خانواده برتر

عزیزم چندتا نکته بهت بگم نظراتمه شاید به دردت خورد

۱. اول اینکه ازدواج همه چیز نیست. تکمیل کننده بخشی از خوشبختی یه انسان میتونه باشه. اصلا انقدر ذهنتو درگیر ازدواج نکن. خواهر من ۳۵ سالشه مجرده من خودم ۲۵ سالمه تا حالا خواستگار نداشتم. اونایی که به خاطر خونوادت نمیمونن همون بهتر که برن. کسی باید باهات باشه که خودتو بخواد. ازدواج بد واقعا مخرب تر از شرایطیه که الان توش هستی

۲. تو دختر خوش قلبی هستی که به خاطر مادرت برگشتی شهرتون و قطعا قید موقعیت بهترو زدی. قطعا اون دنیا یا اگه خدا بخواد همین دنیا جواب کار خیرتو میبینی. ولی اگه الان میتونی، برید جایی که شرایط کار و زندگی بهتر باشه. متاسفانه متاسفانه توی شهر های کوچیک کار مناسب نیست. من خودم کرجم ولی کار نیست. حیف

۳. منم مثل تو مشکل دارم توی زندگیم که باعث بیماری عصبی شد و همونم باعث یه بیماری خودایمنی شد و درگیرشم. میخوام بگم تنها نیستی و من و خیلیای دیگه مشکل داریم. یادمون نره ما امتحان میشیم. هرکس به شکلی. توکل کن

۴. ای کاش رشته ارشدتو میگفتی. ولی با رشته ای که خوندی هم میتونی درامد داشته باشی. باید هم خلاق باشی هم هدفتو مشخص کنی. نه اینکه مثلا چون پول پزشکی زیاده بری پزشکی بخونی. باز اگه دکتر خوبی نباشی درامد نداری. 

امیدوارم یکم از بار مشکلات هممون کم شه. آمین

شما روحیه ات خوبه

من روحیه توروهم ندارم

من خانوادگی خیلی بدتره توام

منم یه داداش دارم اعتیاد داره

میخوام بهت بگم خوشحال باش چون من حتی دیگه مغز درس خوندنم ندارم

یه چیزی ام بگم تف تو شرف اینجور خاستگارا که منم داشتم

پسرای کثیفی ان که ادم رو از خودش سیر میکنن.

پسر ****** که میای خاستگاری امثال ایشون و من، **** چه تضمینی داری از آینده و فرزندان خودت؟ پست **** *** ***** با این طرز فکرت میای خاستگاری  که بعد بگی بخاطر خانواده ات نخواستم. روحیه یه دختر رو داغون میکنی واسه چی ** ***** ********

هر پسری با این طرز فکر باشه *** **** ** ***** ***** **** *****

من هم قربانی خانواده ی بی مسئولیت ام هستم که ذره ای به فکر پیشرفت نیستند نابود باد چنین مغزهایی و سرنوشتی که تو در ساختنش بی تقصیری 

سلام من دختری 27 ساله هستم مادرم 5سال سرطان داشتن و تمام مدت من درخدمت مادرم بودم به خاطر موقغیت مادرم از کارودانشگاهم گذشتم وبرای مادرعزیزم شبوروز تلاش میکردم مادرمو بعد 5سال از دست دادم والان 1ساله مادرم به رحمت خدا رفتن من اخرین فرزند خونواده بودم متاسفانه پدرم بعد 20 روز تصمیم به ازدواج مجدد گرفتن وزنش رو اوردن بعد 1ماه از فوت مادرم به همراه نامادریم منو از خونه بیرون کردن وحتی خواهر برادرم به خاطر شرایط سخت خودشون نتونستن منو ببرن پیش خودشون ومن الان نزدیک 1 ساله تو پانسیون زندگی میکنم به خاطر شرایطمم کیس ازدواج اصلا ندارم یا خودم اصلا اجازه نمیدم حرف بزنن چون سرانجامشو میدونم الان شدم منشی با درامد خیلی کم زندگیم خلی بد داره پیش میره نمیدونم باید چیکارکنم خستم تمام زندگیم خستس دوست دارم این 27 سال سنو کامل بالابیارم 

سلام آرزو جان. کمکی که به مادرتون کردید بزرگترین ذخیره ی دنیا و آخرتت هست  . عزیزم یعنی چطوری بیرونت کردند پدرت گفت برو بیرون ؟؟ خیلی عجیبه . بزرگترهای فامیل خاله دایی کسی هست با پدرتون صحبت کنه ؟ اون منزل حق شماست و شما حقتون رو مطالبه کنید. عزیزم شما سنت کمه هنوز خیلی فرصت داری برای پیشرفت و همین که شغل دارید بسیار عالیه ناامید نباشید حتما میتونید زندگیتون روز به روز بهتر کنید 

به آرزو خانم توانمند 

سلام عزیزم

خیلی متاسفم برای مادرتون. خدا به شما صبر و اجر بده . 

شما طبق قانون چون هنوز ازدواج کردی می تونی از پدرت درخواست نفقه از طریق دادگاه بکنی .

بعدم عزیزم نذار افسرده بشی یه شغل شاد که تایمش هم دست خودت باشه مثل آرایشگری یادبگیر مثلا کار ناخن هم خوبه اگه شناخته باشی و مشتری خوب جذب کنی توی پانسیون هم که شده دوست خوب پیدا کن تایمت رو پر کن که غصه نخوری از همین مشتری ها شاید مورد ازدواج هم برات جور باشه .

یه مسله دیگه اینکه در محیط کار حالا هرکاری و هر شغلی از تنهایی خودت یا شرایط خانواده ات زیاد نگو چون آدم مریض و مشکل دار کم نیست بفهمند کسی مراقبت نیست شاید برات با خیال راحتتری مزاحمت ایجاد کنند

فقط ناامید نباشید