خانواده برتر

اگه تقصیر پدرمادره، باید بگم خدا همون پدرمادرو آفریده که اینجوری آزادیتو گرفتن.

پس ریشه ای تر فکر کن. تو مخلوق خدایی ، پس با ارزشی. حالا لیاقت داری به خیلی چیزا برسی. چه چیزایی و چطور؟ جای صحبت داره اما همون قسمت رو فعلا حل کن که خدا چرا همچین خانواده ای گذاشته توی کاسه‌ت، بعدش راجب بقیه چیزا تصمیم بگیر. به اینم فک کن شاید چیزی از درون خودت باعث میشه همچین شرایطی داشته باشی. به اینم فک کن چه خوبیایی داری توی این شرایط.

دو تا هدف کاملا متناقض داری .
دیگه باید یکی رو انتخاب کنی عزیزم. زندگی همینه.
به بزرگسالی خوش اومدی.

مشکل شما اینه که اهدافتونو اشتباه انتخاب کردید مانند خیلی از دختر و پسرای این سنی دارید خیلی خیالی فکر میکنید. رویا داشتن و خیالی فکر کردن هم بد نیست اما باید واقع بین هم باشید. برید اونور چیکار بکنید؟
میون کلی آدم غریبه اونم با این روحیه حساس و شکننده شما چهار روز اونطرف بمونید خرد میشید.
منم وقتی در سن شما بودم میخواستم از کشور برم، الان که سنم بالاتر رفته میگم ایران بهترین کشور دنیاست، با تمامی بدیهاش، هر کشوری برم حداقل برای من که از اول مال اونجا نیستم، بدترین کشور دنیاست. برای همونا هم همه چیز گل و بلبل نیست. برید کتابای روانشناسی رو بخونید متوجه میشید آمریکا و ... با اون همه چیزای به ظاهر قشنگ و راحتی هاشون نمره شماره یک افسردگی و خیانت و قتل و همجنسگرایی و کثافت کاریه.
اهداف درست انتخاب کنید، از همینجا بودن لذت ببرید و به پیش برید و لذت ببرید.
من خیلی دوست داشتم با یک دختر هم سن شما ازدواج کنم تازه و قشنگ و جالب که اختلاف سنیمون تقریبا ده سال میشه، میخوای کجا بری؟ آدمهای مثل من به امثال شما نیاز دارن، تو رو به خدا نرو میخوامت

عزیزم این زندگی مال تو حق تو، و هیچ کسی هم حق دخالت کردن و تصمیم گیری برای تو و زندگیت به هیییچ عنوان نداره! تو هیچ دینی به پدر و مادرت نداری که بخوای برای این که باب طبع اونا رفتار کنی از خواسته هات بگذری، خودشون خواستن که بچه داشته باشن، کسی مجبورشون نکرده بود که، و اونا هم واسه لذت و شادی خودشون از روی خودخواهی خودشون بچه اوردن، ما که نخواستیم تو این دنیا بیایم اگه واسه رسیدن به رویاهات کاری نکنی و جلوی دخالتای بی مورد بقیه رو نگیری، خودت و نابود کردی، میشی یه ادم افسرده و داغون از هر نظر، واسه پیشرفتت هرکاری لازمه انجام بده، حتی فرار! یه شغل پیدا کن سعی کن مستقل بشی، هرکاری که خوش حالت میکنه رو انجام بده تو فقط یه بار زنده ای، یه بار فقط 19 ساله ای، و زندگی خیلی کوتاهه واسه این که بخوای خودت و سرکوب کنی و اون طوری که میخوای زندگی نکنی! پس شجاع باش و واسه خواسته هات بجنگ

خب هدفات غیر ممکن نیست شما با یه فرد مذهبی((همیشه همه جا گفتم مذهبی دلیل بر خوب بودن طرف نیست)) ازدواج کن که تو نظام اینا نباشه که بتونید خارج برید
پدر مادرت از چی منعت کردن ؟ نمیزارن درس بخونی پیشرفت کنی ؟ یا چی ؟ اگه که میزارن پس تلاش کن تا پیشرفت کنی اخرم با فرد مورد نظرت ازدواج کن برو دیگه
الان مشکلت چیه دقیقا؟

میخوای بری خارج؟؟؟
اونم یه دختر مذهبی؟؟؟؟
دلیل؟؟؟
ازدواج با یه سپاهی و رفتن خارج؟؟؟
اسم سپاهو بیاری کشورای نوکر امریکا با تیر میزننت میخوای بری اونجاهم باهاش زندگی کنی؟؟
پ کار شوهرت چی میشه؟نظامیه
مگه زندگی عشقکیه که هر چندتا چیز متناقض رو خواستی بدست بیاری
پدرمادرت چیکارت دارن خواهرم تو کلا اهدافت نشدنیه

هدف گذاری کنید و به خارج برید

برای به خارج رفتن :

۱- آموزش زبان انگلیسی
۲- تسلط کامل بر یک تخصص یا تحصیل جدی در یک رشته دانشگاهی

وگرنه آلاخون بالاخون ، آواره و بی پناه میشید

عزیزم منم همسن شمام.
اینقد رویایی و خیال باف نباش.
اصلا به هیچ وجه الان به فکر شغل همسر آینده ات نباش.
ببین منم آرزومه ک یه روزی همسرم سپاهی باشه و..خلاصه همونی ک میخوام باشه!
ولی ممکنه هیچ وقت به خواسته ام نرسم.
پس کلا خیالبافی رو بزار کنار عزیزم.
همه چیو بسپار ب دست خدا...

بعدشم
هیچ جا خونه خود آدم نمیشه..
هیچکس مثل پدر مادر دلسوز آدم نیس
میخوای تک و تنها بری یه کشور دیگه که چی بشه؟
چرا میخوای از پدر مادرت دور بشی؟

به نام او

سلام سوال کننده ی عزیز

ببین خواهر عزیزم، شما ۱۹ سالته و تقریبا همسن و سال خودمی برای همین راحت تر باهات صحبت میکنم ...
خواهر گلم شما ‌دیگه از لحاظ سنی‌ بزرگ شدی الحمدلله
بشین با خودت فکر کن و ببین کدوم یکی از این هدفات برات مهم تره!؟
رفتن به خارج از کشور و اقامت اونجا یا ازدواج کردن وتشکیل زندگی و مادر شدن و... ؟!

مطمئن باش مادر و پدرت بدیِ تو رو نمیخوان عزیز دلم، تو بچه شونی،دلشون برات میسوزه،بری خارج کلی دلتنگت میشن ... اونا یه عمر تو رو با این امید بزرگ کردن که ازدواج کنی،بچه دار بشی، اونا با نوه هاشون سرگرم بشن و...
قدر‌مادر و پدرت رو خیلی بدون، تو همین لحظه که ماها ناشکری میکنیم بخاطر بعضی از اخلاقای پدر‌ و مادرمون بعضیا حسرت اینو دارن که فقط ی بار مامانشون یا باباشون رو صدا بزنن و اونا جوابشون رو بدن

ببین خواهر من،تصمیم با خودته
اما اگه رویای خارج رفتن برات خیلی مهمه پس بذار اینجوری‌حرفمو بزنم

ادم مذهبی صرفا آدم سپاهی یا نظامی نیست، من خیلی از آدمایی رو دیدم که نه سپاهی هستن و نه نظامی اما مذهبی هستن و بالعکسش رو هم دیدم یعنی آدمی که سپاهی یا نظامیه اما مذهبی نیست
خب شما اگه تصمیمت برای خارج رفتن قطعیه میتونی با آدمی ازدواج کنی که مذهبیه اما سپاهی یا نظامی نیست،اینجوری راحت تر‌ میتونین مهاجرت کنین

یه چیزی رو هم بهت خواهرانه میگم،من قبول دارم که اینجا مشکلات اقتصادی خیلی داره به مردم فشار میاره،اما هر چی باشه اینجا وطنته،خاک توئه... شنیدی میگن آواز دهل از‌ دور خوشه؟ شاید فکر کنی کشورای‌ دیگه گُل و بلبله اما در اصل همونا هم خودشون از خیلی چیزا رنج میبرن،آمار افسردگی تو کشورای خارجی خیلی بالاست،آمار تجاوز،خیانت و هزار تا چیز‌دیگه رو میتونی با سرچ از تو اینترنت پیدا کنی

دوست عزیز من،خواهر من اگه سیم ارتباطت با خدا رو وصل کنی،مطمئن باش هیچ وقت احساس بی ارزشی نمیکنی...مگه میشه خدایی که حتی یه دونه برگ رو بدون حکمت از درخت نمیندازه پایین،تو رو بی ارزش خلق کرده باشه؟
تو که انسانی و برترین مخلوقاتی مگه میشه بی ارزش خلق شده باشی؟
خودت گفتی که معتقدی پس خوب این حرفای منو درک میکنی✨
یه روز‌ که این حس پوچی و بی ارزشی بهت دست داد،برو با عشق وضو بگیر و ۲ رکعت نماز بخون،نیتت رو هم بگو نماز عشق میخونم(عشق بین خودت و خدا)
نماز رو با حضور قلب کامل بخون،بعد از سلام نماز خودتو پرت کن تو بغل خدا،گریه کن انقدر گریه کن تا احساس سبکی کنی... با خدا خیلی صمیمی حرف بزن همینطور‌ که با دوستت حرف میزنی و از خدا خواسته هات رو بخواه... بگو خدایا آینده و سرنوشتمو می‌سپارم به خودت که قشنگ ترین تقدیر رو برام رقم بزنی...
ببین بعد از این نماز انقدر سبک میشی و حس‌ خوبی داری که اون لحظه دلت نمیخواد این حس رو با چیزی عوض کنی

برای نیت های دنیاییت هم توسل کن به امام جواد(ع)... امام جواد حاجت های دنیایی میده حالا هر چیزی‌ که مد نظرته،اگه همسر میخوای،نمیدونم خونه میخوای،ماشین میخوای ...هر چیزی که میخوای

واست از خدا آرامش میخوام دوست عزیزم✨

یا علی....

سلام دوست گلم

عزیزم این خیلی خوبه که
آرزومیکنی ودلت میخوادبرای
رسیدن بهشون بجنگی وتلاش کنی
من درکت میکنم چون همه این حسارومنم تجربه کزدم
اماهرآرزویی خوب نیست
هرچیزی که دل هوس کردنبایدبه سمتش رفت
امام علی میگه
ای مردم،ترسناکترین چیزی که برشمامیترسم دوچیزاست،یکی هوای نفس ودیگری بی مرزبودن آرزو.

همیشه آرزوکردن خوب نیست،آرزوهای دورودرازکه آدموبه مشقت بندازه وآرامشتوبه هم بزنه ارزششونداره

همه مامیدونیم که هوس وهوسبازی خیلی بده
اماهمه تاوقتی ازهوس صحبت میشه
فکرشون میره به سمت تمایلات جنسی وهوس روفقط ازاین بعدمیشناسن

اماماانواع واقسام هوس داریم
یکیش همین هوس کردن چیزای بلندودست نیافتنی ودنیاییه،چیزایی که ادم دلش میخوادبدستشون بیاره تاخوش بگذرونه باهاشون،تاشهرت پیداکنه،تابه خودش بباله،
تودینی دبیرستان اگ تجربی یاانسانی باشی،میخوندیم،قلب مدام درکشمکش دوچیزاست،،"عقل وهوس"

آرزوهای بلندودراز هوس ان
دلت رواسیرشون نکن

چندوقت پیش داشتم بایه آقای دکتری صحبت میکردم،ایشون پزشک سرشناس وکاردرستی هستن،تقریباپنجاه سالشونه، راجع ب کارکردن وشغل وشاغلی باایشون صحبت میکردم،ی جاتوحرفاش بهم گفت من اگربه عقب برگردم هیچوقت این راهی که تاالان رفتمونمیرم(پزشکی منظورش بود)میگفت تواین پنجاه سال حس میکنم زندگی نکردم والان فقط حسرت میخورم ومیگم ای کاش ی درامدوی شغل معمولی داشتم امازندگی میکردم...
ایشون آدمی ان که تقریبابه همه ارزوهایی ک تونوجوونی داشتمن رسیدن،اعم ا‌زازدواج بایه خانم دکتر،پزشک شدن خودشون،تحصیل توبهترین دانشگاه،بهترین خونه وزندگی،رفا واسایش،اماچراالان ناراحتن وحسرت میخورن؟
چون بااین سنشون فقط ی بچه یازده ساله دارن،نتونستنوفرصت بچه دارشدن نداشتن،فرصت اینکه کنارزن وبچه شون باشن روخیلی وقتانداشتن،وووو

ایشون هم آرزوهاکردن وبه همشونم رسیدن والان دراستانه پیری هنوزهم حسرت دارن
وبدتراینکه پشیمونن

خیلی ازآرزوهای مافقط هوس ان
که وقتی بهشون میرسی فقط همون لحظات اول برات شیرینن امایکم که بگذره خستت میکنه،دلتو میزنه ووو

نمیگم نباید آرزوکردا نه
آدمی ب امیدوآرزوزندست وزندگی میکنه
اماچیزیونخواه ک دست نیافتنی ومحاله
چیزیوکه هوست دستورمیده روطلب نکن
حسرت نخور

ماهاآرزو،وبه دنبال اون تلاش میکنیم که به آرامش برسیم،اماخیلیافراموش میکنن واونقدرزندگیوبه خودشون سخت میکنن که فراموش میکنن دنبال چی بودن،چون حرص وطمع میادسراغشون،چون ...(خیلی مسایل دیگه که بخوام بازش کنم خیلی طولانی میشه وخسته میشی)


زندگیوسخت نگیر
باچیزایی که داری خوش باش،ازشون لذت ببر،آرزوهای قشنگ داشته باش،وبرای رسیدن بهشون تلاش کن!اماحواست باشه که چطورداری تومسیررسیدن به آرزوهات قدم برمیداری،این مشیربایدپرا‌زنشاط پرازانگیزه پرازحس خوب باشه برات نه غم وحسرت واسترس ونگرانی وحرص وجاه طلبی وعقده و....
وبایدحواست ب اینهم باشه که ی وقتایی مایه چیزیوآرزومیکنیم براش تلاش زیادی هم میکنیم امابهش نمیرسیم،اگراین حالت برات پیش اومد،بدون مصلحت خداچیزدیگه ای بوده اگرهم اینطورنبودودقیقابه همون چیزی ک میخاستی رسیدی حواست باشه مغرورنشی وهمیشه شاکرباشی..
خلاصه اینکه
زندگیوسخت نکن ب خودت وهمینطوربه پدرومادرت
وشادباش وهیچوقت حسرت نخور
هرچی که بایداتفاق بیفته
یه روزی به موقعش میفته
همه چیوبسپاربه خدا
خودش برات همه چیوردیف میکنه

ان شالله ک حرفام ب دردت بخوره وکمکت کنه
👋😙

سلام چراکامنتای من تاییدنشده
هم اینجاصفحه شخصی مهربان؟

دخترمذهبی و خارج رفتن؟مگه میشه.