خانواده برتر

سلام

شما اولش گفتید فرض رو براین بذاریم که از نظر خانوداگی و اخلاقی و... هیچ مشکلی نباشه و فقط مسئله مالی رو بررسی کردید.

من موافقم بااین شرایط.

البته من تو شهر بزرگ زندگی نمیکنم.

انشاالله بطور معجزه آسایی با همسر آینده تون آشنا بشید.

من شرایط مالیتونو میپذیرم.مشکلی باش ندارم.

به شرطی که ملاک های اولیه من یعنی ایمان و اخلاق و اعتقاد رو داشته باشید.

البته به خاطر اختلاف سنی زیاد شاید به درد هم نمی خوردیم!

من به عنوان یه دختر دهه شصتی فردی با ویژگی سوال کننده رو که اینقدر صادق و بی ریا هستن قبول میکنم اما قطعا فردی مثل کاربر جفر قلی که به لحاظ اخلاقی با تحقیر دیگران قصد در بالاکشیدن خودشون دارن و با گمراه کردن دیگران میخوان عقاید پوچ خودش در جامعه القاء کنن قبول نمیکنم حتی اگر هزار سکه هم مهریه در نظر داشته باشن. 

صداقت اخلاق بی ریا بودن و واقع بین بودن در شخصیت سوال کننده کاملا مشخص هست که برای من بسیار مهمه 

سلام

من فعلا تا حداقل دو سه سال دیگه قصد ازدواج ندارم ولی اگه فرض کنیم که الان من میخوام ازدواج کنم و پسری با این شرایط رو بهم معرفی کردن اینجوری جواب میدم:

ببینید من به شخصه به عنوان یه دختر همیشه خواستگارام رو با یک معیار مهم بررسی کردم و بررسی میکنم. بوده تا بوده برای من همین بوده. دوام ازدواج. به عبارتی توی این دوره زمونه اون چیزی که مهمه خود ازدواج نیست بلکه دوام ازدواجه که مهمه ولی متاسفانه خیلی از خانما نه به این مساله به صورت صریح اشاره ای کردن و نه خیلی روش تاکید کردن.

یعنی باید از طرفم مطمئن شم که واقعا مرد زندگیه و اونقدری بشناسمش که بتون بفهمم زندگی با این مرد دوام و پایداری داره یا نه. این مساله برای شخص من خیلی مهمه. حالا اگه کسی از من سوالی رو بپرسه که سوال کننده پرسیده اینجوری میگم بهش:

1- اول از همه اینکه من شما رو نمیشناسم. نمیدونم کی هستین. اخلاقتون چجوریه. طرز فکرتون چیه. برنامه هاتون برای آینده چیه.

2- خانواده ی شما رو نمیشناسم. نمیدونم به لحاظ فرهنگی به هم میسازیم یا نه.

3- اینکه نگرشتون نسبت به زندگی چیه و از گذشته تون هم هیچی نمیدونم.

4- نمیدونم به لحاظ ظاهری به اون آقا میام یا نه. به دل هم میشینیم یا نه(البته اینا ملاکای اصلی نیست تا یه حدی این ملاک برام اهمیت داره وگرنه اگه کسی برد پیت هم باشه ولی اخلاق و طرز فکر و آینده نگریشو مطمئن نشم ازش اصلا بهش فکرم نمیکنم). بوده توی زندگیم که خواستگارهای زیبا داشتم ولی رفتارهایی ازشون دیدم که دلم رو زدن.

5-برای شناخت مرد زندگیم نیاز به زمان بیشتری هست و حداقل یک سال و دو سال باید بگذره تا من اون مرد رو بشناسم و بعد جواب رد یا قبول بدم. البته اغراق هم نکردم واقعا برای من همیشه اینطور بوده و هیچوقت در رد یا قبول خواستگار عجله نداشتم برعکس دوستام و اقوامم. من خودم یکی بی شک اگر مرد زندگیم رو خوب بشناسمش و بدونم واقعا واقعا مرد زندگیه و کارش درسته و البته بهشم علاقمند بشم دلیلی نمیبینم که ردش کنم.

بعد از این مرحله ها یعنی مرحله های بالا که شامل شناخت اخلاقی و روحی و فکری و فرهنگی و ظاهری و اینا میشه می رسیم به:

مرحله‌های بعدی یعنی به

1- اینکه اگر خواستگارم از شهری غیر از شهر خودمونه توافق کنیم که کدوم شهر میخوایم زندگی کنیم(توافق سر محل زندگی خیلی مهمه در اینجورازدواجای راه دور. دیدم طرفین از اول فکر اینو نکردن و بعد تا چند سال همش سر این قضیه اختلاف داشتن)

2- اینکه آیا او حاضره به زنش تا چه حد آزادی شخصی و اجتماعی بده؟ و نقش زن رو تا چه حد در انتخاب و تصمیم گیری فردی و خانوادگی قبول داره؟

3- نگرشش نسبت به فرزند و تعداد فرزند و تربیت فرزند چیه؟ در ارتباط با بستگان و تعداد و حد رفت و آمدها ایده و عقیده ش چیه؟ و مسائلی از این قبیل

4-دو دوتا چهارتای زندگی. اصلا برای من جشن عروسی گرفتن مهم نیست و دوست ندارم پولی رو که با رنج و زحمت جمع شده در یک شب نامزدی یا عقد یا حالا عروسی و اینا به باد بدم. که چیه؟ مثلا جشن بگیرم یه عده بیان بخورن و برن و کلی هم حرف نامربوط بزنن. حالا اگه پول داشته باشه طرفم و بخواد خرج کنه بازم ترجیحم اینه که همونو به یه نیازمندی کمک کنه مثلا به جای عروسی گرفتن خرج جهیزیه ی یه دخترو بده یا خرج درمان یه بیمارو یا هرچی. (این در صورتیه که طرفم پول زیاد داشته باشه) اگر نداشته باشه یعنی فقط در یه حدی به زور با رنج و زحمت جمع کرده باشه ترجیح میدم برای زندگی خودمون خرجش کنم تا خرج عروسی و طلا و فلان و فلان. مثلا وسیله های زندگیمونو تکمیل کنم که تو زندگی بهشون نیاز اساسی دارم یا اینکه کمک خرج خرید یه خونه ی هرچند کوچولو بشه برامون.

اونقدرم شکر خدا زبون دارم که مردمی رو که الکی حرف میزنن جواب قانع کننده بهشون بدم طوری که حتی اونام از من یاد بگیرن که وقتی شوهرت اول زندگی نداره نباید به زور ازش عروسی بخوای و خرجای انچنانی کنی و بهتره که همونو صرف زندگیت کنی که از همون اول و شروعش به چه کنم چه کنم نیفتی.

دیدم بعضیها شوهرشونو مجبور میکنن عروسی بگیره تالار بگیره عقد میگیرن نامزدی میگیرن حنابندون میگیرن بعد اون همه خرج میکنن آخرش هیچی دقیقا وقتی که میخوان بسم الله بگن اول زندگیشونو شروع کنن همون ماه اول کلی بدهی و هزینه بالا آوردن و تا چند سال باید ضررکرد همون جشنهای یک شبه رو بدن.

آخه زن حسابی عاقل باش. وقتی میتونی با مثلا پنجاه میلیون چند تا تیکه وسایل لازمو بخری یا نگه داری یه چیزیم بش اضافه شه بعد یه خونه کوچولو بخری که نری خونه ی هر کس و ناکسی اجاره نشینی یا نگه داری باهاش یه شغلی کاری ایجاد کنی بشه سرمایه ی اولیه ت چرا چشم و هم چشمی میکنی منم لباس میخوام منم عروسی میخوام تالار میخوام؟؟؟؟ خوب زبون داشته باش هر کی حرف مفت زد بزن توی دهنش.

ببینید آخه شالوده های یه زندگی از اول ریخته میشه. وقتی ادم از اول فکرشو نکنه بعدا تا چندها سال حتی موقعی که بچه ها دنیا اومدن باید ضرر کردشو بده. به نظرم یه زن و شوهر جوون از اول باید به فکر خودشون و زندگیشون و آینده ی خودشون و بچه هاشون باشن نه فکر دهن مردم و من به شخصه اگر قصد ازدواج داشته باشم و مرد زندگیمو واقعا انتخابش کنم و بهش ایمان داشته باشم حاضر نیستم شالوده ی زندگیمو با بیفکری و ندونم کاری و چشم و هم چشمی خراب کنم. برای من هیچی در دنیا به ارزش خودم و خانواده م نیست و نخواهد بود.

پی نوشت: خلاصه این سوال و جوابش برمیگرده در درجه ی اول به شناخت و شناخت و شناخت و شناخت طرفم  و اون معیارها از هر لحاظ و برام مهمه مردی رو که انتخاب میکنم مردی باشه که مطمئنم زندگیم باهاش دوام داره و در کنار هم یک عمر به خوبی و خوشی زندگی میکنیم. چون اصلا دوست ندارم وقتی از خودم که تنها یک نفرم تبدیل شدم به دونفر و در نهایت حداقل یا حالا حداکثر با دوتا فرزند شدم یه خانواده تازه بشینم به مصلحت خودم فکر کنم. وقتی خانواده تشکیل میدی دیگه باید بدونی که مسوولی . مسوول در برابر دوام و استحکام و پایداری و گرمی و آرامش و امنیت یک کانون به اسم کانون خانواده.

ببخشید خانم محترم برای چی به سوال کننده میگی دنبال یه دختر جوون و زیبا و همه چی تموم نباشه. یعنی چی واقعا؟ اصلا سنجیده صحبت نمیکنید بعضیاتون. بابا بخدا سی و چندی سال خیلی زیاد نیست. خودتونم دو روز دیگه چشم باز کنید میبینید سی سالتون گذشته. اخه کی گفته ادم سی و شش ساله نباید دنبال دختر زیبا و همه چی تموم باشه. دروغ میگن سوال کننده به این حرفای آبکی و کشکی اصلا دقت نکن. خودتم دست کم نگیر. ایشالله یه مورد مناسب و اتفاقا همه چی تموم گیرت بیاد. مگه اینا باباهاشون خودشون از اول همین خونه ماشینای فکسنیشونو داشتن. همینارم نداشتن واللا.

بعدشم چشم وا کنید دور و ورتون ریخته دختر بخدا. الان یه چی زیاده دختر مجرد و کم توقع و بعدشم به همین امام حسین تو شبهای محرم قسم میخورم که من خودم دخترم که این نظرو گذاشتم براتون و پسرم نیستم که بخوان فکر کنن عمدی دارم میگم