پوشش دختر در جلسه ی خواستگاری
سلام
دختری محجبه ام چادری نیستم در مراسم خواستگاری باید مانتو شلواری که بیرون می پوشم رو استفاده کنم با حجاب کامل یا چادر سرم کنم یا دامن بلند بپوشم یا پیرهن بلند؟
سلام به همه ی شما
اگر امکان داره تجربه ی آخرین خواستگاری که داشتین (از مشخصات نسبی خودتون و طرف مقابل و نحوه ی آشنایی و برگزاری مجلس و صحبت هایی که شد) و این که موفقیت آمیز بود یا نه و دلیلش چی بود رو با دیگران به اشتراک بذارید .
یعنی مثلا خانم ها یه کم از شرایط خودشون بگند و این که چرا طرف رو راه دادن برای خواستگاری و چه صحبت هایی رد و بدل شد و اگر از طرف اونا کنسل شده چه چیزی رو متوجه شدن درباره ی آقا که جواب رد دادن ( ظاهر , خانواده , صحبت و طرز فکر خاصی یا ... )
یا اگر پسندیدن ولی آقا دیگه نیومده به نظر خودشون دلیلش چی بوده ( یعنی آیا به دلیل ظاهرشون بوده یا خونه زندگیشون یا صحبت خاصی شده یا ... )
همین طور برای آقایون دختر خانم چه ویژگی داشته که برای خاستگاری اقدام کردند ( یعنی اگر سنتی بوده آشنایی چطوری بوده یا مثلا شماره ی خانم رو از کجا گرفتن و یا قبل از خاستگاری ظاهر و پوشش خانم رو دیده بودن یا خیر و جلسه ی اول خودشون هم رفتن یا نه ؟ و چه صحبت هایی رد و بدل شده و اگر نپسندین دلیلش چی بوده و اگر جواب رد شنیدن فکر می کنن دلیلش چی بوده ( ظاهر , کار, سربازی, پول, خانواده, سطح فرهنگی, صحبت خاصی , سن یا .... )
سلام و ارادت
من یه سوال واضح و مشخص داشتم که ممکنه مسأله خیلی از دوستان هم باشه. ولی قبلش یه درد دل کوتاه (سعی میکنم البته!) بکنم که مخاطبش بیشتر دختر خانم ها هستند.
من یه پسر ۳۳ ساله هستم و مجرد. اهل درس و دانشگاه و کار. از خدمت که اومدم یه مدتی کار کردم و پس اندازی داشتم. دیگه داشتم آماده میشدم برای تشکیل خانواده که یهو شب خوابیدیم صبح پا شدیم پراید ۷ میلیونی شد ۲۰ میلیون. چهار پنج سالی گذشت تا دوباره تونستم خودم رو از لحاظ روحی و مالی دوباره جمع و جور کنم، آهان نگفتم، شکست عشقی هم خوردم که طبیعیه همه تو اون سن دو سه تا میخورن. خب رسیدیم به حوالی سی سال و این بار شرایط سخت تر از قبل بود.
دفعه قبل انتظارات ازم کمتر بود چون سنم کمتر بود. ولی حالا تو این سن دیگه ازم انتظار داشتن که یه خونه حداقلی داشته باشم. خلاصه داشتم حساب کتاب هام رو میکردم که با وام و قرض و قوله (غوله؟ نمیدونم کدومه) یه حرکتی بزنم که یهو شب خوابیدیم و صبح پا شدیم دیدیم خونه شد سه برابر، دیگه تو مسکن مهر هم با اون پول بهمون خونه نمی‌دادن.
خب البته این اتفاقات یه شبه نمی‌افتاد ولی ما هم از اون آدم هایی نبودیم که تیز بریم تو صف دلار و سکه و اصلا درست نمی‌دونستم این کار ها رو که البته الان پشیمونم مثل ...
سلام
میخواستم تجربه دوستان رو در مورد دوره های سنی که پشت سر گذاشتن و سن افرادی که ازشون خواستگاری کردن رو بدونم.
توی خواستگاری ها شاهد هستیم که توی یه سنی خواستگاری میاد که مثلا یه دهه از دختر زیر بیست سال بزرگتره، توی یه سنی خواستگار هم سن و سال میاد، توی یه سنی خواستگار یکی دو سال کوچکتر، توی یه سنی خواستگار مطلقه و زن مرده و ...، توی یه سنی خواستگار پیر میاد، حالا خواستگار هم نمیگیم.
لطفا خانم ها تجربیات خودشون رو بنویسند و آقایون هم بنویسند که چطوری فکر میکنند که دست به چنین اقداماتی میزنند، لطفا هم بحث رو به حاشیه نبرید که سن ازدواج بالا رفته و یه فامیل داشتیم توی ... سالگی ازدواج کرد و شوهر میخوای چیکار و ...، چون به اینجور بحث ها قبلا پرداخته شده.
ممنون از همه تون
سلام
پسری هستم ۲۴ ساله، و دانشجوی سال سوم پزشکی، خدمت سربازی هم رفتم و تا این سن تا جای ممکن کار هم کردم کنار درس و پس انداز مختصر و ماشین هم خریدم، از یکی از همکلاسی هام که سه سال ازم کوچکتر هستند خوشم اومده و تا حدودی هم راجع بهش تحقیق کردم.
اما مشکل اصلی من اینه که پدرم مددجو بهزیستی هستند، به خاطر معلولیت شون و این مسئله باعث شده من اعتماد به نفس هیچ گونه خواستگاری رو نداشته باشم، مخصوصا با این مورد اخیر، لطفا راهنماییم کنین که چه جوری این اعتماد به نفس رو پیدا کنم و برای خواستگاری اقدام کنم.
ممنون
سلام
دوستان بنده دختری هستم که قراره برام خواستگار بیاد؛
ما خیلی کم جمعیتیم، برای همین اومدم اینجا تا نظرات شما رو هم بدونم و برادری هم ندارم که از دید مردونه خودش منو راهنمایی کنه.
چیزی که ذهنم رو درگیر کرده چند تا سوال زیره که هم پسرها هم خانوم های باتجربه لطفا جوابم رو بدین:
1- موقع ورود خواستگار و خونواده شون بهتره من هم همراه خونواده م به استقبال برم یا بعدا بیام واسه خوش آمد گویی؟
خونه ما یه جوریه که اگه بخوام از اتاق بیرون بیام درست رو به روی درب اتاقم، مبل و مهمون ها رو میبینی و یه جورایی خجالت میکشم.
از اون طرف اگه بدو ورود برم استقبال بعدش برم تو آشپزخونه؟، یا نه بشینم کنار بقیه؟
2- چایی آوردن اونم با چادر واسم سخته، البته غیر ممکن نیست ولی نگرانم چادرم بیفته، به نظرتون اگه مادرم یا یکی از خانوم های فامیل مون بیارن به جای من بد نیست؟
سلام
من دانشجوی ارشدم. سربازی رفتم. چند ساله کار میکنم و میخوام ازدواج کنم. منتهی مسئله اینجاست که فرضا من یه دختری رو زیر نظر میگیرم توی دانشگاه، بعد یهو 2-3 روز نمیبینمش و توی این مدت چشمم به یکی دیگه میخوره. میگم اینم خوبه ها. بذار اینم در نظر بگیرم. بعد دوباره ممکنه یه مدت دومی رو هم نبینم بعد باز یکی دیگه نظرم رو جلب کنه.
اولش فکر میکردم این کار اشتباهه و من دچار تنوع طلبی شدم؟، ولی بعدا فکر کردم چرا؟، مگه من با هیچ کدوم این ها قول و قراری گذاشتم؟، اصلا مگه اون ها خبر دارن که من در نظر میگیرم شون؟، پس از این لحاظ به نظرم مشکلی نیستش. ولی مشکل اینجاست که خودم سردرگم شدم.
یه مثال "بد" میزنم که لطفا اصلا بهش گیر ندید، فقط میخوام منظورم رو برسونم؛
مثلا دیدید میخواید موبایل بخرید. بعد میگید یه گوشی 4 میلیونی میخوام بخرم. بعد همین طور سرچ میکنید میگید عه، این گوشی فلان آپشن اضافه داره. اون یکی فلان چیز هم داره که جالبه. خلاصه یهو نگاه میکنید که به گوشی 14 میلیونی رسیدین! و حتی میگید بذار حالا که تا 14 اومدم یهو 6 تومنم قرض کنم اون 20 تومنی که آخرشه رو بخرم!
سلام
طبق گفته تمامی کارشناس ها اگر در گذشته دوست جنس مخالف، نامزد یا عقد کرده باشی و بخوای وارد رابطه جدید بشی چه مثبت و چه منفی، نباید به اون شخص فکر کنی و اگر هنوز تو ذهنت جا نیفتاده باشه نباید وارد رابطه جدید بشی که خواستگاری راه بدی یا بری خواستگاری.
فکرهای مثبت مثل دلتنگ شدن بگی وای هنوزم دوستش دارم، فکرهای منفی مثل لعن و نفرین بدخواستن براش، من حدود یک سال و نیم با شخصی به قصد ازدواج با اطلاع خانواده دو طرف در ارتباط بودیم اما خب به سرانجام نرسید.
الان هم چند ماهی هست که خواستگاری دارم و جوابم مثبته، منتها الان مشکلم اینجاست که به شدت در روح روانم نفرت نسبت به شخص قبلی وجود داره و تو زندگی روزمره مدام در حال فحش دادن تو دلم به اون شخص هستم، جوری که تبدیل شدم به یه دختر عصبی و این نفرت انقدر زیاده که گاهی خودم رو هم فحش میدم و خودم تحقیر میکنم تو ذهنم.
همه این ها رو گفتم که ازتون بپرسم راه حلی برای از بین بردن نفرت نسبت به یه انسان دارین؟، چون واقعا به من خیلی ظلم شد حتی سوء استفاده شد و خود اون فرد هم قبول داشت که ظلم کرده و بارها حلالیت طلبید و من زبونی گفتم بخشیدم اما دلی نبخشیدم، جزئیات رو نمیخوام بگم.
چند سال پیش با یک فردی که تو میدان گمرک تهران (رازی) خرید فروش موتور می کرد گفت و گویی داشتم که به یک ترفند جالب در کاسبی شون پی بردم، شاید خیلی ها بدونند ولی گفتم شاید بعضی ها خبر نداشته باشند.
تعریف می کرد که اگر فردی برای فروختن موتور سیکلت خودش به مغازه ما مراجعه می کرد با یک نگاه به موتورش متوجه میشدیم که مثلا می تونیم این موتور رو به قیمت یک میلیون و پانصد هزار تومان بفروشیم، پس هر چقدر بتونیم کمتر از یک میلیون و پانصد هزار تومان موتور رو از چنگ صاحبش در بیاریم سود بیشتری عایدمون خواهد شد.
زمانی که متوجه میشدیم فروشنده ارزش موتور خودش رو نمی دونه بهش می گفتیم که حاضریم موتورت رو به قیمت یک میلیون و ششصد هزار تومان بخریم!!!، صاحب موتور از آن جایی که فکر می کرد ما می خواهیم موتورش رو ارزون بخریم قبول نمی کرد و به مغازه های بعدی برای فروختن موتور مراجعه می کرد و طبیعتا قیمت های زیر یک میلیون و پانصد می شنید آخر سر دست از پا درازتر دوباره به مغازه ما بر می گشت و می گفت همون یک میلیون و ششصد قبوله.
با سلام
پیرو مطالب قبلی که در خانواده برتر خوندم خواستم به عنوان یه پسر یه خواهشی از همجنس هام (پسرها) بکنم.
تو خیلی از کامنت ها خوندم (و خیلی هم برام جالب بود!!!) اینکه یه سری میرن خواستگاری (بیشتر مادران محترم) و اگه خوششون اومد به پسرشون میگن بیاد که اگه احتمالا اونم خوشش اومد و دختر رو پسندید (در همون جلسه اول!!) خواستگاری رو ادامه بدن!!
والا من خودم نه دخترم و نه خواهر دارم، ولی واقعا یه جوری بهم برخورد!، آخه دیدم دختری رو که از همین موضوع که اومدن و نپسندیدن ضربه روحی خیلی شدید خورده. مگه میخوای جنس از بازار بخری که میای میبینی و میری و پشت سرت رو هم نگاه نمیکنی؟ جالبه بعضی هاشون هم گفتن که نپسندیدن و دیگه نیومدن. آخه آقا پسر خوبه یکی باهات همچین رفتاری بکنه؟
من خودم اطرافیانم برام چند تا از این مراسم خواستگاریایی رو که عرض کردم برام تدارک دیدن که هر بار من مخالفت شدیدی کردم. آخه مگه دختر مردم بازی دست منه که برم و اگه پسندیدم ادامه بدم؟خدا نکنه روزی من اینجور بشم که دل کسی رو به این خاطر بشکنم... وگرنه حالم از خودم بهم میخوره این جوری.
سلام
پسر یکی از فامیل های نزدیک مون که از لحاظ سنی 6 سال از بنده بزرگ تر می باشد یعنی 25 ساله از من خواستگاری کرده و شاید تا اینجا بگید که طبیعیه، اما مسئله من اینه که مثل اینکه این آقا ادعا کرده که من دو ساله دخترتون رو می خوام و به خاطر پشت کنکور موندنش صبر کردم و جالبیش اینجاست که اگر این آقا از قبل به من فکر کردن و منو مورد مناسبی دیدن و دو سال هم با اینکه به نظر خودشون آماده ازدواج بودن و به خاطر شرایط من صبر کردن چرا هیچ وقت دنبال هیچ کار و شغلی نرفتن؟
هم شما آقایون اگر کسی رو دوست داشته باشین به خاطر رسیدن بهش زودتر به دنبال کار نمی گردید اونم دو سال فرصت حتی بیشتر ...
دومین مشکلم اینجاست که من به عنوان یک خانوم هیچ وقت حس نکردم این آقا به من علاقه داشته باشه، حتی به نظرم می اومد از من بدش هم میاد ... مگه میشه یکی رو دوست داشته باشی و ککت هم نگزه؟، از من دوری هم می کردن به زور جواب سلام می دادن فقط.
نظر شما چیه که برای خواستگاری اصلا پدرم رو با خودم نبرم؟، پدر من با زن جدیدش داره یک جای دیگه زندگی میکنه و زندگی خودش رو داره و همیشه هم من با پدر آبم توی یک جوب نرفت و اختلاف داشتم.
هیچ چیز دیگری به جز یک خانه برای زندگی کردن ندارم، دوست دارم حتی پدر خودم رو خواستگاری نبرم، این طوری راحت ترم، از حرف هاش، از رفتارهاش از همه چیزش بدم میاد. تازه اگه اون رو ببرم پای نامادریم هم باز میشه، نامادری ای که الان چندین ساله دیگه داره با پدر یک جای دیگه زندگی می کنه و اصلا رابطه ای نداریم و پدر و هم چند وقت یک بار می بینم و خودم دارم برای خودم زندگی می کنم و وضع مالی خوبی ندارم ولی جایی برای زندگی هست.
و اینکه بعد از کلی بحث با پدر سر مسائل مختلف دیگه کلا قطع امید کردم از خودش از رفتارها و دخالت ها و ناصواب بازی های نامادریم. من تصمیم دارم اصلا نبرمش اونم بذار ببینه روی پای خودم وایسادم و می خوام برم خواستگاری و حتی پدرم رو با خودم نبرم و کارت عروسیم رو براش می فرستم خونه، شاید ناراحت بشه ولی این بهتره تا اینکه همیشه من ناراحت باشم یا اینکه همیشه با هم جنگ و دعوا داریم.
سلام
میخوام به خواستگاری دختری بروم که کار رادیوگرافی انجام میده و روزانه در معرض تابش اشعه ایکس هست. در طول هفته چند روزی هم در مراکز اسکن قلب هست که بطور مستقیم در معرض اشعه هست که حالا با لباس مخصوص حفاظت میشه. نگرانی من اینه که من همیشه با ایشون تماس دارم اشعه به بدن من هم منتقل میشه؟، آیا این اشعه برای بچه ها مضر نیست؟، نقصی در بچه ها ایجاد نمیکنه؟
ممنون میشم راهنمایی بفرمائید
سلام
دختری هستم ۲۲ ساله، دانشجو و تک فرزند.
۲ سال پیش یکی از اقوام نسبتا نزدیک ازم خواستگاری کرد، با خانواده با پیش گذاشتند، چون هنوز آماده ی ازدواج نبودم جواب منفی دادم. یک سال بعدش دوباره خواستگاری کردند، بازم جوابم منفی بود چون حس خوبی نداشتم بهشون. بالاخره فامیل بودند و دورادور میشناختمش.
اول امسال هم برای سومین بار دوباره خواستگاری کردند. این دفعه قانع شدم که یه جلسه بیان و صحبت کنیم ولی کاملا هدفم نه گفتن بود. منتها میخواستم بهانه ای درست و حسابی پیدا کنم.
تو مدت این دو سال آقا پسر سربازی شون تموم شده و فعلا مشغول یه کار غیر ثابت هستند. ۲۷ سالشونه. پسر کاملا پخته و مستقلی هستند. از طرف پدر مادرم کاملا تایید شده هستند.
از موقعی که من موافقت کردم با اومدن شون تا شبی که اومدن خونه مون ۴ ماه گذشت. به بهانه های مختلف دیر اومدن خودشون رو توجیه میکردند. البته مسافرت هم پیش اومد هم برای خانواده ما هم برای خانواده اون ها. باعث شد من این ۴ ماه خوب فکر کنم و یه کم از جبهه خودم کوتاه بیام.
جلسه اول فقط به منظور آشنایی بود و صحبتی انجام نشد، دوباره وقتی رفتند تا دو هفته خبری نشد . بعد از دو هفته تماس گرفتند و دوباره اومدند خونه. این جلسه نزدیک ۲ ساعت صحبت کردیم. کاملا طرز تفکرم نسبت به ایشون عوض شد. واضح بگم ازش خوشم اومد و کاملا خواستار صحبت های بیشتر بودم.
سلام خدمت کاربران عزیز
من سوالم اینه از کجا میشه متوجه شد خواستگاری که میاد به خاطر خودم اومده یا پول پدرم، راستش خیلی ذهنم رو درگیر خودش کرده این موضوع، که آیا راهی وجود داره که متوجه این مسئله شد یا نه، اصلا دلم نمیخواد کسی منو به خاطر پول و ثروت بابام بگیره و دوست دارم کسی منو فقط به خاطر خودم بخواد، از کجا میشه آدم منفعت طلب رو شناخت.
خواستگار دارم نمیخوام اشتباه انتخاب کنم، میخوام عاقلانه انتخاب کنم و از رو منطقم.
مرتبط با کسب شناخت قبل از ازدواج:
پیش از ازدواج، حتما چند جلسه مشاور برید و خوب تحقیق کنید
کمکم کنید کسی که عاشقش شدم رو بشناسم
مخالفت والدین با دوران شناخت طولانی مدت قبل از ازدواج