من ی دختر ۲۴ ساله ام ، که تا حالا هیچ رابطه ای با جنس مخالف نداشتم ، چادری ام ، محجبه ، نه مثل بعضیاشون که چادر رو خراب کردن ، دیگه اینکه تو رفتار با نامحرم بسیار مواظبم ، خیلی سنگین رفتار میکنم خیلی ، برای همین در برخوردای ضروری باهاشون خیلی معذبم ، اصلا کلا با نامحرم جوون خیلی خیلی معذبم ، اصلا راحت نیستم . دانشگاه لیسانسمم دخترونه بوده، الانم دارم برای ارشد میخونم .
دوستان من تو برخورد با نامحرم مخصوصا گر فامیل نباشه اونقدر سرسنگینم که میتونم بگم خشک خشکم ، در حالی که ویژگی اخلاقیم اینطور نیست و با دخترا خیلی راحتم ، شوخی میکنم ، خنده ، شادی. خب من تا حالا فکر میکردم این کار من درسته ، تا اینکه الان دارم کلاسی میرم که هم پسرای جوون داره هم استادش جوونه.
ببینین الان از کلاسمون خیلی میگذره و تقریبا همه همو میشناسیم ، ولی من بازم وقتی داخل کلاس میرم اولش که هنوز شروع نشده و هرکی میاد به بقیه سلام میده ، من هنوزم نمیتونم تو چشمای پسرا نگاه کنم و سلام بدم ، یه نگاه که کردم رومو سریع برمیگردونم ، حتی استادمون که جوونه وقتی درس میده البته متاهله ، چون تعداد اعضای کلاس زیاد نیست ، مثلا به من که نگاه میکنه یه کم نگاهش که طولانی میشه من دوست ندارمو دوست دارم سریع نگاهمو برگردونم ازش .
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) ازدواج با دختر مذهبی (۶۰ مطلب مشابه)