با سلام
دختری هستم ۲۸ ساله ، مجرد و لیسانس یه رشته مهندسی که کارش مرتبط با کارخونه ها و شرکت هاست. دنبال کار میگردم اما خونوادم نمیذارن . تو این چند سالم که فارغ التحصیل شدم میگن یا کار دولتی یا هیچی.
میگن نمیذاریم بری شرکت ، شرکت ها خطرناکن دخترها رو اذیت میکنن ، پول نمیدن . کارخونه هم که اینقدر دوره روزی باید دو ساعت برم و دو ساعت برگردم.
من با رتبه خوب تو یه دانشگاه خوب درس خوندم .نمیدونم چیکار کنم .هم نمیتونم دیگه خونه بشینم وضع مالیمونم طوری نیست که دغدغه نداشته باشم. چطور خونوادم رو قانع کنم. میگن پول میخوای چیکار ؟ کار میخوای چیکار ؟ تنت سالمه بشین خونه بابات فقط بخور بخواب .خوب منم ادمم میخوام تو اجتماع باشم.
از سن ازدواجمم گذشته . اگر با یه پسری که زن خونه دار میخواست ازدواج میکردم اوضام یکم بهتر بود . درمانده شدم. واقعا نمیدونم چیکار کنم برم فروشنده مغازه بشم با ۵۰۰ تومن ماهی ؟ منشی مطب خانم دکتر بشم؟ بعد میگم خدایا درس خوندنت چی بود؟ ای کاش از همون ۱۸ سالگی میرفتم دنبال این کارها .
بیشتر بخوانید ...
دیگه نمیکشم، دیگه نمیخوام این زندگی رو ...
همه چیزمون رو الکی و برای هیچ باختیم
سهم من از این زندگی فقط کلفتی پدر و مادرم هست
نمیدونم سرنوشتم چرا اینجوری شد ؟
سر طبیعی ترین مسائل زندگی جیگرم خونه
این که یه دختر مجرد خونه بگیره و مستقل بشه بده ؟
صبح تا شب توی خونه حسرت زندگی دوستانم رو می خورم
چرا منو کسی نمیخواد؟ ، این سوال شده عقده
تنها چیزی که تا آخر عمر با منه حسرته
یک دخترم که در آستانه 30 سالگی دچار بحران شدم
دختر 28 ساله ای هستم که دیگه هیچ هدفی ندارم
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۳۳ مطلب مشابه)
- ۳۴۷۲ بازدید توسط ۲۷۷۶ نفر
- پنجشنبه ۱۷ خرداد ۹۷ - ۱۴:۳۲
