خانواده برتر

روزتان بخیر اگر در روز و شبتان بخیر اگر در شباهنگام این چند خطم را می خوانید.

درباره (سانسور) و سرکوب گفتار چند سخنی نوشته بودم که اگر مورد پذیرش قرار نگیرد اقلاً مورد نگرش واقع شود.

ما کاربران از ستم فیلتر سایر پیام رسان ها و شبکه ها به این سوی گسل پیدا کردیم. به کدامین گناه ناکرده چوب سانسور را برتن و جان این واژگان بی دفاع می زنید؟  

گفتیم، اندک امیدی اگر باشد در اینجا نهفته خواهد بود.

از چه می‌ترسند که فیلترمان می‌کنند؟ ستمی بالاتر از سرکوب سخن نیست، واژگان همچون نهال تازه خواهان بستر حاصلخیز است، با فیلتر و سرکوب این نهال را می‌خشکانید و می میرانید، مرگ سخن در نگفتنش است.

قلم‌هایمان را شکستند و زین پس شکسته می‌نویسیم، تیغ فیلترهای شان مدادهای مان را شکانده، سیاهی قلم را از ما گرفتند و رو سیاهی را از آن خودشان ساختند.

ما فرزندان این آب و خاکیم و حق آب و گل داریم، آنان نیز گل آلودمان کردند و در آب گل آلود فقط گل خورک رشد میکند، جملگی به گل نشستیم.

سلام دوستان

 بنده یک کارگرم، متاسفانه به خاطر همین عنوان وقتی مادر بنده تماس می گیرن با منزل دختر خانوم سریع جواب رد میدن، یعنی حتی حاضر نیستند کوچک‌ترین آشنایی که دیدن دختر و پسر هست رو بپذیرن، واقعاً برام عجیب هست. 

حالا شرایطی که من دارم رو میگم داری آپارتمان یه جای خوب (دوستان همه می دونند که الآن خریدش برای بسیاری از اقشار جامعه آرزو شده) دارای ماشین که قیمت اونم همه میدونن چه خبره. درآمد بنده ۲۰ میلیون در ماه. دارای تحصیلات لیسانس.

سلام به همه کاربران خانواده برتر.

من شرایط رفتن پیش روانشناس و مشاور خوب رو ندارم

در یک شهر کوچک زندگی می کنم، چنین مشاور خوبی هم نمی‌شناسم

ممنون می شم تجربیات شخصی تون و راهکارهایی در مورد فراموش کردن کسی که بهش دلبسته اید اما اون فرد رو همیشه هم می‌بینید بگید.

راستش من دختری هستم نزدیک ۳۰ سالگی. از همکارم خوشم اومد و بهش دلبسته شدم.... (یک ۵ ماهی بود)، خیلی خودم رو کنترل کردم منطقی باشم و درگیر نشم اما نشد.

حتی ساعت‌ها و مسیرهایی که تو ساختمون اداره ممکن بود ببینمش رو تغییر می‌دادم نا نبینمش .... . رابطه مون رسمی و کاری و در چارچوب و محترمانه بود متقابل. چیز خاصی که بفهمم به من تمایل خاصی داره دریافت نکردم. توجه و احترام به عنوان همکار که با بقیه ام همینه به نظرم.

سلام و احترام به مخاطبان این پست

ضمن آرزوی صحت جسم و ایام خوش برای شما، و قید این نکته که وظیفه ما منع از ازدواج نیست؛ بلکه تشویق به ازدواج است اما ازدواج درست، خواستم چند نکته قانونی درباره عقد نکاح به آقایان گوشزد کنم و بعداً به شرط حیات و توان، برای خانم‌ها نیز پستی ارسال خواهم کرد

دقت کنید مواردی که ذکر خواهد شد، توصیه های شخصی نیستند؛ بلکه تمامی آنها موارد مصرح و ضمنی قانونی است.

نکته نخست درباره تنصیف اموال است؛

در برگه‌های چاپی عقد، ممکن است شرط تنصیف اموال قید شده باشد که معمولاً فقط به نفع زنان اجرا می‌شود و برای دو طرف؛ بنابراین حواستان باشد اگر مخالف این شرط هستید، زیر آن برگ را در صورت حذف چنین بندی امضا نمایید.

سادگی ظاهر توریست ها در مقایسه با آرایش غلیظ خانم های ایرانی

با سلام خدمت شما کاربران محترم

من خانمی بیست و ... ساله هستم لیسانس دارم شوهرم دیپلمه است چند ساله که ازدواج کردیم. 

جاری ام و برادر شوهرم هم کارمند دولت هستند.

مشکلی که دارم اینه که دوگانگی طبقاتی خانواده ما و جاری ام زیاده. عمق فاجعه از اینجا بود که عید بعد از افطار رفتیم مهمونی خانم جاری، بهش به طور کلی گفتم میشه بگی چقدر حقوق می گیری، بعد جاری ام سریع رفت کپی حکم امسالش را آورد و با لبخند گفت خودت ببین. 

امسال پایه حقوق زده بود ۱۷ میلیون با مزایا مجموع دریافتی ۲۴ میلیون یک آیتم عجیبی که دیدم حق بدی آب و هوا بود که امسال ماهی یک میلیون بابت بدی آب و هوا میاد رو حقوق اش تو شهر ما کلاً سالی یک روز قرار هست هوا آلوده بشه بابت اون یک روز کل سال خانم ماهی یک میلیون میاد رو حقوق اش. 

انگار هوای شهر برای همسر من تمیز هست برای جاری من هوا آلوده هست. بعدش بهم گفت ۵۰ ساعت اضافه کاری هم صوری هست همین طوری براشون ماهی ۵۰ ساعت اضافه کاری رد می کنن.

عجب!

این جا عده ای پوشش شون رو دارن کمتر و تنگ تر می کنن، اون جا انتخاب شون، پوشش 

بیشتر و گشادتر شده! مگه قرار نبود مردان شون چشم و دل سیر بشن؟!

علت انتخاب این نوع پوشش فرار از نگاه های هیز مردان اعلام شده!

سلام علیکم خوبان وبلاگ

حوصله کنید لطفاً و بخونید منم حوصله می‌کنم و حرف هاتون رو می خونم قول میدم، خوب بریم پایین که سرمون درد بگیره.

نمی دونم از کجا شروع کنم، و اصلاً چطور بیان کنم، اصلاً از همین جلوی پام شروع کنم، مجردم ۳۳ سالمه، کارشناسی ادبیات افتادم دانشگاه قم. فکر می‌کردم فقط حوزه داره منم توجه نکردم افتادم قم البته چون به شهرمون نزدکیه (کرج) قم رو زدم.

خلاصه خر ما از کرگی دم نداشت و دانشگاه قم تفکیک جنسیتی بودش، از ۱۰۰ متری دختر خانم‌ها رد می‌شدیم، فرداش از کمیته انضباطی دعوت نامه برامون می‌زدن، که زدن چند بار، هیچی چهار سال گذشت بدون حتی یک مورد آشنایی.

هیچی دست از پا درازتر رفتیم ارشد و خلاصه گفتم برم شاید فرجی بشه، اومدیم ارشد دانشگاه تهران، کلاً شش تا دانشجو بودیم، من و یک پیرمرد و یک پسر متاهل و سه تا خانم،  سه تاشون هم متاهل!، شانس رو می‌بینید؟

یک سالی هست با آقایی آشنا شدم و در رفت و آمدم باهاش... با هم قول و قراره ازدواج داریم از تمام کم و کسری هاش که بگذرم و بخوام خوبیهاش رو ببینم یه مورد هست که منو به شک انداخته،   مدتی شیشه می کشیده و الآن ترک کرده حدود یک سال متادون مصرف می کرده و بعد از اون هم دیگه کلاً سراغ مواد نرفته و چند سالیه پاکه... 

خودش اذعان داره ضربه‌ای که اینکار به خودش و خانواده ش زده باعث شده که کلاً برای همیشه سراغ این چیزها نره و به اصطلاح سرش به سنگ خورده... من در این راستا می دونستم و تاکنون به خانواده م نگفتم و کم داره قضیه ازدواج مون جدی میشه و خانواده‌ها دارن با هم آشنا میشن... نمی دونم کارم درسته یا نه... 

سلام به همگی

 متاسفانه یا خوشبختانه روابط عاطفی یک بخش مهم و تعیین کنندگی در ایجاد ثبات و آرامش روحی در زندگی ما هست و چه بسا عدم دیدن توجه مناسب یا دلبستگی های اشتباه ما رو به ورطه نا امیدی و افسردگی شدیدی برده.

برای من بخشی از اون مرتبط با فرصت سوزی هاست و بخش دیگه اش مرتبط با گزینش و دلبستگی اشتباه.

داستانم از این قراره که از ۱۴ سالگی برام محرز شد به یکی از اقوام علاقه دارم و حتی تا حد ازدواج نه یک بچه بازی سال‌ها این علاقه رو بدون اینکه بروز بدم درون خودم نگه داشتم و حتی از شدت علاقه بعضی شب‌ها رو با یاد اون تا سحر نمی تونستم چشم رو هم بذارم، تو خودم نگه داشتم چون فکر می‌کردم بذار از کنکور فارغ بشم و  کمی از تحصیل دانشگاهم بگذره و یک کاری بگیرم وضعیتم منطقی باشه بعد بروزش بدم. تا بعد از مدت کوتاهی تبدیل به ازدواج بشه.

سلام

داشتم کتاب پسر فلافل فروش رو می خوندم که زندگینامه شهید هادی ذوالفقاری هست و توصیه ام اینکه که حتماً بخونید کتاب معراج السعاده رو که شهید پیشنهاد دادند.

ار دوستان اگه عزیزی کتاب رو خونده توضیح بده.

برای پاسخ به این سوال باید به نکته ی مهم زیر توجه داشت؛

آیا ماهیت انسان، اصول ذاتی و بالفطره ی انسان نسبت به گذشته تغییر کرده است؟ ...

در نماز مستحبی، اگر پدر شما را صدا زد، بگویید سبحان الله تا پدر متوجه شود شما نماز می خوانید، اما اگر مادر صدا زد ...

سلام وقت تون بخیر 

من می خوام درباره ی موضوع مهمی باشما صحبت کنم.

توضیحات کافی درباره مشکلم خدمت تون ارائه میدم.

اگر سوال و اطلاعات بیشتری احتیاج داشته باشید 

تاجایی که بتونم حتماً بهتون پاسخ میدم.

هدفم از در میان گذاشتن این موضوع رد و بدل شدن همین نظرات و سوالات هست، چون حتی حرف زدن درباره اون چیزی که می خوام هم، حالم رو خوب می‌کنه.

 بنابراین پیشاپیش ممنونم ازتون

 و اینکه سعی می‌کنم حتماً پاسخ نظراتتون رو بدم.

موضوع اینه که: 

سلام خدمت همه دوستان 

من یه زمانی کسی بود که خیلی برام عزیز بود و کاملاً بهش اعتماد داشتم یعنی با رفتارهاش فکر می‌کردم دوستم داره. ولی یه شرایطی پیش اومد که کاملاً تغییر کرد و به راستی همه تفکراتم رو ریخت بهم و من دو سه سال کاملاً درگیر بودم الآن دیگه کمتر بهش فکر می‌کنم. الآن دیگه رفتن این آدم برام زیاد مهم نیست بلکه مشکلات و بی اعتمادی بعدش برام مشکل بزرگ شده. (این آدم نامحرم نیست یعنی دوست پسر این ها نبود بلکه جزئی از خانواده م بود) 

الآن مشکل من اینه که بعد رفتن اون آدم دیگه نمی تونم به کسی اعتماد کنم و با خودم میگم اون آدمی که مطمئن بودم برام ارزش قائله اون طوری کرد دیگه این ها که جای خود داره.

الآن ناخودآگاه آدمی شدم که بیشتر تو خودشه تا با بقیه و این کارهام ناخودآگاه یا نسبت به بعضی رفتارهای اطرافیانم که احساس می‌کنم بویی از رفتن میدن بیشتر واکنش نشون میدم یعنی این طوری که میگم بذار بره برام مهم نیست و کلاً تموم می‌کنم شاید اصلاً طرف مقابلم این طوری فکر نکنه.