سلام
نمیدونم از کجا شروع کنم، اسمش رو بذارم اعتماد به نفس، پررویی، جسارت، ... ؟، صحبت کردن با آدم های غریبه برام یه ذره سخته، تو صحبت باهاشون ممکنه من من کنم، یا صحبت کم بیارم یا مثلا تو جمله بندیم به مشکل بخورم یا یواش صحبت کنم و ...
در صورتی که با آشنا خصوصا آشنای نزدیک همچین مشکلی ندارم، خیلی راحت حرفم رو میزنم، یکی این، یکی دیگه هم اینکه اگه وارد یه محیط پر از آدم بشم نمیتونم برم و سر صحبت رو با کسی باز کنم، تو یه تست روانشناسی زده بود کدوم مورد شما هستید؟
1_ تو یه محیط عمومی شما به سمت بقیه میرین
2_ترجیح میدین بقیه به سمت شما بیان
و انتخاب من گزینه 2 بودش، واقعا درونگرایی مزخرفه، کاش مثل خیلی ها برونگرا بودم و راحت تو جامعه میچرخیدم ...، میتونستم دوستان بیشتری داشته باشم ...، نمیدونم سوال بود، درد دل بود، چی بود؟!
مرتبط:
مدیریت روابط با دوستان نامناسب بدون قطع ارتباط
صمیمی نشدن با همکار، کاری خلاف اخلاق محسوب میشه؟
با کسی که در دوستی افراط میکنه چطور بایدبرخورد کرد
صمیمی بودن خواستگارم با دخترهای دیگه اعصابم رو به هم ریخته
مدیرم به شدت داره باهام صمیمی میشه و من میترسم
چرا نمی تونم دوستان صمیمی خودم رو نگه دارم ؟
دیگه نمیخوام دوست صمیمی داشته باشم
داشتن یه دوست واقعی و صمیمی برام شده عقده
22 سالمه ولی نتونستم یه دوست صمیمی برای خودم پیدا کنم
هیچ وقت نفهمیدم که چرا دیگران با من صمیمی نمیشن
کسی که بعد از 5 سال تونستم باهاش صمیمی بشم حالا...
در برخورد های اول با کسی نمیتونم صمیمی بشم
خیلی به ندرت دوست صمیمی پیدا میکنم
یه دوست صمیمی داشتیم که اونم تو زرد از آب در اومد
← تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه) ← مسائل درونگراها (۳۵ مطلب مشابه)
- ۳۸۳۵ بازدید توسط ۱۷۷۸ نفر
- يكشنبه ۱۴ مهر ۹۸ - ۰۹:۵۵
