تون چه ویژگی هایی داشته. بعد بشینین اونا رو از اول بخونین و ببینین کدوم ویژگی ها رو خودتون ندارین. رو تک تک شون وقت بذارین و اون ویژگی ها رو تو خودتون تقویت کنین. اونوقت می بینین همون کسی که میخواستین سر راهتون قرار گرفته. چون آدما کسی رو جذب میکنن که مثل خودشون باشه.
مطمئن باشین میتونین. همونطوری که من توسنتم.
راستی اگه خواستین از یه روانشناس هم میتونین راهنمایی بگیرین تا انگیزه تون رو برای شروع بالا ببره.

به سوال کننده:
شما هم حتما پیگیر حل مشکل تون باشین. فقط خداست که میتونه تنها بمونه. همه ی آدما نیاز به همراه دارن. از رو به رو شدن با مشکل تون فرار نکنین. هرچی بیشتر فرار کنین اون قوی تر میشه و حضور شیطان تو زندگی تون پررنگ تر. پس به خدا توکل کنین. عزم تون رو جزم کنین. از همین لحظه پیگیر درمان باشین. مگه نمیخواین شیطان رو از خودتون دور کنین؟ این اولین قدمه.
یه دکتر خوب و مجرب رو پیدا کنین و مراحل درمان رو طی کنین.
اصلا همین سوءظن و بدبینی، یجور حیله از طرف شیطانه تا شما رو به همه ی دنیا بدبین کنه.
آخه آدمای خوشبین احساس میکنن به خدا نزدیک ترن. ولی شیطان که اینو نمیخواد !
اون میخواد شما به همه بدبین باشین و از این طریق خودتون رو از حلال خدا (ازدواج) دور کنین.
پس برای مقابله با شیطان، از همین لحظه پیگیر درمان بشین. خدا منتظرتونه...

فکر کنم دوباره نظرم تائید نشده !

ولی از همه ممنون . می دونستم صرف نظر از ازدواج کار صحیحی نیست فقط می خواستم بدونم ایرادش تا چه حده؟ که فهمیدم. 
اسلام توصیه بر این کرده اما اجبار....نکرده.! 
میشه ازدواج نکرد.

و من الله توفیق.

آقای امیر محمد

نا امید نباشید

کبوتر با کبوتر

باز با باز

خدا جفت شمارو هم آفریده

بنظرم لفظ "حاجی"روترک کنید

انرژی منفی هم به خودتونو بقیه ندید

جلوی بنده ی خدا هم به گناهتون اعتراف نکنید!

 

بقیه ش حله حاجی:)

اما درباره ی این سوال!

بنظرم گناه نداره

تازه گاهی اوقات که طرف می دونه واقعا نمی تونه موجبات خنده و شادی چی می گم موجبات خوشبختی کسی رو فراهم کنه ثواب هم دارهD:

چه خوب پس اگه ازدواج نکنم... ثواب هم می کنم... خیلی خوبه ... ( عااااااالیه )   .


با تشکر از همه.

من نمی دونم شما چند سالته ؟ولی دیدم چند پست پیش درمورد ناز وعشوه واسه همسر مطالب قشنگی نوشته بودی پس معلومه نه تنها شما هم به ی همسر نیاز داری بلکه حتی به ی زندگی قشنگم فکرمیکنی .دلیل اینکه میگی نمی خوام ازدواج کنم شاید این باشه که هنوز نیمه گم شده ی خودتو پیدا نکردی وگرنه خودت میای اینجا میپرسی باید چیکارکنم چیکار نکنم ؟؟آره برادر من.

به ثنا :

ُسلام.

از بابت حُسن نظرتون خیلی متشکرم. بله درست می فرمایید.
درباره ی نیمه ی گم شده ام باید بگم که پیداش کردم..ولی....  که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها..

این اقا چون یک مقداری بدبین هستن فکر کنم نمی خوان ازدواج کنند.

نیمه گمشده من کجایی .دلم برات یه ذره شده.....میدونیدتنها موندن خیلی سخته گفتنش راحته.من فوق العاده مهربونم دوست دارم محبت کنم به کسی بی اندازه.الان مادرمو بینهایت دوستش  دارم.عزیز دلمه ولی  باز به کسی دیگه نیاز دارم که بهم خیلی نزدیک باشه و به فرزندی که بهش محبت کنم.میدونید وقتی ما انسانها محبت میکنیم شارژمیشیم.همه میدونن اینو.کی هست که نخواد اینو.روح ما آدمها لطیف و مهربونه.من آدمهای پست و دوروی زیاد رو با چشمام دیدم .شکست وجدایی های دو تا دلبندو خیلی زیاد دیدم ولی شاید یکی باشه که بخواد بینهایت بهم محبت کنه....
شما هم هیچ وقت قاطغانه نگو  سعی کن زیبا زندگی کنی فرقی نداره تنها بمونی یا نه ولی در قلبتو به روی هیچ یک از آدمها نبند.ما سنگ نیستیم و احساس داریم.

ازدواج برای رسیدن به آرامش هست
رسیدن به  کمالات اخلاقی
برطرف کردن نیازهای جنسی و عاطفی
حالا  اگر میتونی برای این مسائل جایگزینی تعیین کنی بسم الله.
نمی تونی که قطعا اینجوری هست پس ازدواج کن

 با این شرایط بخوای ازداج کنی نه خودت به آرامش میرسی نه اون پس  گناه داره نه ثواب  البته میتونی با یک متخصص روانپزشکی  حرف بزنی تا بد بینی و مشکلات دیگه ات حل بشه

من هم دلم نمیخواد ازدواج کنم ...از خدا میخوام این میل به ازدواج و تشکیل خانواده داشتن بچه رو ازم بگیره...