خانواده برتر

من فکر میکنم بهتر باشه توی یکی از همین مهمونی های خانوادگی حرفتو بزنی

البته وقتی خواهر زاده ها و برادر زاده هات نیستن

بگو من خسته شدم (کسی رو مقصر ندون از احساس خودت حرف بزن)

بگو من دوست دارم ازدواج کنم مثل بچه های شما ...... و خیلی حرفای دیگه

شاید اصلا حواسشون نیست

کاملادرکتون میکنم وچقدرشرایطتی که توصیف کردین شبیه منه فرقش اینه که من پسرم وپدرمادرم فوت شدن الان تنهازندگی میکنم توخونه مستاجری و37سالمه وهنوزمجردم تازه راهموپیداکردم دارم دانشگاه درس میخونم وشغل آزادم دارم منم حدود8سال کلفت بی جیره ومواجب پدرم بودم خیلی هم اذیتم میکردبقیه هم سرخونه زندگیشون بودن واصلاآینده من نه برای اونهامهم بودنه برای پدرم ولی ازینکه یه کلفتی وجودداره خیالشون راحت بودخیلی وقتهاهم اعتراض میکردم ولی کسی براش اهمیت نداشت پدرم ودیگران میدونستن شرایط مالیم طوری نیست که بتونم مستقل زندگی بکنم بیشتراذیت وآزارم میدادن وفقط به فکرگذشتن امورات خودشون بودن خودم کارای مکه رفتنشویه تنه انجام دادم حتی مراسمشوبه بهترین شکل تقریبایه تنه انجام دادم اصلابرای کسی اهمیتی نداشت ولی واقعابه خاطررضای خداانجام میدادم یه روزبهش گفتم اصلابرات اهمیتی داره که پسری داری که ازوقت ازدواجشم گذشته ؟؟منکه توقعی ازلحاظ مالی نداشته وندارم ولی لااقل توقع دارم که به این موضوع یه بارم که شده اهمیت نشون بدی .میدونیددرجوابم چی گفت؟؟؟؟  فقط اخماشوکردتوهم وگفت جوون که 14سالش میشه بایدبره دنبال زندگیش توهم برودنبال زندگیت اگه میتونی .واقعااشک توچشمام جمع شد.ازاونجاکه خداهمه چی رومیبینه جوابشوداد.ظلم بدون جواب نمیمونه پدرمم هیچی نداشت مستاجربودیم وقتی هم مردبخشی از خرج کفن ودفنشم من دادم مراسم مکه رفتن وکفن ودفنشم همش گردن من بودخلاصه جوونیم نصفش نابودولی خدانظاره گره همیشه ونظرلطفی کردوبعدمرگ پدرم که خیلی غیرمنتظره بودشرایطم به کلی عوض شدم وتونستم خودموپیداکنم مادرمم که خیلی سال پیش فوت کرده بودالان آرامشی که دارموحتی حاضرنیستم بادنیاعوض کنم دارم ادامه تحصیل میدم ودیگه از فکرزن گرفتن هم درومدم بیرون شماشرایطتت به مراتب بدتره چون دختری وواقعانیازبه ازدواج داری وکسیکه ازین شرایط درتون بیاره بیرون البته فقط خدابایدبخوادوگرنه برگی ازدرخت نمیفته ولی خواهرم مطمین باش خداهمیشه ودرهمه جانظاره گره واجازه نخواهددادحق شماپایمال بشه به حکمت خداهم ایمان داشته باشیدوبیشترصبوری کنیدکه قطعاخداباصابران است.من همیشه میگفتم والانم بازتکرارمیکنم اولادنیادارمکافاته آدم ازهردستی که بده به همون دست میگیره ضمنا سیبی که میرسه رودرخت نمیمونه .خداممکنه به موبرسونه ولی هیچوقت قطع نمیکنه به حکمت خدااعتقادداشته باشی حتمااتفاقات خوبی بعدادرزندگی شماخواهدافتاد.خداپناه بی کسان است.

سلام

نمیدونم میخونی این پستو یا ن ولی مینویسم...

اول از همه به خدا توکل کن وبعد تلاش کن و خودت واسه خودت یه کاری بکن

منتظر کمک دیگران نباش

اگه میتونی باتحصیلاتت دنبال. یه کار بگرد 

اگر هم نمیشه سعی کن یه حرفه ای یاد بگیری

مثلا آرایشگری و یه کار که درامد ی داشته باشه و خوب باشه واست اصلا میتونی شنا یاد بگیری و مربی بشی و بالا خره یه کار خوب میتونی پیدا کنی

و بنظرمن تو که یه دختری هیچوقت به این فکر نکن که تنها زندگی کنی 

درمورد خاستگارهم فقط به خدا اعتماد و توکل کن وخوشبین باش فکرتو عوض کن هر چی اون بخواد همون میشه 

امیدوارمخوشبخت شی عزیزم