سلام دوستان
ببخشید من یه مشکلی دارم، اونم نحوه ی برخورد با همکلاسی هام هست. چون رشته من حدودا ۷ سال طول میکشه متاسفانه یا خوشبختانه بچه ها با هم خیلی صمیمی میشن. اکثریت قریب به اتفاق همدیگه رو با اسم کوچیک صدا میزنن و ارتباط و صمیمیت زیادی بین بچه ها هست.
خصوصا هم که هر تو کلاس چند تا اکیپ هست و تو هر اکیپ هم حداقل دو مورد رل هست. بچه ها تو همون اکیپ دیگه خیلی صمیمی ترن. من نه خودم نه خانواده ام دوست نداریم که این صمیمیت بین من و همکلاسی های پسرم ایجاد بشه. اوایل با بعضی دخترها اکیپ شدیم نقطه مشترک مون همشهری بودن بود و چون بقیه رو نمیشناختیم با هم جور شدیم.
تا اینکه چند تا پسر هم وارد این اکیپ شدن، من بتدریج خودم رو کشیدم کنار، اما خیلی مسخره ام میکنن. با هم اکیپی خیلی بیرون میرن (تقریبا هفته ای ۳ بار کافی شاپ رستوران قلیون و ...)، و وقتی من نمیرم مسخره ام میکنن.
حتی آرزو به دل موندم یه بار بگم بریم بیرون بدون پسرها، اما نمیشه. پیشنهاد بیرون رفتن رو من میدم بعد اونقدر پسر دختر جمع میشن بیرون میرن که خود من که پیشنهاد از من بود نمیتونم برم، تو این مدت شاید ما کلا دو یا سه بار دخترونه رفتیم بیرون. خب ته دلم از خودم راضیم اما اون مسخره کردنه اذیتم میکنه.
چند باری هم همکلاسی های پسرم به اسم کوچیک صدام کردن تند و با عصبانیت برخورد کردم و حس کردم خیلی بد شد و فکر میکنن من خیلی بد اخلاق و عصبیم. راستش اگه اسم یه نفر تو دانشکده بد در بره دیگه نمیشه جمعش کرد و من نمیخوام از این حرف ها پشت سرم باشه.
خصوصا هم که بعضی اساتید و همه ی کارمندان دانشکده بچه ها رو تحت نظر دارن و خوب میدونن کی سرش پایینه و کی سر به هواست. نه میخوام بهم بگن امل و عقب مونده، نه اینکه خط قرمزهای خودم رو بشکنم.
حتی تصمیم گرفتم از این به بعد همون یه ذره برخورد گرم مختصر با بعضی ها رو هم نداشته باشم اما در عمل واقعا سخته. انگار فاصله ی صمیمیت داشتن و نداشتن یه تار مو بنده.
از درد وحشتناک صمیمی بودن بچه ها تو گروه تلگرام اکیپ و کلاس دلیت اکانت کردم (البته دلیل دیگه دلیت اکانت کانال های صیغه ای بودن که اسپانسر پروکسی میشدن و اعصابم بدجور خرد میشد).
این صمیمیت از وقتی هم که چند تا تا از بچه های تو اکیپ مون با هم رل زدن بیشتر هم شده. حتی تو کلاس هم اکیپی و مختلط میشینن و وقتی با اون ها نمی شینم (به بهانه ای اینکه از اینجا خوب نمیبینم و از اینجا صدا بهتر شنیده میشه و این حرف ها)، بازم مسخره ام میکنن.
چند بار دل زدم به دریا که کلا دیگه باهاشون نگردم اما نمیشه چون اون ها میان سمتم. واقعا نمیدونم چیکار کنم. میشه دقیق برام توضیح بدین چه رفتاری باید داشته باشم که هم دوستی هام بهم نخوره هم اینکه خط قرمزهام رو رعایت کرده باشم
پیشاپیش ممنون از کمک هاتون، من کاربر آیدا هستم.
مرتبط با نوع رفتار دختران در دانشگاه:
با پسرهای همکلاسیم چطور برخورد کنم که حرفی پشت سرم نباشه
قبل از اینکه برم دانشگاه یه دختر خیلی سر به زیر و معتقدی بودم
لازمه یه کم راحت تر با پسران همکلاسیم برخورد کنم ؟
چگونه در حین سنگین بودن در دانشگاه زیبا باشیم؟
والدینم تا قبل از دانشگاه اجازه ندادند به هیچ اجتماعی وارد بشم
چرا دختران/پسران بعد از دانشگاه رفتن این همه فرق میکنن؟
در دانشگاه همیشه در برابر پسران خیلی مغرورم
وارد دانشگاه که شدم چیزهای عجیبی دیدم
مثل بقیه دختران کلاس مون با پسرا راحت باشم؟
در کلاس های مختلط احساس امل بودن بهم دست میده
تصور من از محیط دانشگاه اون چیزی بود که در فیلم های خارجی دیده بودم
می خوام با همکلاسی های پسر ، رفتاری محترمانه داشته باشم
چطور پسر همکلاسیم رو نادیده بگیرم و به درسم برسم ؟
اعتماد بنفسم رو از وقتی وارد دانشگاه شدم پاک از دست دادم
محدوده دوستی و آشنایی برای یه دختر دانشجو
در دانشگاه چه طوری باید با پسران رفتار کرد ؟
دوستی با پسرهای هم کلاسی افتخاره ؟
حدود رفتار اجتماعی یک دختر در دانشگاه و محیط کاری
جلوگیری از ایجاد صمیمیت با نامحرم ها در دانشگاه
برای یه دختر ترم اولی چه نصیحت هایی دارید؟
ایجاد سوءتفاهم برای پسر همکلاسی با جزوه گرفتن
تازه رفتم دانشگاه، ولی ازش متنفر شدم
آیا اکثر دخترها تو دانشگاه آزاد دوست پسر داشتن؟
← نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۲ مطلب مشابه)
- ۵۳۷۳ بازدید توسط ۳۶۸۵ نفر
- شنبه ۳۰ فروردين ۹۹ - ۱۸:۴۳
