خانواده برتر

من 18 سالمه و مثل شما بودم البته مدت زیادی هست که شروع کردم به تغییر کردن ولی باید بدونید که کار سختیه پس ناامید نشید

الان واقعا از اعتماد بنفسم توی بعضی از مواقع لذت میبرم

درسته که هنوز اونجوری که میخوام نشدم ولی دارم ادامه میدم.سعی میکنم کارایی که تاحالا تنهایی نمکردم رو انجام بدم.کمتر بترسم.و خیلی روی عکس العمل بقیه به کارام زوم نکنم

گفتی INTJ هستی؟

دختر عالیه...حتما تلاشتو بکن انشاالله موفق میشی!

مثل من، منم اعتماد بنفسم کمه

ولی کم و بیش تو اجتماع هستم، تنهایی بعضی جاهارو میتونم برم و بیام و کارهامو بکنم

اضطراب و استرس هم زیاد میگیرم

پیش روانشناس رفتم، اونا نمیتونن معجزه کنن ولی خیلی میتونن کمک کنن، حل این مسئله زمان‌بر و همت خودمون رو میطلبه

عزیزم به نظر من شما مشکل اعتماد بنفس نداری و هرجا احساس میکنی اعتماد بنفس نداری برمیگرده به یه موضوع دیگه که الان میگم:

از نوشته های شما حس من اینه که شما به خاطر مواجه نشدن با شرایط روز جامعه، از مواجه شدن با جامعه ی امروز و لوازمش واهمه داری و اینو میذاری پای اعتماد بنفس. درحالیکه از حرفاتون معلومه که عزت نفس دارید ولی جامعه رو نمی شناسی  

من دو تا پیشنهاد دارم برات تا با جامعه بهتر ارتباط برقرار کنی ، مطمینم مشکلی که میگی حل میشه :

1) اول سعی کنی به شدت خودتو درگیر همه مسایل تو جامعه کنی.مثلا بری شهر، همونجا که از ماشین پیاده میشی آدرس نزدیک ترین ورزشگاه رو از مغازه دارا و مردم اون خیابون بپرسی، بری ورزشگاه ثبت نام کنی تا مجبور باشی سه روز تو هفته بیای شهر ورزشگاه. یا یه کلاس مورد علاقت حتی شده کلاس خیاطی و آشپزی یا اگه درس میخونی یه برنامه ای مرتبط با رشتت تو شهر جور کنی . از بلد نبودن نترس. همه مون وقتی تازه وارد یه کاری می شیم می ترسیم. 

2) کار دومی که باید انجام بدی اینکه درباره همه چی تو اینترنت سرچ کنی یعنی تو سایت گوگل ،جستجو رو بزنی. مثلا نمیدونی کتابخونه یا ورزشگاه چطوریه و چیکار باید کرد تو گوگل بزن و از مطلب خوندن نترس. زیاد تو اینترنت بگرد و مطالب مفیدشو بخون تا از همه چیز سر در بیاری. الان هیچ موضوعی وجود نداره که تو اینترنت مطالب خوب دربارش نباشه.

\\\ اینکه زود گریت می گیره اشکالی نداره ولی سعی کن زودم خندت بگیره. هرچی بابات میگه به جای اینکه گریه کنی بخند.

من از حرفات مطمینم مشکلت کمبود اعتماد بنفس نیست .مخصوصا که نوشتی بابات و داداشات قوی هستن و ریشه ی اعتماد بنفس آدما تو بچگی از اقتدار پدرشون شکل می گیره. مگه اینکه شما بگی مامانم تو خونه اقتدار پدرم رو می بره زیر سوال مخصوصا چون مامانتون زبون دار هم هست و اهل جواب دادنه ازش بعید نیست، اونوقت میشه گفت کمی اثر گذاشته. ولی من از مطالبی که شما نوشتی مطمینم شما مشکل اصلیتون و ریشه مشکلتون همین چیزیه که گفتم نه نداشتن اعتماد بنفس. یعنی با حل شدن این موضوع اعتماد بنفست هم حل میشه.چن سال دیگه به حرفم می رسی.

اینکه بابات خودش میگه برو رانندگی نقطه خیلی مثبتیه.  قدر شرایط و زندگیتو بدون. شما فقط دو سه ماه به این کارایی که گفتم عمل کن ببین چقدر تغییر میکنی.از کارای جدید و ناشناخته نترس. خودتو پرتاب کن تو بغل هر کاری که ازش می ترسی و تا جایی که می تونی برنامه های فشرده تو شهر برا خودت دست و پا کن. حتی خیلی از برنامه ها هستن که رایگان اند. مثل محفل های هفتگی نقد کتاب و.... برنامه تو شهر زیاده. اگه با مراکز هنری ، آموزشی و موسسات آشنا بشی از برنامه ها باخبر میشی. کلاس هم هست هم کلاس های رایگان هم پولی. اینو با اطلاع میگم، بعضی هاشون اطلاعیه تو اینترنت(سایت خودشون ) هم میزنن. بعضیا که اطلاعیه اینترنتی ندارن با ارتباط مستقیم و گرفتن کارتشون و عضویت تو کانال هاشون می تونی مطلع شی.

عزیزم شما برو شهر فقط همه خیابون هاشو متر کن یعنی بچرخ و هر موسسه یا مجموعه ای دیدی برو توش بپرس برنامه هاشون چیه و کارتشون رو بگیر.... از یه جا شروع کن به ارتباط برقرار کردن. بعد از چند سال نتایج شگفت انگیزی می گیری که بخوام توضیح بدم طول می کشه و حوصله خوندنش رو نداری ...

موفق باشی دوست عزیز.

 نه کارت درسته امامنڟورمن هم این نبود که اول بایدروابط اجتماعیت روبالاببری اول بایدروی اعتمادبنفس وجذابیتت کارکنی بعدروابطتت،توچه بخوای چه نخوای بیشترازدوسه تادوست باکیفیت نمیتونی پیداکنی به اینفکرنکن که صدتادوست پیداکنم بگم بخندم نمیشه،معذب میشی یعنی من بیشتردرکت میکنم ازسادگیت سوء استفاده می کنن،اول بایدروی خودت کاربکنی محدودیتی هم نداری خانوادت زنجیرت نکردن،همه چیزدست خودته،درضمن

اگه میخوای مدام رفت وامدبه شهرداشته باشی حواست به خاله زنک های روستاباشه که نگن دخترفلانی مدام میره شهرچیکارمیکنه،حواست باشه واست حرف درنیارن،درسته نمیشه دهن مردم روبست اما زیاد توچشم نباش وزیادمانورنده،من روستایی هاوزن هاش روبیشترمیشناسم چون یه مدت روستای پدری رفت وامدداشتم وحتی زندگی کردم پس باچارچوب رفتارکن واسه خودت برنامه بریز وبرنامه هات روپیش ببر امیدوارم

موفق باشی💐

سلام...درونگرایی ربطی به این مشکلی که شما میگی نداره.منم درون گرام ام نه اینکه نتونم با بقیه ارتباظ بگیرم.پاش برسه طرفو میشورم میزارم کنار.شما بیشتر مشکل خجالتی  بودن و کم رویی و شایدم مهارت نه گفتن نداری.این واقعا مربوط به درون گرایی نیست و حتی ما ادمایی رو هم دایم که درونگران اما خوش سروزبونن...حتی تو شخصیتهای معروفم هستن.پیشناهدام اینه یه سر به رواانشناس بزن.اینم از من به شما نصیحت//حرفتو نزنی و از خودت دفاع کنی کی میخواد ازت دفاع کنه...باید گاهی مواقع پررو بشی.باید...بحث احترام اینارو باید بزاری کنار و راحت حرفتو بزنی.گریه کردنم به درد نمیخوره.نمیگم بده اما نه از صب تا شب.منم مامانم الان 8 سال گریمو ندیدم اما گاهی منم دلم میگیره مثل همه...ما ادمیم ربات نیستیم که احساس نداشته باشیم ولی نباید طوری رفتار کنیم که انگار ضعیفیم.من بچه بودم عین تو بودم.دقیقا مثل تو اما الان اصلا اونتوری نیستم چون به باورایی که بهت گفتم رسیدم.ادمای دیگه از ما بالاتر نیستن که ما بخوایم خجالت بکشیم.شایدم به خاطر این باشه که تو روستا زندگی میکنی اما واقعا هیچ ربطی نداره.مام اصالتمون برمیگرده به روستا...من اصلا خجالتی تو گفتنش ندارم.هیچ فرقیم برام نمیکرد اگه اصالتم برمیگشت به یه جای بهتر...میدونی چرا...چون اصالت واقعی من مکان تولدم و زندگیم نیس.اصالت من تو فکر من و شخصیتمه...کسی هم که بخواد منو با توجه به محل زندگیم مقایسه کنه واقعا مخش پوکه پس برای منم مهم نیست.خواهر گلم شما پدر به این خوبی داری باید بری خداروشکر کنی.داره حمایتت میکنه...غمتت کجاس پس...میگه ضعیفی چون دلش میسوزه و نمیخواد اینطوری بمونی...قدر این پدر مهربون وبزرگوارتو بدون کن پیدا میشه دختر خوب...///و به نظر منم کتابای خودشناسی بخونی بهت کمک میکنه...انشالله مشکلتون حل شه//

هنوز مونده تا بزرگ شی تازه 19 سالته و خوبه که متوجه اش شدی کم کم حل میشه اصلا نگران نباش

نقطه ضعفت رو به نقطه قوت تبدیل کن و به خودت برچسب نزن.

شهری ها با سیلی صورت خودشون رو سرخ نگه نداشتند. اتفاقا روستایی ها شرف دارن به شهری ها. الان تهرانی که من زندگی میکنم دیگه یه قرون نمیارزه. همش ظاهرسازی، بی ادبی، بی فرهنگی.

حرف پدرتون رو هم به حساب اینکه دخترشونید و دوست داره بهترین باشید بزارید. خداروشکر کنید چنین پدر خوبی دارید.

چهار تجربه ام رو میگم اگر دوست داشتید بهش توجه کنید. تجربه بهترین چیزه

1- به جای اینکه بشینی و گریه کنی و ناراحتی به خاطر مشکلی داشته باشی، بسم الله میگی برای رفع مشکل برنامه میریزی و سریع در عرض یکی دو ماه حلش میکنی. همین الان یا فردا سریع برو رانندگی بنویس به هیچی هم فکر نکن. خیلی هم حال میده 

2- ترس و استرس خیلی چیز مسخره ای هست و فقط تو ذهن خودته. وقتی که باهاش روبرو میشی میبینی حیف اون همه وقتی که صرف کردم و خودم رو براش ناراحت کردم

3- کسی که باید تاییدت کنه کرده. مردم دیگه کین؟ همه از روح خداییم. 

4- برای همه ی کارهات ضرب العجل تعیین کن. اگر کاری درسته و تو به خاطر این چیزا نمیری سمتش، سریع یک ضرب العجل براش تعریف کن که دو سه روزه باید انجامش بدم. حالا هرچی شد، شد.

میگی قدرت خوبه ولی من ندارم 

این همه برات نوشتم که تشویقت کنم خودتو قوی کنی توی زمینه ای ...عجبا

با ناشناس کاملن موافقم 

خودتو بنداز تو شرایطی که ازش میترسی ولی پله به پله مثلن خوب اولاش برو شهر فقط الکی قدم بزن پیاده روی کن 

چندبار این کارو تکرار کن بعدش برو تو پاساژها مغازه هارو نگاه کن و الکی مثلن بپرس این روسری چنده یا رنگ دیگشم دارین غیره 

بعدش قبضای خونتون رو برو تو پرداخت کن باخودپرداز نه برو بشین منتظر باش نوبتت بشه بعد پرداخت کن اونجا تانوبتت بشه اگه کسی سرصحبت رو باز کرد توهم ادامه بده 

تو روستای خودتون برو نون و لبنیات و اینارو تو بخر براخونتون 

اولش قسمتهایی ازشهروکه به ایستگاه اتوبوسهای روستاتون نزدیک بگرد وقتی اون طرفارو خوب یادگرفتی بعدش کم کم اونورتربرو ازمسیرهای سرراست که واحد دارن استفاده کن که راهه برگشت برات راحت باشه   بعدش برو توکتابخونه شهر ثبت نام کن برو کتاب بخر بشین همونجا بخون 

بعد که کم کم راه افتادی برو هلال احمر کمک های اولیه و تزریقات یاد بگیر 

اگه نمازخون هستی هم توروستای خودت وهم وقتی شهر رفتی برو مسجد مخصوصن جمعه هاکه خطبه هم داره و بیشتر میشینینن احتمال برقراریه ارتباط بابقیه رو داری 

بعد ایناکه یه کم راه افتادی برو کلاسایی که دوست داری ثبت نام کن 

سنت کمه خیلی خوبه که ازالان دنبال اجتماعی ترشدن هستن 

راستی اصلن عجله نکن توسن تو خیلی ها ازخیلی چیزا یاخجالت میکشن یادوست ندارن تنهایی برن منکه اکثر همکلاسیهام حتی پرروهاشونم توسن تو غالبن نه تنهایی خرید میرفتن ونه تنهایی حتی پیاده روی تازه ترم اول دانشگاه که برابعضی کلاسا به تاریکی میخورد دوسه تاشون میترسیدن و وای میستادن تا بابا یاداداشاشون اونا رو ببرن خونه 

حالا یکی ازدوستامم خونشون خیلی نزدیک دانشگاه بودها ولی میگفت موقعی که خیابون خلوته میترسم تنهایی بیام 

فکرنکن خودت تنهایی مخصوصن تو سن تو خیلی هاهم که دانشگاه میرن خیلی از کارهای اداری و بانکی و ایناشون رو بامامان و بابا میرن توهنوز خیلی فرصت داری اینارو یادبگیری .موفق باشی.☺

سلام 

سوال کننده ام

ممنونم از پناه جون 

نرگس

حافظ رندانه

الهه 

CJ

آقا

فرمهر

دانشجو

جولیا 

مهسا

خانم متاهل 444333

و بقیه دوستان که یاری کردند.

واقعا نمیدونم چطوری ازتون تشکر کنم‌.

بابت راهنمایی هاتون واقعا ممنونم.

با نظرات شما دوستان یه سری برنامه ریزی هایی کردم.

توکل به خدا

پیش به سوی ترس ها.😉

سلناز عزیزم 

منم موقع جواب دادن ب کسی ک بم حرفی میزنه میموندم و ی بغض بزرگ تو گلوم میترکید

قبل بود البته 

الان نمیدونم چم شده ک شدم حاضر جواب و حقمو میگیرم شاید بخاطر اینکه ک خونه تمرین کرددم 

کسی بم تیکه بندازه دیه گریم نمیگیره خیلی راحت با خنده جوابشونو میدم 

خودو هم از حرصی ک تو خونه میخوردم ک چرا اینو نگفتی در اوردم

امیدوارم بتونی مثه من شیو حقتو بگیری و نزاری دیگران با حرفاشون گریتو در بیارن

به باروونم

سلام خانومی.

آره دقیقا بعضی وقتا یه نفر حرف زور بهم بزنه و جوابش رو نتونم بدم، واااقعا بعدش اذیت میشم!!

البته قبلنا خیلی اوضاعم بدتر بود

ولی الان یه خورده بهتر میتونم جواب بدم.

میدونی چیه؟

بعضی وقتا از ازدواج کردن میترسم!

میگم خدایا ...خودت ک میدونی من یه دختر صاف و ساده و مهربونمک آزارم ب یه مورچه هم نرسیده..چه برسه به آدما ..خدا یه مرد بسیار مهربون سر راهم قرار بده که از بی زبونیم سواستفاده نکنه .

 به خاطر همین موضوع هم هست که میخوام کم کم اعتماد بنفسم بالا ببرم که نزارم خدایی نکرده تو زندگی آینده ام شکست بخورم.

توکل بخدا