سلام دوستان
من یه دختر ۲۴ ساله هستم. مدت یک ساله که با پسر یکی از آشنایان به قصد ازدواج رابطه داریم. تقریبا تمام اطرافیانمون به جز پدر من از موضوع اطلاع دارن. اون آقا پسر تقریبا هیچی نداره. نه پول و سرمایه. نه تحصیلات. نه سربازی. نه کار. ولی من برام هیچکدوم از اینا مهم نیست. برای من فقط خوبی و خوش اخلاقی و پاکی طرف مقابلم مهمه که ایشون همه اینا رو داره.
شرایط هر دوتامون رو مینویسم. نظرتونو بگید. فقط اینم در نظر داشته باشید که ما به شدت همدیگه رو دوست داریم و این علاقه، علاقه یکی دو سال نیست. خیلی وقته که هست. ولی مدت رابطمون یه ساله.
من: ۲۴ سالمه
ظاهرم متوسط به بالاست و از نظر خیلیا خوبم. تحصیلاتم فعلا لیسانسه و تصمیم دارم اگه خدا بخواد ادامه بدم. چون کلا به تحصیل علاقه مندم. شاغل رسمی هستم ، وضع مالیمون متوسطه ، محجبه هستم و اخلاقای بارزم اینه که مثلا دروغ نمیگم و اصلا توی زندگیم اهل دورویی و نقش بازی کردن نبودم و نیستم. دست و دلبازم و مدام در حال کمک. در حدی که میترسم هیچ پولی واسم نمونه با این وضع :) ، مغرورم. خیلی زود ناراحت میشم. زودم قهر میکنم. بعضی مواقع هم زود از کوره در میرم ولی داد نمیزنم :)
طرف مقابلم:
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)