خانواده برتر

فکر نمیکنم این موضوع تا زمان همسر آینده ادامه پیدا کنه و روی اون هم همین تاثیرو بذاره اون خیلی فرق داره

درباره علل پیدایش یا درست و غلط بودنش هم ترجیح میدم نظری ندم چون واقعا ایده خاصی ندارم باید با شما صحبت بشه نمیدونم چه دلیلی داره و نمیتونم قضاوت کنم

اما درباره به رو آوردن من هم مشکل شمارو داشتم پیشنهاد میکنم هیچوقت جمع نکنید چون معمولا این جمع کردنها یهو میزنه بیرون و به شکل خشم شدید یا واکنش بده که تازه بعدا تو هم میشی بدهکارو و اونا باز قیافه حق به جانب میگیرن پس اصلا سعی نکن اگه از چیزی ناراحت شدی نگه داری حتما به شخص مقابل بگو

توی زندگیم خیلی از این اشتباهو داشتم و نمیگفتم و هربار پشیمون میشدم همون اولی بگی خیلی بهتره تا نگفتن

خوبه که در موردش حساس شدی

این اتفاق تا حدی طبیعیه. به هر حال هر کسی از یه سری افراد خوشش نمیاد

ولی اینکه خیلی عمومیت پیدا کنه جای فکر داره

و قبل اینکه تو متن خودت بخونم تو ذهنم نگران ازدواجت شدم

بنظرم یه مشاور خوب پیدا کن

کتابای انتشارات بنیاد فرهنگ زندگی رو هم توصیه میکنم. مطالعه کن ذهنت باز شه شاید دلایل دیگه هم وجود داره کا باید رصد کنی

سلام

نمیدونم حد و مرزی برای کمک به بقیه قائل میشین یا نه؟!

حقیقت شاید اینطور باشه که شما همیشه در برخورد با مسائل دیگران به نحوی کمک میکنید که ممکنه بعدا اونها به همون اندازه در شرایط های مشابه جبران نکنن و این باعث بدبینی شما بشه.

ولی طبق تجربه دوستانم میگم که حتی در کمک کردن ما باید حریم داشته باشیم،قرار نیست دلسوزیه ما برای همه یکسان باشه.

بحدی که ازتون میخوان کمک کنید و اگه بیشتر کمک کردین ،نباید کمکتون از جنس معامله باشه که اگه جبران نشد تو ذوقتون بخوره.

بنظر من اگه کنترل رفتارتون رو بدست نگیرید حتی ممکنه نسبت به همسرتون هم این احساس رو بدست بیارید.

بدونید اون هم یک انسانه و قطعا دارای نقص

حالا خواسته یا ناخواسته ممکنه شمارو اونطور که باید راضی نکنه،اونوقت شما از اون متنفر میشین؟!

یا باید به اندازه پاسخ دیگران یا بعبارتی به اندازه درخواست دیگران رفاقت کنید یا بدون چشم داشت کمک بیشتری رو به اونها بکنید.

این‌ها صرفا طبق تجربه بود و ممکنه منشا مشکل شما چیز دیگه ای باشه‌.

ان شاءالله که خیره 

سلام.

طبیعی هست. خود من اگه با یکی حرف بزنم یا ببینم، اگر همون اول حس خوبی بهش پیدا نکنم، از روز بعد به چشم عادی نگاهش میکنم. انگار نه انگار وجود داره.

در مورد همسر آینده، دیگه باید به خودتون رجوع کنید که آیا ازشون خوشتون میاد یا نه؟ جلسات حرف و آشنایی به همین جهته که بیشتر اخلاقیات و دیگر موارد همدیگه رو بشناسین.

شب و روزتون خوش

سلام 🌷

بزرگان مون تو متدای اصیل و سطحِ بالا میگن همیشه خوبیِ دیگران رو ببینین و بدیِ خودتون رو ،،،

کار پسندیده ی دیگران رو بزرگ ببینین و کار پسندیده ی خودتون رو کوچیک ،،،

کار ناپسندِ دیگران رو ازش راحت بگذرین و از کار ناپسندِ خودتون هیچوقت به سادگی عبور نکنین ،،،

همیشه خودتون رو مورد محاسبه و مواخذه قرار بدین و خودتون شخصاً به حسابرسیِ کاراتون برسید ،،،

مومن سعی میکنه گذشت و مروت رو تمرین کنه و نسبت به همه ی اطرافیانش حسنِ ظن داشته باشه ،،، خداوندم واسه یه کار خوب 10 ثواب مد نظر میگیره و واسه یه کار بد تنها به همون اندازه مجازات کفایت میکنه ،،،

یه حرفی بهار که از دوردست ها دوان دوان رسید 😅 یه روزی میزد خیلی جالب بود ،،،

میگفت از کجا میدونی طرفی که داره اشتباه میکنه تو زندگیش چه تنش هایی رو تحمل کرده و تحتِ چه فرآیندهایی بوده که برآیند و نتیجه ش شده کارای امروزش !!!

یه معتاد ، یه تن فروش ، یه سارق و خیلی کسای دیگه

خلاصه ببین اگه کاری از دستت بر میاد که یه گره ای باز کنی یه گام سیستم رو به جلو ببری ،،، بسم الله ،،،

ولی اگه نمیشه و نمیتونی لااقل سعی کن قضاوتِ شتابزده نکنی ،،، امور رو واگزارش کن به خداوند ،،،

قلباً آرزوی موفقیت واست دارم عزیزم 😘🌺🌺🌺

همه آدمای که شما باهاش سرکار داشتید حتی یک نفر هم خوب نبود و از نظر شما همه یه حالی بودن که شما نسبت بشون حالت انزجار پیدا کردید

و چون میگین حتی گاهی نسبت به افراد خانواده هم اینجوری هستید پس بنظرمن با یه مشاوری که تخصص داره و زبر دسته مشورت کنید 

ان شاءالله موفق باشی

منم همین حس رگ دارم. اتفاقا زمانی یه دوره خوابگاه بودم این شدیدتر بود ولی بعدش کمتر شد مخصوصا از کسایی که بیخیال مال دوستشون هستن یا حق الناس و یا خیلی مغرورن و خودخواه از اینا بیشتر بدم میاد. متاسفانه بعضیا نمیدونم به درست یا غلط گقتی باهاشون نشست برخاست میکنی مبینی چقدر گنده دماغه، چقدر مغروره. حالت رو به هم میزنه. باعث میشه دیگه مثل قبل بهش نگله نکنی و از فهرست صمیمی ها خطش بزنی.

البته هر کسی یه عیبی داره ولی خب خیلی ها عیباشون تو ذوق میزنه نمیشه باهاشون ساخت. 

سلام

شایدسطح توقعت ازاطرافیانت بالاست وادم زودرنجی هم هستی احتمالا..

بالاخره هرکسی عیب وایرادی داره حتی خودشما..اطرافیانت هم مستثنی نیستن..اگرپذیرفتیشون بایدعیباشون روهم بپذیری

سلام

من نمیدونم چرا شما ای طور میشید. 

ولی اینو میدونم که نباید خودتونو ملامت کنید و نباید خودتون رو غیرعادی بدونید. این روحیه شما رو خراب میکنه. خودتون رو همانطور که هستید بپذیرید و بعد از اون دنبال حل مشکلتون باشید.

خانم دانشجوی عزیز🌷 خیلی قشنگ این حس رو تحلیل کرده

دانشجو جان کامنتت رو دوست داشتم، تحلیل گرانه بود.💛

سلام خدمت تمام عزیزان

سوال کننده هستم

به پسر خوب

بله دقیقا ، وقتی که جمع بشه و یکدفعه فوران کنه تازه اونها حق به جانب هم میشن ولی علت اینکه به روشون نمیارم یه مقدار فکر کنم پیچیده باشه بعضی وقت ها اون کاری که انجام میدن سطحیه خب آدم خودشم خجالت می کشه بخواد به روی طرف بیاره ولی گاهی اوقات اون کار شاید در ظاهر سطحی باشه ولی در واقع از باطنی خبر میده که خیلی نگران کننده است و آدم پی میبره این شخص دشمن نفوذی در لباس دوسته معمولا من اینطور مواقع سعی می کنم طرف رو به قول معروف خواب کنم و فکر کنه من نمی فهمم ولی دقیق زیر نظرش دارم ... برای همین به روش نمیارم و این کم کم تبدیل به تنفر میشه

حالا مسئله ی دیگری که هست اینه که گاهی اوقات شاید طرف واقعا هم اینطور نباشه ولی من اگر احتمالش رو بدم ریسک نمی کنم و میرم توی لاک دفاعی ...

به الی خانوم

ممنون از راهنماییتون

بله دیشبم یه مسئله ای به ذهنم خطور کرد که فکر کنم حتما باید با متخصص درمیون بذارم

البته زوده که الان بخوام قضاوت کنم و باید بیشتر در موردش مطالعه کنم ولی فکر کنم بعضی علائم اختلال شخصیت مرزی رو داشته باشم.

ای کاش اگر کتب خاصی رو از این انتشارات مد نظر دارید معرفی کنید.

به کاربر دانشجو

سلام

بله به نکته بسیار دقیقی اشاره کردید

اتفاقا اوایل اینطور بودم و الانم گرچه سعی کردم کمتر بشه ولی بازم مقداری اینطوریه که خیلی ها رو بیش از اندازه ارزشش بهاء میدم و خب نتیجتا وقتی انتظاری که ازشون دارم رو نمی بینم این حالت پدید میاد

شایدم این ویژگی بخاطر همون اختلال باشد 

در کل ممنون از راهنماییتون

به پسرم دیگه

سلام

تقریبا با همه در ابتدا می جوشم و همه میگن خیلی خون گرمی ولی بعد از یه مدت اینطوری میشه و این نگران کننده است برام که نکنه همسر آینده ام هم در ابتدا ... البته بعضی از افراد معدود هم هستند که چند ساله رابطه خیلی عمیق داریم و واقعا سازگاریم ...

بعضی ها هم همون اول که می بینم باهم جور نیستیم دیگه باهاشون گرم نمی گیرم و جالبه نسبت به اونا این حس بهم دست نمیده

به AmirReza

خیلی ممنون از توصیه تون

واقعا درست می فرمایید ولی فکر کنم بخاطر این جو رقابتی و بدی که چند ساله داریم مسائل کوجک رو بزرگ می کنم چون بعضی وقت ها که یه مقدار چشم پوشی کردم از اینطور مسائل آسیب زدن بهم لذا ناخوادگاه حساس شدم.

"...میگفت از کجا میدونی طرفی که داره اشتباه میکنه تو زندگیش چه تنش هایی رو تحمل کرده و تحتِ چه فرآیندهایی بوده که برآیند و نتیجه ش شده کارای امروزش !!!"

خیلی نگاه دقیقیه واقعا تاثیر گذاره

بعضی وقت ها که پیش اومده و خدا پرده ای کنار زده از زندگی همین اشخاص و مشکلاتشون رو دیدم خیلی ناراحت شدم بخاطر احساسم

باید بیشتر دقت کنم ممنون

به بانوی ایرانی

خب هستند کسانی که رابطه به شدت عمیق دارم باهاشون چند سال (معمولا استاد من بودن)

ولی خب با خیلی ها هم اینطوریه... یه نکته ای هم که دقت کردم دیدم یه مقدار زیادی سلطه گرم و اگر کسی مخالفت کنه باهام معمولا اینطور میشم

البته اصلش فکر کنم بخاطر اینه که فوق العاده از افرادی که صلاحیت ندارند و اظهار نظر می کنند و پافشاری هم دارند روی نظر اشتباه خودشون ، متنفرم

و شاید چون یه مقدار خود برتر بینم و معمولا دیگران رو احمق و بی سواد حساب می کنم اینطور میشه (در ناخوداگاه منظورمه نه خوداگاه!)

و الا خیلی وقت ها وقتی نظر مخالفی رو می شنوم و می بینم درسته خیلی راحت قبول می کنم و به اشتباه خودم اعتراف می کنم.

نمی دونم این ها علائم اختلال شخصیت مرزیه یا طبیعیه

در مورد خانواده هم که دقت می کنم فکر کنم منشا اش همین باشه

البته بعضی وقت ها هم اگر بهم بی احترامی بشه (خیلی موارد سطحی حتی) اینطور میشم که فکر کنم این باز بر میگرده به همون شخصیت سلطه گرم که اصلا نمی پذیره چنین چیزهایی رو

شایدم باز از علائم اختلال باشه

در کل بله فکر کنم باید به متخصص رحوع کنم تشکر

به مهر بانو

بله دقیقا

خوبه که پس مثل منم هستند کسانی که این حس رو دارند

ممنون از اینکه نظر دادید

به Afz 96 

حرفتون متینه و خودمم این رو میگم ولی می دونید دست خودم نیست آخه

یعنی اصلا این حسم به نظر خودمم شاید خیلی وقت ها منطقی نباشه ولی خب حسم اینه دیگه و کاریش نمی تونم بکنم

برای همین ممکنه طرف رو بپذیرم ولی یه دفعه بخوره توی ذوقم و این حالت دست بده بهم

درکل از تمام عزیزان متشکرم

این توضیحات تکمیلی رو لابلای پاسخ به دوستان عرض کردم که شاید دوستان چیز جدیدی به ذهنشون برسه

خودم خیلی در مورد اختلال شخصیت مرزی چیزی و خب قاعدتا باید بیشتر در موردش مطالعه کنم و به متخصص رجوع کنم ولی می خوام تا قبل از اینکه این تاپیک بسته بشه چندتا سوال در این خصوص هم داشته باشم و ببینم نظر شما چیه

به نظرتون با توجه به توضیحاتی که دادم میتونه این اختلال باشه؟ آیا شخصیت سلطه گر هم می تونه همین علائم رو داشته باشه؟ بعد آیا به تیپ شخصیتی هم میتونه مربوط باشه این قضیه؟(تقریبا شخصیتم بین estj و istj متغیره ولی خب بیشتر فکر کنم برون گرا هستم)

باز تشکر از دوستان

سلام

فک کنم مشکل هرمونی داشته باشه توصیه میکنم بری هرموناتو چک کنی 

منم یه مدت اینجوری بودم بعد فهمیدم مشکل از هرمونام بود 

اگه اینجوری ادامه بدی بدون اینکه خودت متوجه باشی یه رفتارایی نسبت به بقیه ازت سر میزنه که بعدها که یادشون میفتی خیلی از دست خودت ناراحت میشی الان میگی نه و من به روی خودم نمیارم ولی یه رفتارایی هست که خودتم متوجه نیستی مناسب هستن که بقیه رو ناراحت میکنن بعدا که خوب شدی متوجهشون خواهی شد پس لطفا حتما برید مراجعه کنید شاید مشکلت همین هرمونات باشن 

و اگه مشکلت این نیست احتمال داره شما شخصی باشی که خیلی تنهایی رو دوست داره و وقتی بقیه دورورت باشن، این موضوع ناراحتت میکنه 

بنظرم از خود تشخیصی و برچسب زدن به خودتون خودداری کنید و این کار رو به اهلش واگذار کنید

ضمن اینکه ممکنه با تغییر چند تا دیدگاه مسئله تون حل شه

من چی بگم که پیش فرض از همه متنفرم😐

جدیااا 

از همه بدم میاد حتی وقتی باهاشون آشنا میشم و خیلی خوبن، فقط از درجه ی نفرتم کم میشه😐😕

خیلی اخلاق بدیه باعث میشه همیشه احساس تنهایی کنم😶

بهsetii

به نظرم این مشکل ناشی از یک عادت فکری منفیه که موقع برخورد با دیگران به طور خودکار عمل میکنه و باعث میشه شما نگاه بدی به دیگران داشته باشید.

یک راه حل نسبتا خوب اینه که تصمیم بگیرید از این به بعد تصورتون رو درباره دیگران تغییر بدید. 

مثلا من پیشنهاد میکنم هر وقت با کسی برخورد کردید تصور کنین اون کس دوست صمیمی و قدیمی شماست و شما از دیدن اون خوشحال میشید و احساس راحتی دارید.

این کار ابتدا کمی سخته چون تغییر عادت خیلی مشکله اما به مرور زمان عادت فکری منفی شما تغییر میکنه و یک نگاه خوب و مثبت به دیگران جایگزین اون میشه

علی اکبر عزیز، سلام

برعکس شما یکی از دخترا به دوستم گفته بود دوستتون (یعنی من) چرا اینجوریه؟ فکر میکنه کیه؟ از خرطوم فیل افتاده؟! در صورتی که من از خوابگاه به دانشکده و از دانشکده به سلف و از سلف به مسجد میرفتم.

با دوستای هم سن خودم و بالاتر از سن خودم خیلی خوب میسازم ولی با سن های کمتر از خودم، هفته اول خوش و خرمم ولی بعد یه هفته حرکات و رفتارشون میره روی اعصابم!

الان هم دوستام یا هم سن خودم هستن یا بالاتر از سن من هستند. من خودم 24 سال دارم؛ دوستام 24 تا 28 سال که بیشتری ها هم متاهل و در شرف ازدواج هستند.

البته استثنا هم داره. مثلاً توی خوابگاه دوستام بعضی هاشون بلندم میکنن و بعضی ها با شوخی مشت میزنن بهم و خلاصه کفر آدم رو در میارن ولی این حرکات رو اگه یه فرد پایین تر از سن خودم انجام بده، دیگه حال نمیکنم باهاش و احساس میکنم هنوز بزرگ نشده.

شب و روزتون خوش

سلام خدمت تمام عزیزان

از همگی بابت مشارکت در این موضوع ممنوم

از آقای نجفی هم مخصوصا بابت فراهم کردن این فرصت متشکرم.

موفق باشید یا علی مدد.