سلام وقت بخیر
راستش تو وضعیتی هستم که خودمم نمی دونم با خودم چند چندم، به یه دختر خانمی علاقمند شدم که دو سه سال از من بزرگتره ... دقت کنید نگفتم عاشق شدم. چون این جور که دیدم عاشقان خیلی حال و روز آشفته و پریشونی دارند که خدا رو شکر من این جور نیستم.
از طرفی درسم ان شاء الله یک سال دیگه تمام میشه و تا اون موقع‌ها شاید نتونم اقدام کنم. ولی دو تا نکته اینجا هست؛
اول اینکه میترسم تا اون موقع ازدواج کنه.
سلام
بنده پسری ۱۸ ساله هستم که از وقتی یادم میاد عاشق یکی از دخترهای فامیل بودم که البته ۹ سال ازم بزرگتره
می دونم الآن خیلی‌ها میان میگن این اختلاف زیاده بهش فکر نکن ولی باور کنید من خودم همه ی اینها رد می دونم عقلم صد درصد میگه این به درد تو نمی خوره ولی قلبم یه چیز دیگه میگه
نمی دونم چه کار کنم اون هم منو دوست داره ولی علاقه من بهش کجا و علاقه اون به من کجا
علاقه‌ای که اون داره مثل وقتیه که شما یکی از اعضای فامیل رو فقط به عنوان فامیل بیشتر از بقیه دوست داری شاید هم به خاطر اینکه از بچگی دوستم داشته الآن هم به همون صورت دوستم داره
من یه پسر 27 ساله ام، که عاشق دختر دایی 33 ساله م شدم، البته این عشق از روی هوس و هورمون و اینها نیست، از ته قلب عاشقش شدم، واقعا دختر مودب، با اخلاق، فهمیده، مهربون، با حیا ، مومن، و در یک کلام خانوم و همه چی تمامه، از لحاظ ظاهر هم خوش قیافه و لاغر و بی بی فیسه ، عین دخترای 26 ، 25 ساله هست (اینو گفتم که نگین زنها زود شکسته میشن و از این حرف ها ...).
در ضمن دکترای یه رشته خوب از شریف دارن و مدرس حق التدریسی یکی از دانشگاه های روزانه است، در مورد خودم هم معلم ابتدایی هستم، با یه ماشین عادی و مقداری هم پس انداز ...، و اما اصل ماجرا اینه که چه جوری قضیه رو به مادرم بگم که به داییم بگه؟
آخه مادرم برای من دنبال این دخترهای تینیجر زیر 20 ساله که من اصلا ازشون خوشم نمیاد، بفهمه عاشق یه دختر 6 سال از خودم بزرگتر (حتی برادر زاده خودش) شدم عمرا برام پا پیش بذاره...، من خودم هم خجالت میکشم بدون واسطه مادرم به داییم بگم دخترتون رو می‌خوام ...، موندم چیکار کنم میترسم دختر داییم رو که الحق میتونه خوشبختم کنه و منو به آرامش برسونه (از سر احساسات کورکورانه نمیگم با تحقیق و اطمینان میگم) از دست بدم، شما رو به خدا کمکم کنید چه جوری مطرح کنم؟
با سلام خدمت همه دوستان
امید هستم از تهران و 28 ساله. فوق لیسانس مترجمی زبان فرانسه دارم و تو یه شرکت هلدینگ در زمینه پوشاک و تبلیغات به عنوان مدیر فروش و برندینگ کار میکنم. در کنار این هم کار مترجمی رو هم برای یه نشریه انجام میدم که بیشتر از روی علاقه ست و درآمد چندانی نداره.
حدود 7 ماهی میشه که با یه خانم که برای سفارش و عقد قرارداد وارد شرکت ما شده بود آشنا شدم. این خانم 3 سال از من بزرگتره و اون اوایل اصلا بحث آشنایی یا شروع رابطه برای ازدواج مطرح نبود. فقط بحث های کاری و موضوعات مربوط به همکاری شرکت ما با این خانم و فروشگاه هایی که اداره میکنه مد نظر بود. دختر با نفوذی هست و از لحاظ طبقه اجتماعی شاید چند مرتبه از من بالاتر باشه. ولی خودش برای اولین بار چراغ سبز نشون داد و بحث رو از موضوعات کاری منحرف کرد و ابراز تمایل برای آشنایی کرد و پیام شخصی داد.
من آدمی نیستم که دنبال کثیف کاری و گناه باشم و همیشه هدفم این بود که اگر با خانمی وارد رابطه بشم صرفا هدفم ازدواج و تشکیل خانواده باشه. چون میدونم بار کج به منزل نمیرسه و آخر و عاقبت گناه و روابط خارج از عرف دین و اسلام، چیزی جز پشیمانی و ضرر نیست.
اگرچه ازدواج با فردی جوان‌تر از خود در ابتدا می‌تواند جالب و هیجان انگیز باشد، اما اختلاف سنی زیاد بین زوجین با کاهش رضایت زناشویی در طول زمان مرتبط است.
زنان و مردانی که با افرادی جوان‌تر از خود و با اختلاف سنی زیاد ازدواج میکنند در ابتدا رضایت زناشویی بالایی دارند و راضی هستند، ولی این افراد پس از گذشت زمانی از این ازدواج، رضایت زناشویی خود را از دست می‌دهند.
سلام
من دختری مجرد هستم ، کارشناسی ارشد دارم و چند ساله که شاغلم، از لحاظ ظاهری و اخلاقی هم خوبم، خواستگار هم داشتم اما مناسب هم نبودیم، دو نفر رو هم قبول کردم اما نشد ، یکی شون قصد ازدواج نداشت و خانواده اش آورده بودنش، اون یکی هم بیکار بود ، نوشتم که نگید رو خواستگار ایراد گذاشتی و قبول نکردی .
آخه اصلا یه افرادی خواستگارم بودند که ...
اگر کیس مناسب داشتم این جریانی که میگم برام پیش نمی‌اومد، بگذریم ...
سلام
یه سوال از دختر ها ؛
نظرتون در مورد ازدواج پسر کوچیک تر از شما تا حداکثر ۵ - ۶ سال چیه ؟
من خودم عاشق یه دختر شدم که ۶ سال ازم بزرگتر بود و من بهش گفتم قضیه رو ،بعد یه جوابی داد که هنوزم که هنوزه مغزم داره سوت میکشه . گفت که زن ها زودتر از مردها پیر و شکسته میشن بخاطر همینم جذابیت شون رو برای شوهرشون از دست میدن، پس بهتره که از شوهرش کوچیک تر باشن .
واقعا آدم اگر عاشق یکی باشه اصلا چهره اون فرد واسش مهم نیست . مهم دله وگرنه چشم که هر روز یکی بهترش رو میبینه ، منم خودش رو انتخاب کرده بودم نه چهره ش رو ، یا یه مورد دیگه که پسره از دختر ۴ کوچیک تر از خودش خوشش اومده بود، دختره هم بخاطر سنش ردش کرد نه بخاطر چیز دیگه ، حالا بعضی ها سلیقه شون اینه که دوست دارن شوهرشون ازشون بزرگ تر یا همسن باشه ، این یه سلیقه ست و هیچ عیبی هم نداره ولی این دلایلی که بعضی ها میارن واقعا آدم میمونه که چی بگه ؟ اصلا خود پیامبر (ص) از حضرت خدیجه (س) ۱۵ سال کوچیک تر بودن .
سلام
پسری هستم حدودا ۳۰ ساله. ارشد مهندسی از یکی از دانشگاه های دولتی تهران. شغل دولتی دارم با درآمد مکفی. در کنارش یه شغل دوم آزاد دارم با درآمد بالا، خونه و ماشین هم دارم .
از دختری خواستگاری کردیم. دانشجوی دکتری در یکی از دانشگاه های دولتی تهران ، شرایطی دارن که مورد پسندم هست .
نتیجه تحقیق خوب بوده، نتیجه صحبت هامون خوب بوده، کاملا ایشون رو پسند کردم . خواستگاری از ابتدا به صورت سنتی و از طریق خانواده بوده .
خوشبختانه ایشون مادی گرا نیست ظاهرا . در مورد مقدار حقوق و دارایی های من سوالی نپرسید و من در جلسه دوم خاستگاری خودم درآمدم رو گفتم.
سلام، وقت همه بخیر
من امسال کنکور تجربی دارم و نزدیک 19 سالمه و در واقع اولین سال کنکورمه. پسری هستم که هیچ علاقه ای به دوستی با جنس مخالف و از این حرفا ندارم. از نگاه اطرافیانم پسر آروم و با شخصیتی هستم :) ، من از دو سه سال پیش نیاز عاطفی و نیازای دیگه رو مثل بقیه ی افراد خیلی داشتم و همین مسئله باعث افت و خیز شدیدی تو زندگیم شد. خدا رو با تمام وجودم صدا زدم و یه روز فهمیدم که صدامو شنید.
مشاور تحصیلیم به من پیشنهاد دادن که برم کلاس کنکور تا وضعیت درسام بهتر بشه. پیشنهاد دادن که برم پیش دختر عموم برای کلاس ها. دختر عموم دانشجوی بهترین دانشگاه کشور بودن و انصراف دادن و الان دارن پزشکی میخونن. از هر نظر دختر فعال و با انگیزه ای هستن و درک و شعور بالایی هم دارن.
با سلام
پسری هستم 22 ساله ، از دختر خانمی خوشم آمده که یک سالی از بنده بزرگتر می باشند. بنده مایل به دوستی های باب شده ی امروزی نیستم. در این سن و با این شرایط مالی و سربازی امکان خواستگاری رسمی را ندارم.
از طرفی رفتار های ایشان را یک سالی است زیر نظر دارم، تقریبا مطمئنم انتخابم درست است . با توجه به اینکه یک سالی از من بزرگتر هستند، نگرانم تا چند سال بعد که بخواهم اقدام رسمی کنم ایشان فرد مورد علاقه خود را پیدا کنند.
ابراز علاقه ی من در این زمان نیز بی فایده است. چون ایشان در ارتباط با نامحرم حریم سفت و سختی دارند و عملا آشنایی پیش از ازدواج را در بازه زمانی کوتاهی قبول میکنند نه در دوره ی دو سه ساله!
از شما بزرگواران تقاضای مشورت دارم تا بدانم بهترین راه برای سرنوشت بنده چیست ؟
سلام دوستان
راستش یه اتفاقی تو زندگی افتاده خواستم با شما ها در میون بذارم شاید بتونم به نتیجه ای برسم.
حدودا 2 سالی هست که به ازدواج فکر می کنم الانم 21 سالمه، دختر های زیادی تو فامیل هستن که اگر بخوام به راحتی می تونم با خانواده در میون بذارم و مشکلی هم پیش نیاد، ولی خیلی حس اینکه بخوام در مورد ازدواج فکر کنم با اون ها رو ندارم، نه اینکه خوب نیستن نه.
2 ماه پیش سر کار اتفاقی یه دختر خانومی رو دیدم که تو همون لحظه اول دلم گفت این خودشه،همه چیزش به من می خورد از رفتار و کلام و حجاب بگیرید تا کار و زندگی و ... . اصلا انگار خدا ایشون رو فقط برای من آفریده بود.
فقط تنها مشکل این بود که ایشون 2 سال از من بزرگتره که اصلا قابل تشخصیص نیست، از نظر قیافه من بزرگتر نشون میدم و اینکه مقداری از ما دورن یعنی یه استان دیگه هستن،بگذریم.
سلام دوستان
نمیدونم از کجا شروع کنم و واقعا گاهی کم میارم .
من دختری هستم که 27 سال سن دارم و از یک خانواده خوب و البته کمی پرجمعیت. اما خواهرهام و دامادها همگی وجه اجتماعی خوب و بالایی داریم و خودم اهل اینکه دوست بشم نیستم و بسیار مقید هستم در این مورد.
برای ازدواجم نمیدونم حکمتش چی هست و هر سری یک جایی به گره می خوره یا خانواده من موافق نیستن یا خودم و یا کلا خانواده پسر موافق نیست و کلا جور نمیشه و خواستگار هم شکر خدا زیاد دارم اما از این وضعیت خسته شدم.
اخیرا موردی پیش اومد که باز نمیکنم چگونه آشنا شدیم فقط بسیار از راه رسمی و من اصلا اجازه صحبت بدون چارچوب خانواده را ندادم. این آقا یک سال دنبال من بود و خیلی هم اصرار کردن . من هم به مرور دیدم پسر خوبی هست اجازه خاستگاری دادم اما نمیدانستیم که من دو سال و خورده ای بزرگ تر هستم .
سلام
ازدواج با دختری که یکسال بزرگتر و پنج سانت بلند قدتر باشه میتونه مشکل ساز بشه؟ سن ازدواج رو نزدیک سی سال در نظر بگیرید. اگه از نظر مابقی معیار ها هر دو طرف قابل قبول و در یک سطح باشن و خانواده ها از هم شناخت خوبی داشته باشن و همو قبول داشته باشن، اصلا نباید اینجور گزینه ها رو برای ازدواج در نظر گرفت یا نه ؟ منظورم اینه دختر خانم نباید پسرهای با این ویژگی رو به عنوان خواستگار ببینه و پسر هم نباید خواستگاری فردی با این ویژگی ها بره؟
دختر خانوم هایی که خواستگاری با سن کمتر داشتن چه حسی دارند؟ اصلا بهش فکر میکنن؟ ( اختلاف سن زیاد نه، اختلاف چند ماه یا نهایت یک سال )
دید مردم نسبت به این جور ازدواج ها چیه؟
با سلام خدمت همه خانواده برتری ها
امروز یه سوال خیلی مهم ازتون داشتم که ازتون خواهش میکنم راهنماییم کنید با تجاربتون . من پسر 21 سالمه و اواخر دوران دانشجوییم هستم. به تازگی که نه ، مدت دو ساله به یه دختر خانمی از اقوام علاقه مند شدم. ایشون هم اواخر دوران دانشجویی شون هستن و به تازگی شاغل شدن. ایشون نزدیک 2 سال از من بزرگتره.
اوایل فکر میکردم این حس یه طرفه اس. که بعدا از طریق مادرم فهمیدم که ایشون حتی بیشتر از حسی که من نسبت بهش دارم به من علاقه منده! که مادرم بعد از اینکه این موضوع رو به من گفت از من با تاکید زیاد خواستن که هیچ ارتباط مجازی مثل تگرام نداشته باشیم. چون فامیل خیلی نزدیکیم کار به جاهای باریک نکشه!
سلام
پسری هستم 19 ساله در حال تحصیل از خانواده ای کاملا فرهنگی . حدود 6 ماه هست که عاشق دختری شدم که حدودا 4 سال از من بزرگتره . داستان عشق من به این صورت بود که اوایل مهر پارسال به طور اتفاقی وارد وبلاگش شدم و بعد از خواندن متن ها و خاطره های او متوجه شدم تمام ویژگی های اخلاقی که همیشه آرزوم بود یه دختر داشته باشه همه و همه در او وجود داره و همان لحظه متوجه احساسی درون خودم شدم که تا حالا حسش نکرده بودم ...
برای هر متنش کامنت گذاشتم و ای میلم رو هم براش گذاشتم تا شاید بهم ای میل بده . اون شب اصلا نتونستم بخوابم از فرداش گفت و گو های ای میلی ما به طور جسته گریخته و با ساعت ها اختلاف بین جواب و پرسش شکل می گرفت . بی خوابی های من ادامه پیدا کرد .
وارد بعد جدیدی از زندگیم شدم و کارکتر شخصیتیم به کلی تغییر کرد جوری که دوست ها و استادام متوجه حالم شدند و با جمله ی عاشقی؟ حواس پرتیامو توبیخ می کردن . به گمانشون عاشق شده بودم که درست هم بود .
ماجرا های ایمیل های ما ادامه داشت تا اینکه یک روز شرایط جور شد تا بهش بگم عاشقشم و اونجا بود که بهش گفتم و گره زندگیمو باز کردم . اولش خوب باور نکرد و یکم شاید تعجب هم کرد .