سلام
میخوام یه اعترافی کنم و میخوام کمکم کنید...
پسرى هستم 20 ساله دانشجوى رشته مکانیک خودرو ترم 5 . نمیدونم باید از کجا دقیقا شروع کنم ؟ فقط میدونم مىتونستم بهتر باشم .
تا جاىی که یادمه دوران دبستان راهنماى دبیرستان هم تو ( مدرسه هاى غیر انتفاعى ) بودم . من از این مدرسه ها چیز خاصى یاد نگرفتم بجز انضباط .
املاهام همىشه صفر بود و درساى دیگه صفر صفر صفر بودم فقط حضور داشتم اما روحم تو من نبود . توى استان ما اىنجور مدرسه هارو فقط به عنوان نمره رو بده بچم بره بالا محسوب میشه... ىا حساب میکنن و اىن خیلى بده ...
گذشت گذشت گذشت
................................
دیدم دانشجوام ، دانشجوىی که هىچى نمیفمه . (دانشجویى که دست خطش مثل بچه دوم دبستایاس به والله دوم دبستانى هم بهترشه )
دانشجوى که ترم یک کل واحد هاشو افتاد و مشروط و گند زدم به معدلم و به هر کسى میگفت جریان و بهم میخندید و میگفت تو پدیده اى پسر ...
دانشجویی که فقط شکل ظاهرشو حفظ کرده ، کت و شلوار عینک تخمه مرغى یا همون گرد ، کافیه یکى بگه بیا برام یه چىزى رو بنویس اووووف غلط املایى و دست خط بچه گانه همه چىز رو رو میکنه . این چىزا خیلى ناراحتم کرده . خیلى ناراحتم از پدر مادر گرامى که چرا با اىنده ى من بازى کردن ؟ چرا باید بى سواد بار بیام .
اشتباه نشه من ادم اجتماعیم و با هوش وووو... ولى تو درس و مشق و خوندن نوشتن و این چیزا مخم همیشه رد داده . من تک فرزندم . الان مدرسه باید نماز خوندن را بهم یاد میداد اما نداد . من خیلى افسرده شدم بابت قبلنام . دوست دارم برگردم پاىه هامو قوى کنم و وارد دانشگاه بشم با بهترىن رشته .
تا الان هر چى پاس کردم با التماسو دست بوسى اینو اون بود خدار و شکر
ولى باور کنید خیلى ناراحتم از دست خودم که چرا انقدر ضعیفم ؟ فردیم که که تو کارام وسواس عجیبى دارم و اىن وسوسه است که هى میزنه تو صورتم همش بهم انگ بیسوادى میزنه... و اىن شدىدا منو نا امید میکنه
ممنونم که حرفامو خوندید
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)
