سلام
میخواستم در مورد اتفاقی که هفته گذشته پیش اومد براتون بگم. شاید گفتن این موضوع باعث بشه بعضی ها که نظر منفی نسبت به دختر ها دارن نظرشون عوض بشه.
اول یه بیوگرافی از خودم میدم. من دخترم و ۲۶ سالمه و در حال تحصیل هستم توی رشته ای که میدونم در آینده بیکار نمیمونم. از ۲۲ سالگی رفتم سر کار و از کسی کمک مالی نگرفتم.
حدودا یک سال پیش همکار جدیدمون استخدام شد و چون خیلی مهربون و مودب بود همیشه توی محل کار دوست داشتم در مورد مسائل اجتماعی و اقتصادی و ... باهاش حرف بزنم.
چند وقت پیش از من خواست با هم بیرون بریم و من که مشکلی در این مورد نمیدیدم ( و اینکه کمی ته دلم بهش علاقه داشتم) پیشنهادش رو قبول کردم. ما بیرون رفتیم و صبحونه خوردیم و بعد دو سه ساعت برگشتیم خونه ...
متاسفانه اخلاق بدی که دارم اینه که بعضی وقت ها به خاطر اینکه اهل تکبر و ... نیستم ممکنه حرف هایی بزنم که اون شخص فکر بدی در مورد من بکنه. من یه بار بهش گفتم دوست دارم یه بار با هم بریم و فست فود بخوریم (وقتی این پیشنهاد رو دادم داشتم فکر میکردم که کارتم رو بهش بدم تا پول ساندویچم رو حساب کنه)
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۱۱۸ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۴۳ مطلب مشابه)