سلام
من 22 سالمه . 2 ماهی هست فارغ التحصیل شدم . اومدم خونه به دلیل مشکلاتی که بین پدر و برادرم پیش اومده عصبی و پرخاشگر شدم .
مامانم هر موقع من حرف یه اشتباه برادرم رو پیش میکشم ازش طرفداری میکنه میخواد توجیحش کنه یه الفاظی بکار میبره واسش که انگار اون کامل بیگناهه در صورتی که یه اشتباه خیلی بزرگ کرده منو مامانم هم خیلی با هم درگیریم .
من عصبی شدم تحملم پایین اومده دیگه نمیدونم با مامانم چکار کنم، میگه باهام دعوا نکن منم نکردم سرم تو کار خودمه . میاد تو اتاقم میگه تو افسرده ای باهاش آروم حرف میزنم . میگه میای یقه ی من و میگیری، نمی دونم چه جوری باهاش برخورد کنم تو آستانه ی دیوونگی هستم . هیچ کسی تو خونه درکم نمیکنه فقط همین برادر رو دارم خواهر ندارم، ... کاش داشتم
به نظرتون چکار کنم ؟
مرتبط :
به خاطر فرق گذاشتن های مادرم، از برادرم متنفرم
دعا کنید که برادرم اخلاقش درست بشه
مادرم هیچ وقت مثل بقیه مادرها منو دوست نداشته
دختری هستم که فضای خونه برام ناراحت کننده شده
کاش مادرم حرفای منو میفهمید و درکم میکرد
← درد دل های دختران و پسران (۲۰۹ مطلب مشابه) ← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← مسائل دختران خانه دار (۲۳ مطلب مشابه) ← روابط مادر و دختر (۸ مطلب مشابه)
- ۷۹۷۹ بازدید توسط ۵۶۶۰ نفر
- چهارشنبه ۵ فروردين ۹۴ - ۱۰:۲۰
