سلام
دیگه داره اعصابم خورد میشه از دست خودم. من دختر به شدت احساساتی و لوسی هستم و همین جلوی پیشرفتم رو گرفته. انقدر لوس هستم با کوچک ترین سختی نمیتونم کنار بیام، مامان بابام همیشه هر چی خواستم برام محیا کردن و این باعث شده من خیلی ضعیف باشم و زود تو سختی‌ها و حتی مسخره ترین مشکلات و مسائل گریه کنم.
متاسفانه انقدر احساساتی هستم که همه از دستم کلافه شدن. تا یه اتفاق کوچولو میفته خودم رو گم می‌کنم و اشکم در میاد. همه هم بهم میگن خیلی لوس و ضعیفی... لطفاً بگین چه جوری لوس و احساساتی و ضعیف نباشم؟ دوست ندارم انقدر لوس باشم و ضعیف؛ این شکننده بودن من خیلی باعث شده فرصت های زندگیم رو از دست بدم و با ترس هام رو به رو نشم...
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)