سلام به دوستان گل گلاب خانواده برتری
خب شروع می‌کنم...
یه دانش آموز یازدهمی هستم که هیچ انگیزه و هدفی برای درس خوندن ندارم، قبلاً یعنی تا قبل اینکه بیام دبیرستان درسم بسیار خوب بود و همیشه نمرات بالایی کسب می‌کردم و حتی در دوره راهنمایی با وجود تحصیل در مدرسه نمونه دولتی و امتحانات و آزمون‌های سخت خیلی تلاش می‌کردم و همیشه شاگرد ممتازی بودم امّا از وقتی وارد دبیرستان شدم دیگه هیچ حوصله و انگیزه‌ای برای درس خوندن ندارم، علتش اینه که ابداً نمی دونم به چه رشته‌ای علاقه دارم و یا هدفم اینه که چه رشته و چه دانشگاهی قبول بشم، البته یه جورایی اشتهام زیاده و با وجود تنبلی و سستی که در درس خوندن دارم تو ذهنم به کمتر از دانشگاه صنعتی شریف و تهران راضی نمی بشم گر چه بعدش با خودم میگم آره حتماً، با این وضع درس خوندنت قبول میشی خانوم خانم‌ها
ولی بگم اولش انقدرها هم بی هدف نبودم و به رشته‌های زیر شاخه فیزیک مثل فیزیک کوانتوم و اختر شناسی و این جور چیزها علاقه داشتم این علاقه م از بچگی بوده، از همون ۸، ۹ سالگی یه عالمه کتاب و عکس در مورد فضا و ستاره‌ها و کهکشان‌ها داشتم و به اندازه یه آدم بزرگ در موردشون اطلاعات داشتم آخه واقعاً به نظرم علم شیرینیه و پر از جذابیت و رمز و رازه و تو می تونی هر روز بری تو دل ناشناخته هاش و بری تو قلب اصرار مخفیش و راز و رمزهاش رو کشف کنی و بیشتر عظمت خدا رو ببینی و درک کنی.
برای همین عاشق نجوم شناسی و فضانوردی و این داستان ها شدم و دوست داشتم شغل آینده م در همین زمینه‌ها باشه
خلاصه این علاقه دیوانه وار باعث شد من در دوره راهنمایی که می‌خواستم انتخاب رشته کنم علی رغم استعداد فوق العاده م تو ادبیات و داستان نویسی و شعر نویسی و درک قوی متون و اشعار ادبی، رشته ریاضی رو انتخاب کنم و به رشته انسانی پشت پا بزنم (تجربی هم که من کلاً دلش رو ندارم بخونم) ولی حالا که بزرگ‌تر شدم و بیشتر دارم با واقعیات زندگی رو به رو میشم می بینم که تحقق رویای بچگی من عملاً در ایران غیر ممکنه و اصلاً اینجا برای این رشته‌ها و گرایش‌ها اهمیتی قائل نمیشن و نسبت بهشون بی توجهی می کنن و یک کلام بازار کار این رشته‌ها به شدت خراب و درب و داغونه و هیچ شانسی برای موفقیت وجود نداره مگه اینکه بری خارج که من همچین خیالی ندارم آی لاو یو ایران!
الآن که دیگه قید آرزوی قشنگم رو زدم و دارم تو دلم چالش می‌کنم و دچار یه حس بی انگیزگی و بی هدفی مفرط شدم و با وجود فراهم بودن وقت و امکانات کافی و بهره هوشی بالا اصلاً درس نمی خونم و همه ش سرم تو گوشیه، آخه مشکلم اینه نمی دونم هدفم رو چه رشته‌ای قرار بدم که هم بهش علاقه داشته باشم هم بازار کارش خوب باشه که یه جورایی دلم گرم بشه و برام یه محرک اراده ایجاد کنه تا بلکه منم سر عقل بیام و مثل بچه آدم بشینم پای درسم.
تازه از وقتی این کرونای شوم وارد ایران شده و مدارس تعطیل شده دیگه اوضاع درس خوندن من به شدت بهم ریخته و به جرأت می تونم بگم از وقتی مدارس تعطیل شده من ۲۰ ساعت درس نخوندم (البته به جز فیزیک) حالا هم سال تحصیلی جدید داره شروع میشه در حالی که من هنوز درس‌های پارسالم بلد نیستم هر چقدر هم برنامه ریزی می‌کنم و با خودم عهد می بندم که بهش عمل کنم بازم گنده زده میشه توش و به یکیش هم عمل نمی‌کنم و بیشتر باعث میشه احساس سرخوردگی و بی ارادگی بهم دست بده، واقعاً گاهی اوقات به شدت از خودم بدم میاد و احساس می‌کنم آدم بی خاصیت وقت تلف کنِ بی خودی هستم که عرضه ندارم یه کار ساده مثل درس خوندن انجام بدم
خواهش می‌کنم کمکم کنین و اگه راه حل موثری دارین دریغ نکنید دوستان چون من واقعاً در یه تنگنای روانی قرار دارم و این خیلی از درون بهم فشار میاره
حالا شما نازنین ها لطف کنین:
۱ - اگه رشته‌هایی سراغ دارین که بازار کار خوبی دارن به من معرفی کنین تا در موردشون فکر کنم (البته لطفاً هر چیزی به جز برق و کامپیوتر و رشته‌های اشباع شده)
۲ - من باید چه کار کنم تا انگیزه م زیاد بشه و بتونم بر تنبلیم غلبه کنم و پر انرژی درسم رو بخونم (البته اگه این گوشی ذلیل مرده نبود خیلی بهتر می‌شد اوضاعم)
۳ - اگه اطلاع دارین لطفاً منو راهنمایی کنین که حداقل رتبه مورد نیاز برای قبولی در دانشگاه صنعتی شریف و تهران چقدره و اگه بخوام اونجاها قبول بشم باید روزانه چقدر مطالعه داشته باشم؟
ضمناً من کنکوری ۱۴۰۱ هستم و حدود دو سال (یه چیزی کمتر) وقت دارم که خودم رو جمع و جور کنم به نظرتون آیا میشه منی که دهم رو هنوز لنگ می زنم خودم رو بکشونم بالا و رتبه و دانشگاه و رشته‌ای (البته هنوزم که معلوم نیست چیه حالا هر چی بعداً انتخاب کردم به کمک شما دوستان) که می خوام و قبول بشم؟؟
ببخشید که خیلی پر حرفی و پراکنده گویی کردم از قدیم گفتن کم گوی و گزیده گوی چون در ولی متأسفانه من یه کم پر حرف تشریف دارم
منتظر نظرات گرانقدر شما عزیزان گل هستم و امیدوارم محبت کنید و تجربه‌های ارزنده تون رو با من به اشتراک بذارید تا استفاده کنم و دعا گوتون باشم
در پناه یکتای بی همتای مهربان شاده شاد باشید رفقا
"دخی برفی شیطون ۸۲"
مرتبط:
میخوام برگردم به خود واقعیم، واقعا دلم گرفته ...
چکار کنم دخترم برای درس خوندن انگیزه پیدا کنه ؟
چطور به دوستم انگیزه درس خوندن بدم ؟
از درس خوندن چه نتیجه ای گرفتید ؟
من که دخترم چرا باید درس بخونم ؟
چرا مثل سابق انگیزه درس خوندن ندارم ؟
مگه نمیشه هم درس خوند هم ازدواج کرد ؟
ارزش داره به خاطر درس و دانشگاه مادر شدنم رو عقب بندازم ؟
الان دیگه حتی نمیتونم ۵ دقیقه درس بخونم
می تونم هم درس بخونم و هم شوهرداری کنم ؟
چیکار کنم واسه درس خوندن انگیزه بگیرم؟
من خیلی به درس خونا غبطه میخورم
احساسم اینه که بیش از حد به درس و کار ارزش دادم
با توجه به دلایل محکمی که دارم تصمیم گرفتم دیگه درس نخونم
به خودم میگم کاش از بچگی تنبل بودم و درس نمیخوندم
راه های افزایش تمرکز و دقت برای درس خواندن
تنهایی و انزوا نمیذاره درس بخونم
به من یاد بدین که چطور درس بخوانم
راه های افزایش تمرکز در درس خواندن
چیکار کنم از تلاش کردن برای درس خوندن خسته نشم ؟
انرژیم برای درس خوندن زود تموم میشه
← چگونه درس بخوانم (۸۰ مطلب مشابه)
- ۲۰۱۴ بازدید توسط ۱۳۸۸ نفر
- چهارشنبه ۱۹ شهریور ۹۹ - ۱۸:۰۷
