تهمت زدن بدجور درد داره

سلام

اینو مینویسم که اگه اهل دل شکستنید نکنید این کارو . اگه اهل تهمت زدنین بدونید که بدجور درد داره .

دختری هستم زیر سی سال نمیگم مذهبیم چون خیلی راه دارم تا مذهبی شدن اما مقیدم به آداب اسلامی و یه خط قرمزایی تو زندگیم دارم که رعایت اونا برام اولویت و مهمه .

چند وقت قبل یه خواستگار به ظاهر آقا ، تحصیلکرده و با اخلاق و با شخصیت داشتم که با همه کمبودهای مالی و وضعیت و شرایط زندگی دشوارش حاضر شدم جواب مثبت و بهش بدم .

اما متوجه شدم که اهل دوستی با دختراس و هیچ کسی باورش نمیشه که این کاره باشه قصیه رو پیش خودم نگه داشتم و به کسی چیزی نگفتم و ازدواج کنسل شد و به عقد نرسید و اون هم درکمال ناباوری منو به داشتن دوست پسر متهم کرد .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

نتونستم ناپدری مو به عنوان پدر خودم قبول کنم

سلام

من دختری ۱۷ ساله هستم . ۷ سالم بود که پدر و مادرم از هم جدا شدن و پدرم رفت بدنبال زندگی خودش. بدون اینکه سراغی از منو داداشن بگیره تو این ۱۰ سال. مادرم هم ۵ سال پیش با یه مردی ازدواج کرد.

که مرد خیلی خوبیه ...تو این چند سال هیچ چیز بدی ازش ندیدم... حتی از پدر خودم هم برام دلسوز تر بود... اما من مشکلم اینجاست که هنوز نمیتونم اونو به عنوان پدر خودم تو خونمون قبولش کنم.

همش باهاش جرو بحث میکنم و  جوابشو میدم ( البته ایشون خیلی رو تربیت دختر حساسه ) به همین دلیل همه رفتارامو زیر نظر داره و خیلی زود رنجه...

منم مدتیه که خیلی عصبی شدم انگار هیچ کسی و از خونوادم  دوست ندارم . محبتی تو قلبم نیست...خیلی سعی میکنم به خدا نزدیک شم ولی... همش ازش غافل میشم... سال دیگه کنکور دارمو میترسم اوضاع از این بدتر شه و شرایط روحی رو برای خودمو خونوادم بدتر کنم...لطفا کسایی که تجربه دارن کمکم کنن .

چطور باید رفتارمو درست کنمو غرور و خودخواهی و کنار بذارم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

پدرم مگه پادشاهه که سفره براش پهن کنن و جمع کنن؟

سلام.
دختری ۱۸ ساله ام. حقیقتا زمانی که بچه بودم عااااشق خانوادم بودم ولی الان که بزرگ شدم از بابام متنفرم. اصلا دلم نمیخواد ببینمش. وقتی خونست میشینم تو اتاق. سعی میکنم باهاش روی یه سفره نشینم. اصلا گاهی حرف که میزنه رو اعصابمه میرم میشینم تو حیاط.

ولی این چند وقت یکم دقت کردم. کارایی که اگه پدرم بکنه من جر و بحث راه میندازم ؛بعضیا عادی و با خنده بیان میکنن. چه اینجا چه توی تلویزیون. لطفا بگید بابام غیر قابل تحمل و منفوره یا عادیه؟

از لحاظ آزادی حق ندارم تنها و با دوستام برم بیرون. حتی چهارشنبه سوری انقد گریه کردم نذاشت برم. در حالی که داداش کوچک ترم با دوستاش رفت بیرون. یا چند وقت پیش همه بچه ها جمع شدن رستوران نذاشت من برم  دو روز گریه میکردم اصن براش مهم نبود.

از لحاظ محبت هیچ وقت یادم نمیاد محبت کرده باشه. قانون داریم از سر کار که میاد باید بریم ببوسیمش (که البته اغلب خودمو میزنم به خواب که نرم ) ولی محبت پدرانه ازش ندیدم. جوری که بقیه پدرا دختراشونو بغل میگیرن. باشون حرف میزنن  دخترا خودشونو لوس میکنن و پدرا ناز میکشن  و عشقی که به دختراشون دارنو تو این ندیدم. ....

ولی همیشه برامون عروسک میخرید ولی خب مهر و محبت ندیدم. هیچوقت تولدمو تبریک نگفت همچنین روز دختر. حالا امروز مامانم براش جشن گرفت برا روز پدر من تبریک نگفتم. ایستاد گفت نمیخوای تبریک بگی؟؟ خب وقتی اون نمیگه چطور انتظار داره؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

به پدرم میگن که نذار دخترت بره خارج از کشور

سلام

من یه دختر 18 ساله هستم که متاسفانه نتونستم سال اول کنکور رشته دلخواهم و قبول شم (پزشکی) امسالم پشت کنکور موندم ولی متاسفانه وضعیتم بدتر شده.

تصمیم دارم برای تحصیل به خارج از ایران برم...پدر و مادرم  راضی هستن اما ته دلشون نگرانن ولی اقوام و آشنایان طوری برخورد میکنن که انگار میخوام گناه کبیره کنم...

همش به پدرم میگن که نذار دخترت بره خارج از کشور...این مساله منو نگران کرده که بعد از برگشتنم چطوری قراره باهام برخورد کنن؟

نگران اینم که برای ازدواج دچار مشکل بشم... اینم بگم که اصلا از اون خانواده های خیییلی مذهبی نیستیم ولی من به شخصه تا این لحظه درست زندگی کردم واسه همینه که پدر و مادرم بهم اطمینان دارن در این زمینه... من فقط نگران واکنش اطرافیانم هستم... چکار کنم؟

اینم بگم که اصلا نمیتونم دوباره پشت کنکور بمونم .. با اینکه معدل دیپلمم 19/60 اما واقعا از کنکور زده شدم و چشم دیدن کتابای کنکورم و ندارم...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

میخوام بشم همونی که باید باشم

سلام
من دخترم ،مجرد ، متولد 76 ، کنکور در پیش دارم رشتمم تجربیه . من اصلا اهل بهونه و توجیه نیستم واقعا از سستی خودم بود که تا الان کم کاری داشتم .

میخوام از این لحظه که متنمو نوشتم شروع کنم و میدونم که میتونم چون سابقه ی تحصیلی گذشتم مهره تاییده بر توانایی و پتانسیل بالام هم اراده اشو دارم هم تواناییشو استعدادم طبق تست های روانشناسی و روانپزشکی جزو نوابغه ولی من عقیده ام بر اینه که 100٪ تلاشه که جواب میده چرا که افراد با بهره ی هوشی پایین هم مطمئنن با تلاش نتیجه اشو میبینن

الان من به شدت ناراحتم تو این کم کاری هام محیط و دوستان اطرافم خیلی روم اثر داشتن من خودم محکم نبودم که همون دختر درسخون بمونم ولی محیطو اتفاقات اطرافم و دوست هام چه فامیل چه دوستهای مدرسه ایم خیلی روم اثر گذاشتن

ناراحتم جالبه منم که به دوستام انگیزه میدادم که هنوز دیر نشده میشه تو این مدت عالی خوند و پزشکی آورد و اونا هر وقت که فاز غم داشتن حس درس نداشتن با من هم صحبت میشدن ولی الان خبری ازشون نیست بخصوص دو تا دختر عمم .

امروز فهمیدم هر دوشون گوشی هاشونو جمع کردن و مدتیه شروع کردن , خیلی ناراحت شدم قرار بود با هم شروع کنیم کلا دلم از یکیشون خیلی پره اینی که میگم یه سال ازم بزرگتره و نامزد کرده دختر عمم زمانی که مهلت ثبت نام واسه رشته های پیراپزشکی بود که بخوان ظرفیت تکمیل کنن رفت تکنیسین دندون ثبت نام کرد و منو اطلاع نداد!!!

من مشکلات و شرایطی که داشتم بهتر بود خونه نشین نمیشدم پس تکنیسین هم واسم بهتر از هیچی بود ولی اون خبرم نکرد بعد که بهش گفتم گفت بخدا اصلا ایقد هول هولکی شدم فراموش کردم باور کردم یا وقتی نامزد کرده بود اوایلش که واقعا به اجبار عمم بوده و مخالف بود چقد من باهاش صحبت کردم و دلشو نرم کردم و با کارهایی که بهش گفتم انجام بده ناخواسته به نامزدش علاقمندش کردم .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)

الان که به نبود مادرم عادت کردم چرا برگشته ؟

سلام دوستان

من یه دختر ... ساله هستم که تقریبا یک ساله دانشگاه میرم و متاسفانه من بچه ی طلاق بودم تقریبا 12 سالم بود که پدر مادرم از هم جدا شدن و از اون موقع من و برادرم با پدرم زندگی میکردیم و اما مشکل اصلی :

تقریبا ... ماه پیش پدر و مادرم دوباره با هم ازدواج کردن یعنی پدرم و مادرم که از هم طلاق گرفته بودن دوباره به واسطه گری بزرگای فامیل با هم ازدواج کردن .

خوب پدرم و برادرم از این موضوع خوشحال بودن اما من نه ! از وقتی که مادرم دوباره برگشته من هرگز نتونستم اون رابطه ی سابق و خوبی که همه ی همدوره ای هام با مادراشون داشتم رو باهاش داشته باشم و الان اون از من شاکیه که چرا باهاش حرف نمیزنم و در و دل نمیکنم آخه شما بگید الان حرف زدن و در و دل کردن به چه درد من میخوره ؟

اون موقعی که بهش نیاز داشتم نبود الان که به نبودنش عادت کردم چرا برگشته ؟ وقتی برای اولین بار پریود شدم و هول شده بودم و اضطراب داشتم کجا بود ؟

وقتی هر سال کارنامم بیست بود و مدیر و معاون تشویقم میکردن و ازم تقدیر میکردن کجا بود تا اون هم بهم اعتماد به نفس و غرور بده ؟؟ ایا قربون صدقه های الانش برای رتبه ی دو رقمی کنکورم به درد میخوره وقتی موقع درس خوندن هیچ کس نبود بهم انگیزه بده ؟

فقط در حق من اجحاف نشده ! وقتی برادرم تو دانشکده عاشق شد و پدر و مادر دختر مورد علاقش به خاطر بچه ی طلاق بودن !!! ردش کردن کجا بود ؟

اون موقعی که پدرم هم غذا میپخت هم خونه رو تمیز میکرد هم به درس و مشق بچه هاش میرسید فموقعی که پدرم هم مادر بود برای منو برادرم هم پدر ،موقعی که من روی شونه های برادرم به خاطر تیکه هایی که از پسرا تو راه مدرسه میشنیدم گریه میکردم ، مادرم البته اگه بشه اسمش رو گذاشت مادر داشت تو کیش و قشم و ترکیه با خواهراش خوش میگذروند .

مادرم هیچ وقت نبوده و الان اومده اعلام حضور میکنه در حالی که  دیگه نیازی بش نیست . من دیگه هیچ وقت ، هیچ وقت و هیچ وقت نه میتونم به عنوان مادرم قبولش کنم و نه هیچ وقت میبخشمش .

فقط خواستم از همه ی کسایی که دارن ازدواج میکنن و یا بچه دارن خواهش کنم هیچ موقعی این ظلم رو در حق بچه هاشون نکن .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) درد دل های دختران و پسران (۲۰۹ مطلب مشابه)

احساس میکنم احساساتم داره از بین میره

سلام

من 17 سالمه ، مشکل من اینه که نمیدونم در مقابل دیگران باید چه رفتاری باید داشته باشم؟ اخلاق من یه جوریه که در مقابل کادوی دیگرانم بلد نیستم ذوق کنم و انقدر مصنوعی تشکر میکنم که طرف پشیمون میشه:|

یا اینکه اصلا برای تولد دیگران (دوستام .خانواده...) ذوق نمیکنم:| که اخ جون تولده و برامم مهم نیس !! یا اینکه دوستم وقتی یه چی تعریف میکنه من نمیدونم چی بگم لبخند فوق العاده مصنوعی میزنم . احساس میکنم احساساتم داره از بین میره ، ایا بخاطر کمبوده محبته؟؟؟

اصلا علاقمو به دیگران از دست دادم امروز تشیع جنازه زندایم بود اشکم در نمیومد فقط دو قطره اصلا امروز حالم از خودمو رفتارام بهم خورد قبلنا زیاد گریه میکردم ولی الان یه هفتس خیلی کم گریم میگیره ، در زندگیمم هیچ پسری نبوده!!

کسی میدونه چرا رفتارام انقدر خشکه رفتارام یه جوریه که بعضی ها فکر میکنن من جنس پسر متنفرم ولی واقععا اینجور نیس ... دختر مذهبی هم نیستم فقط نمیدونم چرا انقدر بی محبت شدم؟؟؟؟

حتی با چند تا از دوستام قطع ارتباط کردم ...دوس ندارم اینجوری باشم چجوری دوباره به دیگران علاقه مند شم همراه با نیش و کنایشون ( شاید بعضی ها بگن به حرفاشون توجه  نکن ولی شاید همین حرفا و نگاها منو اینجوری کرده) . اینم بگم اهل ازار و اذیتم هم نیستم خیلی ارومم... لطفا هر کی این پستو میخونه نظرشو بگه من فقط اینجا میتونم درد و دلامو بگم:(

با تشکر

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

واقعا لازمه که بنده دوست صمیمی بگیرم

سلام

بنده دختری هستم که به دلایلی که دیدم خیلی اهل معاشرت با افراد مختلف و دوست شدن با دیگران نیستم خودم البته اخیرا احساس کردم که داشتن یه دوست صمیمی میتونه برام خوب باشه هر چند کسی که همه جوره خوب باشه را سراغ ندارم و الان واقعا هم نمیشه به کسی اعتماد کرد خب دوستی بنده دیگه در سطح مدرسه و دانشگاه که نیست چون این دوران رو گذروندم و باید در حد رفت و اومد به منزل باشه .
راستش میخواستم از شما هم راهنمایی و کمک بگیرم که تا چه حد از رفت و آمد با دوستان خودتون راضی هستین و یا اینکه تا چه حد و حدودی رابطه دارین اصلا واقعا لازمه که بنده دوست صمیمی بگیرم این به زندگیم چه کمکی میکند چرا یه عده اینقدر دوست دارن با همه رفیق بشن
به نظر خودم واقعا الان دوستی ها فایده ای نداره حتی واقعا مواقعی هم خیلی خوشحال میشم که اهل دوست صمیمی نیستم دلایل هم خیلی زیاد است الان آدم ها خیلی حسود شدن و حسادت هم واقعا عواقب خودشو داره الان دیگه درد دل کردن و تکیه کردن به کسی حتی نزدیکترین فرد هم معنایی نداره تا برسه به یه غریبه که مثلا دوست صمیمیه متاسفانه بی ریایی و حسن نیت دوستی هم دیگه نیست همش مردم چابلوس و ریاکار شدن و فقط ظاهریه به هر حال الان رابطه با مردم لذتی نداره آدم تو لاک خوش باشه بهتره ولی خب خلاء تنهایی به وجود میاد و این مشکل منه.
نمیدونم که عقیده من درباره دوست صمیمی درسته یا نه اگر لطف کنید بگید که من اشتباه برداشت میکنم یا واقعا درست میگم البته دیدم افرادی هم هستن که خیلی از این رفقات ها لذت هم می برن واقعا باید چه جوری حداقل الان با این همه مسایل بشه با یکی محترمانه و آبرومندانه دوست بود که خدا نکرده ندامت و ناراحتی در میان نباشه.
ممنونم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

دلم میخواد همه جا حرف برای گفتن داشته باشم

سلام

تو یکی از پست ها صبا خانوم به یکی از کاربرا فرمودن : " سعی کن اطلاعات عمومیتو بالا ببری ، من خودمم یه مدت مطالعه کردم و الان طوری شدم که سرکلاس یکی از صاحب نظرا هستم. "

دقیقا یادم نیست کدوم پست بود ، ولی متن کامنتشون تقریبا همین بود . حالا درخواست من از کاربران محترم اینه که اگه امکانش هست چند تا از همون منابع و کتاب هایی که به نظرتون اطلاعات عمومی آدمو بالا میبره رو معرفی کنید. حتی اگه سایتی چیزی هم میشناسید ممنون میشم معرفی کنید.

آخه من به خاطر اطلاعات عمومی کمی که دارم ، تو جمع نمی تونم صحبت کنم و از این وضعیت خسته شدم . دلم میخواد واقعا تغییر کنم ، طوری که همه جا حرف برای گفتن داشته باشم.

ضمنا من دخترم :)

مرتبط :

در جمع های دوستانه، از چی حرف بزنیم که غیبت نشه ؟

دوست دارم که غیبت کردنم کم بشه اما نمیدونم چه جوری؟

گناه غیبت چه جوری بخشیده میشه ؟

موقع حرف زدن با دیگران، حرف کم میارم

مراقب حرفها و گفته هایمان باشیم

اصولا حرف مردم برام مهم نیست

به حرف مردم خیلی حساسم

چکار کنم راحت حرفم رو بزنم و تصمیم بگیرم؟

از روی سادگیم یه حرفی میزنم که نباید بزنم

چطوری به خاطر کم حرفیم مغرور به نظر نرسم؟!

اول فکر کنید بعدا حرف بزنید

مواظب حرف ها و رفتارهامون باشیم

اصلا بلد نیستم خوب حرف بزنم

قبل از هر چیزی اول یاد بگیریم چطور باید حرف بزنیم!

حرف های دیگران خیلی واسم مهم شده

عاقل اول فکر می کند سپس حرف می زند

تصمیم گرفتم دیگه زیاد حرف نزنم

حرف بقیه نسبت به من و رفتارم برام خیلی مهمه

بعضی حرف ها رو هر جایی نزنید

دل شیر ندارم که حرفم را رک بگویم

هر حرفی باید در موقعیت خودش زده بشه

می خوام قوی بشم طوری که در مقابل حرف دیگران خودم رو نبازم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

معلمم که یه آقاست، تمام فکرم رو مشغول کرده

سلام

من هجده سالم هست از یه خانواده مذهبی ، آدمی نبودم که کلا در طول زندگیم با پسرا رابطه داشته باشم منظورم حتی خوش و بش کردن هست حتی تو فامیل . اصلا هم نسبت بهشون سرد نبودم ولی اقتضای خانواده ام بود .

امسال برا کنکور کلاس گرفتم که به دلایلی مجبور شدم که خصوصی باشه معلمم مرد هست منم کلا عادت ندارم ولی خب ضرورت بود. بالای ٣٥ هست بچه هم داره اصلا هم آدم منحرفی نیست ولی مذهبی هم نیست. ولی خب آدم متشخصیه خیلی هم پول دارو خوش تیپه .

حالا مشکل من اینه که الان که یه مدته از کلاس میگذره تماااام  روزا فکرم رو مشغول کرده صبح تا شب دارم بهش فکر میکنم که چی بگم که چیکار کنم خوشحال شه؟ کلا درس خوندنم مختل شده،خیلی داره به آیندم ضربه میزنه چون درس خونم.

اصلا هم عشق نیست هوس هم نیست ، نمیدونم چیه واقعا چیکار کنم از فکرش بیام بیرون؟ مثلا یه بار بگه تو دختر خوبی هستی من ازت خوشم میاد ( بی منظور ) کل هفته من رو هواست دیگه .... لطفا غیر از تعطیل کردن کلاس راه حل هاتون رو بدید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

تجربه شما در مورد رفع سلولیت؟

سلام دوستای گلم

از وقتی با این سایت آشنا شدم خیلی نگرانتر از قبل شدم

من دخترم و بیست و اندی سالمه، محجبه هستم، الحمدالله چهره خوبی دارم به گفته بقیه، اخیرا خواستگاری برام امده که دورادور میشناسم شون، از نظر ظاهری شاید بین آقایون از 20 نمره 10 بگیرن اما اعتماد به نفس خوبی دارن و آدم مقیدی هستن که  این خصوصیاتشون منو جذب کرده  و ظاهر خیلی دیگه برام نیست، فقط یه موضوعی برام شده کابوس.

من برعکس چهرم اندام زیبایی ندارم، تا دل تون بخواد باشگاه رفتم وزن کم میکنم ولی خوب فرم بدن همونه دیگه البته تو باشگاه همه بهم میگن هیکل شما الان رو بورسه اما اونا بنده رو اولا با لباس میبینن .

دوما پوستمم خیلی مشکل داره حالا برام شده کابوس که بعدا همسرم منو ببینه، خیلی رو خودم کار میکنم ولی درست شدنی نیست که نیست، پوستم ترک داره خیلی زیاد و پاهام مشکل سلولیت داره .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

مدت هاست از خودم دلخورم

سلام

من یه دخترم و تو زندگیم خیلی مشکل مالی بوده خیلی حاد بوده  و الانم هست ولی نسبت به قبل خیلی کم تر شده اوایل نوجوانیم یه دختر پر شور و اجتماعی و خوشرو بودم با وجود همه مشکلات مالیمون، اما مشکل من اینه که:

مدت هاست از خودم دلخورم هیچ لذتی از جوانیم نمی برم وقتی همه دارند عکس می گیرند من قایم میشم از عکس انداختن حتی با خانواده خودم  بدم میآد . بحران های زیادی تو زندگیم پشت سر گذاشتیم و حالا که زندگیم یکم رنگ آرامش به خودش گرفته نمی دونم چرا خوشحال نیستم ؟

با دیگران و غریبه ها زیاد حرف نمی زنم شاید گاهی وقتا در حد یه سلام و خداحافظی ،  وقتی هم با کسی حرف می زنم بعدش هی خودمو می خورم چرا حرف زدی یا اینکه گاهی وقتا  حواسم نیست ولی الکی کلاس می ذارم و بعدش حالم از خودم بهم می خوره .

خوابم زیاد شده و بی خیال پیشرفت و از این جور حرفا شدم ، یه مامان دارم که همیشه باید دلداریش بدم هی باید یادش بیارم نیمه خالی لیوانو نبینه . به خاطر وضع نامناسب مالیمون، فامیلامون و مردم شهر رفتار مناسبی باهامون نداشتند و دوست صمیمی ندارم هیچ خطایی نکردم این  بیشتر بخاطر بی حالیمه .

نه شیطنتی ،نه شلوغ بازی خنده هام هیچوقت از ته دل نیست . ولی هر دختری رو همسن خودم میبینم یکم بی خیاله ،خوشه ،خودشو دوس داره ولی من چی ... ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

حس میکنم خودخواهیه که پدربزرگم رو تنها بذارم

سلام

میرم سر اصل مطلب

من اصالتا تهرانی هستم ولی ساکن تهران نیستم و فقط اونجا دانشجو هستم کل اقوام مادری من تهران زندگی میکنن. زمانی که اونجا دانشجو شدم خودم ترجیح دادم خوابگاهی باشم و سر این مسئله اقوام مادریم ناراحت شدن که وقتی این همه آشنا داری این همه خونه هست چرا خوابگاهی و حتی پدربزرگ و مادربزرگم همه چی رو از چشم بابا مامانم میدیدن و ناراحت شدن.

ولی من راضیشون کردم که خودم دوست دارم خوابگاهی باشم و مستقل و قول دادم آخر هفته ها رو با اونا بگذرونم و همین کارو هم کردم . متاسفانه من مادربزرگمو از دست دادم تا وقتی که زنده بودن سر پا بودن و همه کاری انجام میدادن و نیازی به کمک کسی نداشتن ولی الان پدربزرگم با دایی مجردم تو یه خونه بزرگ ساکن هستن خب خاله و داییام که سرکارن بچه کوچیکم دارن بچه های بزرگشونم که دانشجو هستن و اینه که نمیتونن دائم پیش پدربزرگم باشن داییمم که از صبح تا شب سرکاره و این وسط پدربزرگی که من عاشقانه دوسش دارم تنهاست و همین موضوع باعث شده بقیه توقعشون از من بالا بره .

همش میگن دیگه خوابگاه نرو لازم نیست کاری هم تو خونه انجام بدی غذا رو سفارش بده هفته ای یه بارم کارگر میاد خونه رو تمیز میکنه که تو هم به درست برسی تو فقط پیش آقا جون بمون و همدمش باش .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

چرا بعضی از دختران امروزی بعد از ازدواج خانه داری رو کسر شان میدونن

سلام

دوستان توجه کردین که بعضی دخترهای امروز وقتی که ازدواج میکنند و وارد زندگی مشترک میشن کارهای خونه رو انجام نمیدن و نوعی کسر شان میدونند ؟ حتی اون هایی که خیلی معمولی هم هستن اینطورین حتی دیدم به مسائل بچه داری هم به خوبی رسیدگی نمی کنند .

فقط با ازدواج دنبال چیزهای دیگه هستن حالا نمیگم وظیفه هست ولی واقعا اگر دختر با ازدواج مسئولیتی رو قبول نکنه حالا میشه از همسرش هم توقع داشت که با مسئولیت باشد ؟

به هر حال هر فردی باید یه سری مسائل را قبول کند تا همه چی سر جا و با ثبات باشد مسئله رسیدن هم نیست یک دختر هم میتونه به سرو وضع خودش برسه و هم به کارهاش برسه الان که دیگه همه چی راحت شده  ولی همون رو هم انجام نمیدن..

بنده خودم دختری هستم که خیلی اهل غذا درست کردن و کارهای دیگه خونه نیستم ولی خودم معتقدم که ازدواج کنم باید هنر خانه داری را هم یاد بگیرم و دخترایی که نمیخوان شوهرداری و بچه داری رو یاد بگیرن اصلا خودشون ضرر می کنند ولی خب یه مشکلی که هست و نمیشه نادیده گرفت اینه که این آقایون هم مقصرن در واقع اونها هستن که همچین خانم هایی رو دوست دارن و از بس قدر ندونستن که همچین تصوری به وجود اومد که خانمی که هیچ کاری نمیکنه و فقط به فکر خودشه عزیزتره .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) قبل از ازدواج لازم است بدانید (۲۹۶ مطلب مشابه)

ذات واقعی مردان چگونه است؟

سلام

من دختری هم هستم که مدت هاست سوالی ذهن مرا به  خود مشغول کرده است! من خود حجاب کامل چادر و... دارم و آرایش نمی کنم، اما هیچ گاه این حجاب را به خاطر اینکه کسی به گناه نیافتد انتخاب نکردم! چون اعتقاد دارم آسیب عدم رعایت حجاب به خود دختر می رسد که خودتان مصادیق آن را می دانید.
و اما....

واقعا مردان به شدت به جسم زن حساس هستند؟

در زمان پیامبر و امام علی (ع)  و...کنیزان حجاب نداشتند!!! و فراوان بودند کنیزانی که از زنان آزاده زیبا تر بودند! که حتی آیه زنا با کنیزان نیز مطرح شده! اما حکم خدا این بود که حجاب را برای کنیزان در نظر نگیرد!! و وظیفه مردان حفظ چشمان خود بوده! هر چه قدر که شهر پر باشد از کنیزان زیبا رو بی حجاب!! پس در این میان اگر مردان گناهی کنند! خود مقصرند!!!

بی حجاب دیدن زنان دلیلی نیست که مردان هر کاری بکنند!!!خدا هم ذره ای به این افراد حق نمی دهد . و کسانی که مسلمان نیستند و حجاب رعایت نمی کنند! آیا مردان هیچ به خود زحمت نمی دهند، که به گناه نافتند؟

یعنی مردان ما جنبه ندارند مثلا برای فرصت مطالعاتی و یا حتی زندگی هم به خارج کشور سفر کنند؟

مردان به چه سبب چنین رفتارهایی دارند؟

بارها در این وبلاگ دیده شده که زنان و مردان ، زنان بی حجاب را به باد ناسزا و... می گیرند! خانم ها آیا زمان امام علی (ع) هم بودید می خواستید کنیزان زیبا رو را به باد ناسزا بگیرید حکم خدا را زیر سوال ببرید؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)