خانواده برتر

رنج کشیده رنج کش، درد رنج کشیده را می فهمد.اینکه وضع کار و اشتغال افتضاحه بر هیچکی پوشیده نیست. اینجور موقع ها باید به وضع یکی که بدتر از شماست یه گوشه چشمی همیشه داشته باشی. شما یه پسر با مدرک فوق لیسانس و دکتری در نظر بگیر که هنوز داره از جیب باباش ...شما دختری و مسئولیت زندگی به اندازه یه پسر بر روی دوش شما نیست. منم مثل شما رنج کشیده ام یه فوق لیسانس با کلی مقاله و پژوهش و یه کار قراردادی ...ایا امروز باشم یا نه...میدونی مشکل از کجا شروع شد؟ زمانی که به غیر از دانشگاه های دولتی، دانشگاه ازاد و غیرانتفاعی و علمی کاربردی و پیام نور و...اومدن روی کار و به تحصیلات به چشم یه تجارت نگاه کردن..اون موقع چی شد ؟همه شدن مدرک دار. که مسلما توقع دارن بر اساس رشته خودشون کار خوب و پردرامدی داشته باشن...اگه این دانشگاه های غیر دولتی رو راه نمی انداختن و هرکس که نمی تونست دانشگاه دولتی قبول شه چیکار میکرد؟ می رفت دنبال یه حرفه که در اینده بتونن زندگی تشکیل بدن الان همه دستشون مونده توی پوست گردو...نداشتن کار و شغل منشا همه فساد هاست...کسی که کار نداره نمیتونه تشکیل زندگی بده و نیاز جنسی و عاطفیشو ارضا کنه وقتی ام نتونه ممکنه دنبال هر کثافت کاری بره که البته به نظر من اون مقصر نیست چرا که این نیاز و خدا در وجود ادم قرار داده تا کی میتونه نه بگه؟ فک میکنی چرا انقد روابط نامشروع زیاد شده چرا انقد زندگی ها پوچ کثیف شده..چرا چشم زن های شوهر دار به مردای دیگه و بر عکس هستش مرد بدبخت از صب تا نصف شب بیرونه حوصله نداره و نیازهاشو بیرون با دخترای دیگه ارضا میکنه و زن کل نیازش خوابیده و به فکر پسرای دیگه اس ...چرا جوونا به فکر ازدواج نیستن و توی فکرشون این میگذره که دوست دختر و پسر باشن تا نیازشون برطرف شه و بلانسبت مغز خر خوردن که ازدواج کنن...اون موقع هست که سن ازدواج منو شما و امثال ماها میره بالا...خانوم عزیز حرف زیاده...درد دل زیاده اما امیدتو از دست نده که انسان به امید زنده اس...بدون که تنها نیستی و حال شما حال و اوضاع الان جوونای ماست..خدا از باعث و بانیش نگذره که کوچکترین لذت ها رو هم از ما گرفتن

به امید حق

الان متاسفانه دهه 60اکثرا اینجورین مقصر اصل اونایین که تو گش ماخوندن درس درس درس همچیمون شد درس درسم خوب جواب ی بهمون داد هرجا میرفتی فقط  درس پدر مادرامونمونم که چشم وگوششون بسته بود فکر میکردن هزچی بالاییا بگن درسه شد فقط درس مسئولین گفتن درس کنکور چقد سخت بود چندتا جوون باباتش خودکشی کردن خدا لعتشون کنه با این او ضاعی که برامون ساختن با توهماتشون نذاشتن ماهم خوب زندگی کنیم همچیمون شد درس نه مهارتی نه زندگی چی میشد به جای درس خیاطی میرفتیم الان ماهر بودیم ارایشگری همچنین حتی تزریقات میرفتیم الن وضعمون بهتر بود از این اینده کوفتی استخدامی که اصلا نداریم اگر م بیاد یه نفر برای این همه جووون تازه ما دهه 60 تیی که کمکم باید خداحافظی کنیم از این امتحانا وقتی  فکر شو میکنم نذاشتن هرکس به دل خودش زندگی کنه واقعا ما تو یه برهه ای از تاریخ هستیم که مابیاد اسممون ثبت بشه متوقف شدگان دهه 60 چون همه چیز رو از ما گرفتن  جوری بارمون اوردن  که بدرد از دوام نمیخوردیم تو سن 18 19 سالگی چزرا چون فقط درس دیدیه بودیم فقط

 در دوران تحصیل، پدرم برای اینکه منو به درس خوندن تشویق کنه میگفت: یه روز بخور نون و تره؛ یه عمر بخور نون و کره. یعنی یه مدت سختی بکش و درس بخون، بعدش تا آخر عمرت راحتیشو میبری. 

یادمه روزی که دانشگاه قبول شدم از خوشحالی داشتم بال درمیاوردم. آخه خیلی براش زحمت کشیده بودم و برای این دانشگاه لعنتی قید خیلی از مسائل رو زده بودم. (البته چون رشته ما مهندسی بود ناپیوسته خوندیم و دوبار کنکور دادیم). برای رفت و آمد به دانشگاه در مجموع روزی 5-4 ساعت تو یه مسیر شلوغ و اعصاب خوردکن دود اتوبوس خوردم. چقدر واسه نیم نمره التماس کس و ناکس و کردم. هزینه هاش جهنم (البته چون دولتی و روزانه خوندم زیاد خرجم نشد) چقدر عمرم تلف شد. سرما، گرما، بیماری. یادمه پام داغون شده بود برای اینکه استادش روانی بود با وجود اینکه نمیتونستم درست راه برم و درد هلاکم کرده بود غیبت نکردم. چقدر رفتم، جقدر اومدم. رفتم، اومدم. مدرک لعنتی رو با یه معدل خوب (نزدیک 16) از یه دانشگاه که استاداش به جلاد بیرحم معروف بودن گرفتم. مورد داشتیم طرف 9.75 رو 10 نمیکرد. میگفت شما 0.25 کارت از حد قابل قبول پایین تره و این یعنی ترم بعد در خدمتتون هستیم.

خلاصه رسیدیم به دوران پر خاطره سربازی که پراسترس ترین لحظات زندگیمو در اونجا سپری کردم. یادمه بعد 3 هفته که از آموزشی برای مرخصی اومدم، پدرم دم در منو نشناخت. چند ثانیه مات مونده بود. 2ماه آموزشی رو با استرس اینکه تو شهر خودمون میفتیم یا نه به آخر رسوندیم و خدا میدونه مردیم و زنده شدیم تا بعد چند روز تاخیر بالاخره فرستادنمون استان خودمون. یادمه تو اتوبوس بچه هایی که تو شهرهای دور افتاده بودند به چشم قاتل باباشون بهمون نگاه میکردند. رسما میخواستن بزننمون. افتادیم استان خودمون اما... . اما فرستادنمون جایی که آرزو کردیم میفرستادنمون دورترین استان.

راهنمایی و رانندگی (راهور) اونم تو یه شهری که نمیتونستیم بریم خونه و مجبور بودیم بریم خوابگاه سربازا. اونایی که سربازی رفتن میدونن که خیلی زور داره تو استان خودت باشی ولی نزارن شب بری خونه خودت. صبح از ساعت 6.30 تا 1 و عصر از 4.30 تا 9 شب. هر روز به غیر از جمعه ها که تک شفت بودیم. رسما از خروس خون تا شغال خون تو خیابون بودیم. آقا ماشینتو اینجا نزار؛ آقا چراغ رد نکن؛ آقا چرا فحش میدی؟ آقا چرا میزنی؟ تورو خدا جناب سروان من جیم نزده بودم، فقط رفته بودم دست به آب. تو روخدا اضافه خدمت نزن.

شب هم که عین جنازه برمیگشتیم خوابگاه و میخواستیم چند ساعت بمیریم، تازه سربازا برنامه نود دیدنشون شروع میشد. تووووووی دروازه. چه میکنه این بازیکن؛ تازه یه مشت عتیقه رو هم فرستاده بودن تو اکیپ ما، هیکل گوریل؛ مغز مرغ مگس خوار.

یکیشون در حین ماموریت آدم کشته بود، بیچاره عذاب وجدان گرفته بود بعد برنامه نود دیدن بچه ها تو خواب داد میزد و میپرید بالا. تک و توک شبهایی هم که خوابش میبرد، حملات شیمیایی، هسته ای یا میکروبی صورت میداد بیشرف کثیف. اسمشو گذاشته بودیم عماد شیمیایی. به خوابگاه ما میگفتن ایران کوچک چون از هر قوم و قبیله ای تومون یافت میشد. همه هم رفیق ماشالله. شبی 5 تا دعوا داشتیم. تازه اونا دعوا میکردن ما اضافه خدمت میخوردیم. چون این قانونشه. تشویق برای یکی؛ تنبیه برای همه. رسما دیوونه خونه بودیم.

دیگه خدمتتون عرض کنم که 18 روز مرخصی استحقاقیمونو ندادن و به جاش 2 روز اضافه خدمتمونو لحاظ کردن. نصف موهام تو خدمت سفید شد. هزار جور درد و مرض جسمی و روحی و روانی اومد سراغمون. (تا 1 سال بعد از اتمام خدمت سربازی، سگ منو تو کوچه میدید جیغ میکشید و فرار میکرد از بس تلخ شده بودم).

رسیدیم به روزهای پایانی خدمت که هر ساعتش لامصب 5 روز میگذشت. نبود 20 روز دیگه؟ نبود 15 روز دیگه؟ نبود؟ نبووووووووووود؟ تموم شد آقا نمیخوای شیرینی بدی؟ تا شیرینی ندی برگه تسویتو امضا نمیکنما. گفته باشم. رسما ستاد کلو شیرینی دادیم تا دست از سر کچلمون برداشتن. مام اصفهانی. شکنجه ای بود واسه خودش. یعنی کل دوران خدمت یه طرف؛ این شیرینی دادن آخر کارم یه طرف.

تموم شد. شرشو کندیم بالاخره. شاد و شنگول و بشکن زنان رفتیم دنبال کار. گفتیم حداقل یه درسی خوندیم. اما خبر نداشتیم که این درسیو که ما خوندیم خیلیا خوندن. این معدلی که ما داریمو خیلیا بهترشو دارن.

هر روز یه اداره، هرروز یه مدل تقاضانامه. یه روز این اداره، یه روز اون سایت، یه روز ثبت نام این آزمون.

خلاصه نشد که بشه. با اجازتون الان بیکارم و مرهم تنهائیام شده خانواده برتر و جستجو برای یافتن نون و کره خیالی.

سلام

بله نوستراداموس هم شدم .خخخ . از 12 تا 6 تا افتضاح؟! خدا انصافتان دهد!!!خخخخ

 آقای هویت بر باد رفته

یه جورایی جواب خودم رو دادم ؟!!!

خب ببینید این نگرش که من آدم مظلومیم ! همه حق منو خوردن ! همه میخوان من بمیرم ! چیزیه که با ما بزرگ شده و الان جزیی از وجودمونه و کاملا طبیعیه که هممون بخاطرش گارد بگیریم و نذاریم کسی ازمون بگیرتش !!

والا آقای سوریان ،آقای رضا زاده همه تو این مملکت بزرگ شدن و تو ورزش برای خودشون یلی شدن ! من نمیگم مشکل مالی دارن یا نه . همونطور که از  ثروت آقای فلپس حرفی نزدم ! دارم میگم به چیزی که میخواستن رسیدن ! هر چند که رقیب زیاد بود و راه بسیار دشوار !  من بعد مالی رو نمیگم ! موفقیت رو میگم که تو کمبود امکانات هم با پشتکار بدست میاد

نه خیر برادر من ! برای سرباز کوچولو نه ! این چیزیه که حتی در جانوران هم دیده میشه ! یه رفتار غریزی برای حفظ بقا ! کسایی که فکر میکنن ممکنه تو جنگ بچه هاشون از بین برن به صورت ناخوداگاه تمایل بیشتری به داشتن فرزند بیشتری پیدا میکنن !

این که چرا ما مثه چین نیستیم من نمیگم به هیچ وجه سوء مدیریت دخیل نیست در این عدم پیشرفت ! ولی فرهنگ ما بده ! ما یکی مثه اون محمدرضا  به  دردمون میخوره که با افتخار بگه ما چرا کار کنیم ! اونا برامون کار کنن ! ما پول میدیم میخریم ! چرا مهندسهامون زحمت بکشن ! که البته این دید مفت خورانه هنوزم هست ! همین پارسال مگه نمرده بودیم از ذوق که تحریم رفت ! مثه گداها چشممون دوخته به کشورای دیگه است نبایدم پیشرفت کنیم ! می بینیم که به قول حضرت آقا اقتصادمون با تلاش پیشرفت میکنه . باز منتظریم بقیه بهمون جنس بدن.مثه محمد رضا فکر میکنیم مهندسا نباید زحمت بکشن و کترخونه نباید داشته باشیم ! باز میگیم چرا مهندسامون بیکارن ! هممون نشستیم که دولت یه 10 هزار تا مدیریت ایجاد کنه همه مدیر شیم چون مهندسیم ! اصلا هم رنج کارآفرینی به خودمون نمیدیم! طرف زالو پرورش میده پولدار میشه ! ما حاضریم بکنیم ؟! ما بخوایم پرورش بدیم شترمرغ پرورش میدیم که یهو سود زیاد کنیم ! به اینم فکر نمیکنیم که بابااا پرورش شتر مرغ هم یه ظرفیتی داره و اشباع میشه ! همونطور که وقتی که میرفتیم سراغ رشته های پر زرق و برق برای پولدار شدن به این فکر نکردیم که اینم ظرفیتی داره و هر کی بره دنبال این رشته نمیتونه پولدار بشه !

از طرفی کسی هم بخواد پیشرفت کنه خودمون دست کم میگیریم و نمیذاریم !خود ما عید نوروز میدیدم زده طرح رایگان میگفتیم حتما جنس آشغال ایرانیه رو دستشون باد کرده مفت میدن بره !

بعد که با یکی از فروشنده ها صحبت کردیم دیدم که شاید رو دست کارخونه باد کرده! اما از قضا اصلا آشغال نیست و بلور نشکنه و خیلی شفافه و اصلا با خارجیش مو نمیزنه منتها چون ایرانیه کسی نمیخره ! حاظریم چینی بخریم چون قیمتش کمه ،دو روز بعد بندازیم سطل آشغال ولی ایرانی نخریم !

در ضمن چرا سیاه نمایی میکنید ؟! ما در خیلی زمینه ها جز کشور های برتر دنیا هستیم . خیلی از علوم . مثه نانو.پزشکی مغز و اعصاب . پزشکی قلب . مثه علوم دفاعی ! و همه اینها با همه تحریم ها و مشکلات ناشی از جنگه

کشور ما نا امنه ؟!!

ظاهرا شما جز اون افرادی هستید که فکر میکنید هر چی بیشتر به نظام ایراد بگیرید روشن فکر ترید !! والا این اظهر من الشمسه که آمریکا 6 ساااااااااال پدرش دراومد تو سوریه که بعد بیاد سراغ ایران ! ولی چون کشور ما امنه . چون ما داریم اونجا از خودمون دفاغ میکنیم نتونست همچین غلطی بکنه !

و در پایان میدونم به من تهمت بی تجربگی و خامی و دنیا ندیدگی میزنید !

اما راحت باشید من اصراری ندارم که مثه من فکر کنید ! شما همون منورالفکر بمونید ! یا علی

به دختر یخی:

 سپاس. انشالله مشکل همه جوونا حل بشه.

به به مهندس:

تشکر از لطف شما دوست و همشهری گرامی. من مکانیک گرایش تاسیسات حرارتی و برودتی خوندم.

دخترای الان همشون با مدرک فوق لیسانس دکترا و بالای 30 سال سن یا کار ندارن یا کارای باحقوقای بخور نمیر دارن.

ولی یه پسر میخوان کار خوب با درامد خوب داشته باشه، خونه ماشینم داشته باشه، خب مگه خودتون با این چندرغاز درامد تونستین یه پراید بخرین که از پسر مردم کار خوبو خونه و ماشین میخواین.

اون پسر بدبختم یکی مثل شماست. همینطور که با مدرکتون نمیتونید شغل درست و خوبی پیدا کنید اونم نمیتونه. یا اگرم تونسته پدر خودشو دراورده که تونسته. حالام که بیاد جلو از ش سرویس طلا میخواین، جشن و مراسمو ..... مهریه....تاز ه عقددم که کنید و خرتون از پل رد بشه الانو یادتون میره که این پسر بدبخت نبود شما مونده بودین تازه یاد آرزوها  و رویاهاتون میمونید.

از کجا بیاره