حس تهی بودن و خالی بودن میکنم

سلام

من در آستانه 33 سالگی هستم، اما استرس و دلشوره دارم، کاش این سه ماه نگذره، کاش زمان همین جا متوقف بشه. 

دلم نمیخواد 33 ساله م بشه یا این وضعیت!، حس میکنم هیچی ندارم!، حس میکنم در یک قدمی  35 و 40 ام. سنی که  میترسیدم از تنهاییش، یک دختر عمه 39 ساله مجرد دارم، حس میکنم آینده ام میشه مثل اون! سال ها اون قدر سریع گذشت که خودم هم نفهمیدم!، خدایا  مگر من چقدر تا 39 و مثل دختر عمه شدن فاصله دارم!

در همه این سال ها  ولی وقتی موردی برای ازدواح نبود، منم بقیه اهدافم رو دنبال کردم!، به این امید که هر وقت موقع و قسمتش باشه خودش میشه و من دنبال ابعاد دیگه زندگیم بودم. از 18 تا 29 سالگی درس خوندم، مقاطع رو گذروندم، موقعیت خوبی پیدا کردم، کارهای چند جانبی، تفریح،  ورزش، هنر و ... در کنارش انجام میدادم، اجتماعی بودم و تقریبا راضی ام. از جوانی که بخوبی و سلامت اخلاقی طی شد

فقط چیزی که آزارم میداد علاوه بر تنهایی، بی پولی و استقلال مالی بود که دیر شد نمیدونم، شاید به بالای 40 برسم با کلی دستاورد ولی تنها ... 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۲۱ مطلب مشابه) مسائل دختران دهه شصتی (۳۵ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۲۳ مطلب مشابه)

من بچه خونگی بودم

از همون بچگی هام یادمه تو خونه مون دعوا بود، دعوای پرهیجان و پرطرفدار مادر شوهر و عروس ...، آره مادرم با مادر بزرگم نمی ساخت، دلیلش هم شاید خودتون بتونید حدس بزنید حداقل اگه  تجربه ش رو نداشته باشید.

چند تا سریال ترکی دیده باشید میتونید حدس بزنید، اونم اینه دخالت مادر شوهر در نحوه زندگی عروس و روابطش با شوهرش و  نحوه خونه داری و بچه داری...

بگذریم سرتون رو درد نیارم، میرم سر اصل مطلب؛

همیشه ترس اینو داشتم مادر بره یعنی یه صبح بلند بشم ببینم مادرم نیست، یادمه صبح ها اولین کاری که میکردم پا میشدم میرفتم تو اتاق سرک میکشید که مادرم هست یا نه، تا اینکه بزرگتر شدم سنم رسید به مدرسه رفتن، کلاس اول و باقی ماجرا...

من از اون بچه ها بودم که زار زار روز اول مدرسه گریه کرد، یادمه مادرم تا چند روز ته کلاس میشست وای چقدر خنده داره! همین که جلوتر میرفتم بیشتر میشد مشکلاتم یه ترسی داشتم شاید برای بعضی هاتون ملموس باشه، اونم ترس از پای تخته رفتن بود، انقدر میترسیدم که زیر میز قایم میشدم تا معلم منو نبینه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۰ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۶۰ مطلب مشابه)

یک سال پیش برای کسی درد دل کردم، اما هنوز بهم یادآوری میکنه

سلامم دوستان عزیزم

من سال قبل حالا نمیدونم از سر تنهایی یا اعتماد یا هر چیزی، با یه خانوم از نزدیکان درد دل کردم. چون تازه یه رابطه اشتباه با یه آقا رو تموم کرده بودم و به شدت نیاز داشتم با یکی حرف بزنم. و از رابطه ام باهاش صحبت کردم و درد دل کردم.

ابراز پشیمانی کردم، و کلی گریه کردم پیش ایشون. ظاهرا فقط میخواستم که آروم  بشم. الان حدودا یکساله از اون قضیه میگذره من اون رابطه رو فراموش کردم. اما این خانوم هر از گاهی با من تماس میگیرن و میپرسن چیکار کردی، با اون آقا در ارتباطی؟، به هم پیام میدید؟، تماس  میگیرید؟، و یه برخورد بسیار شکاکانه به من دارند

من واقعا ناراحت میشم از این یادآوری ایشون. الان خیلی پشیمونم که با ایشون درد دل کردم. و الان باید جواب سوالاتی رو بدم که به ایشون هیچ ارتباطی نداره. نمیدونم چه جور بهشون بفهمونم که اون قضیه تمام شده و دیگه من اون دختر سابق نیستم و این قدر به من یادآوری نکنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران (۸۲ مطلب مشابه)

کلا یه دختر بی هدفم، هیچ هدف و انگیزه ای برای زندگی ندارم

سلام 

من یه دخترم و ۲۰ سالمه، امسال دانشگاه قبول شدم، ترم بهمن رشته پرستاری، تو تابستون و این چهار ماه تعطیلی من هیچ کار مفیدی انجام ندادم، کلا یه دختر بی هدفم، هیچ هدف و انگیزه ای برای زندگی ندارم روزهام همین طوری میگذره، گاهی شروع میکنم به سخنرانی گوش دادن، کتاب خوندن پیاده روی و … ، ولی خیلی زود تمومش میکنم، راستش دلم یه چیزهایی تو زندگی میخواد که هیچ وقت نداشتم و نخواهم داشت، مثل یه پوست صاف.

آخه صورتم پر از جوش و جای جوشه، هر کی نگام میکنه حالش بهم میخوره، خیلی خیلی دنبال درمان رفتم ولی فایده ای نداشت بدتر هم شد، باعث شد صورتم لاغر لاغر بشه، دلم میخواست یه دختر سر زبون دار میبودم، ولی از بچگی به شدت خجالتی و کم حرف بودم، همیشه تو اتاقم هستم،  حتی وقتی خواهر زاده کوچولوم میاد میرم تو اتاق مخفی میشم، همیشه تنهایی غذا میخورم و … ، دلم میخواست یه روزی میتونستم ازدواج کنم، کنار یه مردی حسابی خوشبخت بشم، به آرامش برسم، بچه داشته باشم و شاد باشم، ولی کدوم مردی میاد سراغ دختری با ویژگی های روحی و ظاهری من؟، آخه دلم میخواست با حجاب باشم ولی چون اخلاقم خشکه و اکثرا تو جمع میرم یه گوشه وایمیسم چادر نمیزنم میترسم دید بقیه نسبت به چادری ها بد بشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۴۶۳ مطلب مشابه) درد دل های دختران (۸۲ مطلب مشابه) مسائل درونگراها (۳۱ مطلب مشابه)

تنهایی شیرین من

همیشه دلم میخواست یه جوری خودم رو شاد کنم، دلم میخواست زندگی کنم اما نشد که نشد!!!

بگذریم از خودم بگم؛ اسمم بهنامه، چند روز دیگه 24 ساله میشم و باز هم یه سال دیگه گذشت،  کاش هیچ وقت 25 ساله نشم، زندگیم کوتاه بشه.

خیلی ها میان اینجا از زندگی شون میگن، از مشکلات و ...، خواستم منه خسته هم کمی بگم حال داشتی بخون فقط 5 دقیقه وقتت رو میگیره، اگه هم نداشتی مهم نیست کلا زندگی مهم نیست.

معلولم، دیستروفی( هر چقدر که زمان میگذره ضعیف تر میشی، تا کاملا کل ماهیچه های بدنت ضعیف میشه و زمین گیری میشی، به سختی کارهای شخصیت رو انجام میدی به قول دوستم یه استخون با یه روکش از گوشت هستم) از پدرم گرفتم ارثی هستش.

پدرم نمیدونست که مشکل داره، من که میدونم هیچ وقت نمیخوام یکی مثه خودم درست کنم (آدم های معلول شدید مثل من خوب میدونن چی میگم)، و نمیخوام زندگی یه دختر رو مثل زندگی مادرم بکنم یا حق مادر بودن رو ازش بگیرم.

وقتی به زندگیم نگاه میکنم وضعیت مادرم رو میبینم، بد جوری دلم میگیره، حقش این نبود، نفهمیدم مرد خونه ست زن خونه ست چیه ...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل و ازدواج توانمندان خاص (۲۳ مطلب مشابه) شکست عشقی (۱۹ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۵ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۲۳ مطلب مشابه)

از زمانی که یادم میاد تو خانواده ما جنگ و دعوا بوده

راستش نمیدونم گفتنش درسته یا نه ولی خب دوست دارم راهنمایی یا نظرین بدین

من یه پسری ام که امسال کنکور دارم،خانواده ما وضعیتش متوسط رو به پایینه، از موقعی که یادمه تو خانواده ما جنگ و دعوا بودش، من که خودم به شخصه خیلی از این دعوا ها آسیب خوردم، دعوا ها هم فقط بین پدر و مادرم نبود، بلکه بین فامیل هامون هم بود، طوری که انگار به خون هم دیگه تشنه هستن، وضعیت طوری شد که با تمام فامیل هامون تقریبا قطع ارتباط کردیم، درست تو سن اوج نوجونیم که به نظرم سنم رفته بود بالا و دوست داشتم تو جمع ها شرکت کنم، چون قبلش زیاد منو حساب نمیکردن.

خلاصه بازم فایده ای نداشت و همچان دعوا بین پدر و مادرم ادامه داشت، از اون طرفم که ما تو یه خونه کوچیکی زندگی میکردیم که مال خودمون نبود، بلکه مال پدربزرگ و مادر بزرگ پدریم بودیم که اون طبقه پایین ما بودن تو شدت دعوا خیلی تاثیر میذاشتن ولی خب بازم من تا جایی که میتونستم از شدت دعوا ها کم میکردم و درسم رو میخوندم و نمره م هم بالا بود، تا اینکه بحث طلاق بین پدر و مادرم پیش اومد.

الان پدرم چند ماهه یه خونه اجاره کرده و ما رو گذاشته اینجا و خودش هم نمیاد خونه، فقط یه سری چیز میخوره و میره، تازگی هم یه عمل داشت که انجام داد و به سختی دیگه میتونه کار بکنه، چند وقتیه فهمیدم دو ساله سیگار میکشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های پسران (۶۵ مطلب مشابه)

تا حالا شده دل تون به حال خودتون بسوزه؟

سلام

میخواستم از دوستان یه سوال که جدیدا دیگه خیلی درگیرش شدم بپرسم، آیا شما هم براتون اتفاق افتاده که دل تون برای خودتون بسوزه؟، من که کلاً اینجوری شدم.

یعنی این جوری بهتون بگم، وقتی دغدغه های خودم رو با اطرافیانم مقایسه میکنم که چقدر پیش پا افتاده هستند، دلم به حال خودم میسوزه. وقتی میرم بیرون میبینم که همه (اکثرا) یکی رو دارن که باهاش خوشن، وقتی میبینم که تو جمع خیلی یا بهتره بگم اصلا بهم توجه نمیشه، وقتی میبینم برای کسی مهم نیستم، وقتی میبینم اگه بمیرم هم هیچ کس هیچ احساسی نخواهد داشت، و ... ، دلم به حال خودم میسوزه.

جدیدا تنهایی میرم تو پارک مردم رو نگاه میکنم و حسرت میخورم. اخیرا سیگاری هم شدم. نمیدونم این دیگه چه نوع افسردگیه، حس میکنم به دنیا اومدم که سکوها خالی نباشه. جوری شدم که همه ازم فراری هستند. میگن حرف هام همش بوی غم میده. البته حق دارن چون اصلا شرایط منو نمیفهمن.

نمیدونم تا حالا حس تنهایی تو جمع رو تجربه کردین؟، این که هیچ کس نیست کمک تون کنه یا اقلاً درک تون کنه رو درکش کردین؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درد دل های دختران و پسران (۲۰۰ مطلب مشابه) درد دل های پسران (۶۵ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۲۳ مطلب مشابه)

شدیدا به عشق احتیاج دارم

سلام

وقتی دارم این متن رو می نویسم حالم خیلی خیلی بده، چون افسردگی و وسواس دارم، شرایط ازدواج رو ندارم، وجدانم قبول نمیکنه با افسردگی برم خواستگاری، من بهترین روان پزشکان رو رفتم، بهترین مشاوران رو رفتم، اما فایده نداشت، تنهایی خیلی بهم  فشار میاره، افسردگیم رو بیشتر میکنه، با اینکه اخلاقم خوبه و به قول خانواده ام و دوستانم ظاهر خوبی دارم، رفقا بهم میگن کسی که زن تو بشه خیلی خوشبخته، اما از درونم خبر ندارن که چقدر آشفته ست و حالم بده و خیلی زیاد احساساتی هستم.

اما چه فایده، وقتی عشقی نباشه، ظاهر و اخلاق خوب به چه دردم میخوره، اهل دوستی هم نیستم که تنهاییم رو برطرف کنم، دنبال یه جا برای در دل بودم که اینجا رو پیدا کردم، بد جور دلشکسته هستم بغض عجیی دارم، همیشه برای ازدواج مطالعه کردم و ذاتا خیلی خوب میتونم یه دختر رو چه احساسی چه عاطفی درک کنم و خوشبخت کنم.

همیشه پیش خودم فکر میکنم من و همسر آیندم با هم رفیق باشیم و عاشقانه هم رو بپرستیم و حسابی پیش خودم به فانتزی‌های که قراره با همسرم داشته باشم فکر میکنم، اما صد حیف عشقی ندارم، سرکوب این همه احساس خیلی سخته.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران دهه شصتی (۳۳ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۲۳ مطلب مشابه)

آیا در ارتباط با همسر هم باید حد و حدود رو حفظ کرد؟

سلام

یه جمله ای هست که میگه هیچ وقت 100 درصد رازهات رو به صمیمی ترین دوستت هم نگو، چون ممکنه روزی دشمنت بشه و از همون ها بر علیه ت استفاده کنه! 

اگر ما فرض کنیم همسر آدم شاید صمیمی ترین دوست آدم باشه، یعنی باید در رابطه با همسر هم حد نگه داشت و همه حرف ها رو باهاش نزد؟

من همیشه فکر میکردم اگر یه دوست صمیمی و قابل اعتماد داشته باشم که هر چی توی دلم هست رو بهش بگم، اون همسر آینده ام باشه، ولی بعضی وقت ها حس میکنم با همسر هم نمیشه همه ی حرف ها رو زد. انگار آدم یک سری حرف ها رو فقط باید توی دلش چال کنه. و یا بیاد به صورت ناشناس توی این طور فضاهای مجازی بپرسه و بگه. ولی خب هیچ وقت شبیه این نمیشه که با یه نفر که واقعا بهش اعتماد داری صحبت کنی.

البته یک چیز دیگه هم وجود داره. بعضی حرف ها از جنس ضعف هست. بالاخره هر آدمی یک سری نقاط ضعف داره و یا یک جاهایی بالاخره کم میاره و میخواد وا بده. و دلش میخواد این طور مواقع با یکی حرف بزنه. اما همیشه این ترس وجود داره که من اگر جلوی همسرم ضعف نشون بدم، در آینده دیگه مثل سابق به من اعتماد نمیکنه. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در زن داری (۳۱۳ مطلب مشابه) مشورت در شوهرداری (۷۶۹ مطلب مشابه) روابط عاطفی در دوران عقد (۶۶ مطلب مشابه) مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۸ مطلب مشابه) روابط عاطفی زن و شوهرها (۷۴ مطلب مشابه)