سلام
قبل از اینکه برم دانشگاه یه دختر خیلی سر به زیر و معتقدی بودم (ولی حجابم در همین حد بوده) و دوستی با جنس مخالف رو اصلا درست نمیدونستم و با خودم قرار گذاشته بودم اگه قرار بود روزی با کسی رابطه عاطفی داشته باشم همسرم باشه.
ولی تقریبا از اواخر ترم دو کم کم عقایدم عوض شد، حالا فکر میکنم اصلا قبل ازدواج لازمه که با کسی در ارتباط باشم هر چند همسرم نباشه، دلایل خیلی زیادی داره که خودش به تنهایی یه پست جداگانه میشه من فقط نتیجه افکار و عقایدم رو میگم.
و دوم اینکه با پسرا خیلی راحت برخورد میکنم واقعا نمیدونم خوبه یا بد؟ منظورم از راحت برخورد کردن اینه که دیگه فکر میکنم اونا هم مثل ما هستن و اصلا دیگه دید جنسیتی ندارم و این طور نیست که بخوام شوخی کنم باهاشون و جلف بازی در بیارم ولی دیگه معذب نیستم.
و مورد بعدی اینکه دیگه اعتقادی به حیا و نجابت و اینکه باید جلوی نامحرم بلند نخندی و از این حرف ها ندارم و به نظرم این اصلا خوب نیست که آدم همه انرژی هاش رو ذخیره کنه. قبلا که میرفتم خونه خیلی انرژیم بالا بود و احساس میکردم حتی احتیاج به رابطه دارم ولی حالا شب ها خیلی راحت خوابم میبره و کلا اوکیه و راجع به اینکه شاید بگید جای دیگه انرژیم رو تخلیه کنم امکانش نیست من هر روز صبح میرم دانشگاه ساعت 5 میرسم خونه و اصلا مامانم اجازه نمیده بعدش برم باشگاه.
قبلا فکر میکردم اگه بخوام عکس هام رو تو فضای مجازی به اشتراک بذارم خیلی بده ولی حالا اصلا برام مهم نیست ولی همه عکس هام با همون حجابی هست که تو اجتماع ظاهر میشم.
ولی بعضی وقت ها با خودم فکر میکنم نکنه این طوری که پیش میرم آخر سر کار به جاهای باریک بکشه ؟ من خودم نفهمیدم چی شد انقدر طرز فکرم عوض شده، میترسم بعدش هم نفهمم.
و برام خیلی جالبه که مامانم با اینکه اصلا جزو فالوورهام نیست و ظاهرم هم اصلا تغییری نکرده و باهام دانشگاه هم نمیاد و من اصلا راجع به تغییر نگرشم باهاش حرف نزدم ولی هر روز باهام دعوا داره که تو اصلا این طوری نبودی واقعا نمیفهمم.
نمیدونم شاید علت اصلی این باشه که واقعا به چشم دارم میبینم دخترایی که خیلی راحتن و سخت نمیگیرن چقدر زندگی بهتر و شاد تری دارن تا اونایی که مثل قبلا من هستن و اصلا اصلا منظورم ازدواج و از این حرف ها نیست صرفا میخوام زندگی خوب و آسوده ای داشته باشم و راحت زندگی کنم ولی حتی دخترایی که به اصطلاح اپن مایند هستن کلی پسر براشون سر و کله میشکنن.
خواهش میکنم از این حرف های کلیشه ای نزنید که واسه رابطه میخوان و از این حرف ها که دارم میبینم اصلا این طور نیست و خیلی هاشون ازدواج خوب و موفقی هم دارند.
به نظرتون من دارم مسیر رو اشتباه میرم؟
مرتبط با نوع رفتار دختران در دانشگاه:
لازمه یه کم راحت تر با پسران همکلاسیم برخورد کنم ؟
چگونه در حین سنگین بودن در دانشگاه زیبا باشیم؟
والدینم تا قبل از دانشگاه اجازه ندادند به هیچ اجتماعی وارد بشم
چرا دختران/پسران بعد از دانشگاه رفتن این همه فرق میکنن؟
در دانشگاه همیشه در برابر پسران خیلی مغرورم
وارد دانشگاه که شدم چیزهای عجیبی دیدم
مثل بقیه دختران کلاس مون با پسرا راحت باشم؟
در کلاس های مختلط احساس امل بودن بهم دست میده
تصور من از محیط دانشگاه اون چیزی بود که در فیلم های خارجی دیده بودم
می خوام با همکلاسی های پسر ، رفتاری محترمانه داشته باشم
چطور پسر همکلاسیم رو نادیده بگیرم و به درسم برسم ؟
اعتماد بنفسم رو از وقتی وارد دانشگاه شدم پاک از دست دادم
محدوده دوستی و آشنایی برای یه دختر دانشجو
در دانشگاه چه طوری باید با پسران رفتار کرد ؟
دوستی با پسرهای هم کلاسی افتخاره ؟
حدود رفتار اجتماعی یک دختر در دانشگاه و محیط کاری
جلوگیری از ایجاد صمیمیت با نامحرم ها در دانشگاه
← روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) ← نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۲ مطلب مشابه)
- ۶۲۸۲ بازدید توسط ۴۹۶۸ نفر
- دوشنبه ۲۶ فروردين ۹۸ - ۲۰:۱۱
