3 دی 97 :
سلام خدمت دوستان وبلاگ خانواده برتر
متاسفانه من نتونستم با نامزدم ادامه بدم و علاقه ایجاد نشد ، ایشونم اونقدر که باید تلاش نکردن واسه ادامه رابطه ، فقط چند باری از طریق تلگرام و پیامک پیام دادن بهم و خواستن که برگردم منم البته خیلی خوب جواب نمی دادم ...
چند روز پیش محضر رفتیم و من تمام مهریه و حق و حقوقم رو بخشیدم ( همه هدایا و طلاها و حتی لباس هایی که بهم دادن رو هم برگردوندم بهشون ) و ایشونم بهم وکالت طلاق دادن برای طلاق توافقی البته هنوز مراحل دادگاهی رو شروع نکردم ...
حالا من موندم و عذاب وجدانی که مثل خوره افتاده به جونم ،پشیمون نیستم از کاری که میخوام بکنم ولی حس گناه بدجوری عذابم میده ... همش میگم کاش از اول قبول نمی کردم نمی تونم خودم رو ببخشم. هر چند من خودمم متضرر شدم تو این رابطه ولی بازم احساس گناه دارم .
از طرفی میگم اگه ادامه میدادم و چند سال دیگه هم ایشون وابسته تر می شد هم مراسم و هم دیگه ازدواج کرده بودیم و همه چی سخت تر می شد. آخرین بار که اومدن دیدن من باهاشون زیاد خوب حرف نزدم و گفتم دلم راضی نیست گفتم اشتباه کردم ... متاسفانه خانوادشون تو این چند ماه حتی یه بار به من یا خانوادم زنگ نزدن که بپرسن حتی دلیل من برای این کار چیه.
البته از اول عقدمون هم تماس نمی گرفتن باهام ولی خب دوست داشتم تو این موقعیت لااقل بگن دردت چیه که داری این کارو می کنی حتی یه بار نگفتن ... تا همین الانم ندیدم شون انگار من هیچ ارزشی نداشتم هر چند نامزدم خودش چند بار خواست برگردم ولی خب به صلاح ندونستم ادامه رابطه رو...
الان فقط عذاب می کشم که نکنه آهی بکشن و زندگیم از این که هست نابود تر شه، به نظرتون چیکار کنم؟ همش فکرم درگیره و گریه می کنم... اشتباهی بود که کردم و میدونم مقصر منم یه عده هم الان میان سرزنش میکنن که خب حق میدم بهشون ولی فقط بگین به نظرتون چی کار کنم که حالم بهتر شه ؟ رو به نابودی ام
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) مسائل طلاق (۸۸ مطلب مشابه) مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)