خانواده برتر

احیانا اگر فرزند خوانده نیاز داشتید من امادگیمو اعلام میکنم

باتشکر

دسته دوم : شغل ندارند و بالطبع سرمایه هم ندارند اما مسیولیت پذیری و رشد فکریه هست اما کار نیست  نتیجه ۳۵ رد می کنند و هنوز ازدواج نکردند
به نظرم دسته ی دوم موفق ترند حداقل مسیولیت پذیر هستند و به دنبال کار می رن و با آرزوی حقوق بالا و ماشین و لباس چیتان و پیتان هم ندارند یک زندگی معمولی و شروع می کنند اماااااااااااااااا نتیجه ش میشه برنامه ها و اهداف دراز مدت هیج وقت یک مرد و نمیشه دست کم گرفت
حالا نظر بنده برای ازدواج آقا پسرها ۲۵ سالگی تا ۲۸ سالگی کمتر نه ، بیشتر هم نه
معذرت میخوام کامنتم طولانی شد این چیزها مواردی بود که به ذهنم رسید و لحاظ کردم
ان شاالله دوستان دیگه هم راهنمایی های جامع تری ارایه خواهند داد

خانم عزیز خوبه که آیندشون تامین هستش ولی این تصمیم خود پسرتونه که کی بخواد ازدواج کنه ، من یه دختر حدود ۲۰ ساله ام و تازه نامزد کردم، اگه شما بخوایین ۲۰ سالگی برین خواستگاری پس حتما دختری که در نظر دارین ۱۵-۱۶ سالشه که اصلا سن مناسبی برا ازدواج نیس. به نظر من اینارو در آینده از خود پسرتون بپرسین بهتره

بجز قسمت ازدواج در بیست سالگی که در موردش تردید داشتین و پرسیدین، چقدر خوبه که تا این حد به فکر آینده بچه هاتون هستین.

ولی 20 سالگی مطمئنا برای ازدواج پسر زوده. استثنا هم نداره به نظر من. حتی اگه زندگی خوبی داشته باشه هم ممکنه فکر کنه که چرا عجله کردم؟...با این عجله چه چیزایی رو از دست دادم؟

جوونی کردن یه مجرد با جوونی کردن متاهل فرق می کنه. هر دوش لازمه. برای همین باید به بچه ها فرصت بدیم هر دو رو تجربه کنن.

جوونی کردن یعنی تفریح...تجربه...مسافرت...اشتباه!

اینا مجردی و متاهلیش با هم فرق می کنه. مجردیش اجبارا بد نیست. ولی مثلا مسافرت...سفر مجردی با متاهلی خیلی فرق می کنه خب.

دلیلش هم اینه که تو سن بیست سالگی شخصیت هیچ پسری شکل نگرفته و هر پسری تو بیست سالگی تو عالم هپروته. ممکنه چند سال بعد بگه اصلا معیارهای من چیز دیگه ایه. بره دانشگاه دوتا دختر ببینه کلا بفهمه یه مدل دختر دیگه نظرش بوده نه این زن الانش. کلا تو بیست سالگی تجربه نداره بعد که تجربه پیدا کرد عوض میشه 

من خودم تازه بعد بیست و پنج رفتم به سمت عاقل شدن تا الان که رسیدم به 29 خیلی خوب شدم

و اما جواب سوالتون.. ببینید من تو فامیل سراغ دارم پسرهایی رو که بالای 30 سال ازدواج کردن و دم نزدن و هیچ فشاری هم به خونواده نیاوردن. خودشون اینجوری خواستن که تو سن بالا ازدواج کنن . ولی خب بعضی پسرها هم هستن که نمیتونن در واقع شاید بشه گفت بیشتر پسرها نمیتونن دووم بیارن و اگر میبینید برای بالای سی سال صبر میکنن بنابر میل باطنیشون نیست و مجبورن چون شرایطش رو ندارن. این یعنی پسر از سن مثلا بیست سالگی که احساس نیاز میکنه باید تا 30 یا 35 سالگی دووم بیاره و نیازش رو سرکوب کنه. خب به نظر شما همچین فردی داره شرایط طبیعی رو طی میکنه؟ شک نکنید این چند سال تاخیر نتایج جبران ناپذیری رو تو روحیش میذاره . نمونش چرا جای دوری برم در مورد خودم مثال میزنم. من از 18 سالگی ب دلیل خلا عاطفی نیاز داشتم ولی چون شرایط جور نبود سکوت کردم تا زمانی گه رفتم ارشد یعنی 5-6 سال سرکوب. بعدش دیدم نمیشه سنم داره بالا میره به خونواده گفتم که متاسفانه جواب معقولی نگرفتم. این رو هم بگم به دلیل شرایط روحیم و اینکه تمایلی نداشتم تنشی تو خونه بوجود بیاد و خودم هم از پنهان کاری خوشم نمیومد دوست داشتم از طریق خونواده اقدام کنم یعنی اونا در جریان باشن. فکرمم این بود که الان 25 سالمه یه 4-5 سال تحت نظر خونواده ها در ارتباطم باهاش و بعد ازدواج میکنم ولی خب نشد خونواده همراهی نکرد. به خونوادمم حق میدم بهرحال اونام نگرانیهای خودشون رو دارن فک میکنن من از پس مخارج بر نمیام و خودشون مجبور میشن پرداخت کنن. در حالیکه من میگم وقتی تو شرایطش قرار بگیرم مطمئنن بفکر میشم و در حد پاره وقت با توجه به دانشم میرم یه کاری جور مکنم. کاری ندارم بهرحال کسی همراهی نکرد منو و الان من نظراتم رو دارم عوض میکنم. مثلا الان تصمیم گرفتم بهیج عنوان دیگه ب خونوام مراجعه نکنم بعنی تا قبل این میگفتم گزینه رو اونا انتخاب کنن و من بعدش بررسی کنم ولی الان میگم خونوادم که الان همراهی نکردن بعد هم بهیچ عنوان حق ندارن دخالت کنن. چه میخواد چادری باشه چه میخواد از روسری فراری باشه باید بپذیرن چون زمان انتخاب اونها گذشته. تازه بدتر از اون گاهی فکر میکنم ایا باید ازدواج کرد؟ من تا دیروز میگفتم تنش ایجاد نشه ولی الان چی ؟ الان میگم راه دیگه ای نیست نیازامو برطرف کنم ؟ چرا دوست نشم؟ البته با توجه به روحیاتم بعیده همچین کاری کنم ولی خب عقده کردم. متاسفانه خونواده ها وضعیت مادی رو میبینن به عنوان ملزومات تشکیل زندگی ولی شرایط عاطفی رو نمیبینن. الان که من یک دهم سابق هم تمایل ندارم تکلیفم چیه؟ اون موقع که میگفتن شرایط مالیش رو نداره بهتر نبود به این هم فکر میکردن که ایا 10 سال دیگه که شرایط مالی خوب بشه این پسر به اندازه الان کشش به ازدواج داره یا نه/؟ مطمئن باشید این عقده یه جای دیگه خودششو نشون میده. ادم پرخاشگر میشه و ..... حالا خیلیا میرن دنبال دوس دختر که خب اونام دارن اگاهانه به اینده لطمه میزنن ولی چاره هم ندارن چون نمیخان و نمیتونن تا سی سالگی صبر کنن. من ب شما توصیه میکنم اگه پسرتون هیچی نگفت که هیچ ولی هروقت گفت بشینین باهاش حرف بزنین ببینین استقلال فکری داره یا نه؟ نمیدونم مثلا قبلش بگین باشه بهت زن میدیم ولی اول برو چند ماه مثلا فلان مغازه رو اداره کن ببینیم چند مرده حلاجی. یه روشی که بسنجین حاضره مسئولیت زندگی رو بپذیره یا نه.. مثلا همون اول ب  مشکل خورد نیاد بگه بابااااااااااااااااااااا چکار کنمم؟؟؟؟؟؟؟؟؟  بعد که مطمئن شدین هم اقدام کنید. نذارید پرخاشگر بشه ... نذارید به سکوت برسه.. من همیشه میگم از سکوت یه مرد بترسید. ارامش بعد طوفان یه مرد خیلی بدتره چون طوفان به مراتب بدتری تو راهه. دلتون رو خوش نکنید به اینکه بهش گفتیم نه شرایطت جور نیست  و اون دیگه چیزی نگفت. فک نکنید پذیرفته شرایط رو و بیخیال شده. نه اون در واقع شرایط حال رو پذیرفته و اینکه از خونوادش کاری بر نمیاد و داره تو ذهنش نقشه هایی میکشه که یه دفعه عملی میشه و کاری هم از پدر مادرش برنمیاد. مثلا شاید الان خونواده من خوشحال باشن که به من گفتن نمیشه و من یه ساله سکوت کردم . احتمالا پیش خودشون میگن "چه خوب شد که ایمان دیگه بحث ازدواجو نمیکشه وسط حتما خودش فهمیده که موقش نیست". ولی خب خبر ندارن که ایمان نیازش از بین نرفته نحوه برطرف کردن نیازش عوض شده. من فعلا سکوت میکنم تا زمانی که حرفی واسه گفتن داشته باشم. 

حرفای من خطاب به شما نبود خطاب ب بقیه پدر مادرها و خواهر برادر ها بود. خواستم بگم عدم پاسخگویی مناسب چه اثرات مخربی داره. یه عقده رو همیشه ادم با عقده دیگه نشون میده پس حواستون باشه بچتون عقده ای نشه.

تبریک می گم  ، به شما مادر دور اندیش بابت حساسیت و دور اندیشی تون
اما راجع به ازدواج پسرتون قبل از اتمام حداقل لیسانسش ، اقدامی نکنید.
نه نمیشه با نامزدی تو بیست سالگی جوونی کرد چون سن شون ، سنی نیست که بتونن مسولیت یه نفر دیگه رو قبول کنن. شاید عاشق بشن ، شاید یه سری نیازهای روحی و روانی و حنسی شون ، برآورده بشه ، اما اون بلوغ لازم اجتماعی ، و اون مسئولیت پذیری درشون شکل نگرفته . میره دانشگاه می بینه ، همه هکلاسی های دختر و پسرش مجرده ، می گن ، می خندن ، آزادند ،  ولی اون متاهل . شک نکن ، کم میاره و افت پیدا می کنه. خدا خیرتون بده که هوای بچه هاتون دارید و از لحاظ مالی تامینن ، اما به صرف شرایط مالی ، نمیشه برای ایشون زن گرفت. اجازه بدید برن دانشگاه شون تموم کنن و برگردن ، بعدا
ان شاالله سایه تون بالا سر بچه هاتون باشه و برای دختر ، پسرهای مجرد اینجا هم دعا کنید.

خ سختهههه.

البته من دخترم برعکس شما.

ان شاالله خدا به داد عقده هایی که پدر ومادرا باعثش شدن برسه

اگه بچه تون را خوب ساختیدواهل رابطه دوست دخترواهل شبکه های اجتماعی ازادوبدون حدومرزنیستن واهل ماهواره ومدو....نیستن ومی تونیدیه همکفو خوب هم براش پیدا کنیدحتما برای ازدواجشون اقدام کنیدچون دراین صورت پسرت از از هرگونه اسیب های اخلاقی مصون داشته ای وبعدهم می تونه تحصیل کنه.

اما اگرشخصیتش با مواردبالا شکل گرفته هرزمان ازدواج کنه حتی در40سالگی به مشکل برخواهندخورد.

پس ببین فرزندت را واکسینه کردی یا نه.

سلام کابوجان

خواستم بپرسم مثلا زوجینی که درسن بالا ازدواج کرده انداصلا از دادگاه خبرندارندوهمه زندگی اونا به سلامت وخوشی وخرمی گذشته وما اصلا پرونده طلاقی برای اونا نداشته ایم.

من قبول دارم بایدیه جوان بایدبه بلوغ عقلی رسیده باشه وبتونه احساسات خودرا کنترل کنه اما این ربطی به سن نداره شایدیه دخترخانم 18ساله بلوغ عقلیش از یه دختر خانم30ساله بیشتربوده وزودتربه این مرحله رسیده است.

درضمن ما درروایات داریم که درموردتسریع درازدواج چه قدرسفارش شده ودرحدیثی از یکی از معصومیت امده یکی از سعادت خانواداینه که دخترقبل از عادت ماهیانه ازدواج کنه.

متاسفانه ما به این واقعیت نرسیده ایم ولی درامریکا درمجله ای خوانده بودم درچندایالت دخترخانم هایی هستن که حتی درسن 12سالگی ازدواج کرده اند.

حالا من نمی دانم این دانشگاههای ما چه گلی به سرجوانان ماریخته غیراز انکه خیلی از جون های معصوم را دمحیط مختلط به دوستی های نامشروع ورابطه های خطرناک وبسیاری از اسیب های روحی واخلاقی رسونده است.

پس بهتره به جای تعیین سن وتحصیل بهتره واقعیت ها را بپذیریم.

خوشبحالش  :(

درمورد بچه هام بیمه کار آفرین با وزارتخونمون قرارداد بسته ماهیانه حدود ۶۰تومن از فیش کم میکنن سال بسال هم با توجه به تورم اضافه میشه فی المجموع با احتساب سود غیرقابل برداشت ۱۲ میلیون پرداخت میکنیم بعد ۱۰سال ۱۰۰برمیگردونن.

اینکه قبلا امتحان شده یا نه درمورد خودم از ۱۰سالگی والدینم بیمه آسیا قرارداد بستن تو ۲۲سالگیم حدود یک و نیم ملیون برداشت کردم همشم خرج عروسیم شد;-)

قطعا هم عمر دست خداست و هم اینکه مال دنیا به هیچ بستس.د رواقع ما از چند متر زیر صفر زندگیمونو شروع کردیم. اما خونواده ما معمولا چنتا هنر برای پول درآوردن دارن

مثلا من با اینکه مهندسی ... خوندم و کارمند رسمی وزارت خونم درعین حال میتونم متون فرانسه و انگلیسی رو هم ترجمه کنم . مدیر داخلی تولیدیمون هستم لباسای دخترم و خودمم تو خونه میدوزم. همسرم ضمن کار تو شرکت صنعتی هم تدریس دارن و هم تو تولیدی فعالن. دخترم هم برای دوستاش پاورپوینت و ورد کار میکنه و پولشو پس انداز میکنه یه وقتایی با قلاب عروسک میبافه و مثل عید و ولانتین تو نمایشگاه مدرسشون میفروشه گرچه تهیه متریالش اقتصادی نیست اما ارتباط با مشتری رو یاد میگیره

پسرم ازکاردستی علومش چنتا میسازه تقریبا هفته ای یه پروژه رو بعد به همکلاسیاش میفروشه اما پولشو میریزه تو صندوق مدرسه که برای کمک به بچه های کاره

خلاصه ما مثل گربه میمونیم از هرجا ولمون کنن رو چهاردست و پا پایین میایمB-)

اینکه الان میام برای چنسال دیگه برنامه میریزم برای اینه که اعتقاد دارم ما هرچیزی از خدا بخوایم بهمون میده بنابراین باید بافکر چیزی بخوام. بخصوص که یه مادرم

نکته دیگه اینکه من مسوول انتخواب همسر برای بچه ها نیستم فقط برای رسیدن به مراد  دلشون همکاری میکنم.

برای ادامه تحصیل دخترم هم احتمالا باهاش همراه میشیم هرجای دنیا که باشه  چراکه نه!

توی تمام این سالها هیچ وقت بجز حلقه ازدواجم طلای دیگه ای نداشتم و همیشه خونه رو ساده دیزاین کردیم با اینکه داشتیم ماشین معمولی سوار شدیم تا تو چشم مردم نیایم یا دل کسی رو نسوزیم و هم اینکه ساده زیستی رو به بچه ها یاد بدیم.  فقط هزینه آموزش و مدرسه بچه هام چن برابر حد نرماله چون فکر میکنیم تنها وظیفه ما در قبالشون همینه.

حالا اگر خدا برنامه ی دیگه ای برامون چیده باشه ما که تسلیم محض ارادشیم.

درضمن نه قربون دستتون فرزندخونده نمیخوایم واسه همین دوتام پوستمون کنده شده:-$^_^

از  همه دوستان که زحمت کشیدن نظر دادن سپاسگزارم چقدر هم نظراتتون عالی بود. چون مرتبا از آقایون میشنیدم که بموقعش شرایط ازدواج و ندارن نگران پسرم شدم که خدای نکرده گوهر بی بدیل عشقو صرف آدم بی ارزشی نکنه . دلم میخواد بمحضه اینکه تونست رو پاش وایسه با دلدار واقعیش همراه شه. ایشالا همه جوونا به آرزوی دلشون برسن . من و همسرم برای رسیدن به هم از خیلی توقعات مالیمون کم کردیم چون شرایطی پیش اومد که بزرگترا باهم لج کردن نزدیک بود به آتیششون ما بسوزیم بنابراین تصمیم گرفتیم عروسی ساده جهاز ساده یه اتاق خونه مادرشوهر راضی شیم اونم با پول بیمم اما الان به تصمیم اونروزمون افتخار میکنیم ایشالا با ساده زیستی همه طعم خوشبختیو بچشن

والا چه بگم شایدحدیث جعلی باشه شایدنباشه من که حدیث شناس نیستم.

اما وقتی می بینم دخترانی که میان میگن ما خودارضایی را ازسن 11یا12سالگی شروع کرده ایم پس به احتمال زیاداین نیرودرسنین زیرزمان شروع سیکل شکل گرفته.

با تا ان جا که من از بزرگترها شنیده ام که در2نسل قریب به اتفاق دختران درزیر15سالگی ازدواج می کرده اندبا اینکه اطلاعات جنسی انان شایدنزدیک به صفربوده است وزندگی خوبی هم داشته وطلاق هم بین ان ها نادربوده است.

حالا چرا ائمه چنین حرفی زده اندبایدروی ان تحقیق کرد.

البته جای دوری نمی رویم همین حالا هم طلاب علوم دینی اکثرا با دختران کم سن وسال ازدواج می کنندوبهترین زندگی ها را دارندواصلا درمیان انان جدایی وجودندارد.

پس بایددیدمشکل ما کجاست درسن وسال است یا دراعتقادات ناصواب ودورشدن ازنقطه پرگاردین.

ازنظربارداری هم که گفته شده که زیر20سال باعث اسیبه زیادهم به این چیزها توجه نکن عمومیت نداره.

همس من یکی از فرزندانم رادر17سالگی ودیگری راهم در20سالگی به دنیا اوردوطبق جدول علمی هم نبوده ولی هم همسرم سرحال وشاداب وهم فرزندان سالم وبا هوش.

پس شاهزاده جان حضرات معصومین سخنی را بی جهت نمی گویندولی هنوز ما ان قدررشدنکرده ایم که بتوانیم به درک ان برسیم.

یعنی الان یه خاستگار برای دختر ده ساله ات بیاد شوهرش میدی؟؟؟؟ راستشو بگو شعار نده

 اما تجربه های علمی نشون داده سخنان اولیای خدا کاملا صحیحه و اگر هنوز  بعضی احادیث برامون قابل باور نیست برای اینه که هنوز علم برای اثباتش کاری نکرده .  اسلام دین تسلیمه . اگر بتونیم روزی بدون چون و چرا تسلیم همه قوانینش بشیم که دنیا مدینه فاضله میشه.

اولا من سخن از دختر10ساله نکردم ولی اگرحتی یه دختر10ساله هم از نظرجسمی اون قدررشدکرده باشه من جای اشکال نمی بینم.

درثانی بهتربیاییم خودمان را از این قیدوبندهایی که سن ازدواج را به بالاتر از27 وحتی 30سال دردختران رسانده وهمه شکایت دارندواین همه مفسده ها ودوستی های نامشروع وخیانت ها وخودارضایی ها نتیجه بالا رفتن سن است وفقط دلمان را خوش کرده ایم تحصیلات دانشگاهی و...رها کنیم.

متاسفانه این تفکرخطرناک که درکشورمان رایج شده واکثرا با سن پایین ازدواج مخالفت می کنندبایدبدانندکه بایدتاوان وشریک شدن درهرگناه ومفسده جوان را هم بپذیرند.

درکشورامپریالیسم امریکا وسکولار طبق اماری که شنیدم 90درصددختران وپسران سال اول ورودبه دانشگاه ازدواج می کنندیعنی درسن 18 یا 19 سالگی ولی من مسلمان می گویم دهان این افراددراین سن بوی شیرمی دهدوبه دلایل بسیارواهی سن ازدواج را بالا می بریم وهروز شاهدمفسده های زیادی از رابطه های نامشروع دردانشگاهها وخیابان ها و...هستیم.

بیاییم کمی سرعقل بیاییم ولا اقل اگر از ائمه معصومین پیروی نمی کنیم لا اقل از این رسم خوب امریکا یی هاپیروی کنیم.

یادم نمی روددکترهرندی وزیراسبق بهداشت ودرمان دولت....درمصاحبه تلویزیونی می گفت که ما چندسال درامریکا بودیم وهمه فرزندان دختر وپسرمان را پس از اخذ دیپلم مزدوج کردیم وبعد به دانشگاه رفتن والان دارای مدارک عالی علمی هستن قابل توجه کسانی که ازدواج را مانع تحصیلات می دانند.

اما کوگوش شنوا.!!!!!!!!

موفقیم? !؟!!  

اگر بدونی چه موقعیتهایی رو از دست دادیم !

اگر بدونی بعضی جاهای زندگیمون چقدر بیفکر و عجول بودیم!

هیچ بقالی نمیگه ماست من ترشه اما اینجا که با کسی رودربایسی نداریم راحت میشه اعتراف کرد خیلی وقتا ماست من ترش بود.

این مسیر به نظر شسته رفته حاصل تجربه بدست اومده از یه دنیا خطاست!

ما راهنمای درس حسابی نداشتیم و مجبور بودیم با آزمون و خطا روشهای مختلفو امتحان کنیم. البته بعضی وقتا هم احساس عقل کل بودن میکردیم که خب بخاطرش  خیلی انرژی و انگیزه به هدر دادیم.

چیزی که منو جذب این وبلاگ کرد حدیث حضرت علی (ع ) در مورد مشورت بود. الان با این تجربه به این نتیجه رسیدم برای هرکاری با مشورت کردن میشه احتمال ریسک و خیلی کم کرد. تو هیچ کاری حتی اگر توش متخصص هستیم نباید شانس شنیدن نظرات دیگران رو از دست داد.شاید خدا میخواد از زبون یه جوون خام  و بی تجربه اما با ذهن باز, حرف درستو بگوشمون برسونه. تنها موفقیت من در حال حاضر رسیدن به همین نکته ساده اما مهمه.

با آرزوی موفقیت برای همگی😊

خواهشن زیر۲۴سال اینکارو نکنین