سلام .
پسران و دختران لطفا بگین شما هم اینطوری هستید ؟ و این کار عیبه آیا ؟ گناه داره ؟
یک آقا پسر هستم .
من یه مدته که وقت خوابیدن دیگه بالش بغل نکردم و سعی کردم حس نیاز به همدم و هم آغوش و محبت و عشق را در خودم محو کنم ، ولی من از کجا بدونم که چــــــند سال دیگه ازدواج خواهم کرد ؟! اصلا شاید حسرت به دل موندم و نرسیدم، از طرفی هم خیلی دلم داغه و داغونه و تنها آرامشش همسره !
همیشه با بغل گرفتن یه بالش نرم و خوش فرم ، فرض می کنم که زنمه و همیشه با عشــــق و ذوق و کلّی حسّ و علاقه ، زنمو ( بالش ) را در آغوش میگیرم و باهاش حرف میزنم و درد دل میکنم، بعضی وقت ها هم کلی با هم بی صدا می خندیم! ولی یه هو به خودم میام و می بینم این که بالشه و من اصلا حواسم نبود و داشتم مثل یه مجنون و روان پاک با یه بالش عمیـــقاً رفتم توی توهم؛ یه هو قلبم درد میکنه یا خندم توی گلوم میترکه و ... ساکت میشم و ....
اما ترسیدم که یه وقت گناه باشه و این کار ، نزد خدا ... شرم آور باشه، من از خدا خجالت می کشم ولی خدا ...، هیچ وقت دوست دختر و ... هیچی نداشتم .
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۰۱ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۰۷ مطلب مشابه) نیاز عاطفی پسران (۱۷ مطلب مشابه)