خانواده برتر

سلام
تو محیطی زندگی میکنم که خیلی ناراحت و پریشون حالم.
تو خونه مون ماهواره داریم اکثر شبکه هاش بازن مامانم که اکثر وقتشو با فیلمهای ماهواره میگذرونه. بابام هم وقتی خونه ست همش ترانه ها و شبکه های کثیف رو نگاه میکنه موقع نماز و قرآن خوندنم صدای ترانه های مزخرف خیلی بالاست . تمام روز ماهواره روشنه و صداش هم همیشه بلنده . این یه مشکله.
وقتی تو جمع ها میشینم هر جایی و در هر جمعی غیر ممکنه غیبت نباشه سر سفره سحر و افطار هیچ طوری هم نمیشه بهشون فهموند امر و نهی که تو محیط و خانواده مون بدتر میشه تازه یه عالمه حرف و تمسخر و توهین هم پشتشه. بعضی مواقع تو خونه ومحیطمون و در جمع هامون کفر گفته میشه و حتی استغفرلله به پیامبرا و بزرگان و طلبه ها و شهدا و... هم بی حرمتی میشه .
اصلا تو شهادت ها و محرم و شبای قدر و ... هیچی اینجا مراعات نمیشه هیچ حرمتی اینجا برا این چیزا قائل نمیشن.
همه آرزوم اینه که نمازمو به موقع بخونم و نمازم قضا نشه اما باید منتظر بمونم کی صدای این ترانه های لعنتی و ماهواره خاموش میشه. وقتی تو ماشین نشستیم حتی این ترانه های کثیف بازم گذاشته میشه و حتی ماشین بابام مانیتور داره و رقص ها و صحنه های کثیف ترانه ها هم هستش.

وقتی میگم که صداشو کم کن تا نمازم تموم بشه وقتی تو مسافرت هستیم و میگم تصویر رو خاموش کن و یا هر چیزی که میگم بعدش توهینو تمسخر اعتقادات و شخصیتم نتیجه ش میشه و بدتر اینه که تو خانواده م و بستگان پدریم من تنها محجبه و نماز خون و با اعتقادات تقریبا مذهبی که دوس دارم این اعتقادات رو هر روز ارتقا بدم .

اما تو محیطی که زندگی میکنم به اعتقاداتم و شخصیتم و حجابم و چادرم و دینم توهین و تمسخر میشه و هیچ کاری جز سکوت و تأسف نمیتونم انجام بدم . برا نمازو دعاها و قرآن خوندنم چیکار میتونم بکنم؟؟ برا ارتقای دین و ایمانم تو این محیط چیکار میتونم بکنم؟؟ واجباتی مثل امربه معروف و نهی از منکر و صله رحم رو نمیشه انجام داد!!
همه امیدم ازدواج بوده که الان من بزرگترین دختر مجرد فامیل هستم و دریغ از یه خواستگار. که همین مجرد بودنم هم همیشه با حرفا و گفته هاشون باعث رنجش بیشترم میشه من بدترین حرفا رو شنیدم یکی بهم گفت که دخترایی با اعتقادات و حجاب تو رو فقط برا کلفت میگیرن.

یکی تو جمع بهم پروند دخترای خوب زود ازدواج میکنن و دخترای خراب میمونن سر دست خانواده ها. دیگری میگه دخترایی اینطوری مث اُمُلا میمونه که نمیتونه کسی رو تور کنه... خلاصه هزار حرف میشنوم و جز سکوت کاری ازم برنمیاد. خوشبختانه و خدا رو شکر هنوز روحیه مو حفظ کردم و فقط دلگیرم و خسته و دلزده از محیط و شرایط خانواده م!!!

میخوام نمازمو اول وقت بخونم! میخوام دعا و قران بخونم! میخوام دین وایمانم رو ارتقا بدم میخوام به پروردگآرم نزدیک بشم! میخوام زندگی و شخصیت و روحیه ای معنوی داشته باشم! چطور میشه تو این موقعیت ها و شرایط به این خواسته هام برسم؟؟