خانواده برتر

به نظر من ازدواج بکن ولی باادمی که بلوغ فکری شبیه خودت باشه نه کسی که کلفتی بخواد براخانه داری،مسئله دیگه اینه که زیادازدواجو مهم نکن چون هیچی توش نیست من تجربه داشتم بعدیه مدت همه پسراسردمیشن  ازخانومشون وکلاکلفت میخوان برا بچه داری تاوانی ازدواج کن ولی عاقلانه نه احساسی وتومحیط کارهم سرسنگین باش وبه هیچ کس اعتمادنکن 

اینکه آدم حق داره با هرکسی که دلش میخاد یک حقیقت انکار ناپذیره

اما اینکه فردی که آدم دلش میخاد باهش ازدواج کنه حتما ب پست آدم میخوره یا اینکه اونم دلش میخاد با ما ازدواج کنه هم یک دروغ بزرگه دروغی که باعث مجرد ماندن خیلی از دخترها تا سنین بالا شده و الان پشیمون اند 

پسرانی که شما ردشون کردی میخاستن با شما ازدواج کنن و شما معیارهاشون رو داشتین اما ردشون کردین

پس پسرانی هم که معیارهای شما را دارند و شما هم میخواهید با آن ها ازدواج کنید دلیلی نداره که بخان شما رو بپسندن

در هر ازدواجی حداقل یکی از طرفین باید از یکسری معیارها کوتاه بیاد چون هیچ کسی تمام معیارهای ما رو نداره اونی هم که داره مارو نمیخاد.

نه وسواس ندارید

یکی رو میخاید از جنس خودتون

عاقلانه بتونید آشنا بشید 

و عاشقانه زندگی کنید

ولی خوبه قاطع عمل میکنید

من بدترین آدمم باشه نمیتونم نه بگم

مگر دیگه نتونم

آدم حسابی تو جامعه زیاده

با چشم باز یکی مثل خودتونو پیدا کنید

همه چیزهایی که میخواید منظقی هست و مشکلی نداره

ولی باید قبول کنید که ممکنه همچین کسی به تورتون نخوره و تا ابد مجرد بمونید چون سنتون هم کم نیست.....

من پیشنهاد میکنم برید جایی که همچین مردایی هستن... 

مورد اول و دوم بنظرم ناشیانه رد کردید. هیچوقت اونیکه همه چی تموم باشه نصیب یکی از دو طرف نمیشه. بهر حال اگه ازدواج براتون مهمه بنطرم راحتتر کنار بیاید 

سلام دوست عزیز منم مثل شمام هیچ اهمیتی به حرف بقیه ندین.بقیه قرار نیست با اون ادم زندگی کنن .شما باید زندگی کنین پس هر تصمیمی که واقعا فکر میکنی درسته بگیر.بنظر من مهم نیست ادم چه زمانی ازدواج کنه مهم اینه اگه میخواد ازدواج کنه خوب ازدواج کنه.ازدواج نکردن بهتر از ازدواج کردن با هر ادمی و یک عمر عذاب کشیدنه...بنظر من افکارتون کاملا هم درسته

با سلام 

این مشکل شما نیست به نظرم و مقصر نیستید اگه طبق تعریفی باشه که کردید و شاید برمیگرده به نیمه گم شده تون که هنوز پیداش نکردید و قسمت نبوده فعلا 

خب به نظر حق با شما بوده تو این انتخاب ها و بهتر که از همه نظر عاقلانه تصمیم گرفتی و جواب قاطعانه دادی این خودش مزیت خوبیه و جرات میخاد 

شرایط شما خوبه حتی در محل کارتون و قضیه به دل نشستن برای شما و هر کسی مهمه و انتخاب رو برای دختر آسون میکنه اینکه یکی رو دوست داشته باشی و مطمینا هنوز فرصت داری برای انتخاب بهتر 

اگه در شهر بزرگ زندگی میکنی چون در شهر کوچک این سن زیاد محسوب میشه متاسفانه و زودتر برای ازدواج باید اقدام بشه و فرهنگ متفاوتی داره 

همچنان به خدا توکل کنید و کمی وسواس و حساسیتی که با این موارد ندیدم اما کلی بزارید کنار . ان شالله شاهد یه ازدواج خوب خواهید بود 

به امید خوشبختی و ازدواج موفق شما و همه ما جوونا

نظرتون واقعا خوب بود.  به خصوص قسمت آخر....

ببخشید که اینو میگم ولی به نظر من شما تا همین الانم شادابی و جوانیتونو تا حدودی از دس دادین !

۳۲ سال سن کمی نیستا .واسه بچه دار شدن هم اگه کمی دور و اطافتونو نگاه کنین میبینین که دخترای همسن شما دوتا بچرو دارن.

درضمن احتمال بروز بیماری ها بعد ۳۰ سالگی زیاده .برای مثال احتمال اینکه بچه ی آینده ی شما دچار نشان  گان داون بشه کلا دخترای بالای ۳۰ یک مورد توی ۷۵۰مورد تولد هس.

سلام 

هیچ وقت سعی نکنید یه نفر رو پیدا کنید که دقیقا خصوصیات شما رو داشته باشه و مثل شما باشه چون حتی دوقلو ها هم تفاوت هایی دارن و از هر نظر ۱۰۰ درصد شبیه هم نیستن 

بهتره برای ازدواج دنبال کسی باشید که نزدیک به ملاک هاتون باشه و زیاد سخت گیرانه عمل نکنید ، وگرنه ممکنه براتون مشکل پیش بیاد

پیشنهاد من این که چند تا ملاک اصلی برای بحث اعتقادات و ... برای خودتون مشخص کنید (ملاک ها کلی باشن و تعدادشون هم زیاد نباشه) و براساس اون ملاک ها قضاوت کنید 

برای مثال یکی از ملاک ها میتونه این باشه که خواستگارتون اهل نماز و روزه هست یا نه ...

یا برای مسئله ی خط فکری آدما میتونید بپرسید کتاب هایی که خوندن چیا بودن ... 

اصلا کتاب میخونن یا نه و ...

انشالله خدا یه همسر خوب نصیبتون کنه :)

 کاشکی من جای شما میبودم...

سر کار میرید کارتون رو دوست دارین و ازش راضی هستین از همه اینا مهم تر مستقلی،،ای کاش که جای شما میبودم..اونوقت تنها دغدغه ای که نداشتم خواستگار و عروسی و بچه و..الانشم ندارم ولی اگه جای شما بودم که یه اپسیلن هم به اینجورچیزا فکر نمیکردم چون صد در صد خودمو اونقدر غرق کارم و علایقم و خونواده و دوستام میکردم که نه اینجورچیزا اصلا واسم اهمیتی داشت نه حرف مردم و در و همسایه و..واسه ی دل خودم زندگی میکردم،تموم شد و رفت

(توصیه ام به شما دختر خانم محترم که به گفته ی خودتون دوست دارین مادر بشین همسر بشین اینه:عزیزم سخت نگیر میدونم که گفتین سخت گیر نیستین ولی بنظرم اونی که بچه ننه است یا اونی که آداب معاشرت نمیدونه حتی اونی که تکلیفش با شما معلوم نبوده همه ی اینا قطعا هزارویک نکته ی مثبت هم داشتنکه شما نادیده گرفتی.اولی بچه ننه بود خب باشه با یذره سیاست جوری خودتو توی دل مادرش جا میکردی اگه عروسشون شده بودی چون شوهرت از مادرش حرف شنوی داشت توام که رگ خواب مادرش رو بلد بودی،میدیدی چطور شوهرت مثله موم توی دستته،اون یکی هم که آداب معاشرت نداره هم همونطور،،کاری نداره یادش میدادی،واسه سومی راهکار ندارم چون بنظر تکلیفش با خودشم روشن نیست،بیخیال این یکی😂)

دیدی؟به همین راحتیه ازدواج،،شما که دوست داری ازدواج کنی انقدر دست دست نکن و منتظره فرد ایده آل نباش چون حتی اگه پیدا هم بشه مطمئنا بعد یه مدت زندگی واستون کسل کننده و یکنواخت میشه،،یه بزرگی گفته آدما رو همونجور که هستن بپذیر سعی نکن تغییرشون بدی شما هم یکی رو باید همونجوری که هست بپذیری باهاش ازدواج هم کردی بسوزی و بسازی که زندگیه مشترک یعنی سوختن و ساختن تمام شد و رفت.(من نمیدونم جوونای ما هم دوست دارن ازدواج کنن هم دوست دارن همه چی فقط مطابق میل اونا باشه نخیر عزیزم از این خبرا نیست😂)

در آخر هم یه توصیه ی خواهرانه قدر شرایط الانتون رو بدونین این آزادی و استقلالی که الان دارین با ازدواج و زندگی مشترک همه ی اینا ازتون سلب میشه نمیگم ازدواج مطلقا بده و اینا..اصلا.بستگی به خودتون داره که چجور زنی هستید؟؟یک زن سنتی یا امروزی؟اینم بگم نمیشه همزمان هردوش باشی چون اونجوری میشه عین شرایط شما که هم دلتون نقش مادری و همسری رو میخواد مثله یک زن سنتی هم از خواستگاراتون توقعاتی دارین که از اون مدل توقعاته زن امروزیه

با سلام

نکته اولی که باید عرض کنم خدمتتون اینه که من اندکی خشم در صحبت هاتون دیدم. مخصوصا در مورد رفتاری که با خواستگارهاتون داشتید و متاسفانه این اصلا چیز خوبی نیست ... سعی کنید در آینده حتما خشم و برخورد خشمگینانه رو در خودتون اصلاح کنید.

نکته دوم؛ در صحبت هاتون چیزی از خدا و دین و معیارهایی که خدا برای ما در زمینه ازدواج مشخص کرده مثل ایمان و اخلاق و ... نفرمودید. اگر خانم مذهبی هستید باید رویکردتون در انتخاب همسر رویکردی الهی و دین محور باشه و با توجه به شاخص های دینی انتخاب کنید و اگر هم مذهبی نیستید که بحثش جداست ...

نکته سوم ؛ هرگز به خاطر ترس از بالا رفتن سن، با کسی که دوستش ندارید و شاخص های شما رو نداره ازدواج نکنید. در ازدواج عقل و عشق دو ابزار انتخاب ما هستند. خوب و عاقلانه بررسی کنید. اگه نتیجه بررسی ها خوب بود و از طرفی دیگر دوستش هم داشتید یک بله بگید و تمام.

نکته آخر ؛ باز شما در صحبت هاتون اصلا اشاره ای به مشاوره نکردید. خوبه که در اینگونه مسایل با یک فرد خردمندی(حالا در فامیل یا بیرون) مشورت کنید و پس از مشاوره تصمیم بگیرید.

خوشبخت و عاقبت بخیر بشید انشاالله

سلام

نع عزیزم،اصلأ هم شما وسواس ندارید

ولی خب ی چیزی و در نظر بگیرید

ی آدم همیشه۱۰۰ نیست

ممکن۷۰،۸۰ باشع،ممکن کمتر

ولی ببین عزیزم،اگع کسی اومد ک ب دلت نشست، و ۷۰،۸۰ درصد معیاراتون و داشت،ب امید و لطف خدا ،قبول کنید(ولی نع تو مسایل اعتقادی)

درکل ،شما خودت ،باید ب فکر خودت باشی عزیزم

از یاد خداهم قافل نشو ،خودش کمکت میکنع،برامنم دعا کن عزیزم،ک این روزا

خیلی بهش محتاجم

التماس دعای فرج🙏❇

نه وسواسی نیستید و خیلی هم خوبه که میخوایین با شناخت ازدواج کنین.

ولی الان با توجه به غلیان احساساتون باید مراقب باشید عجله نکنید و احساسی برخورد نکنید ممکنه تا چن سال دیگه هم فرد مورد نظرتون پیدا نشه.

ناراحت نمیشید اگه بهتون بگم از خوندن متن شما اصلا حس خوبی بهم دست نداد!!  

یک دختر بی حوصله که دلش خنک میشه خانواده ش یکی رو ادب کنن و بذارن سر جاش 

قربونت برم اخه قانون جذب و مثبت اندیشی با این نوع تفکر شما در تضاده

ادم مثبت اندیش برای همه خیر میخواد و دنبال این نیست دلش خنک شه

و اینکه شما خیلی عجولی و میخوای سر یک ماه از هر رابطه ای نتیجه بگیری، شناخت مناسب برای ازدواج انقدر سریع به وجود نمیاد

سلام

شما نه تنها وسواس ندارین بلکه خیلی عاقلانه و منطقی هم فکر میکنین 

این کار شما خیلی بهتر از اینه که بعضی موارد رو ندید بگیرین و ازدواج کنین و بعد خدایی نکرده ازدواج نا موفقی براتون رقم بخوره و احساس پشیمونی کنین

شاید این متن رو شنیده باشین اما دوباره جهت یاد آوری میگم:

بودن‌ با کسی که دوستش نداری و نبودن با کسی که دوستش داری هر دو رنج است

پس اگر همفکر خود نیافتی مثل خدا تنها باش

اما این حرفایی که من گفتم یک طرف قضیست

مطمئنن رفتار شما بسیار به جا و عاقلانست

اما طرز فکر امروز شما متعلق به همین امروز شماست

ممکنه بعد از چندین سال یه طرز تفکر دیگه ای داشته باشین

و مثل صاحب این پست:

منتظر مردی با اسب سفید بودم، الان 53 سالگی را دارم تجربه می کنم

طرز فکر متفاوتی با امروز خودتون داشته باشین

شاید بگین نه من اصلا طرز فکرم تغییر نمیکنه

اما باید یاد آور بشم انسان ها در شرایط مختلف روحیات و طرز فکر متفاوتی دارن و ممکنه تحت شرایط نظرشون عوض بشه

شما رفتار خوبی دارین اما جوری تصمیم بگیرین که در آینده پشیمونی به بار نیاد 

عمر و جوونی برگشتنی نیست.

ببخشید مگه تو از افکار اون پسرایی که معیارای سوال کننده رو دارن خبر داری که میگی دلیلی نداره سوال کننده رو بپسندن ؟

صرفا چون این خانم یه سری خواستکاراشو رد کرده پسرایی که معیاراشو دارن نمیپسندنش ؟ چه ربطی داره ؟ خوب خود اون پسرا هم یه سری دخترو انتخاب نکردن نرفتن خواستگاریشون دیگه 

پس حالا که اینجوریه میشه بگیم خانم سوال کننده هم نباید اون پسرا رو بپسنده ؟

گودرزو به شقایق ربط میدین. خوب شاید یه روز پسری که مد نظرشه به پستش بخوره و جفتشون همو بخوان مگه تو علم غیب داری که میگی یه دروغ بزرگه ؟ 

تو خودت حاضری از معیارات کوتاه بیای که واسه بقیه نسخه میپیچی؟ یا این چون دختره باید از معیاراش کوتاه بیاد؟ 

بنظر من که سختگیر هستین چون دنبال ایده ال میگردین همینایی که ردشون کردین استاد دانشگاه بنگاهی و .... شاید جاهای دیگه به راحتی بله بگیرن چون الان شوهر خوب کمیابه کسی که مشکل مالی نداشته باشه حلال خور باشه و.... که شما ایرادای بنی اسرائیلی گرفتین من تو همین وبلاگ چندین بار دیدم که دخترا گفتن خدا کنه شوهرمون احساساتی باشه خشک و یخ نباشه بعد شما یکیش رو رد کردی تا وقتی دنبال ایده ال بگردین وضعتون همینه یکم کوتاه بیاین از شرایطتون مخصوصا که میگین الان به همدم نیاز شدید دارین 

نه وسواس ندارید

البته توجه کنید که خیلی از دخترا ممکنه قبل از ازدواج ب خاستگارانی زیادی داشته باشند که باهاشون به تفاهم نرسند

سخت گیری قبل از ازدواج ب مراتب بهتر از ان است بعد ازدواج ناملایمات را تحمل کنی  

هم کفو بودن تو ازدواج را حتما در نظر داشته باش

بهیچ وجه با این کسی که خصوصیت تنفر امیز برای شما دارد ازدواج نکن

و البته در مورد  اختلافات سنی -  سطح مالی میتوانی اسان گیر باشی

حتی نسبت به احساسی بودن  پسر،  

ازدواج نکردن بهتر از ازدواج بده ، امیدوارم موفق بشید.

جانا سخن از زبان ما میگویی:(

واای منم تقریبا شرایطی مشابه شما رو دارم.با وجودی که کلی خواستگاردارم  واین که دوستم دارم ازدواج کنم.ولی هیچ کی به دلم نمیشینه😞

از خواستگار خلبان و دکتر وکارخونه دار و...گرفته تا سرباز و دانشجو وهمکلاسی و کارگر و ...

ولی نمیشه که نمیشه:(((

یکی بد دل بود. یکی نمازخون نبود.یکی مغرور بود‌.یکی بچه میزد.یکی شغلش پرخطر بود،یکی خانواده شون خوب نبود و...

خیلی خسته شدم وکلافه:( هر چی میگذره سختگیرم میشم:(((چیکار کنم؟

نمیدونم بقیه چطوری ازدواج میکنن.اینقدر دعا کردم ولی فایده ای نداره انگار.

یعضی وقتا فکر میکنم نکنه کسی طلسمم کرده که نشه.یا به دلم نشینن!

گاهی دخترا با توجه به موفقیت هایی که بدست میارن خودشون بالاتر از چیزی که واقعا هستن میبینن، یه پسر با توجه به نیاز به سربازی و گاهی تامین مخارج فرصت کمتری رو نسبت به یه دختر داره و فشار بیشتری روش هست و قاعدتا ممکنه فرصت کمتری رو برای تحصیل و ... داشته باشه پس لزوما اون پسر کمتر از شما نیست بلکه فرصت کمتریو داشته. من به شخصه میتونستم چند جای خوب استخدام بشم اما قبول نکردم و دنبال کارآفرینی هستم تا به درامد بالایی برسم یعنی دارم وقت میذارم برای چیز بهتر چون مردا قاعدتا باید به فکر درامدهای بالا باشن پس لزوما چون الان به ظاهر استخدام نیستم دلیل نمیشه که از کسی که جایی استخدامه پایین تر باشم

دوست عزیزم ، این مسئله تو را من با تمام وجود درک می کنم ، این مشکل برای کسانی هست که از نعمتهای بیشتری برخوردارند . دختری که یک نقص عضو داشته باشه یایک مشکل خانوادگی ، آرزوش فقط داشتن خواستگار هست ولی کسی که خواستگارهای متنوع داشته باشه انتخاب براش سخت می شه و حتی ممکنه به قیمت انتخاب نکردن تا آخر عمر منجر بشه...پس همیشه نعمتها باعث افزایش نعمت نمی شه بلکه گاهی جلوی کسب نعمتهای دیگر را هم می گیره ... به این نکته هم توجه داشته باش خواهر !

از این حرفم یه موقع ناراحت نشو

اتفاقا وسواسی هستی بدجور هم وسواسی هستی

خاله من هم جراح قلب بود و تو یه خانواده ثروتمند زندگی می کرد ، کلی براش خواستگار اومد ، به یکی گفت طرف یکم دماغش بزرگه به یکی دیگه گفت طرف سوسوله به اون یکی گفت ابروهاش کلفته...به یکی گفت طرف وضع مالی خوبی نداره به چندتا دیگه شون هم دقیقا ایرادهایی که شما گرفتی رو می گرفت

خلاصه هرکسی میومد خواستگاریش به یه بهونه ای نمی پسندید

آخرش رسید به سن ۳۵ سال و دیگه خواستگار نداشت ...وقتی شد ۳۸ سالش یه پیرمرد ۵۸ ساله اومد خواستگاریش و اونم ناچارا بله رو گفت و باهاش زندگی کرد

پیر مرده سه سال بعدش فوت کرد

بعدش دوباره یه پیرمرد دیگه اومد خواستگاریش یه چند سالی هم با اون زندگی کرد و اونم متاسفانه افتاد مرد

الان شده پنجاه سالش و تنهای تنها بدون هیچ فرزندی داره با پدر مادر پیر ۹۰ ساله ش زندگی می کنه که هر آن ممکنه پدر مادرش دور از جون فوت کنن و اونوقت این عمه ی بنده که جراح قلب هستن تا ابد تنها خواهند موند

متاسفانه یه زن پنجاه ساله هیچ شانسی واسه ازدواج نداره....دیگه حتی پیرمردها هم نمیان خواستگاری چنین زنی

من به شما برادرانه و کاملا رک میگم نذار سن و سالت از اینی که هست بالاتر بره اگه خدایی نکرده به سن ۳۵ برسی اونوقت باید منتظر خواستگار های پیر مرد باشی 

چون اگه مردی چهل ساله باشه نمیاد با زن ۳۵ ساله ازدواج کنه ...الان مردهای چهل ساله میرن سراغ زن های ۳۰ ساله

مرد هایی هم که ۳۵ سالشونه میرن سراغ دختر ۲۷ ساله

شما الان تو وضعیت خوبی نیستی....الان به دلیل موفقیت های اقتصادی و تحصیلی که داشتی روحیت بالا مونده و هنوز شادابی ازت نرفته سریع به یه خواستگار با ایمان بله رو بگو

همین که طرف ایمان داشت قبول کن

به به ای کاش اول

لطف دارین :)

به به ای کاش دوم

منظور من رو متوجه نشدید شاید دقت نکردید

اولا گفتم اینکه بگیم حتماااااا فردی که معیارها رو داره میاد سراغمون دروغ بزرگه به واژه حتما دقت نکردید خودتونم گفتین شاااااید پیدا بشه

و دوم اینکه نمیدونم شاید تو اصطلاح شناسی مشکل دارم من وقتی از اصطلاح دلیلی ندارد و یا لزومی ندارد  فلان کار انجام بگیرد استفاده میکنم منظورم اینه که ممکنه اون کار انجام بگیره ممکنه اون کار انجام نگیره و نمیتوان برایش دلیل و لزومی تعین کرد و گفت حتما انجام میشود.

این که نویسنده قبول نکرد یک مثال بود برای اینکه بگم حتما کسی که معیارهامون رو داره ما معیارش رو نداریم

دخترا خودشونو به خاطر موقعیت بالاتر نمیبینن

به خصوص تو سنای بالای 25 دنبال یه تشابه کلی هستن نه اینکه مثل یه دختر نوجوون پر فانتزی باشن که باید میلیاردر باشه و تحصیل کرده و...

یکی از مهمتریناش خانواده و سطح فرهنگ هست

یه خانومی شوهرش درامد خیلی خیلی بالا داشت بهترین جای شهر خونه و زندگی داشت و مسافرت خارجی و همه چی به راه ولی همسرش تعریف میکرد که خونه مادرشوهرم افتابه داره و دستشویی تو حیاط و حاشیه تهران من خودم هرگز حاضر نبودم با یه همچین خانواده ای وصلت کنم چون خانوادشون بهمون نمیخوردن حالا میخواست اقا بهترین درامد و مدرک رو داشته باشه چون خواهر برادرای جالبی نداشت اقاهه

من خودم ارشد بودم یه خواستگاری داشتم سیکل بود شما خواهر خودت باشه حاضری بدیش به یه اقایی که سیکل داره!!!!

یا دوستم دکتر متخصص یه اقای معتاد بچه دار خواستگار پرو پا قرصش بود و میگفت بدبخت کسی جز من تو رو نمیگیره

یا پسری که فقیر دنبال زن پولدار میگرده 

قدیما مردا باید مواظب میبودن که کسی به خاطر موقعیتشون نخواد باهاشون ازدواج کنه الان صد برابرشو بیشتر باید خانوما مواظب باشن که کسی به خاطر موقعیت مالیشون نیان جلو

الان معیار خواستگاری شده خونه و دکور خونه پدر دختر فرش گرون و ماشین مدل بالا و ...

دوست من برای برادرش دنبال دختر بود برادرش خدماتی بود فقط و فقط دنبال پدر زنی بود که خونش سعادت اباد باشه و ماشین پرادو 

خانما حاضرن تا اخر عمر مجرد بمونن ولی زیر بار این خفتا نرن 

دخترای الان مستقلن نه از مجردی میترسن نه از طلاق خانواده ها نوددرصدشون حمایت میکنن دخترارو مثل قدیم نیست دیگه 

اقایون اینجا عادت دارن جو بدن که اوه اگه الان قبول نکنی دو روز دیگه پشیمون میشی و سنت میره بالا 

خانومای ایران قدرت باروریشون تو خانواده برتر تا سن زیر 25 ولی قدرت باروری پسرای خانواده برتر تا سن پنجاه هست و اصلا هم بچه های مردای پنجاه ساله دچار سندرم داون نمیشن 

الانم که به سلامتی دهه پنجاهی و شصتی دارن میرن سراغ دخترای دهه هشتاد

بالاخره یکیو دیدم که عاقلانه خواستگاراش رو برسی کنه

شما ازدواج نکنید به نظر من بهتر ولی اختیار با خودتون

فرمودید فوق لیسانس مهندسی دارید و قانون جذب رو هم قبول دارید لطف می فرمایید اسم دانشگاهی که به شما مدرک مهندسی داده رو بگید من یک مقدار گل ببرم درش رو ببندم!

گل بی عیب خداست عزیزم 

من اگر بودم یکی که پوئن های مثبتش بیشتر بود و نکات منفیش قابل تحمل یا اصلاح بود رو انتخاب می کردم...

این ربطی به سن و وسواس نداره بیشتر همون آرمان گراییه که گفتید

نمیدونم  دقیق بگم وسواس هست یا خیرر چون شما که  همه خواستگارهاتون رو نگفتید  وعلتش رو. پس نمیشه قضاوت کرد تنهاسه مورد گفتید که دوتاش منظقی بنظر میرسید(وقتی طرف مقابل چه از نظر ظاهر چه رفتار  بعد دوره ای از اشنایی بردل ننشینه منطقی اینه که خواستگاری کنسل بشه دختر وپسر هم نداره- شمادوره اشنایی تون هم با این دو خواستگار ونگفتید )

وسومی استاد دانشگاهه هم مقصر خودش بوده وسهم خودشم در بهم خوردن رابطه زیاد بوده! 

ما جای شما نیستیم  شاید چیزی که از نظر شما خیلی مهمه برای دیگر دخترها اصلا مهم نباشه!

به نظر من با کیس سوم میتونسنید با ملایمت بیشتری رفتار کنید وبا ملایمت به روش میاوردید که وقت منو تلف کردید و گذاشتید بی خبر رفتید وبهم حق بدید که رابطه رو بهم بزنم و ازش علتش رو جوبا میشیدید اگر فانع نمیشیدید بعدش بهم میزدید! شاید وافعا دید بالا به پایین نداشته. شاید تو اون دوره درگیر بیماری که گفتید بوده! نمیدونم 

منم ودرک تون میکنم چقد رسخته که ظرف مقابل همه شرایط ازدواج رو داره اما ار نظر ظاهر ویا رفتار واداب معاشرت بر دل ننشیتنه.  خودتونو ناراحت نکنید دیگه تو این جامعه دختران انتخاب شونده هستن بهتره از یک راه دیگه وارد بشید وکیس مطلوب خودتون رو محترمانه وبا رفتار غیرمستقیم به ظرف خودتون بکشونید.

من خودمم فکر میکنم چاره دیگه ای نیست.

جالبه 

من همیشه میگم اگر دنبال علی هستی بهتر شبیه فاطمه باشی 

هرچند جایگاه این بزرگان بالاتر از اون حده که تصورمیشه

دقیقا

   موفق باشید

چهله  زیارت عاشورا برای شما نتیجه داد؟

دوستای عزیزم
ممنونم از نظرات خیلی خیلی خوبتون

اما لازمه یه توضیحات دیگه هم بهتون بدم

   اولا من اصلا خودمو بالا نمیدونم و هیچ ادعایی هم ندارم که آدم آنچنانی هستم عیوب خودم رو هم میبینم مثلا همین سن بالا، یا مثلا قدم که خیلی بلند نیست و... اما خب خودمو قبول دارم (حالا فکر نکنید که مغرورمااااا)

دیگه اینکه بخاطر شرایط درس و کار از شهر خودمون (که شهر کوچیکیه) بیرون زدم و تو یه شهر بزرگتر زندگی میکنم و دردسرهای خاص خودمو دارم. (اینم بگم  که زندگی مجردی و فشار تنهایی سختی های خودشو داره اما خدا کمکم کرده و تا حالا گذشته).

اینا رو گفتم که خیلی هم اوضاع بر وفق مرادم نیست و خودمم دنبال شاهزاده سوار بر اسب نبوده و نیستم!!! (قابل توجه پسر خسسسسته ) من خواستکار دیپلمه راه دادم، از خیلی از ملاک هامم کوتاه اومدم، توقع آنچنانی مالی نداشتم، اما چیزی که برام مهم بوده و هست دیانت و شخصیت وتفکر طرف مقابلمه. بخدا برام مهمه که طرف باهام همراه باشه، و اگر دو کلام حرف میزنم حرفمو بفهمه و درکم کنه. من توقع زیادی از زندگی ندارم.

اما درباره این سه نفر که بهتون گفتم هرچی سعی کردم که قبول کنم نتونستم. من اون دوتای اولی رو تا مشاوره هم کشوندم اما مشاور هم اختلافات ما رو کاملا قبول داشت!

به احسان 62 و یاس بنفش:

اگر بدونی اون استاد دانشگاه چه دلی از من خون کرد!!! شمام بجای من عصبی میشدی. منو شش ماه سرکار گداشته بود و حال روحی و روانی ام رو توی بلا تکلیفی داغون کرده بود جوری که آثارش تا یک سال همراهم بود و از اسم خواستگار حالم به هم میخورد! خدا رو شکر میکنم که تمومش کردم.

معیار اصلی و اساسی ام هم ایمان و اخلاقه، طوری که شرط اولیه ام اهل نماز و روزه بودن طرف مقابله که اگر اینا رو نداشته باشه اصلا باهاش صحبت نمیکنم. اما خب توی آشنایی سعی میکنم زیرو بم طرفو بیرون بکشم و تا حد امکان خوب بشناسمش. این بندگان خدا هم پسرای سالمی بودن ایمان هم تا حدودی داشتن اما باور کنید از کنار ویژگی های شخصیتی و فرهنگی هم به این سادگیا نمیشه عبور کرداااا.

 مثلا اون موردی که دو سال کوچکتر بود (بماند که از نظر چهره و تیپ خیییییلی پایین بود) اما رفتارهاش(منظورم همون ویژگی شخصیتیه) هم واقعا برام زجر آور شده بود. پسر کم تجربه احساسی افراطی جوری که عقل و منطق براش جایگاه نداره اما من معمولا منطقی ام. یا مثلا اونقدر بچه ننه بود و وابستگی داشت به مامان باباش که حتی وقت نوبت مشاورمون رو ازمامانش اجازه گرفت کی بریم و حالمو بهم زد!!!! مشاور هم بهش گفت من جایگاه مرد خونه رو دارم و اون جایگاه زن خونه رووووو (وای خدای من این جمله مشاور خیلی تابلو بود خدایی)      قابل توجه احمد

به محمد رضا:

برادر من الان وضعیت جامعه اینطور شده، من چییییییییکار کنم، هان؟؟ سن ازدواج بالا رفته و مسلما شادابی منم کمتر شده خودمم اینو میفهمم اما خب فک میکنم کسی که منو واسه ازدواج انتخاب میکنه دیدگاهش با شما متفاوته.

به ای کاش:

ممنون عزیزم، حرفات به دلم نشست. آره بودن کسایی که من میخواستم اما نشده و میذارم به پای قسمت. بدترینش میدونی کی بود؟؟ دوران کارشناسی ام یکی از سال بالایی هامون عااااشقم بود اما من اصلا تو حال و هوای ازدواج نبودم، بهش راه نمی دادم و کلا بگم توی دنیای خودم بودم. خیلی پسر ماهی بود واقعا اما من واقعا بچه بودم و نه عقلم کار میکرد و نه دلم رو باهاش همراه کردم. بگذریم که صندوقچه خاطراتم باز نشه بهتره....

هی روزگاااار

و در آخر به دوست گلم، دختری که حسرت جایگاه شما رو داره:
عزیز دلم اینظوری فک نکن، آدم هر چقدر هم که به ایده آل هاش برسه ، آخرش احساس تنهایی میکنه، همدم میخواد، دلش میخواد کسی رو دوست داشته باشه و اونم دوستش داشته باشه، نیازهای غریزی داره و... /// من نمیتونم خودمو گول بزنم به موقعیت اجتماعی و پول و.. دلخوش کنم. آخرش که چی؟؟ برای کی؟ برای چی؟؟   

              ( به جمالت نناز به تبی بند است                       به مالت نناز به شبی بند است)

اینو پشت یه کامیون نوشته بود اما واسه من شده درس زندگی   خخخخخخخ

مورد دیگه هم اینکه اون دو تا مورد که راهکار داده بودی خانوادم همین حرفا رو میگفتن امابا  این بندگان خدا با این راهکارها آبمون تو یه جوب نمیرفت. اختلافات ریشه دااااار بودجوری که دیگه بعضی رفتاراشون برام زجرآور شده بود و نمیتونستم تحمل کنم. راستشو بخوای با هیچ کدومشون احساس شادی و دوستی و همراهی نمیکردم! یه حس اولیه که خوشت بیاد با طرف نشست و برخواست داشته باشی و....

به هانی 96 هم بگم تلنگرت خوب بود

آره ممکنه درآینده تفکرم تغییر کنه پس باید از الان فکر همه جاشو بکنم.

میدونید بچه ها

من فکر میکنم در برابر هر پاسخی که به طرف مقابل میدیم باید به خدا اون دنیا پاسخگو باشیم. دلیل درست و حسابی داشته باشیم. الان یه مورد دیگه هستش که پسر خوبیه، بافهم و شعوره و پسر سالمیه. اما یه مشکلی داره اونم اینکه بخاطر یه بیماری در کودکی تارهای صوتی اش آسیب دیده و یه مقدار صداش مشکل داره. اولش قبول نکردم باهاش ادامه آشنایی رو ادامه بدم اما الان دارم فکر میکنم شاید خدا خیر منو تو این بنده خدا قرار داده باشه. هر کسی یه عیبی داره شاید عیوب من باطنیه و مال ایشون ظاهری. شاید بتونه چشم و دل منو پر کنه...

میترسم زبونم لال به گناه بیفتم آخرش

دعام کنید، دارم فک میکنم که تصمیم رو بگیرم و جدی بهش فک کنم یانه...

دعاگوتون هستم بشرط لیاقت

التماس دعای فرج که زودتر آقامون بیان وزندگی هممون گلستان بشه
 

به ستاره
 

ممنونم از نصیحتت گلم

آره اگر قدر نعمت رو ندونی جلوی بقیه نعمت ها رو میگیره
 اما خدا شاهده که کفران نعمت نکردم و ناسپاس نبودم!

این صحبتت مترادف این شعره: شکر نعمت نعمتت افزون کند// کفر نعمت از کفت بیرون کند

لئن شکرتم لازیدنکم ، لئن کفرتم ان عذابی لشدید!!

یا علی

 منم حدودای سن تو رو دارم. واقعا درست میگی حق داری. نمیدونم مشکل رو چجوری میشه حل کرد ولی میدونم یکی دو تا نیست اینکه خواستگار مد نطرمون نمیاد یا حداقل یه مورد معمولی که بتونیم یه زندگی ساده داشته باشیم. وقتی یه مشکلی از توان آدم خارج هست بهتره بسپری دست یه نیروی بالاتر.

خودتم سعی کن شاداب نگه داری مشغول زندگی باشی مطمئن هستم که فعالیت های زیادی در اجتماع داری پس یعنی دیده میشی.

من خودم تا حدی بیرون فعالم و 99 درصد خواستگارام به خاطر دیده شدنم اومدن ولی خب دقیقا مشکل شما رو دارم.

یعنی دقیقا هر کی میاد همون خط قرمزای من هستن. یا کلا نرمال نیستن. اینجا هم خوندم واقعا جوابا واسم تکراری شده. به یه مصیبتی دچار شدم مثل یه عذاب.

یه عذاب تکرار شدنی. 

هر وقت یکی میاد با هزار امید و آرزو که بالاخره یه آدم معمولی داره میاد میپذیرمش ولی آخرش طرف بخاطر اعتقادات1180 درجه متفاوت، بیماری شدید و مزمن جسمی یا بخاطر سنش که اندازه سن پدر منو داره یا مادرش صدتا حرف درشت بارم میکنه مواجهه میشم. 

وقتی میرن من فقط میخوام زار بزنم. 

دیگه خداییش کلافه شدم. نمیدونم آدما مثل من از جنس پسر وجود ندارن یا نیستن؟ کجان؟ الان 70 درصدشون زن دارن مجرداشون هم یا من نمیبینم یا اونی که میخوام نیستن.

آخه اگه یکی مکانیکی باشه شغلش مردونه هست و از صبح تا شب سرش به کارش گرم هست و از طرفی اخلاق و معیارا منو داشته باشه من چجوری باهاش آشنا بشم؟

 من خسته شدم. 

امیدوارم شما خسته نشده باشی. 

دعا میکنم یه شوهر خوب گیرت بیاد. ناراحت شدم از وضعیتی که الان دارید. بابت سه موردی که رد کردید جای سرزنش ندارید چون هر سه ظاهرا ادمای نچسبی بودن. 

به نظرم کار خوبی کردید رد کردین این ها رو.. اولش فک کردم شما مورد داری توضیحات داخل نظراتتون رو خوندم دیدم نه اون روی سکه رو هم گفتین. خصوصا این خواستگار اخر نشون میده شما سختگیر نیستین. حداقل در این مورد

ببینید من نمیدونم این اقا در چه حدیه. چقد واضح هست این گرفتگی صدا.. من یه اقایی تو محل کارمون بود بنده خدا مشکل داشت تارهای صوتیش مشکل شنوایی هم داشت. خیلی سخت و تو گلو صحبت میکرد. خب این ادم حق زندگی نداره ؟ چرا داره ولی اینکه شما بخوای تو اجتماع بری خودتو اذیت کنی هم درست نیست. یکی هست حرف دیگران اصلا مهم نیست اون حرفش جداست ولی وقتی شما حس بدی داشته باشی همش خودتو زجر بدی که چی بشه اخه. الان عذاب فردا هم عذاب. هیچ اشکالی هم نداره اون دنیا هم فکر نکنم کسی شمارو بابت این قضیه مجازات کنه. بازم میگم بستگی داره در چه حدی باشه اون اقا واقعا حدش زیاد بود.. ولی یکی مثل محمدرضا علیمردانی سرطان حنجره هم داره اما خواننده میشه اصلا یعنی سرطان نعمتی میشه براش.. ولا اینو شما باید تشخیص بدی که این ایراد چقد اذیت میکنه شمارو 

سلام خواهر مهربونم،سپاس از توجهتون و حرف های خوبتون

پاسخ شما منطقی تره موافقم منم زیاده روی کردم😅از صمیم قلب دعاتون میکنم امیدوارم بهترین ها پیش بیاد واستون،،صبر داشته باش یه روز،،،یه جایی،،صبر داشته باش..صبر.

سلام خواهر گرامی

یه مشکلی که من با این جور پستها دارم اینه که یه نفر میاد یه طرفه موضوعی رو بیان میکنه و راهکار میخواد یعنی ما چیزی رو از سوال کننده میشنویم که خودش دوست داشته بگه حالا ممکنه اصل ماجرا صددرصد هم اینجوری نباشه .. 

حالا به هر حال 

شما فرمودید که اون خواستگار استادتون 6ماه شما رو سرکار گذاشتن چرا همه تقصیر رو گردن ایشون میندازید شما باید بگید ما 6ماه با هم در ارتباط بودیم .. شما یه طرف اون ماجرا بودید میتونستید سر 3ماه جواب رد رو بهش بدید.. قاطعیت نداشتید و نتونستید این ماجرا رو جمع کنید.. یعنی اگه ایشون 1سال میخواست شما رو سرکار بزاره شما همچنان این رابطه رو ادامه میدادید..

به هرحال منم نظرم با بعضی کاربرا گه گفتن شما بخاطر شرایط کاریتون خیلی هم جدی به قضیه ازدواج نگاه نمیکنید موافق هستم.. من تو اطرافم دخترایی رو دیدم که به شرایط مناسب کاری رسیدن و سنشون هم از 30-35 گذشته و وقتی باهاشون صحبت میکنم میبینم که بخاطر ثبات مالی دیگه حاضر نیستن با یه خواستگار معمولی ازدواج کنن یعنی اگه همین دختر به 7-8 سال قبل برمیگشت مطمئنم حاضر بود با همین خاستگار معمولی ازدواج کنه اما از وقتی که خیالش از بابت مسائل مالی راحت شده دیگه یه خواستگار همه چیز تموم میخواد.. 

بین خودشون هم میگن ما که به پول شوهرمون احتیاج نداریم و وضع خودمون نسبتا خوبه بنابراین چرا بیاییم با یه فرد معمولی ازدواج کنیم اگه قرار ازدواج کنیم با یکی که همه چیزش اوکی باشه ازدواج میکنیم... دقیقا مث همین مثالی که یکی از کاربرا درباره خاله جراحش زد....

البته بعضی دخترا بطور علنی این موضوع رو بیان نمیکنن اما موقع انتخابشون که میرسه مثل این دیدگاهی که گفتم عمل میکنن.. 

نکته بعدی اینکه هیشکی نمیتونه یه نفری رو پیدا کنه که صددرصد معیاراشو داشته باشه ..شما یه چک لیست تهیه کن و اگه طرف 60-70 درصد معیاراتون رو داشت بله رو بده.. 

یه توصیه هم برای شما و دخترای دیگه ای که میان مینالن میگن قد خواستگارم اینجوری بود یا اهل نماز نبود و کارش اینطوری بود بگم شما مجبور نیستی به هرکسی اجازه خواستگاری بدی .. یه سری چیزایی که مدنظرته به مادرت بگو که وقتی کسی برای خواستگاری زنگ زد ازش بپرسه..

من خودم یکی دو نفر که بهم معرفی شده بود سن و قد و وضعیت اشتغالش رو و محجبه بودن یا نبودنش رو از معرف پرسیدم که نه خودم رو علاف کنم نه اون دختر بنده خدارو... نمی دونم چرا بعضی از شما ها وقتی میتونید با 4-5 سوال یه تعداد زیادی از خواستگارهای الکی تو که معیارتون رو نداره رد کنید و اجازه ورود ندید این کار رو نمیکنید.........

حالا یه سری مسائل هست که باید حتما دونفر با هم صحبت کنن و مدتی ارتباط داشته باشن تا به جمع بندی برسن اما مسائلی مثه سن و قد و شغل رو که قبل از اومدن خواستگار میشه فهمید.......

به هر حال امیدوارم عاقبت بخیر بشید

سلام

به محض این که بی‌خیالی طی کنی پیدا می‌شه 

کتاب مرد خود را بیاب متیو هوسی رو بخون

انگلیسیه

میفهمم چی میگی

این موضوع فقط برای تو نیست

برای همه دخترای فرهیخته هست

روابطت رو گسترده کن 

با آقایون عادی رفتار کن 

حتما کلاس ورزشی برو

با تور سفر برو

فعالیت اجتماعیت رو بیشتر کن

هی نگو نه من باید بشینم بیاند سراغم 

تو یه دختر تحصیلکرده در عصر جدیدی

تو برای خودت قدم برنمیداری

انتظار داری بقیه قدم بردارند؟! 

چرا نمی‌ری دنبال ملاک‌هات

برو تو جمع‌هایی که می‌دونی ملاک‌هات اونجا پیدا می‌شند 

روابط خوبی با همکارات برقرار کن 

هر جا می‌ری با آدمای اونجا یه مکالمه کوچیک با لبخند برقرار کن

به خودت برس و شیک باش

خوش اخلاق باش و گارد نداشته باش که بیاند سمتت

اصلا ناراحت نباش

وقتی زوجت میاد، دلیل همه نشدن‌ها رو می‌فهمی 

به سن انقدر توجه نکن

کیفیت مهمه

گروه‌های فری‌دیسکاشن زبان برو

باغ کتاب برو

حسابی بچرخ و از مجردی لذت ببر

اون وقت یکی میاد که دختری خوشحال رو دوست داره

سلام شرمنده گفتم که ایرادگیر هستین بهرحال شوهر بچه ننه به درد نمیخوره ازدواج خوب بهتر از تنهایی و تنهایی بهتر از ازدواج بد است توکلتون به خدا باشه و این مورد اخری که گفتین تارهای صوتیش مشکل داره اگه میدونین مشکل خاصی نیست و لطمه ای به زندگی زناشویی تون وارد نمیکنه و حتی قابل درمان هست با عمل جراحی یا دارو از دستش ندین موفق باشین 

سلام

حتی از طرز صحبتتون هم کاملا مشخصه که آدم جا افتاده‌ای هستید

منم مثل شما خواستگار دارم اما همه بی نتیجه

اکثر خواستگارام وابستگی شدیدی به خانواده داشتند که به خاطر همین مشکل شخصیتی من اون‌ها رو رد کردم چون به شدت در بعد شخصیتی افراد تاثیر خواهد داشت

حالا ممکنه که باشن دختر خانم‌هایی که در بحث آشنایی اصلا به چنین مواردی توجه نکنند و به عبارتی براشون مهم نباشه چون ممکن هست که خودشون هم به همین شکل به خانواده وابستگی این مدلی داشته باشند.

اما خب برای بعضیا هم قابل هضم نیست

یادمه مادر یکی از خواستگارام در جلسه دوم خواستگاری به وضوح و کاملا مستقیم بیان کردند که تصمیم گرفتیم به خواستگاری دختری بریم که بدونیم پسرمونو از ما جدا نمیکنه (علامت تعجب)

یا یکی دیگه بودن که مادر آقا پسر در جلسه سوم خواستگاری گفتن که مردم اصلا تربیت بچه بلد نیستن!!

من حتی قبل از خواب میرم اول چک میکنم ببینم پسرم داره چیکار می‌کنه!!

تا اول اون نخوابه من نمیخوابم😂بعد تازه همین آقا پسری که خدمتتون عرض کردم دارای یک موقعیت شغلی خیلی خیلی مهم بودند که واقعا نیاز به قدرت تصمیم گیری بالایی داشت.

جالب بود که بعدها متوجه شدم که همون شغل رو پدرشون براشون انتخاب کردند و در حال حاضر هم از این نظر کاملا تحت تسلط پدرشون بودند.

پدرشون میگفتن مهریه باید ۱۴ سکه باشه به این دلیل که من می‌خوام توی جامعه و شهری که زندگی میکنم مردم نگن پسر حاج فلانی برا عروسش مهریه سنگین در نظر گرفته

می‌گفت ما الگوی مردم هستیم

یا مثلاً نگن عروس حاج فلانی چادر نمیپوشه و و و

در کلا تصور خود بزرگ بینی داشتند

بعدا از طریق یکی از دوستام فهمیدن که همین خانواده دارای مشکلات خیلی بزرگی هستند

دو تا خواهر های آقا پسر به خاطر همین تفکرات خانواده در آستانه جدایی از همسرانشون بودند

خود آقا پسر هم مدتی بعد ازدواج کردند

اما متاسفانه به دلیل دعوایی که مادر آقا پسر و مادر دختر خانوم داشتند مجبور به جدایی از همسرشون شدند

متاسفانه منم از این دسته مثال‌ها زیاد دارم براتون بزنم

(اینا رو مجبور شدم کامل بیان کنم که دوستان مثل خیلی دیگه از پستا و کامنتای دیگه یک طرف به قضاوت دوستانشون نپردازن)

این درسته که همه ماها به نوعی به خانواده هامون وابسته هستیم

اما باید این رو هم در نظر بگیریم که وقتی تصمیم به ازدواج میگیریم باید حداقل خصوصیاتی رو هم داشته باشیم مثل همین استقلال فکری

به عنوان مثال عرض میکنم

آقا پسری بودند که به شدت نسبت به بنده ابراز علاقه میکردند

بعد از یک جلسه که به منزل ما تشریف آوردن خود آقا پسر دائما به مادر و پدرشون به خصوص مادرشون اشاره میکردند.

مثلا میگفتن که خونمو پدرم برام خریده

ماشینمو مامانم برام خریده

مامانم گفته اگه ازدواج کنی فلان چیز رو برات میخرم و ......

طی جلسه سوالی رو بحثی رو با مادرشون مطرح کردم مبنی بر اینکه ممکنه در آینده شرایط شغلی ایجاب کنه که من بخوام ساکن شهر دیگه ای بشم.

باورتون نمیشه که مادر این آقا بعد از اون جلسه دیگه رفتند و پشت سرشون رو هم نگاه نکردند و خیلی راحت رأی پسرشون رو در مورد ازدواج با من زدند. همه این‌ها در حالی بود که تا قبل از اون به شدت نسبت به بنده ابراز علاقه میکردند

اما همین که شنیدند ممکنه در آینده پسرشون بخواد به خاطر شغل همسرش در شهر دیگه ای ساکن بشه و از خانواده جدا بشه همه چیز رو تمام کردند.

اینکه با توجه به شرایط کنونی جامعه خانواده ها فرزندانشونو تحت حمایت مالی خودشون قرار بدن اصلا بد نیست

اما اینکه چنین مسئله ای تبدیل به توقع بشه عمق فاجعه رو می‌رسونه.

و قطعا نشانه عدم استقلال هست.

و خیلی از موارد این چنینی

اما در کل پیشنهادم به شما اینه که معیارهاتون برای ازدواج و ویژگی‌های شخصیتی طرف مقابلتون که دوست دارید در ایشون وجود داشته باشه رو بنویسید

با جزئیات کامل

و بعد از اون ویژگی‌های خودتون رو هم بنویسید

به عبارتی برای خودتون جلسه خودشناسی برگزار کنید.

این مسئله خیلی می‌تونه در انتخاب همسر بهتون کمک کنه

منم این کار رو انجام دادم و به نتایج جالبی هم رسیدم

و در آخر براتون آرزوی خوشبختی دارم و از خداوند مهربان خیر شما رو خواستارم

نه وسواس نداری معیارات منطقیه به جو دادنای اینجا هم توجه نکن خواستگاری که بهت می خوره می یاد بالاخره بیخود تن به ازدواج با کسی که برات کافی نیست نده

به خانم جمعه ۲۹ فروردین ۹۹ ۰۴:۵۰ که خطاب به من گفتن
من هیچ دشمنی با زن ها ندارم ...فقط واقعیت رو دارم میگم و دوست ندارم زن های کشورم سختی بکشن

بیاین یه چیز منطقی رو قبول کنیم

زن ها بدلیل بافت بدنی ظریف و نرمی که دارن متاسفانه زودتر پیر میشن و پوست صورت شون شادابی خودشو از دست میده

در عوض مردها بدلیل سخت تر بودن ماهیچه ها و پوست بدن و سوخت و ساز بالاتری که دارن دیرتر پیر میشن
به همین دلیل ما مردها اکثرا وقتی میخوای زن بگیریم ، زنی میگیریم که حداقل پنج شش سال از ما کوچکتره 
اینجوری باعث میشه جفت زن و شوهر میزان افتادگی چهره و بدنشون همزمان با هم باشه
این موضوع تو ایران کاملا معمول هست و اکثرا پسرها چند سال از نامزدهاشون بزرگتر هستن

شما نمی تونین این واقعیت رو انکار کنی
متاسفانه زن ها که به سن چهل نزدیک میشن دیگه تقریبا توسط هم سن های خوشون پسند نمیشن 
مردهای همسن زنانی که نزدیک چهل هستن معمولا سمت دخترهای جوان تر میرن که هم قدرت باروری بهتر و هم از نظر جسمی تو وضعیت شاداب تر و بهتری هستن و این شادابی شون ماندگار تره

وقتی یک زن شد چهل سال دیگه بدنش شل میشه  و این متاسفانه برای مردها جذاب نیست

الان  خیلی ها هستن و حتی خودم سراغ دارم که رسیدن چهل دیگه هیچ خواستگاری ندارن ، فقط پیرمرد میاد واسشون

شما هم تا الان استثنا هستی که واست خواستگار میاد چند سال دیگه بگذره اگه خدایی نکرده زودتر ازدواج نکنی  به حرف من پی میبری
قانون احتمالات حرف منو تایید میکنه.... اکثرا که سنشون زیاد میشه دیگه احتمال کمی داره که بتونم با هم سن خودشون ازدواج کنن

من از این قضیه ناراحتم ولی این قانون طبیعته و طبیعت بی رحمه

به .  عاااالی بود 

حرفات خیلی به دلم نشست: به محض این که بی‌خیالی طی کنی پیدا می‌شه...

واقعا همینه، 

بنظرم زندگی اونقدر قشنگی و جنبه های مثبت داره (جدای از تموم مشکلات ریز و درشت زندگی هامون) که اگر ذهنتو قفل نکنی روی یه موضوع خاص و شبانه روزی بهش فک نکنی ، چه بسا که خیلی راحت تر ازون چیزی که فکرشو میکردی سر راهت قرار میگیره. (قانون جذب هم اینو میگه) و برای خودم و اطرافیانم به شکل های مختلف اتفاق افتاده و بنظرم یکی از شگفت انگیزترین اتفاقات عمرم بوده

و اما به محمد:

برادر گرامی، به شخصه مایل نبودم که اینجا بخوام درباره موضوعی بحث بی مورد کنم اما وقتی مطلب آخرتون رو خوندم ترجیح دادم بهتون حرف هایی رو گفته باشم

شما دارید به ازدواج فقط از دید مادی گرایانه نگاه میکنید و میگید سن که بالا میره این شاداب میمونه اون فرسوده میشه و...  

من در کل حرفای شما رو بعنوان قانون طبیعت نقض نمیکنماااا  اما انسان ها توی ارزش گذاری دیگران به چیزهای دیگری هم غیر از جسم و جنسیت و احیانا مسائل غریزی هم اهمیت میدن. تا بحال ندیدید که خانمی یا آقایی زشت باشه یا نقصی داشته باشه اما دیگری عاشقانه دوستش داشته باشه و راحت باهاش زندگی کنه؟؟ من زیاد دیدم

موضوع دیگه هم اینکه توسال های اخیر فرهنگ جامعه خیلی تغییر کرده ، مردم فکرشون خیلی بازتر از قبل شده.  مثلا قبلا زندگی مجردی دختر یا پسر شاید ننگ و عار محسوب میشد اما الان خیلی عادی تر شده(البته منظور من زندگی مجردی مومنانه است نه اونایی که اهداف خااااص دارنا)             یا     اینکه اول فرزند کوچک خانواده ازدواج کنه بعدا بزرگتر خیلی عادی شده و مثال هایی ازین دست

خواستم اینو بگم که تفاوت سنی (بزرگتر بودن دختر) یا بالا رفتن سن ازدواج هم عادی تر شده و خیلی ها (بجز افراد کااملا سنتی) دیگه نگران فرزند آوری یا شادابی طرف مقابل نیستن. وقتی طرفتو قبول داشته باشی باهاش خوشی و اتفاقا خیلی هم شاداب میبینیش

اینم بگم که وقتی نظرات دوستان رو میخونم میگم ای کاش یکم جامع تر و بازتر به مسائل زندگی نگاه میکردیم و نظرات شخصی مون رو به کل جامعه تعمیم نمیدادیم... و اگر در کل خیلی با قطعیت راجع به هرچیزی صحبت نکنیم خیلی بهتره

دوستتون دارم

در پناه حق باشید

به .  عاااالی بود 

حرفات خیلی به دلم نشست: به محض این که بی‌خیالی طی کنی پیدا می‌شه...

واقعا همینه، 

بنظرم زندگی اونقدر قشنگی و جنبه های مثبت داره (جدای از تموم مشکلات ریز و درشت زندگی هامون) که اگر ذهنتو قفل نکنی روی یه موضوع خاص و شبانه روزی بهش فک نکنی ، چه بسا که خیلی راحت تر ازون چیزی که فکرشو میکردی سر راهت قرار میگیره. (قانون جذب هم اینو میگه) و برای خودم و اطرافیانم به شکل های مختلف اتفاق افتاده و بنظرم یکی از شگفت انگیزترین اتفاقات عمرم بوده

و اما به محمد:

برادر گرامی، به شخصه مایل نبودم که اینجا بخوام درباره موضوعی بحث بی مورد کنم اما وقتی مطلب آخرتون رو خوندم ترجیح دادم بهتون حرف هایی رو گفته باشم

شما دارید به ازدواج فقط از دید مادی گرایانه نگاه میکنید و میگید سن که بالا میره این شاداب میمونه اون فرسوده میشه و...  

من در کل حرفای شما رو بعنوان قانون طبیعت نقض نمیکنماااا  اما انسان ها توی ارزش گذاری دیگران به چیزهای دیگری هم غیر از جسم و جنسیت و احیانا مسائل غریزی هم اهمیت میدن. تا بحال ندیدید که خانمی یا آقایی زشت باشه یا نقصی داشته باشه اما دیگری عاشقانه دوستش داشته باشه و راحت باهاش زندگی کنه؟؟ من زیاد دیدم

موضوع دیگه هم اینکه توسال های اخیر فرهنگ جامعه خیلی تغییر کرده ، مردم فکرشون خیلی بازتر از قبل شده.  مثلا قبلا زندگی مجردی دختر یا پسر شاید ننگ و عار محسوب میشد اما الان خیلی عادی تر شده(البته منظور من زندگی مجردی مومنانه است نه اونایی که اهداف خااااص دارنا)             یا     اینکه اول فرزند کوچک خانواده ازدواج کنه بعدا بزرگتر خیلی عادی شده و مثال هایی ازین دست

خواستم اینو بگم که تفاوت سنی (بزرگتر بودن دختر) یا بالا رفتن سن ازدواج هم عادی تر شده و خیلی ها (بجز افراد کااملا سنتی) دیگه نگران فرزند آوری یا شادابی طرف مقابل نیستن. وقتی طرفتو قبول داشته باشی باهاش خوشی و اتفاقا خیلی هم شاداب میبینیش

اینم بگم که وقتی نظرات دوستان رو میخونم میگم ای کاش یکم جامع تر و بازتر به مسائل زندگی نگاه میکردیم و نظرات شخصی مون رو به کل جامعه تعمیم نمیدادیم... و اگر در کل خیلی با قطعیت راجع به هرچیزی صحبت نکنیم خیلی بهتره

دوستتون دارم

در پناه حق باشید

درود

به نظرم شما به بلوغ فکری لازم نرسیده اید. فعلا با این تفکرات بهتره به فکر ازدواج نباشید. در غیر اینصورت مانع خوشبختی یک نفر دیگر شده اید که از همه جا بیخبر به دنبال آرامش است.

بدرود

به خانم سوال کننده

متاسفانه نه تنها تو ایران بلکه تو کل جهان نگاه مادی از نگاه معنوی و اخلاقی پیشی گرفته و الان چه زن چه مرد اولین چیزی که باعث میشه همدیگه رو بپسندن ظاهر طرف مقابل هست مثلا اگه یه خواستگاری براتون بیاد و ظاهرش به دلتون ننشینه مطمئنا ردش میکنید چون به دلتون نشسته....منم مثل شما هستم اگه کسی به دلم ننشینه اصلا پسند نمی کنم حالا طرف میخواد ایمان داشته باشه یا نه......چون واقعا ظرفیتش رو ندارم .....ما از امام معصوم حدیث داریم که دوتا شرط برای انتخاب همسر تعیین کردن اول به دل نشستن چهره دوم ایمان طرف مقابل....همین دوتا شرط کافیه... البته ناگفته نماند که منظور از به دل نشستن چهره زیبایی نیست...ممکنه من یکی رو ببینم با اینکه چهره معمولی داره اما به دلم بشینه 
البته این دو اصلی که گفتم اصلا رعایت نمیشن

به قول خودتون هم کسایی هستند که صرفا بر اساس اعتقادات و معیارهای معنوی همسرشون رو انتخاب میکنن ولی مسلما خیلی تعدادشون کمه

حرف من اینه اون خواستگار اولی رو که به دلیل وابستگی به مادرش رد کردین نباید رد می کردی...اون دومی که استاد دانشگاه بود اونو واقعا حقش بود ردش کنید چون ممکن بود کلی شما رو علاف کنه آخرش هم پا پس بکشه چون دیدم اینجوری

ولی اون اولی که همه چیش از نظر شما جور بود و فقط تنها اشکالش وابستگی به خانوادش بود رو نباید رد می کردی..چون واقعا چنین کسی گیر نمیاد اصلا آدم خوب پیدا نمی‌کنی..من خودم ارتباطات زیادی داشتم.... واقعا آدم خوب وجود نداره و اگه اون خواستگار بقول خودتون آدم خوبی بود باید بله رو میگفتین

بنظرم از این به بعد اگه کسی رو دیدید که به دلتون نشست و آدم مقیدی و خوبی بود بی درنگ بله رو بگید و اصلا به ایکی دوتا اشکالی که شاید داشته باشه خرده نگیرید...یجور با هم کنار بیایید
یکی از فامیل های نزدیک مون دخترشون براش یه خواستگار خوب و با ایمان براش اومد و از نظر ظاهری هم خیلی خوب بود متاسفانه چون طرف مذهبی بود خانواده جواب رد بهش دادن....در عوض یه خواستگار که اصلا اعتقادات دینی اومد و بهش جواب بله دادن و الان سی ساله زندگی شون مثل جهنم هست و طرف به هیچ‌معیاری پایبند نیست
یه چندسال بعد از این قضیه هم اون خواستگار قبلی که بهش جواب رد داده بودن رفت جنگ و بخاطر کشورش شهید شد و کسی که این وسط ضرر کرد دختره بود.. اگه‌بله میگفت نه طرف رفته بود جنگ نه تو این جهنم فعلی سر میکرد

به خانومای اطراف خودت نگاه نکن که تو سی سالگی  شبیه خانومای پنجاه هستن 

یه نگاه به هنرپیشه ها بکن لیندا کیانی بهاره افشاری النازشاکردوست شیلاخداداد سحر جعفری جوزانی

اونوقت از اون طرف محمد بحرانی و کاظم سیاحی و بانیپال شومون رو ببین ادم حس مردای شصت ساله رو پیدا میکنه میبینتشون 

اون شکم گنده چهل سالگی فقط مختص شوهرعمه های قدیمی نیستا محض اطلاع هورمون اقایون هست که افت میکنه و سوخت و ساز کم میشه 

بعدم کافیه یه خانوم سی و خورده ای بیاد بگه جراحم متخصصم یا بابای میلیاردر دارم نمیدونی مردا و خانواده هاشون واسه همون سی ساله ها چه بال بالی میزنن که یه شبه ره صد ساله برن و به یه نون و نوایی برسن 

ولی خوب مواقعی که دستشون به گوشت نمیرسه و پیف پیف میکنن اینطوری با اون خانما برخورد میکنن

محمد به یه کاربر

ما در مورد افراد فقیر حرف نمی زنیم چون فقر کلا باعث شکستگی چهره میشه

بازیگرها رو که من اصلا یه قرون تو قیافه و جوونی قبولشون ندارم

همون شیلا خداداد بدون آرایش قیافشو دیدم خندم گرفت

یا مثلا بهنوش بختیاری چقدر زود پیر و شکسته شد

البته وقتی آرایش میکنن میشن الهه زیبایی

اینا همشون آرایش میکنن شما فکر میکنی جوون  موندن

تو بازیگرهای مرد هم بخوای حساب کنی شاهرخ خان یا سلمان خان هرکدوم پنجاه سالشونه 

بازیگرها حسابشون جداست کلی گریم و آرایش و عمل جراحی زیبایی

مثلا همین سلمان خان یه بار موهای سرش ریخت طاس طاس شد ولی بعدش مو کاشت

منم همسن خودتم شرایطتمم تقریبا مث خودته

ببین یه اشتباهی داری.. اونم عجله است..

شما نه اولی نه دومی نه سومی و نباید سریع رد میکردی..

اون استادتون اعصابتو خرد کرد چون منتظر بودی...

بزار قرار بعدی و بزاره.. نزاشت دوماه صبرکن.. کسی که بین جلسه یا قراره یک با دو بیش از دو ماه فاصله انداخت اگه خودش باهات حرف زده بود و اشناداشتین میشدین بهش زنگ بزن خبرشو بگیر و خیال خودت و تکلیفتو معلوم کن.. اگه خواستگاری از طریق خانواده بوده ازخانواده بخواه زنگ بزنن تکلیفت و مشخص کنن و بگن جواب شما نه است..

منتظر یه نفر موندن بزرگترین اشتباهه.. و اینکه تو اون مدت بش فکر کنی و اعصابتو خرد کنی..

من میدونم اون اقای مشاور املاکی بدردت نمیخورد چون نوع شغل این افراد با ادم اکادمیک سازگاری نداره..

اون بچه ننه هم میدونم بدرد ادم مستقلی مث تو نیمخورد..

ولی عجله نکن..با خونسردی و بعد چند جلسه رد کن..نه همون اول..نه با عصبانیت..

حتما با مشاورم صحبت کن..من چندساله برای جواب ب هرخواستگاری رسمی میرم مشاوره واقعا خوبه باعث میشه بعدا پشیمون نشی..چون یکی از بیرونم داره بت نظر میده..

موفی باشی