سلام
من یک آدم خیال پردازم. احساس می کنم زمانم داره به سرعت می گذره و فرصت هام از دست میره و من فقط وقتم رو با رؤیاپردازی یا فکر کردن تلف می کنم. دلیل اصلی فکر زیادم احتمالا دو چیزه:
1. تشنه یه توجه بودن
2. فرار از درس (به نظرم این مهم تره)
از دوران ابتدایی همیشه معلمین و همکلاسی هام منو آدم باهوش و با استعدادی می دونستن ولی خودم می دونم که در درونم چیزی نیست و در واقع ادای آدم های خردمند و کتاب خون رو درمیارم! هر چند واقعاً هم نسبت به اطرافیانم برای علم ارزش بیشتری قائل بودم.
واقعاً اینکه عمرم داره می گذره و من مطابق ارزش هام نیستم آزارم میده، نه دانشی دارم نه پرتلاشم.
از هر چیز دانسته های سطحی دارم نیچه، فروید، داروین و ... وقتی بعضی نظرات اینجا رو می خونم و قسمت هایی شون رو متوجه نمی شم به شدت احساس حقارت و اضطراب می کنم. وقتی می بینم کسی سنش از من کمتره یا هم سن و سالمه و از من بیشتر می دونه مضطرب میشم و اعتماد به نفسم کلا از بین میره.
از طرفی امسال کنکور دارم و روی اون هم نمی تونم تمرکز کنم تا رشته یه دلخواهم رو قبول شم. (19 سالمه)
شخصیتم INXP هست. ADD دارم و کمال گرا هستم همین طور خلاق و هنرمندمآب که باعث کم تمرکزیم میشه (منظورم این نیست که کامل و هنرمند هستم این ها فقط بخشی از شخصیت من هستند) کند خوان و کم تلاش.
دو سؤال دارم:
1. درباره یه احساس حقارت چه کنم؟
2. کسانی که از درس خوندن و کتاب و مقاله سیر نمیشن چطور این کار رو می کنن؟
مرتبط:
بهترین درسی که در عمرتون گرفتید چی بوده؟
احساس خنگی میکنم در برابر دیگران
از عمرم درست استفاده نکردم چه کار کنم که دیگه حسرت گذشته رو نخورم؟
تجربیات عملی شما در موقعیت های مختلف
با تجربه الان برگردید به سن 20 سالگی
پشیمانم چرا در 20 تا 25 سالگی ازدواج نکردم
در آستانه 27 سالگی فهمیدم که درانتخاب بعضی راه ها اشتباه کردم
چکار کنیم که بعد از 40 سالگی حسرت دوران جوونی رو نخوریم ؟
از 18 سالگی تا الان چه تغییراتی توی معیاراتون ایجاد شده ؟
← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) ← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)
- ۲۸۸۴ بازدید توسط ۲۳۱۷ نفر
- شنبه ۴ بهمن ۹۹ - ۱۸:۲۵
