سلام و وقت به خیر خدمت شما اعضای محترم
من پسری 23 ساله هستم، پدرم 8 ساله فوت شده و با مادرم زندگی میکنم، از دوم هنرستان روی پای خودم وایستادم و الان به لطف خدا نقشه بردار یک شرکت خصوصی ام و حقوق خوب و بیمه و سنوات خوبی دارم.
آدم آروم، اجتماعی و مقید به واجبات دین هستم، چهره و لباس پوشیدنم متناسب و مردونه (نه اهل جلف پوشیدنم و نه اینکه شبیه آدمای مذهبی ام).
چند سال پیش زمان دوران دانشجویی از طریق یکی از دوستانم با یک دختر خانوم آشنا شدم و به هم علاقه مند شدیم و قرار شد من برم سربازی و بعدش مقدمات ازدواج رو جور کنم و با هم ازدواج کنیم.
اما بعد از اینکه چند ماه از سربازی من گذشت ایشون با یکی از خواستگارانش که وضعیتش از من بهتر بود ازدواج کردن، (همون زمان هم من خانواده رو فرستادم برای خواستگاری اما به خاطر اینکه سرباز بودم و وضع مالی خوبی نداشتم تحقیرها و توهین های زیادی به ما شد)، که الان بعد از گذشت یک سال و نیم از اون ماجراها و مدتی افسردگی، من از شکست عشقی و فشار روانی که تحقیرهاشون به من وارد کرد خوب شدم و به کل ماجرا رو فراموش کردم و امام رضا(ع) جواب تمام دعاهام رو داد.
به محض تموم شدن سربازیم وارد بازار کار شدم و الان نسبت به اون زمان هم کار میکنم هم اینکه با پس انداز و گرفتن وام و ... تونستم سرمایه خوبی داشته باشم و با وحود سن کم و تلاش خودم نسبت به هم سن و سال هام زندگی خوبی دارم.
از اون جایی که خط قرمزهایی که تو زندگیم دارم دوست دارم ازدواج کنم به دلایلی که تنهام و اهل رفت و آمد با هر دوست و رفیقی نیستم و سعی میکنم بیشتر وقتم کنار خانواده باشه، میخوام تو موقعیتی ازدواج کنم که همسرم در سختی های زندگی کنارم باشه و بتونه در ساختن آینده ای که توی ذهنم دارم شریکم باشه، نمیخوام همه چیز رو آماده کنم و دختر خانومی که روزهای سخت منو ندیده و فقط در زمان آسایشم وارد زندگیم بشه ...
از طرفی روم نمیشه با خانواده مطرح کنم مسائل ازدواج رو به خصوص که خانواده در زمان سربازی برام پاپیش گذاشتن خیلی اذیت شدن و خودم هم شرمنده شون شدم و حتی مورد تمسخر اطرافیان قرار گرفتم و حالا خانواده، فامیل و نزدیکانم که مبینن سرکار میرم و اهل پول جمع کردنم و مثل بعضی جوون ها شر و شور نیستم و اهل خلاف و ... نیستم با خودشون میگن اینکه سرش تو لاک خودشه و زیاد به فکر من نیستم و خیلی هاشون هم میگن باشه زمانی که خونه خریدی، ماشین خریدی و وضع مالیت عالی شد.
یعنی حداقل 5 سال دیگه ازدواج میکنی و الان زوده در حالی که تفکر من این نیست و با خودم میگم لذت زندگی با دو نفره ساختنشه ...
از شما دوستان عزیزم میخوام بدونم به نظرشون چیکار کنم با وجود رفتارهای اطرافیان و اینکه دختر خانوم های محترم حاضرن کنار یه پسر که از صفر شروع کرده و روی پای خودش وایستاده و راه زیادی داره تا زندگیش رو بسازه، تو سختی ها شریک بشن یا اینکه با پسری که همه چیزش حاضر و آماده باشه راه شون رو ادامه میدن ...
ممنون از خانواده برتری ها
مرتبط با بررسی معیارهای پسران برای ازدواج :
آقا پسرها، معیارهای انتخاب شما بین 20 تا 30 سالگی چه تغییراتی میکنه؟
در مورد دختر مورد علاقه م 6 نگرانی ندارم
به خاطر ضعف اعصاب می ترسم ازدواج کنم
دختر خانم، با من ازدواج میکنی تا زندگی رو با هم بسازیم؟
به یه خواستگار با این شرایط بله میدین؟
معیارهای یک مرد عالی در نظر خانم ها برای ازدواج چیه ؟
پشت پرده انتخاب همسر در بعضی از پسران
خانم ها، پسری با این شرایط رو قبول می کنید ؟
9 مورد خواستگاری رسمی رفتم، اشکال کارم کجاست ؟
ملاک های انتخاب همسر اینده ی حمید رضا
اگه ازتون خواستگاری کنم چه جوابی میدید ؟
← بررسی معیارهای ازدواج پسران (۷۱ مطلب مشابه)
- ۲۲۴۳ بازدید توسط ۱۷۰۹ نفر
- شنبه ۷ دی ۹۸ - ۲۰:۳۳