سلام
دیگه داره اعصابم خورد میشه از دست خودم. من دختر به شدت احساساتی و لوسی هستم و همین جلوی پیشرفتم رو گرفته. انقدر لوس هستم با کوچک ترین سختی نمیتونم کنار بیام، مامان بابام همیشه هر چی خواستم برام محیا کردن و این باعث شده من خیلی ضعیف باشم و زود تو سختیها و حتی مسخره ترین مشکلات و مسائل گریه کنم.
متاسفانه انقدر احساساتی هستم که همه از دستم کلافه شدن. تا یه اتفاق کوچولو میفته خودم رو گم میکنم و اشکم در میاد. همه هم بهم میگن خیلی لوس و ضعیفی... لطفاً بگین چه جوری لوس و احساساتی و ضعیف نباشم؟ دوست ندارم انقدر لوس باشم و ضعیف؛ این شکننده بودن من خیلی باعث شده فرصت های زندگیم رو از دست بدم و با ترس هام رو به رو نشم...
احساسم غلبه کرد به عقلم، الان خیلی دلتنگش شدم
یه دختر 18 ساله چطور باید احساساتش رو کنترل کنه؟
دخترم، فکر میکنم احساساتم ثبات ندارند
چطور بدون وابستگی به کسی یا چیزی با احساسات جوونی کنار بیایم ؟
با احساساتم چکار کنم تا مانع پیشرفت توی کارم نباشه ؟!
در حد افراط احساساتی هستم، راه درمانی هست ؟
همیشه وانمود میکنم که به هیچ وجه احساساتی نیستم
من 17 سالمه و احساسات عجیبی بهم دست میده
فکر میکنم توی 18 سالگی احساساتم خیلی به منطقم میچربه
احساساتی شدم و گذاشتم دوست پسرم بدنم رو لمس کنه
بازی با احساسات دختر یعنی چی ؟
← روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) ← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)
- ۱۶۳۸ بازدید توسط ۱۲۸۵ نفر
- يكشنبه ۱۲ مرداد ۹۹ - ۱۰:۱۲
