سلام
من کاربر ( میلاد میلادیووو ) هستم یه موضوعی هست که این روزا واقعا داره اذیتم میکنه و خواستم باشما در میون بذارم . داشتم پست های وبلاگ رو مرور میکردم که به یه پستی برخوردم با این عنوان که ( کاش منم خواهر شدم و چرا ندارم و...)
یه پسر جوونی اینو نوشته بود که کاش خواهر داشتم باش درد و دل میکردم و باش خرید میرفتم و موهاشو میبافتم و... و خیلیا متاسفانه زیرش نظر گذاشته بودن که خدا رو شکر که ما خواهر داریم و خیلیم باش خوبیم و ...
من خیلی ناراحت شدم ، همین امثال ما که خواهر داریم شاید جوری رفتار کردیم که حسرت شده برا بقیه این موضوع .
دختر داییم بغض کرده بود چون یه بار خواهرم پیشش گفته بود میلاد فلان کارو برام کرده و خیلیم با ذوق تعریف کرده بود ، من جوری با خواهرم جدی برخورد کردم و سرزنشش کردم که از دستم ناراحت شد ، عزیزان دوستان اونایی که خواهر ندارن حساسن رو این موضوع گاها و متوجه باشیم که اونا ظاهر روابط خوش و خرم خواهر برادریه مارو میبینن و حسرت میخورن و اذیت میشن اما نمیدونن که خواهر داشتن هزار جور مسئولیت و بحث و کشمکش و خیلی چیزای دیگه هم داره و همش خوش و خرم و خرید رفتن نیست واقعا ... و تازه نداریم پسری که موهای خواهرشم ببافه ( با اختلاف سنی خیلی زیاد ممکنه باشه اما معمولا وجود نداره) .
مسئول این رویا پردازی و ناراحتیه این افراد ماهاییم به نظرم ، باور کنید من به خواهرم گفتم حق نداری پیش دوستات و یا دختر داییت با من صمیمی صحبت کنی حتی تلفنی شم ، شاید یکی باشه دلش بگیره ناراحت شه و بگه کاش منم برادر یا خواهر داشتم و اون موقع مسئول اون ناراحتی ماییم ، خواهش میکنم یکم حواسمون باشه ، اگه توی تاکسی نشستی و یا بغل کسی هستی که تقریبا هم سن و سالین لطفا لطفا از اون استیکر قلب و یا صحبت های عاشقانه و یا غیره ( حتی با خانمتون ) صرف نظر کنین .
چند دقیقه صبر کنید یا چند متر برید اون ور تر بعد صحبت کنید ، شاید یه مجرد بنده خدا یا یه جوون سینگل ( از لحاظ روابط دوستی) کنارتون باشه و دلش بخواد و اون موقع اگه اون به فکر و یا مسیر اشتباهی بره شک نکنید ماهم مسئولیم ، اگه یکی از دوستاتون هست که پدر یا مادر نداره نرید پیشش از قهرمان بازی های پدر یا دستپخت مادرتون تعریف کنید ، باور کنید گناه دارن ، این ادما حساس ترن زود دلشون میشکنه ، و من بارها این مواردو دیدم اطرافم و دارم میبینم ، به قول کتاب ( درباب حکمت زندگی)
مرکز ثقل آدم های بزرگ درونشونه نه بیرونشون ، ما اگه ادم موفقی هستیم اگه خانواده خوبی داریم اگه گوشیمون بهترین برنده بازاره اگه دوست پسر یا همسر عالی داریم بذاریم برا خودمون باشن چرا باید به بقیه نشون بدیم و قدرت نمایی کنیم ؟ یعنی درون خودمون کافی نیست و حتما باید بقیه تایید کنن ؟
شاید یک درصد دل یه بنده خدایی بخواد این داشته های مارو و نتونه بدستش بیاره هیچ وقت ( مثله داشتن خواهر ) ، اون موقع یه عمر حسرت میمونه براش و شک نکنیم که ماهم مسئولیم ...
ممنون که تحمل کردین اگه جایی رو مخالفین خوشحال میشم نظر شماو بدونم
مرتبط با نوع رفتار با خواهر:
خواهرم سر سفره افطاریش بیرون مون کرد
خدا کنه زودتر ازدواج کنم تا بی ادبی های خواهرم رو نبینم
از ترس خواهر بزرگترم که مجرد هست، جرات نداریم بگیم خواستگار داریم
می خوام کاری کنم که خواهرم دیگه سمت دوست پسر نره
قطع ارتباط خواهرانم با ما، تاثیر روی ازدواجم داره ؟
دیگه از دست مامانم و خواهرم خسته شدم!
چه کار کنم خواهرم حرف گوش کن بشه
چطور روابط پدر و خواهر 11 ساله م رو اصلاح کنم؟
چطور خواهرم رو قانع کنم که سمت دوستی نره ؟
از دست خواهر 16 ساله ام کلافه شدیم ؟
احساس می کنم خواهرم دوباره ارتباط تلفنی مخفیانه داره
متاسفانه خواهرم الگو های خوبی رو انتخاب نکرده
خواهرم فکر میکنه بجز خودش بقیه هیچ چیز نمیفهمن
خواهرم اونقدر آرایش میکنه که اصلا شناخته نمیشه
من یه خواهر دارم که ١٤ سالشه و خیلى پرخاشگره
منو خواهر مطلقه ام میونه خوبی نداریم
متوجه شدم که خواهرم دوست پسر داره
پسران، اگه بفهمید خواهرتون دوست پسر داره چکار می کنید ؟
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۱۵۸۳۱ بازدید توسط ۱۰۷۰۶ نفر
- دوشنبه ۸ آبان ۹۶ - ۱۹:۴۵
