سلام دوستان

نمیدونم چرا وضع مملکت ما به یکباره این جوری شد ، تموم امید و آرزوهام شد واسه من رویا. من واسه درس خوندن خیلی زحمت کشیدم همش سرم توی درس و تحقیق و پژوهش بود ، دبیرستانم نمونه دولتی بودم حتی توی دبیرستان خوابگاه داشتیم و اونجا میموندم و از خانواده دور بودم لیسانس و فوق لیسانسمم همش دور از خانواده بودم واسه پایان نامه یک سال و نیم وقت گذاشتم روی موضوعی که توی هیچ دانشگاه دولتی راجع بهش بحث نشده بود بعدش مقاله و ... .

خیلی خوشحال بودم که نتیجه داد تموم تلاش هام. بعد از سربازی که اومدم افتادم دنبال کار به این خیال که هر جا رزومه تحصیلی و مقاله و پژوهشمو بدم کسی نه نمیگه. زهی خیال باطل.. یکسال تموم دنبال کار گشتم بعد یکسال کاری پیدا کردم قراردادی ممکنه امسال باشم سال بعد نباشم و تعدیل کنن...

حقوقش ماهی 2 تومنه ... ولی هر 5 ماه یه بار حقوق میدن اونم 4 یا 5 تومنشو میدن... خسته شدم از این ناعدالتی.. نمیدونم با این وضع کار و حقوق 5 ماهه میشه به اینده فکر کرد، ازدواج کرد؟ از پسرا کسی شرایط منو داشته باشه ازدواج میکنه؟ یا دختر خانوما کسی هست با همچین شرایطی کنار بیاد ؟ تصمیم گرفتم دیگه به ازدواج فک نکنم و فعلا سرم روی کارم باشه تا پس انداز کنم تا ببینم در اینده  چی پیش میاد.

ممنون از همگی که حوصله به خرج دادن و این درد و دل  هامو خوندن

موفق باشین.


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
درد دل های دختران و پسران (۲۰۹ مطلب مشابه)