خانواده برتر

سلام

عجب دختری هستی شما. عزیز دل میدونی مادرت مریضه و قلبش حساس و پدرتم همینطور. باز میای میگی نمیتونم تحمل کنم. بالاخره اونم خواهرته از یه خانواده اید. چاره ای نیست. تو فهمیده تری تو کوتاه بیا و کاری به کارش نداشته باش و اگرم اونه که با تو کار داره و به زور میاد طرفت و باعث آزارت میشه ببین این حساسیتهاش کجاست از اون حساسیتها کمتر کن و کلا اصطکاک بین خودت با اون رو کمتر کن

صلاح همه تون در ارامش خانواده تونه. اینو از من به عنوان نصیحت خواهرانه به یاد داشته باش. الان شما نوشتین:

الان دختر بزرگی شده و اصلا بلد نیست مودب باشه، اصلا هر چی خواسته براش خریدن و لوس شده ، مفهوم پس انداز کردن رو بلد نیست، نمیفهمه آدم تو زندگی باید قناعت کنه تا دستش پیش کسی دراز نشه، مراقب اون زبونش نیست و هر چی دلش میخواد میگه، هر فحشی که شما فکر کنید بلده، من فکر میکنم چون همه چی رو بیش از حد براش فراهم کردن اینقد بی ادب شد و بد حرف میزنه.

مودب نیست نباشه. چکارش دارین؟ بالاخره یاد میگیره به مرور زمان که باید مبادی آداب باشه. پس فردا بیرون خونه بزرگتر که شد اینجوری حرف بزنه مردم میزنن توی دهنش و مجبور میشه خودبخود آداب درست حرف زدن رو یاد بگیره. اگه مشکل شما مودب نبودن و درست حرف نزدنشه این از این

پس انداز نمیکنه چکارش دارید مهم نیست. به نظرم گاهی بهتره طرف رو بذارید به خاک سیاه که بشینه و هیچی در بساط نداشته باشه و روز به روز سختیها بیشتر بشه قدر پولو بفهمه بهتره تا اینکه هی بهش نصیحت کنید پس انداز کن پس انداز کن. شما به اون چکار دارید. بالاخره اونم دختر خانواده س پدرتم باباشه دوسش داره کوچکترم هست واسش خرج میکنه میخره میپوشه میخوره. طفلی رو چکارش دارین .به نظرم سخت میگیرین. به حال خودش بذارینش. دنیا همیشه روی خوش بهش نشون نمیده. همیشه بچه نیست. بزرگ میشه و خودش معنی سختی رو میفهمه و چندسالی بیشتر مهلت نداره تا بزرگ شدن و معنی مسوولیت و ولخرجی نکردن رو فهمیدن.

ما هم همه بچه بودیم خوردیم و خریدیم و پوشیدیم الان میفهمیم معنی سختی چیه. الان کلی حسرت واسمون مونده. حالا میزدن تو سرمون نمیخریدن واسمون خوب بود؟ نه دور از جون عقده ای هم میشدیم. الان بهتر. میفهمیم خراب کردیم جمع نکردیم پس انداز نکردیم اما بهتر از اینه که میزدن توی سر و کله مون. مطمئن باش. تازه سنشم نگفتی . ممکنه توی سن حساسی باشه مثلا اوایل جوونی یا نوجوونی که اینم مهمه اینم باید در نظر بگیری

جلو زبونشو نمیگیره نگیره. بهتر. اصلا شما احترامت دست خودت باشه که جلو دیگران ضایعت نکنه .واللا. وقتی میبینی یکی اینطوریه زیاد باهاش اصطکاک ایجاد نکن. اون شخصیت نمیفهمه چیه تو شخصیتتو حفظ کن. به نظرم زیادی روی دمش پا میذاری. ببین عزیز میدونم خواهر بزرگترشی دوسش داری ولی این راهش نیست. اون الان هر چی تو بگی درکی رو که تو از این مسائلی که گفتی رو نداره. گاهی بهتره زمان بدی فرصت بدی

الانم دخترا اومدن یا پسرا اینجا یه چیزایی گفتن که توم از حق خودت دفاع کن و فلان وبهمان گوش نکن. بعضیا دستور مقابله به مثل میدن که اصلا درست نیست. چرا؟

چون زندگی میدون نبرد و جنگ و مبارزه نیست. خانواده صلاحش در آرامش و کوتاه اومدن و گذشت و رفتار از روی عقل و منطقه تا جایی که میتونی و حداقل به خاطر بابا و مامانتم که شده بهتره به حرفای من و این توصیه من گوش کنییادت باشه خانواده ارزششو داره که ادم در راهشم جونشو بده دیگه خود دانی

آهان پس کی اینطور. با توضیح اخیرتون متوجه شدم چجور دختریه. ببین عزیزم من هم از اینجور دخترا توی خانواده هایی دیدم تازه بدترش. میفهممت. همین که میگی من کاری به کارش ندارم و در میزنه با لگد و فحش میده. ببین این تربیت که به قول خودتون به اون شکلی که باید میشده نشده. این از این. یه کمی هم حس میکنم البته شایدم اشتباه باشه اما حس میکنم در کودکی جدی و مقتدرانه و بزرگونه باهاش برخورد نشده. اون حس اقتداری رو که بچه های معمولی به پدر و مادرشون دارن این بهش منتقل نشده و درکتون میکنم تا حدود زیادی.

خوب با این چیزایی که گفتین. یعنی همین که به شما گیر میده متوجه شدم که این اونه که پا روی دم شما میذاره و نه شما. یعنی از توضیح اخیرتون من اینو متوجه شدم.

حالا بذار اینطور بهت بگم افرادی که خودشون به دیگران گیر میدن و با اینکه دیگری کاری به کارشون ندار این اونان که کار به کار دیگران دارن اینجور افراد معمولا یه ناسازگاری درونی دارن. شنیدی میگن طرف با خودش درگیره انگار؟ منظورشون اون حس نارضایتی درونی و ناسازگاری روحیه. باید ببینی علت این ناسازگاریش از کجاست؟ اگه میخوای کمکش کنی یا اینکه حداقل بفهمی علت چیه به نظرم راهش فهمیدن علت اون ناسازگاریه که میگم. سوای از تربیت ناصحیح حالا به هر دلیلیاین مورد رو که گفتم حتما در نظر بگیر. به هر حال ما توی خانواده شما نیستیم اما مطمئن باش اون از لحاظ روحی یه ناسازگاری یی رو حس میکنه که از بس به درونش به روحش فشار میاره باعث میشه که این رو به دیگران هم منتقل کنه و از اونجایی که طبیعیه دیوار از دیوار خواهرش کوتاهتر نمیبینه که اینا رو روش خالی کنه میاد سمت شما و حالا حس کن اگه شما هم خدایی نکرده رفتاری باهاش بکنی که بدتر به اون نارضایتی درونیش اضافه کنی خودبخود حجم زیادی از فشار رو روی خودش حس میکنه و مطمئن باش بدتر میشه. اگرم در سن حساستری باشه که بدتر.

من به شما حق میدم و متاسفانه در خونواده هایی که فرزندان تا این حد با هم اختلاف شخصیتی و تربیتی دارن بعضیها مثل شما که اون شخصیت خوبه هستن باید بیشتر زجر بکشن و همیشه کوتاه بیان اما اینم در نظر بگیرید که به هر حال خواهرتونه و به اصطلاح تف سربالا میشه دیگه. تف هم کنید میاد توی صورت خودتون و در هر صورت سود و زیانش به خود شما برمیگرده و نه به کس دیگه ای. توصیه من به شما اینه:

حفظ آرامش خونواده

قوی تر کردن روحیه خودتون: این مورد مهمه. چون متاسفانه شما باید کمکاریهای تربیتی والدین رو به دوش بکشید و با همه ی سختی که داره از روح خودتون باید بزنید که آرامش اونها حفظ بشه و به خواهرتونم کمتر ضربه وارد شه و به اصطلاح توی این نابرابری گیر افتادین در صورتی که واقعا این شایسته شما نیست این باعث میشه که از روح شما انرژی بیشتری گرفته بشه و به اصطلاح از درون و روح و روان خودتون برش بدید و به اونها اضافه کنید از انرژی مثبتتون کمتر کنید که بار انرژی منفی ای که از سمت خواهرتون در خونه ایجاد میشه کمتر بشه. خوب این ممکن نمیشه مگر اینکه شما روز به روز روح خودتون رو قویتر کنید و سعه ی صدرتونو بیشتر کنید. پس یادتون باشه به خاطر این انرژی روحی که از شما به خاطر اونا کم میشه باید سعی کنید روحیه خودتونو قویتر کنید.

اگر احیانا روزی روزگاری از مشاوری چیزی برای خواهرتون کمک گرفتید خواهشم از شما اینه که اون مشاورایی نباشن که قرص و داروی شیمیایی میدن. یه وقت نیان داروی اعصاب واسه خواهرتون تجویز کنن که این در درازمدت متاسفانه زیانباره.

و در نهایت شما میدونید که ناسازگاری با محیط(مثل خواهر شما که الان ناسازگاریشم متاسفانه روی شما خالی میکنه بیشتر) یک دلیل اصلیش میتونه(یعنی احتمال میدم با درصد بالایی. نمیگم حتما)  ممکنه و میتونه دلیلش اضطراب باشه. اضطراب چیزیه که گاهی خودش رو با ناسازگاری بروز میده. تنها چیزیم که اضطراب رو رفع میکنه و انرژی مثبت بدن و روحیه رو بالا میبره ورزش هست. من ازتون خواهش میکنم خواهرتون رو به ورزشی چیزی علاقمند کنید و سعی کنید در برنامه روزانه شون یه جوری نامحسوس تشویق بشن به نرمش کردن حداقلش. اگه بتونن به ورزش خاصی بپردازن و ثبت نامش کنید در ورزش مطمئنی مطمئن باشید تنشهای روحی و مضطرب بودنها و به اصطلاح بیقراریهاش از بین میره و کمتر میشه و روی روحیه و حس و حالش تاثیر مثبت میذاره حتی روی اخلاقش. اینجوری انرژیهای زیادیشم گرفته میشه و با ورزش از بدنش میره بیرون. خوبیش اینه که شما رو هم کمتر اذیت میکنه. به کار خوبیم مشغول میشه وحتی اگه بیقراری یا اضطراب توی بدنشه خارج میشه و جلو بیماریهای احتمالی مثل افسردگی رو در آینده میگیره.چون معمولا ادمهای بیقرار و ناسازگار با بالا رفتن سن دچار ناراحتیهای روحی بیشتری میشن که زمینه اصلیش همون اضطرابه. سعی کنید این اضطراب رو از بدنش خارج کنید. اگه بتونید به ورزش به طور هدفمند مثلا یه ورزش خاص علاقمندش کنید مطمئن باشید کمکاریهای تربیتیش در گذشته بهتر جبران میشه و اینده بهتری هم خواهد داشت. شک نکن عزیزم

جدای از ورزش هم سعی کنید به یک علاقمندی یی چیزی مشغول کنید خواهرتون رو. یه کاری چیزی بدید دستش حتما. گاهی ادما با ورود به یه کار خاص یه حرفه خاص و دیدن بازخوردهای مثبتش روی خودشون خیلی تغییر مثبت میکنن . مثلا من ادمی رو میشناسم که خیلی ناسازگار و مشکلدار بود و خانواده رو اذیت میکرد حدود 13 سالش بود از وقتی به نقاشی علاقمندش کردن و توی این حرفه قدم برداشت کلی شخصیتش عوض شد و الان که 23 سالشه شده یه دختر خیلی خیلی متشخص و کلا عوض شده و اذیت و ازاریم برای خانواده نداره دیگه.

اما جدای از اون تاکید دوباره میکنم ورزش یادتون نره. هر ادمی حداقل نرمش روزانه توی برنامه ش باشه حسهای منفی وجودش کمتر میشن

سلام خانم معلم

یه چیزی میخواستم بگم فکر نکنید که با نادیده گرفتن و تحویا نگرفتن اون محصلتون دیگه خیلی کار خوبی کردید. گاهی بچه ها از شدت بی توجهی به خودشون فرو میرن و دچار نوعی انزوای درونی میشن که این در درازمدت خیلی ضررش زیاده. به نظرم بهتر بود به دنبال حل مشکل اون محصل بودید و میفهمیدید بالاخره مشکلش چیه و چرا نسبت به محصلهای دیگه تون انقدر ناسازگاره و آرام نیست. گاهی مشکلات درونی و خانوادگی و روحی و آزردگیهای روحی و حتی جسمی باعث میشه که یه محصلی چنین رفتارهایی از خودش بروز بده. شما نوشتید تحویلش نگرفتم و بهتر شد. متأسفم. خیلی از والدین قدیمی هم تفکرشون این بود که اگه بچه ساکت بشه و گوشه ای بشینه و اذیت کنه پس حتما عاقل شده و  به راه اومده و بهتر شده ولی در خیلی از موارد اینطور نیست خانم معلم. ای بسا اون محصل به درون خودش فرو رفته. فرو رفتن در انزوای درونی هم لزوما از ظاهر شخص و حتی از شیطنتهاش معلوم نمیشه. اون هنوز اون ناآرامیها رو که در اثر شرایطی به وجود اومدن در درونش و در روحش هنوز داره با خودش حمل میکنه و شما اومدید میگید تحویلش نگرفتم و بهش توجهی نکردم بهتر شد. اگه معلم بخواد با تحویل نگرفتن و خودش رو به اون راه زدن فکر کنه دانش آموز بهتر شده و دنبال کشف دلیل اون ناآرامیها نباشه پس رسالت معلم برای چیه اصلا.

لطفا توجیه نیارید. لااقل برای من اصلا توجیه نیارید. چون من نه اینجا میام دوباره سر میزنم و نه هم جای شما هستم و کاری از دستم برمیاد. بهتره روی حرفهای من حسابی فکر کنید. لااقل در آینده برای کارتون لازمتون میشه. یا حق