چطور با اطرافیان معاشرت کنم که دافعه ام از بین نرود؟

سلام هم خانواده ای های عزیز

امیدوارم تن تان نیاز با ناز طبیبان پیدا نکند

من پسری جوان (زیر 30) هستم که خدا رو شکر از جهت شخصیتی و تحصیلی و شغلی جایگاه مناسبی دارم (خودستایی نیست چون شما بنده رو نمی شناسید) و تک فرزند خانواده هستم. زمانی که صحبت می کنم، از نظر فن بیان مشکلی ندارم. من در جمع های شغلی، دوستان و اقوام فرد کم صحبتی هستم. صحبت کردن بی دلیل و صرفا ادامه دادن بحث و معاشرت با جمعی که دخلش هستم (جمع فامیلی و کاری) و ازشون خوشم نمیاد در نظرم کاری عبث و دوست نداشتنی است و به این دلیل فردی کم صحبت هستم.

این قضیه باعث شده که در جمع های شغلی و فامیلی، حضورم انگار به چشم نیاید و همه با هم صحبت می کنند به جز من و رفتار افراد به گونه ای هست که انگار من وجود خارجی ندارم و کسی نه من رو مخاطب خودش قرار می دهد و نه حتی سر صحبت رو با من باز می کند در حالی که انتظار من از افرادی مثل عمو که مثلا 15 یا 25 سال از من بزرگ تر هستند این هست که اون ها سر بحث رو باز کنن و سپس من با آنها همراهی کنم. ولی متاسفانه اون ها هنگام صحبت کردن حتی ارتباط چشمی که خردترین نوع ارتباط هست رو با من ندارن.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

اطرافم رو که نگاه میکنم یه نفر رو هم حتی شبیه خودم نمیبینم

سلام

دختری 20 ساله هستم. به شدت احساس تنهایی میکنم. علتش هم اینه که خیلی با هم سن و سال هام تفاوت شخصیتی دارم. اطرافم رو که نگاه میکنم یه نفر رو هم حتی شبیه خودم نمیبینم. یعنی نمیتونن بین تفریح و درس تعادل برقرار کنن. یا به شدت خوش گذرون هستن یا فقط به درس و کار فکر میکنن.

من خیلی آدم راحتی هستم، یعنی راحت حرف میزنم، سخت نمیگیرم، تشریفاتی حرف نمیزنم و عمل نمیکنم. میخوام خودم باشم. شخصیت نمایشی ندارم. اهل اینستاگرام نیستم چون واقعا درک نمیکنم چه معنی داره که به بقیه نشون بدم الان مشغول چه کار یا چه تفریحی هستم.

فکر میکنم بقیه از فضا اومدن این قدر که درک دیگران برام سخت شده. باز سنم کمتر بود راحت تر ارتباط میگرفتم. من باید چیکار کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) خسته شدم از تنهایی (۲۶ مطلب مشابه)

صحبت کردن با آدم های غریبه برام یه ذره سخته

سلام

نمیدونم از کجا شروع کنم، اسمش رو بذارم اعتماد به نفس، پررویی، جسارت، ... ؟، صحبت کردن با آدم های غریبه برام یه ذره سخته، تو صحبت باهاشون ممکنه من من کنم، یا صحبت کم بیارم یا مثلا تو جمله بندیم به مشکل بخورم یا یواش صحبت کنم و ...

در صورتی که با آشنا خصوصا آشنای نزدیک همچین مشکلی ندارم، خیلی راحت حرفم رو میزنم، یکی این، یکی دیگه هم اینکه اگه وارد یه محیط پر از آدم بشم نمیتونم برم و سر صحبت رو با کسی باز کنم، تو یه تست روانشناسی زده بود کدوم  مورد شما هستید؟

1_ تو یه محیط عمومی شما به سمت بقیه میرین

2_ترجیح میدین بقیه به سمت شما بیان

و انتخاب من گزینه 2 بودش، واقعا درونگرایی مزخرفه، کاش مثل خیلی ها برونگرا بودم و راحت تو جامعه میچرخیدم ...، میتونستم دوستان بیشتری داشته باشم ...، نمیدونم سوال بود، درد دل بود، چی بود؟!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه) مسائل درونگراها (۳۵ مطلب مشابه)