سلام دوستان 

واقعا خیلی گیجم ، نمیدونم کاری که دارم میکنم درسته یا نه ؟ یه کم از خودم میگم راهنمایی کنید لطفا .

من به دختر 20-21 ساله ای هستم که تا به حال با هیچ پسری دوست نبودم، دختر مذهبی نیستم اما به نظرم اینکه برم دوست دختر کسی بشم در حد شخصیتم نیست نمی دونم شاید مغرورم واقعا نمی دونم. 

از لحاظ ظاهر و تیپ خوبم حداقل سعی میکنم تا جایی که می تونم اهمیت بدم در کنار درسم طراحی و خوشنویسی و آشپزی هم میکنم کتاب های روانشناسی هم میخونم، یعنی رو شخصیت درونیم هم کار میکنم رو این مورد خیلی وقت میذارم .

  

اهداف واضح و مشخصی هم دارم میخوام بعد لیسانس، ارشد تغذیه بگیرم و مطب بزنم و بعد دکتری استاد دانشگاه بشم ، اما در کنار همه ی اینها یه جور احساس خلا میکنم به خصوص وقتی از دانشگاه میخوام برگردم خونه یه جور بغض گلوم رو میگیره، بعضی وقت ها گریه م میگیره دلم میخواد بلند بلند گریه کنم خیلی حس بدیه . 

ترم های قبلی خوب بود، اما این ترم دوستام خودشون به پسرای کلاس پیشنهاد دادن و قراره با هم دوست بشن و من خیلی تنها میشم، چون همش با اونا میخوان باشن و من همیشه از تنهایی خیلی میترسم و اینکه تو دانشگاه با دیدن دوست دختر پسرها یه طوری میشم،  از طرفی دوستان خارج دانشگاهم همه ازدواج کردن و تو فامیل هم همین طور یه جور حس سینگلی بد بهم دست میده .  

طرز برخوردم با پسرهای کلاس مون رسمی هست ولی همیشه سعی میکنم بهشون احترام بگذارم اونا هم همین طور، ولی خب مثلا با یکی دو تا که میدانم پسرای خوبی نیستن ارتباطم در حد صفره ، دوستام بهم میگن تو دیگه آنقدر سر سنگین برخورد میکنی هیچ وقت کسی سمتت نمیاد، چون میترسه جواب رد بدی.

 الان واقعا دلم نمیخواد ازدواج کنم ولی خب خیلی حس بدیه و گفتم که از تنهایی میترسم به نظرتون چی کار کنم؟ این راهی که دارم میام درسته؟ لازمه یه کم راحت  تر برخورد کنم ؟ یکی از رفتارم رو مثلا میگم بیشتر اوقات سرم پایینه از کنار جمعی رد شم که همه پسرن روم نمیشه سلام کنم ، اما اگه با یکی چشم تو چشم بشم سلام میکنم .

تو دانشگاه سعی میکنم پوشیده لباس بپوشم، همه ی پسرها رو با فامیلی صدا میکنم زیاد با کسی گرم نمیگیرم، اگه تو کلاس فقط یه پسر باشه نمیرم خب یکی که از دور ببینه ممکنه فکر بدی بکنه البته تابلو بازی در نمیارم، از شیشه کلاس نگاه میکنم بعد اگه سوالی داشته باشم سعی میکنم از دختران بپرسم و اگه پسری سوال داشت با احترام جواب میدم با این چیزهایی که گفتم به نظرتون زیاده روی میکنم؟ 

"آوا"


مرتبط با نوع رفتار دختران در دانشگاه:

قبل از اینکه برم دانشگاه یه دختر خیلی سر به زیر و معتقدی بودم

چگونه در حین سنگین بودن در دانشگاه زیبا باشیم؟

والدینم تا قبل از دانشگاه اجازه ندادند به هیچ اجتماعی وارد بشم

چرا دختران/پسران بعد از دانشگاه رفتن این همه فرق میکنن؟

در دانشگاه همیشه در برابر پسران خیلی مغرورم

وارد دانشگاه که شدم چیزهای عجیبی دیدم

مثل بقیه دختران کلاس مون با پسرا راحت باشم؟

در کلاس های مختلط احساس امل بودن بهم دست میده

از جو محیط دانشگاه می ترسم

تصور من از محیط دانشگاه اون چیزی بود که در فیلم های خارجی دیده بودم

می خوام با همکلاسی های پسر ، رفتاری محترمانه داشته باشم

چطور پسر همکلاسیم رو نادیده بگیرم و به درسم برسم ؟

اعتماد بنفسم رو از وقتی وارد دانشگاه شدم پاک از دست دادم

من دختریم که چشم چرونم ؟

محدوده دوستی و آشنایی برای یه دختر دانشجو

در دانشگاه چه طوری باید با پسران رفتار کرد ؟

دوستی با پسرهای هم کلاسی افتخاره ؟

حدود رفتار اجتماعی یک دختر در دانشگاه و محیط کاری

جلوگیری از ایجاد صمیمیت با نامحرم ها در دانشگاه


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۲ مطلب مشابه)