سلام
از وقتی که یادم میاد به خاطر مشکلاتی که تو زندگیم به وجود اومد ، سکوت کردم. سکوت و سکوت ...
احساس میکنم سنم بالای 40 سال هست. زیادی پخته شدم در حالی که زیر 24 سال سن دارم. وقتی اطرافمو نگاه میکنم میبینم اکثرا تو زندگیشون شادن. از زندگیشون بهترین استفاده رو میکنن ، لذت میبرن و به اطرافیانشون این حس رو هدیه میدن.
اما من همش تو خودمم اون جوری که دلم میخواد هدفام پیش نمیره ،خیلی کم پیش میاد که شاد بشم. مثلا تو دانشگاه بچه ها یه چیزی میگن انقد میخندن واسه اون حرف، در حالی که واسه من یه حرف معمولیه و خندم نمیگیره و یه لبخند میزنم. تو خانوادمم به همین منوال هست که اکثرا تو کارای خودشون هستن خیلی شوخ نیستیم ، میخوام شاد بشم و شادی رو به خانوادم بدم . دلم میخواد اونا هم شاد باشن .. فقط نمیدونم چطوری ؟
چه چیزایی شما رو شاد میکنه ؟ شادی رو تو چه چیزهایی میبینین ؟ آیا واقعا شاد میشین یا به شاد شدن و شاد بودن تظاهر میکنید؟
بابت وقتی که میزارید ممنونم.
مرتبط :
با وجود بدی های دنیا، چطوری زندگی خودمون رو حفظ کنیم و شاد باشیم؟
چه جوری میشه شادی و لبخند و شوخ بودن رو یاد گرفت؟
کاوش روان برای پیدا کردن موانع شادی
بالاخره منم دختر جوونم دوست دارم گاهی شاد و سرحال باشم
چطوری خودتون رو شاد و خوشحال میکنید؟
یه ذره هم اسباب شادی ما رو فراهم کنید
نمی دونم چطور می تونم شاد و سرزنده باشم ؟
دلم میخواد دوستام رو که مامان شدن خوشحال کنم
چطوری می شه یه مرد یا زن رو خوشحال کرد ؟
چه هدیه ای میتونه پسرها رو خوشحال تر کنه ؟
دعوت به پروژه خوشحال سازی پدر و مادر
← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)
- ۲۵۱۳ بازدید توسط ۲۰۰۷ نفر
- جمعه ۲۸ آبان ۹۵ - ۲۲:۴۵
