سلام به همه
از این که پست رو میخونید ممنونم، میدونم سوالام تکراریه ولی تو رو خدا جواب تکراری ندید .
من آدمی هستم که سنم زیاد نیست، ١٧ سالمه، و پسرم. هیچ وقت با هیچ دختری دوست نبودم خدا رو شکر.
ولی یه چند ماهی هست خیلی حساس شدم، چه جوری بگم، همi ش دوست دارم یکی پیشم باشه و بهم توجه کنه، یکی که تشویقم کنه و تلاشم رو تحسین کنه.
میدونم اینا همش نیازه و اتقضای سن هستش و این حرف iا ولی دارم دیوونه میشم، همش احساس میکنم دلتنگ یکی هستم، همش احساس میکنم یکی رو گم کردم و دنبالش میگردم ولی کسی نیست.
کلا یکی مشکلی هم که دارم اینه که تو خلوت خیلی با خودم حرف میزنم، تو ذهن خودم هم خیلی با خودم حرف میزنم و همه چیز رو به دید خنده دار نگاه میکنم. در حدی که یکی از دوستام اومده بود میگفت تو بیماری مانیک یاشیدایی داری و یکی از نشانه هاش حرف زدن با خودته !!!
و سوال دومم این هست که تو آشناهامون یه دختر رو دیدم که یه کم از خودم کوچیک تره، چادری هست و از خانواده خوبی هست، قیافه خوبی هم داره.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) نیاز عاطفی پسران (۱۹ مطلب مشابه)