با این شرایط برم خواستگاری جواب رد نمیدن ؟

سلام

خواهشی که دارم آقایون مجرد اصلا نظر ندن با کمال احترام خواهش کردم ازتون ( البته خانومای مجرد خیلی بیشتر میتونند کمک کنند )

 من مهندس مکانیک هستم و الان 23 سالمه و قصد دارم برای دو تا آزمون استخدامی امسال بخونم این طوری که هفته ای 4 روز بخونم سه روز برم سرکار ( نه کار در شان یه مهندس و ماهی 450 هزار تومن چون برای کار اصلیم باید برم مرکز استانمون اونم تازه برم ماهی یه میلیون حقوق میدن چون اول کارمه ولی کارش هست) و از اونجایی که منابع ارشدم با استخدامی یکیه تصمیم دارم برای ارشد هم بخونم ( و دانشگاه های خوبم قبول میشم مثل شریف و ... البته اینو قرار نیست بگم چون بین من و شما که میخوایم تصمیم بگیریم میمونه ) .

و از مال دنیا 500 هزار پس انداز دارم و یه موتور سیکلت و تا اردیبهشت سال آینده تنها با ماهی 450 هزار خونه پدر باید سر کنم .

و همون اول خواستگاری باید اینو بگم که ( جز 3 روزی که میرم سر کار بیشتر از این نمیتونم وقت بذارم ) و به ازدواج هم از نظر عاطفی نه جنسی به شدت نیاز دارم و از اون طرفم تا یه ساله دیگه سرنوشتم رقم میخوره آیا به نظرتون ازدواج میتونه یه کمکی بهم بکنه تا از نظر روان به تعادل برسم؟ ( چون خیلی بهش نیاز دارم ) یا نه برام دردسرساز میشه؟

از سه تا آزمونی که در پیش دارم منو میندازه خودتون بهتر متوجه اید ( جای ما رسمه از همون شب اختیار با خودمونه )

خواهشا کمک کنید الان با این شرایط برم خواستگاری جواب رد نمیدند ؟ یک قسمت از سوالم و آقایون متاهل خیلی خوب میتونن بگن که آیا از آزمون های که در پیش دارم میوفتم یا نه؟

و یک قسمت دیگه خانومای متاهل که آیا این سه روزی که گفتم آیا توقع بیجایی دارم؟

و یک قسمت دیگه اگه خانومای مجرد محبت کنند صمیمانه براشون آرزوی خوشبختی میکنم و اونم اینه که آیا همون اول بهم جواب رد نمیدن و بهم نمیگن هر موقع رفتی سر کار و ماشین و خونه گرفتی بیا بهت زن بدیم .

کسی که تصمیم گرفتم برم خواستگاری ترم 3 و 4 دانشگاهه و یکی دیگه دانشگاه فرهنگیان داره میخونه .

پیشاپیش از جوابتون صمیمانه تشکر میکنم انشاءالله خوشبخت بشین و اگه راه حلی هم برام پیشنهاد دادین ممنون میشم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

کدام طبقه را برای ازداواج انتخاب کنم ؟

سلام

پسری هستم 25 ساله دانشجوی بورس پزشکی ، من از یک خانواده نسبتا ضعیف اقتصادی هستم پدرم یک مغازه دار معمولی است و مادرم نیز 4،5 سال قبل از پدرم جدا شد دقیقا در همان سالی که کنکور داشتم!

من دارای یک خواهر و برادر دیگر هم هستم که خواهرم با مادرم زندگی می کند و برادر کوچکترم و من با پدرم زندگی می کنیم.

پدرم نه در بحث دانشگاه و نه در بحث ازدواجم قادر به حمایت مالی از من نبوده و نیست و همین شد دلیل اینکه دنبال رشته بورسیه باشم که شکر خدا قبول هم شدم

آنقدر وضعیت پدرم از نظر اقتصادی ضعیف است که با توجه به احتیاج حیاتی که به همسر دارد نتوانسته برای خودش زن بگیرد چه برسه برای من.

منظور از نیاز حیاتی هم این است که پدرم الان در خانه ما عهده دار نقش مادر هم هست از پخت و پز بگیر تا رفت و روب کار بیرون هم بماند کارمند دولت نیست که ماهیانه برایش پول بریزند باید برود در مغازه تا خرج اجاره خانه و اجاره مغازه و .... را در بیاورد.

حال من ماندم و طلاق و فقر پدر و مادر و موقعیت نسبتا خوب شغلی و تحصیلی . این فاصله بین ویژگی های فردی و خانوادگی ذهن مرا درگیر کرده .

از طرفی دانشجوی بورس پزشکی هستم این یعنی اگر خدا بخواهد تا چند سال دیگر پزشک خواهم شد صبح ها در اختیار نهاد مربوطه و بعد از ظهر ها  در  مطب و کلینیک های خصوصی ... .

و از طرفی خانوده طلاق بودن و فقر خانوادگی ، تا به اینجا شرح ماجرا بود و اما سوال اصلی ؛

من باید با چه جور خانواده ای از نظر اقتصادی و جایگاه اجتماعی وصلت کنم ؟ سه فرضیه اینجا مطرح است :

1-خانواده ای پایین تر از خانواده خودم

2-خانواده ای همسان با خانواده خودم

3-خانواده ای بالاتر از خانواده خودم

مورد اول و دوم را خودم قبول ندارم زیرا امروز بروم دختری از خانواده ای هم سطح خانواده خودم ( فقیر و دارای جایگاه اجتماعی نسبتا پایین ) بگیرم بعد ها که به واسطه شغلم پیشرفت اقتصادی و اجتماعی کردم شاید از این اقدام پشیمان شوم و دختر مردم را بدبخت کرده و فیلَم یاد هندوستان کند و بروم با کسی از طبقه پزشکان و مهندسان و ... وصلت کنم!!؟؟

و اما مورد سوم اصلی ترین بخش سوالم است .

اگر بروم با دختری از خانواده ای نسبتا متمول و دارای جایگاه اجتماعی نسبتا بالا (نسبت به خانواده خودم ) از دواج کنم دیگر مشکلات مورد اول و دوم را ندارم اما مشکل اینجاست که اگر من با شرایطی که از خودم و خانواده ام برایتان شرح دادم به خواستگاری چنین دختری بروم آیا با من ازدواج می کنند؟

خواهشمندم همانطور که حوصله به خرج دادید و مطلب را خواندید با حوصله نیز پاسخ بنده را بدهید. 

کدام طبقه را برای ازداواج انتخاب کنم ؟

طبقه خانواده ام را یا طبقه خودم را

تشکر

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

دو سال دیگه قراره ازدواج کنم چطوری تحمل کنم ؟

سلام به اهالی سایت

پسر 30 ساله ای  هستم که کم کم نزدیک برم تو 31 سال ، پدرم راننده تاکسیه و مادرمم خونه داره .

از یه دانشگاه به گفته دوستان رده پایین و بوقققققققققققققق لیسانس گرفتم و در زمان درسم کارم می کردم تا خرج خودمو در آرم لااقل سر بار پدر جان نباشیم  و بعدش هم سرباز شدم و وقتی داشتم دنبال کار می گشتم 25 ساله بودم تو یه جایی شروع کردم به کار کردن با حقوق ناچیز و آهسته آهسته حقوقمون زیاد شد و الان کارمون گرفته و ماهی یک میلیون و اندی حقوق دریافت می کنیم همراه با بیمه . خلاصه  29 سالگی با مشقت فراوان پولارو  جمع و جور کردیم تا بریم خواستگاری و ما هم سر زنده و خوشحال
اما ... !
از بد روزگار پدر خانواده مریض شدند و از آنجایی که احترام به پدر و مادر بر ما واجب است  من بخشی از پس انداز خود را صرف درمان ایشان کردیم و پدر جان اندکی بهبود یافت ولی مثل سابق نمی توانست کار کند  و درآمد چندانی ندارد .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

دنیام شده الان مادرم و عشقم...

با سلام ...خدمت شما ...
21 سالمه ، از اول با هیچ دختری رابطه نداشتم..حتی فامیل..خیلی خودمو میگیرم..کلا ارتباطم با پسرا هم کم  هست .
سال اول دانشگاه یه دختر خوابگاهی رو دیدم که همکلاس  و هم رشته هم هستیم  ..من خوشم اومد ازش...و واقعا به قصد ازدواج رفتم پیشش (( البته واقعا من به دلیل این که خانوادم  مسافرت میرن..زود تر ازدواج میکنم..بعد گرفتن لیسانس))
اول باهاش یه دوستی کلاسی ایجاد کردم..بعد درخواست کردم یه بار باهام تنها حرف بزنه..و منم قصدم  و از ارتباط بهشون گفتم  خیلی شوکه شد و گفت من خودمو برا هیچ پسری پیشنهاد نمیکنم..بعد اون حرفا..از اون روز به بعد..دوستی کلاسیش رو باهام قطع کرد...
منم ادم خیلی احساستی هستم..خیلی داغون شدم....
ولی امیدم رو از دست ندادم..تا این که بعد یک سال تلاش ایشون رو به خودم جلب نظر کردم..
ولی بعد گذشت 6 ماه حرف زدن ها...دیدم تفاوت هایی تو فرهنگ و مسائلی زندگی هست ..
ولی چون ادمی نرمی هستم..خودمو تطبیق میدادم با شرایط ..
ولی مشکل ها کجا بود..

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

چگونه می توان با دختری که اولویت اولش مسائل مالیست وصلت کرد؟

با سلام

بنده یک معلم ۲۷ ساله هستم که تصمیم به ازدواج گرفتم. حدود دو سال هست که دنبال مورد مناسب برای ازدواج هستم. به تازگی موردی از طرف یکی از آشناها معرفی شد.

مادر و خواهر بنده دو بار برای دیدن دختر خانم و آشنایی اولیه رفتند منزل دختر خانم. بار سوم مادرم به خانواده طرف مقابل گفتند که پسرم را برای صحبت با دختر خانم می آورم.

اما در جلسه خواستگاری اتفاق جالبی افتاد. اول اینکه مادر دختر خانم گفتند حاج آقا اجازه صحبت نمیدن و باید اول تحقیق انجام بشود. بعدش هم خود حاج آقا تشریف آوردند و کلی بنده را سوال پیچ کردند.

این را هم بگم که در مورد صحبت کردن آن آقا با من هیچ صحبتی از قبل نشده بود و من به تصور صحبت با دختر خانم به منزلشان رفته بودم. سوال های حاج آقا هم کلا اقتصادی بود.

در مورد زیر حکم بنده و دریافتی و شغل و محل کارم و اینگونه مسائل صحبت شد. یک مقداری هم غیر مستقیم به من فهماند که درامدت کم هست که به من خیلی برخورد. بعد حاج آقا بلند شدند و رفتند و به اصرار ما بعد از بحث بین پدر و مادر دخترخانم قرار شد که دو نفری با دختر خانم صحبت کنیم.

خیلی از صحبت های دختر خانم هم اقتصادی بود. یعنی ریز دریافتی و درآمد من را پرسیدند. جالب اینجاست که همه این اطلاعات را قبلا مادرم به آنها گفته بود. حتی یادداشت کرده و به آنها داده بود.

حالا من واقعا از رفتار پدر دختر دلزده شده ام. سوال های اقتصادی پدر و دختر و همچنین کم درآمد و پایین فرض کردن من واقعا اذیتم می کند. حتی دختر خانم از من می پرسید که آیا می توانم کار و فعالیت بیشتر برای درآمد بیشتر انجام بدهم یا نه؟

همچنین طرف مقابل ته دلش راضی به وصلت هست و من این را از صحبت های طرف مقابل فهمیدم. اما چگونه می توان با فردی که اولویت اولش زیر حکم و دریافتی من هست وصلت کرد؟ الان واقعا نمی دانم چکار بکنم، آیا ادامه بدهم یا نه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

ازدواج با دختری که حاضر بشه 2 سال در شهر غریب زندگی کنه

سلام ...

بنده قصد دارم اقدام به ازدواج کنم ولی یکی دو تا مشکل مهم دارم که امیدوارم خانوم های این سایت کمی من رو راهنمایی بکنند. خصوصا خانوم هایی که در شهری غیر از تهران زندگی میکنند.

من دانشجوی دکتری هستم و اهل تهران ... مشکل من این هست که قصد دارم به دلایل مختلف تا دو سال دیگه تهران رو ترک کنم و به شهر دیگه ای برم. بنابراین احتمال اینکه بتونم از تهران دختری رو پیدا کنم که حاضر باشه اینجا رو ترک  کنه خیلی کم هست... به نظر شما اینطور نیست؟؟

راه دیگه ای که دارم این هست که از شهرستان دختری رو پیدا کنم که حاضر باشه دو سال با من تو تهران زندگی بکنه و بعد برگردیم به شهر ایشون . به نظر شما و با توجه به شناخت نسبی که از خودتون و دوستانتون و فرهنگ شهرتون دارید همچین موردی رو به راحتی میشه پیدا کرد؟  خود شما در چنین شرایطی بودید قبول میکردید؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

پیدا کردن فرد مناسب برای زندگی سخت شده

سلام خدمت کاربران خانواده برتر

عزیزان ممنون میشم منو در مورد مشکلی که برام پیش اومده کمک کنید . پسر 25 ساله مهندسی و یکی از رشته های مهندسی کارشناسی را گذروندم . الان حدود یک سالی هم میشه که سربازی را گذروندم . رشته تحصیلیم برنامه نویسیه و از 18 سالگی در کنار درسم شروع به کار کردم و بعد از 3 سال هم تونستم برای خودم شرکتی تاسیس کنم و نسبتا وضعیت مناسبی دارم .

متاسفانه این روزا حس میکنم که افسردگی گرفتم خودم نمیدونم مشکلم چیه ولی انگار از زندگی خسته شدم . توی این سال ها تمام انرژیمو روی درس و کارم گذروندم و از خیلی چیز ها گذشتم .

خانوادم این روز ها میخوان که برای ازدواج اقدام کنم ولی خودم اصلا انگیزه ای برای ازدواج نداشتم و نمیدونم برای منصرف کردنشون چه بهانه ای بیارم . الان از زندگیم راضی هستم و مشکلی ندام .

زمانی که سنم پایین تر بود خیلی خیلی علاقه داشتم که ازدواج کنم حتی خیلی شبا خواب همسرم را میدیدم اما متاسفانه امکان ازدواج را نداشتم چون نه تحصیلاتم را به جایی رسونده بودم نه کار مطمئن و تضمینی داشتم و نه سربازی رفته بودم .

تقریبا چند باری توی این چند سال خواستم برای ازدواج اقدام کنم. تمام مورد هایی که خواستیم بصورت سنتی برم خواستگاری که اصلا خیلی هاشون پشت تلفن میگفتن دخترمون قصد ازدواج نداره، یک بار هم که حضورا موفق شدم که اقدام کنم خانوادشون گفتم برو هر موقع درست را خوندی سربازی را گذروندی و یک جای خوب ترجیحا دولتی مشغول به کار شدی بیا تا فکرامون را بکنیم .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

کچلی و طاسی "خواستگار" شما در چه حد براتون مهمه ؟

با سلام و عرض ادب خدمت همه ی خوانندگان اعم از خانم و آقا

خواهش میکنم خانمها با دقت بخونن!

یه سوالی داشتم که مدت هاست ذهن و روانم رو درگیر خودش کرده. من جوانی 25 ساله و دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف هستم و در حال حاضر هم به فعل شریف تدریس ریاضیات اشتغال دارم و از این طریق هزینه های جاری زندگی و معیشت رو تامین می کنم؛ یعنی قدرت ساپورت مالی دو نفر یعنی خودم و همسر آینده ام رو دارم. 

این مقدمه بود و اما ذی المقدمه!

من به علت مسائل ژنتیکی و توارثی دچار طاسی زودرس شدم و مو های سرم به صورت نعل اسبی دچار ریزش شده و الان به لطف ابر و باد و مه و خورشید، طاس و کچل تشریف دارم! :) لازم به ذکره که خودم هیچ مشکلی با این قضیه نداشته و کاملا باهاش کنار اومدم اما اطرافیان مکرر میگن که شما برای ازدواج باید مو بکارید! بنده با اکراه پذیرفته و به پزشک متخصص رجوع کردم و طبیب، آب پاکی رو دستانم ریختن و فرمودن که شما به علت کمی تراکم در قسمت بانک مو یا همون پس کله، کاندیدای مناسبی برای کاشت نیستید و بهتر اینه که از خیر اون بگذرید! این بنده هم با سرور و بهجت زاید الوصفی به منزل مراجعه کرده و مراتب رو به عرض خانواده رسوندم! 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

با این شرایط چطور زنی گیرم میاد؟

سلام

پسری ٢٥ ساله هستم

مدرک لیسانس مهندسی پتروشیمی و استخدام یه پتروشیمی سهامی عام با درآمد کمتر از ٢ میلیون که البته بعداً تا ٤_٥ میلیون هم میرسه. البته چون کمتر از یه ساله که شروع به کار کردم هنوز به جز یه پژو ٤٠٥ قسطی و چند میلیون پس انداز چیزی دیگه ای ندارم.

از لحاظ دینی اهل حلال و حروم کردنم.حاضرم خودم و خانوادم از گرسنگی بمیریم ولی یه لقمه حروم سر سفره شون نیارم. نمازم هم به ندرت قضا میشه.دوس دختر نداشتم تا حالا خواستگاری نرفتم اما معتقد تنها کسی که باید نباید بین زن و شوهر مخفی بمونه و نیاز همدیگه رو  بشناسن و برطرف کنن. از لحاظ سیاسی هم نگرشی تندرو و ضد استکباری دارم و معتقدم سازش با دشمن هرگز؛ و از غیر خدا نمیترسم اما خب احتیاط شرط عقله.از لحاظ اخلاقی تا کسی پا رو دمم نذاره کاریش ندارم و گرنه حسابشو میذارم کف دستش. اما خب اکثر اوقات شادم و اهل بگو بخند با خانواده؛ اهل رفیق بازیم اصلا نیستم.

بنده حقیر از لحاظ ظاهری خیلی خوش قیافه ام البته بنظر اطرافیانم. و از لحاظ هیکل قدم ١٧٣ و هیکل لاغر اما ورزیده ای دارم. دوستان عزیز قصدم این بود که خودمو طوری معرفی کنم تا بهتر بشناسید.

بنده قصد ازدواج دارم اما بنظرتون با این شرایط چطور زنی گیرم میاد؟ و انتظارم چقدر باشه؟

و فقط چند معیارم برای زن آیندم در نظر دارم؛

١.مهم ترین معیارم نماز خوندنه و در اون صورت بقیه معیارا مورد بررسی قرار میگیرن.

٢.تحصیلاتش دیپلم باشه و سنش کمتر از ٢٠

٣.به کمتر از ٥_٦ تا بچه راضی نباشه.

٤.خودش و خانوادش اهل تجمل گرایی نباشن.

٥.قیافش بانمک باشه و ایراد خاصی تو صورتش نباشه،سفید باشه؛چون خودمم سفیدم.البته قصد توهین به دخترای سبزه رو ندارم .
٦.قدش کمتر از ١٦٥ باشه و خیلی ضمخت و یا ظریف نباشه چون خودمم درشت نیستم. هیکلشم زیاد مهم نیس آخه چند ماه باشگاه رفتن همه خوب میشن اصن بیخیال مگه قراره پورنو بازی کنیم.
٧.پرحرف باشه بشینه پیشم واسم هی حرف بزنه اما غرغرو نباشه.با صدای بلند حرف نزنه. همیشه لبخند بزنه.بلند نخنده.و شوهرسالار باشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

در خواستگاری اگه دختر به دل تون نشست وارد جزئیات بشید

با سلام

من یه خواهش دارم از آقایون محترمی که میرن خواستگاری

میخواستم ازتون خواهش کنم وقتی میرید خواستگاری و با دختر خانوم صحبت میکنید ، لطفا اول ببینید اون دختر به دل شما نشسته یا نه ، و با توجه به این موضوع ، سوالاتتون رو مطرح کنید.

اگه به دلتون ننشسته سعی کنید همون اول با دو سه تا سوال ، در حد 5-10 دقیقه ، صحبت با خانوم رو تمومش کنید.

اگه هم به دلتون نشسته سوالاتی بپرسید تا دیدگاهشو نسبت به زندگی و میزان انتظاراتشون و توقعاتش از زندگی و همسر اینده و یه سری کلیات بدست بیارید و نه بیشتر . با توجه به اینکه جلسه اول هم هست لزومی نداره که تمااااام سوالاتتونو (مثل فیلم مورد علاقه و مهریه حتی و ... ) بپرسید.

برای من خودم چند مورد پیش اومده که آقایون میان و با بنده صحبت میکنند - خیلی کامل و مفصل! ، در حد یک ساعت - و بنده هم در کمال صداقت و یکرنگی به سوالاتشون جواب میدم و بعد هم این آقا و خانواده محترمشون میرن و هیچ خبری ازشون نمیشه.

واقعا این انصاف نیست ، موقعیت دختر رو هم در نظر بگیرید. فقط شما نیستید که به خواستگاری اون دختر خانوم میرید. به این فکر کنید که یه دختر به طور متوسط هر دو هفته یه بار باید در چنین جلساتی حضور پیدا کنه و هر بار هم با یه آقای جدید صحبت کنه و در نهایت هم خبری از اون خواستگار نشه. به نظرتون اون دختر بعد از چند خواستگاری به این شیوه چه حسی پیدا میکنه نسبت به خودش ؟؟ و چقد از لحاظ روحی اذیت میشه؟؟

خواهشی که دارم اینه که لطفا کمی هم به روحیه لطیف خانوم ها توجه بفرمایید .

پی نوشت : با توجه به اینکه پیش بینی میکنم بعضی از دوستان فک کنن که حتما من دختر پرتوقعی هستم ، اینم اضافه میکنم که من از لحاظ مسائل مادی توقع و انتظار بالایی از همسر آیندم ندارم و حقوق یه میلیونی یه پسر یا حتی 100-200 تومن کمتر از نظر من برای شروع زندگی کافیه و مهریه ای هم که دوس دارم داشته باشم 14 تا سکه است.

چیزی که برای من مهمه ایمان و اخلاق و اهل کار بودن و سالم بودن پسر هست. ایناست که برای زندگی کنار همسر لازمه. بقیشو باید به خدا توکل کرد. خدا خودش روزی رسون همه هست.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

چطوری باید به خانواده دختر بفهمونم که خوشم نیومد ؟

سلام

بنده یک جلسه اشنایی منزل یه دختر خانومی رفتم که کسی به ما معرفی کرده بود . نه من ایشون رو دیده بودم نه ایشون بنده رو.

طبق صحبت های که کردیم حس کردم خانومه خیلی خوبیه. یعنی به لحاظ اخلاق و رفتار اون چیزی بود که من می خواستم.

البته نمی شه تو یک یا حتی 10 جلسه دقیقا فهمید ولی چیزی که تو برداشت اول داشتم اینطوری بود . بگذریم ...

همه چیز این خانوم خوب بود الا قیافش. یعنی قیافش هم بد نبودا ولی به دل بنده ننشست
حالا می خوام بدونم من چی بگم و چطوری باید به خانواده این دختر بفهمونم که خوشم نیومد. جوری که دختر خانوم و خانوادشون ناراحت نشند.

راستش می خوام به مادرم بگم که زنگ بزنه و بگه که دختر خانوم شما خیلی خوبه و هیچ مشکلی نداره اما پسرم بنا به دلایلی راضی نیست.

دوستان راهنمایی کنید که من چی بگم که خدای ناکرده خانواده و بخصوص دختر ناراحت نشند. چون می دونم که اگر بگم خوشم نیومد، دختر خانوم شاید پیش خودش فکر کنه که من حتما یه ایرادی داشتم که پسند نشدم .

البته ما قبل از اینکه بریم برای جلسه اشنایی، مادرم چندین بار بهشون گفته بود که اولا به کسی نگند و اینکه شاید پسر یا دختر از قیافه هم خوششون نیاد .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

ازدواج با دختری که با فرهنگ پدرسالاری بزرگ شده

سلام
یک بنده خدایی به ما معرفی شده برای خواستگاری ولی شماره پدرشون رو دادن . وقتی پدرم با پدرش تماس گرفت , پدرش گفت که باید فکر کنم خبر میدم .
ما هم تعجب کردیم که این ندیده نشناخته میخواد روی چی فکر کنه ( بماند علت چی بوده آیا با کس دیگه ای داشتن مذاکره میکردن یا هر دلیلی ) حالا بعد از یک ماه پدر دختر زنگ زده که اول باید پسر یعنی من را بیرون ببینه تا بعد اجازه خواستگاری بده.
من شنیدم تو این خونه فقط پدرش تصمیم میگیره . یک جورایی پدرسالاره و حرف حرف خودشه. حتی واسطه میگفت دختره حق نداره شماره کسی غیر از پدرش را به خواستگاراش بده .
حالا با این تفاسیر به نظرتون توی این خانواده که پدر تصمیم گیرنده هست و به نظر میاد تصمیم دختره خیلی مهم نباشه چنین دختری به درد زندگی میخوره ؟
 آخه میترسم اعتماد به نفسش صفر باشه. از طرف دیگه فکر کنم با این پدره کلی جنگ و جدال داشته باشیم سر اینکه حرف خودشو به کرسی بشونه مثلا سر مهریه و خونه و ...
به نظرتون بیخیال بشیم بهتر نیست؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

با خودش صحبت کنم یا با خانواده برم جلو ؟

سلام به همگی

چن وقتیه مسئله ای ذهن منو درگیر کرده میخواستم مطرح کنم و دوستان گرامی منو راهنمایی کنن .

من پسرم، 25 سالمه یه آدم آروم کم حرف منطقی و به قول دوستان مثبتم . از کلمه مذهبی بدم میاد  بهتر بگم آدم مقیدی هستم بعد از دانشگاه رفتم خدمت بعد خدمت مثل خیلی از جوانان وطن نتونستم کار مناسب گیر بیارم و اومدم تو کار آزاد .

جایی که من کار میکنم جزء بالا شهر محسوب میشه البته درآمدم یک میلیون تومنه چون برای کسی کار میکنم و یه جورایی حقوق بگیرم اینجا اکثرا مردمش پولدار و مرفه هستن یا دکترن یا مهندسن یا صاحب شرکت و خلاصه پول دارن.

به هر حال من تا قبل از این اتفاق که میخوام براتون بگم به چیزی به نام عشق و عاشقی اعتقاد نداشتم اصولا ازدواج رو یه کار نه چندان ضروری تو این روزگار وانفسای پر از مشکلات امروزی میدونستم و تصمیم داشتم بعد از سی و دو سه سالگی اون هم اگه شرایطشو داشتم ازدواج کنم هر چند خیلی دوس دارم این مشکلات نبود و من زودتر ازدواج کرده بودم .

تا اینکه چن وقت پیش دختر خانمی رو تو محل کارم دیدم ایشون اومده بودن برای خرید کاملا محجبه و متین و سنگین رفتار میکردن از طرز پوشش و رفتارشون فکر کردم که گذری اومدن این محل یا اومدن خونه اقوامشون .

ولی بعد از اون چن بار دیگه هم ایشون و دیدم و هر بار بیشتر شیفته ایشون میشدم و البته متوجه شدم که ایشون ساکن همین محل هستن .نمیدونم احساس میکردم خیلی شبیه خودمه  البته یه حس خاص بود احتمالا آقایون بهتر این حس منو درک میکنن .

اینو هم بگم که من دخترهای زیادی رو دیدم تو دانشگاه و تو محیط های دیگه اما چون هنوز آمادگی ازدواجو نداشتم و البته هیچ کدوم با معیارهای من جور درنیومدن  اقدامی نمیکردم و موکول میکردم به بعد  . خلاصه اینکه  یه روز تصمیم گرفتم تعقیبش کنم و خونشونو پیدا کنم .

اولش با خودم می گفتم لابد دختر یکی از نگهبانای ساختمونای مسکونی اطرافه ولی بعد از اینکه خونشونو پیدا کردم فهمیدم اونجا خونه یه پزشک و اون دختر خانم دختر یه پزشکه .خونه مجلل و شیکی بود .

بعد از کمی پرسوجو فهمیدم که وضعیت مالی خیلی خوبی دارن برادرش خارج از کشور درس می‌خونه و پدر سرشناسی داره .

اولش پاک ناامید شدم از یه طرف با خودم میگفتم آخه من کجا و این خونواده کجا ؟ آخه پدر من وضع مالی چندان خوبی نداره و در ضمن من شهرستانی هستم و  از یه طرفم می گفتم از وجنات این دختر خانم پیداست اهل تجملات نیست شاید خودشو خونوادش منو قبول کنن .

خلاصه از این اتفاق چن روزی گذشته و من بارها این دختر خانم رو دیدم برخلاف بقیه دخترهای دیگه ی این منطقه فوق العاده با حجاب و متین و باوقارن و همین منو بیشتر شیفته ایشون کرده .

حالا سوال من اینه که ؛

من تصمیم گرفتم اول با این دختر خانم هر جوری شده صحبت کنم و ایشونو از علاقه ای که نسبت بهشون دارم آگاه کنم و البته کمی بیشتر با همدیگه و خونواده های هم آشنا بشیم اگه تمایل به ازدواج با من نشون دادن بعد به خونواده ها اطلاع بدیم .

راستشو بخواین تا حالا هزار بار با خودم جملاتی رو که قراره بهش بگمو مرور کردم .خیلی استرس دارم چون تا حالا با هیچ دختری نبودم آیا این کار من درسته یا اول با پدرش صحبت کنم و از طریق خونواده جلو برم  ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

چرا قبل از من از اون خواستگاری کردی ؟

با سلام

ببخشید اگر کمی طولانیه به نظرم رسید جزئیات میتونه تو قضاوت بهتر کمکتون کنه. پسری 28 ساله هستم که در شرکتی خصوصی مشغول به کار هستم .
مدتی بود که خانمی از بخشی دیگر توجه منو جلب کرد. متانت و آرامشش. به نظرم رسید باید گزینه خوبی باشه برای همین مدتی مد نظر گرفتمشون و در نهایت خواستگاری کردم.
طی 2-3 جلسه به این نتیجه رسیدم که توافق نداریم. جدای از یکسری تفاوت ها تو شیوه ی نگرش , من زندگی کنونیم خیلی آرومه و برای بعد ازدواجم کمی هیجان و تفاوت میخوام ولی اون نه. برای همین کلا ماجرای ایشون تموم شد.
تا اینکه متوجه دختری از بخش خودم شدم.حدود 6 ماهی بود که در شرکت مشغول به کار شده بود ولی من توجهی بهش نداشتم.
خیلی پر انرژی و هیجان بود. اولا فکر میکردم شاید بشه گفت جلفه . ولی بعد از ماجرای خواستگاری یکی از دوستانم با اشاره کردن به این موضوع که اون دختر نسبت به من بی میل نیست (خیلی از شخصیت خانم ها شناخت داره ) , باعث شد توجهم بهشون جلب بشه.مدتی که با دقت زیر نظر گرفتمشون دیدم اصلا هم جلف نیستن.
مثل یک کوه عظیم انرژی و هیجان میمونه که به سختی داره تلاش میکنه کنترلش کنه.در روابط با آقایون خیلی محتاطه ولی وقتی با دوستی هست نمیتونه خودشو کنترل کنه.
یک جورایی حس کردم اون هیجانی که زندگیم کم داره رو میتونه واسم مهیا کنه. میتونه کمکم کنه تا از سکون در بیام من هم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

تاثیر فرهنگ خانواده در خواستگاری

سلام
جوانی حدودا 20 ساله هستم. اعضای خانواده م هر کدام به نحوی مشکلات عصبی و فرهنگ نادرستی در ارتباط با دیگران دارند و خودشون هم به این موضوع واقفند.
در طی این سال ها تا جای ممکن در خلاف جهت این رود حرکت کردم و سعی کردم شیوه تعامل مثبت ، صبر و درک روانشناختی زیادی در رابطه با دیگران بدست بیارم به طوریکه دیگر افراد در روابط طولانی مدت به این باور دارند که انسان آرومی هستم.
سوال من اینجاست که... طی پروسه خواستگاری خانواده شخص مقابل به راحتی متوجه این بخش میشن.
با توجه به اینکه من توانایی خارق العاده تغییر جهان رو ندارم آیا این باعث میشه عده زیادی از افرادی که ممکنه به خواستگاریشون برم بعد از مدتی تعامل با اون ها درخواست من رو رد کنن؟
(این به نظر ناعادلانه میاد.)
از زمانی که صرف کردید متشکرم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)