سلام

بنده دختری هستم که به دلایلی که دیدم خیلی اهل معاشرت با افراد مختلف و دوست شدن با دیگران نیستم خودم البته اخیرا احساس کردم که داشتن یه دوست صمیمی میتونه برام خوب باشه هر چند کسی که همه جوره خوب باشه را سراغ ندارم و الان واقعا هم نمیشه به کسی اعتماد کرد خب دوستی بنده دیگه در سطح مدرسه و دانشگاه که نیست چون این دوران رو گذروندم و باید در حد رفت و اومد به منزل باشه .
راستش میخواستم از شما هم راهنمایی و کمک بگیرم که تا چه حد از رفت و آمد با دوستان خودتون راضی هستین و یا اینکه تا چه حد و حدودی رابطه دارین اصلا واقعا لازمه که بنده دوست صمیمی بگیرم این به زندگیم چه کمکی میکند چرا یه عده اینقدر دوست دارن با همه رفیق بشن
به نظر خودم واقعا الان دوستی ها فایده ای نداره حتی واقعا مواقعی هم خیلی خوشحال میشم که اهل دوست صمیمی نیستم دلایل هم خیلی زیاد است الان آدم ها خیلی حسود شدن و حسادت هم واقعا عواقب خودشو داره الان دیگه درد دل کردن و تکیه کردن به کسی حتی نزدیکترین فرد هم معنایی نداره تا برسه به یه غریبه که مثلا دوست صمیمیه متاسفانه بی ریایی و حسن نیت دوستی هم دیگه نیست همش مردم چابلوس و ریاکار شدن و فقط ظاهریه به هر حال الان رابطه با مردم لذتی نداره آدم تو لاک خوش باشه بهتره ولی خب خلاء تنهایی به وجود میاد و این مشکل منه.
نمیدونم که عقیده من درباره دوست صمیمی درسته یا نه اگر لطف کنید بگید که من اشتباه برداشت میکنم یا واقعا درست میگم البته دیدم افرادی هم هستن که خیلی از این رفقات ها لذت هم می برن واقعا باید چه جوری حداقل الان با این همه مسایل بشه با یکی محترمانه و آبرومندانه دوست بود که خدا نکرده ندامت و ناراحتی در میان نباشه.
ممنونم

برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را ← (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)